Διάφορες σκέψεις

σαν κουλτούρα. το είδος δεν φταίει σε κάτι  

αντίθετα, χρειάζεται απαλλαγή από «εσωτερικές προεργασίες». αλήθεια  

 

Το καλυτερο γουεστερν ολων των εποχων μαζι με τον Καλο, τον Κακο και τον Ασχημο.
Με συγκινησες και θυμηθηκα αυτο....

 

Το "είδος" διαμορφώνει τις κουλτούρες. 
Μου αρέσει η λέξη απαλλαγή σαν κατεύθυνση αλλά χωρίς εσωτερική δουλίτσα.. πως? Δεν θέλει και αυτή το "σκαψιματάκι" της?  

 

το είδος έχει κατασκευάσει διάφορες κουλτούρες, διαφορετικές μεταξύ τους, όχι όλες ενοχικές διχαστικές και ανασταλτικές. με αυτήν την έννοια είναι άστοχο να χρεώνουμε τον πουριτανισμό στο είδος. για παράδειγμα ο καλβίνος ανήκει στο είδος αλλά δεν το προσδιορίζει υποχρεωτικά.

μου φαίνεται πως στρεβλώσεις, εξιδανικεύσεις και αναστολές, παράγονται από την «εσωτερική δουλίτσα», από κάθε λογής υπαρξιακή αγωνία, όπως την ονομάζουν όσοι εγκλωβίζονται. εξ ου και η απαλλαγή. δεν μοιάζει να φέρουμε, ως είδος, πηγαία, τέτοια κολλήματα, δεν επιβεβαιώνεται από άλλες κουλτούρες. γι αυτό και ισχυρίστηκα οτι είναι φυσικό το «ε, και;», απαιτεί να ξεφορτωθείς παρά να κατασκευάσεις.    

 

Πολύ ενδιαφέρον! Ευχαριστώωω  

 

μην γραφεις οταν οδηγω....    
 

 

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

 

Μέσα στην ατμόσφαιρα της ονλινε ταχύρυθμης εξοικείωσης με το ενδεχόμενο πραγμάτωσης φαντασιώσεων και ανεξερεύνητων πόθων, συχνό φαινόμενο αποτελεί η wannabe θεώρηση του στατους, απο νέους στο χώρο και λοιπούς ετεροπροσδιορισμένους.

Κάποια ανάγκη του ανήκειν στην συλλογική ταυτότητα της φαντασιακής κοινότητας του χώρου, σε συνδυασμό με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα περί βάθους και ποιότητας ανάλογα με το βαθμό εξωσεξουαλικού βδσμικού σχετίζεσθαι, συν την συνήθη άγνοια του νεοεισερχόμενου σχετικά με την τεράστια διαφορά ανάμεσα σε kinky και bdsm, οδηγούν σε επιλογές στατους βάσει μιας έξωθεν εικόνας πείρας και αφοσίωσης σε βδσμικό βάθος, ως βιτρίνα του κάθε ονλινε νέου υποψήφιου.

Όταν η φάση είναι παροδική, περνά χωρίς επιπλοκές και πάει παραπέρα, σε πιο ουσιώδεις διαδρομές χωρίς το δήθεν φαίνεσθαι κάποιου "κενού αέρα"..