Διάλογοι με τις τέως μου

οπως παντα αντιδραστικος εγω .... DocHeart you have a problem .... πρωτον διαθετεις πολλα συστατικα για να γινεις κερατας .. να το προσεξεις αυτο ... 
β) οι γυναικες εχουν μια διεστραμενη επιμονη .. οταν επενδυουν σε καποιον .. να προστατευουν την επενδυση τους ... φαε λοιπον την γαμημενη την σαλατα , παρτης και ενα λουλουδακι που στην εφτιαξε στην επιστροφη απο την δουλεια και ελυσες το θεμα χωρις πολλες κουβεντες . ...
γ) ως πρωην πιλοτος , διασκεδαζω αφανταστα με τις φοβιες των επιβατων στο αεροπλανο .... ωστοσο το θεμα δεν ειναι αυτο αλλα το : "μου ειναι σημαντικο να συμμετεχω στα οσα νιωθεις" .. βεβαια το να προσποιηθεις ενδιαφερον για τις ανοητες φοβιες της ειναι μεν σχεδον αδυνατο αλλα ταυτοχρονα και καταστροφικο να μην το κανεις .... οτι δεν λυεται λοιπον , κοπτεται : "Μωρο μου .... ετσι που βαριανασαινεις και ανεβοκατεβαινουν τα στηθια σου , με εχεις καβλωσει ...." και αρχισε να χουφτωνεις ....
δεν εχει ακομη αποδειχθει επιστημονικα το γιατι .. αλλα η προταση "μωρο μου με καβλωνεις" λειτουργει στο γυναικιο αυτι σαν το σιροπι στον μπακλαβα ....
Επισης, μπορει οι φιλοι σου και εσυ να χεστηκαν για τα σπιτικα φαγητα και να ηταν μια χαρα με δυο πιτσες απο το ντελιβερυ και καμια 20σαδα κουτακια μπυρας ... αλλα οι φιλες των φιλων σου θα εβλεπαν ενα χαζοζευγαρο που ξεχαστηκε στα φοιτητικα του χρονια ... και δεν θελουμε να εχει η οποιαδηποτε γυναικα τετοια αποψη για εμας ... ετσι ? ... ποτε δεν ξερεις ποσο σημαντικη θα σου ειναι η γνωμη της για σενα ....
Συμβουλη ... να προτιμας ραδιοφωνο με τους καλεσμενους ... ειναι ποιο φιλικο , προδιαθετει ευχαριστα και δημιουργει ποιο ανετη ατμοσφαιρα ... προσωπικα σε κατι τετοια προτιμω Μακη ... "δεν κοιμαμαι τωρα πια τα βραδυα .. σβυνω στο ουισκυ τα παλια μου τα σημαδια ..." (για την περιπτωση που με καλεσεις ..)
Τελος .. πουθενα στους διαλογους σου δεν υπαρχουν οι λεξεις , σε αντιπαραθεση : "σκασε γαμω το στομα σου και παρε μου μια πιπα" ή σε τρυφερες στιγμες : "μουνακι μου τριανταφυλενιο.." , σε ασχετες : "καβλιαρικο τσουλακι μου" κτλ κτλ κτλ ...
Παραδεξου λοιπον οτι βαριεσε τοσο που ισως τελικα να γουσταρες να παιρνεις ματι ....  .. ..

 

Ποιός είπε οτι φταίνε οι γκόμενες; Εμείς οι άντρες είμαστε γομάρια.

 

Ε οκ οχι ολοι.....Μερικοι ειναι αδυνατοι......

 

Τοο late.

Το παραδέχομαι προθύμως και ευθέως.

 

 

Γειά σου Δωράκι  

Με μια τέτοια εφοδία, φοβούμαι πως δε θα ανακαλύψεις και τίποτα συγκλονιστικό πέρα από τα ευκόλως εννοούμενα.

 

DocHeart, αρχικά διάβασα το νήμα διαγώνια κι απορούσα πώς είναι δυνατό να αγαπά την Ella Fitzgerald ένα κατινάκι, έστω κι αν έχει classy pretentions. Δεύτερη ανάγνωση, προσοχή στο ύφος, "Έχω βάλει Norah Jones και λίγο Ella Fitzgerald και τέτοια.", οπότε ξεδιαλύνει το σκηνικό. Μόνο για την ευφυία που διακρίνεται από τον τρόπο που απέδωσες τη mentalitaet σε μια μόνο ατάκα, σου αξίζουν εύσημα.


isnogood, δέον όπως διευκρινισθεί: τύποις ή ουσιαστικά κερατάς; Το πρώτο παραγράφεται και για όσους έχουν αποδεσμευθεί από αγκυλώσεις κοινωνικής νόρμας δεν έχει καμία σημασία. Φρονώ δε πως η αποστασιοποίηση που διακρίνεται στην προσέγγιση του χαρακτήρα, παραπέμπει στην πρώτη περίπτωση.

 

Ναι, αλλά τότε θα είμαστε και οι δύο αληθινοί στη φύση μας. 

 

Πάντα γοητευτική γραφή, γιατρέ, παίρνεις ένα "τίποτα" και το κάνεις "κάτι"...
Αφοπλιστικός με την ειλικρίνειά σου.

Ωραία η περιγραφή των "συμπτωμάτων". "Ίασις" προφανώς δεν επήλθε.  



Εξαιρετικά αφιερωμένο ένα medley του Sammy τον οποίον δεν χορταίνω.

"She likes the cool wind in her wig..." lol




​

 

O Δήμος Μούτσης το είπε, μάλλον το τραγούδησε, αλλά εντάξει, δεν το δένουμε και κόμπο...

Όπως το εξέλαβα απ' τα γραφόμενα σου, βγαίνει ένα γλυκόπικρο παράπονο για την ασυνεννοησία στις σχέσεις.
Τις πταίει που ο ένας κοιτάζει τη δύση κι ο άλλος την ανατολή;

Είναι πολύ εύκολο να πεις, οι άντρες είναι γομάρια, οι γυναίκες κατίνες ή οτιδήποτε άλλο σε άσπρο-μαύρο και να θέσεις εαυτόν άμοιρο ευθυνών ή αντιθέτως να του ρίξεις όλη την ευθύνη, γιατί όμως ο κύκλος επαναλαμβάνεται; Γιατί τα παράπονα διαιωνίζονται; Γιατί ενώ ζητάμε και δικούμαστε τη χαρά και την ισορροπία της αρμονικής συνύπαρξης, βρισκόμαστε κατα βάθος πληγωμένοι και τόσο μόνοι...

 

Επιτέλους έναν συνειδητοποιημένος άντρας χε χε   

Τους δικούς μου διαλόγους δεν τολμάω καν να τους αναφέρω... είναι τελείως ΧΧΧ  

 

* χειροκροτει το 1ο post.