Διαδικασίες ασφαλείας στη BDSM συνεδρία

το κανναβόσχοινο χρησιμοποιείται για να δενουν καΐκια μέχρι πλοία αν δεν κάνω λάθος θεωρείται από τα πιο γερά σχοινιά;

 

όντως έχετε δίκιο. Τσούζει σαν διάολος. Έχω ένα στα 2εκατοστα πάχος. Υπέροχο.
Λυπάμαι μα την ερώτηση δεν μπορώ να την απαντήσω.

 

Ευτυχώς δεν χρειάστηκε.
Έχει ενδιαφέρον, όμως, να προσδιορίσετε την έννοια του "λογικού" χρόνου.
Πάντως, δεν προτιμώ το καννάβικο σχοινί για δέσιμο αλλά jute ή βαμβακερό.

 

Ευχαριστώ για την ευχή.
Φρονώ ότι δε θα υπάρξει πρόβλημα με το ψαλίδι με στρογγυλεμένες άκρες. Η επιλογή του σχοινιού είναι μία πρώτη πρόληψη. Το ψαλίδι είναι απευκταία έκτακτη ανάγκη.

 

Ξέρεις να δένεις? Ξέρεις και να κόψεις αν χρειαστεί...
Θές να δέσεις..? Μαθαίνεις να δένεις...
Να δένεις, όχι να κάνεις κόμπους...
Αν όλα αυτά, τα υπόλοιπα είναι για αυτούς που δεν...
Γι' αυτούς που δεν, ό,τι και να.., ας ,ιλήσουμε για ποδόσφαιρο καλύτερα...

 

Έτσι ακριβώς!

 

 

όταν δένετε το υ σας να το μαθαίνετε και πώς μπορεί να λυθεί από μόνο του!

υπάρχουν και courses.

 

Πάντως το να κρατάς την αναπνοή σου όση ώρα σε δένουν δεν πιάνει.

 

Μια ίσως αφελής ερώτηση, μιλάμε για την ασφάλεια στα sessions γενικότερα ή μόνο σε κείνα που θα περιελάμβαναν δεσίματα?
Ξέρετε, μάλλον δεν αρέσουν σε όλους/ες τους/τις Κ ανεξαιρέτως τα "παίγνια" με σχοινιά ( ή δεν τους/τις αρέσουν πέρα από κείνο που χρειάζεται, για ν' ακινητοποιήσουν τα χέρια ή τα πόδια ). De gustibus που λένε.

Από κει και πέρα, και το ζήτημα των όποιων feedback είναι κάτι το υποκειμενικό. Εμένα σε "απλά" sessions ( λέγε με βουδουσουμικές - κατ' εμέ - ξεπέτες ), το μόνο που μ' ενδιέφερε, ήταν η ικανοποίηση μου και η ασφάλεια τόσο η δική μου, όσο και της όποιας "συμπαίκτριας" μου. Αν και τι απ' όσα της έκανα, της άρεσαν ή όχι, ειλικρινά δεν έδινα δεκάρα τσακιστή.
Αν δεν της άρεσαν, απλά μου το έλεγε και αν δεν μου το έλεγε, αλλά συνέχιζε να τα "λούζεται" ( αφού τα sessions θα μπορούσαν, να επαναληφθούν με κάποια ), ήταν δικό της πρόβλημα κι όχι δικό μου. Οι όποιες εκτενέστερες συζητήσεις γίνονταν, όταν με κάποια είχαμε σχέση, που πήγαινε πέρα απ' τ' όποιο μεμονωμένο ή επαναλαμβανόμενο session.
Και στις δυο όμως περιπτώσεις ( "ξερό" session ή κάτι παραπάνω ) ήθελα να ξέρω τις κόκκινες γραμμές του άλλου μέρους και βάσει εκείνων πορευόμουν.
Όχι για να κάνω ή να μην κάνω πράγματα, αλλά για ν' αξιολογήσω αν κάποια με κάλυπτε ή όχι ( ή αν κάποια πράγματα που ίσως να ήθελα, άξιζε να τα παραμερίσω ή όχι ).

Λίγη σύνεση δεν νομίζω, ότι θα χρειαζόταν "μαθημάτων", ούτε ότι θα έχρηζε κάποιας συμφωνίας. Εννοείται ότι την μεγαλύτερη ευθύνη για την ασφάλεια την έχει ο "πομπός" και όχι ο "δέκτης" - αν και αυτός ο τελευταίος δεν θα ήταν τελείως άμοιρος ευθυνών -. Σε κάθε περίπτωση μάλλον είναι εποικοδομητικό, να μην απλώνουμε πολύ τα πόδια μας έξω απ' την όποια "κουβέρτα". Αν κάτι δεν το γνωρίζουμε, προσπαθούμε να το μάθουμε με μικρά βήματα, όχι άλματα. Κι αν δεν είμαστε σίγουροι, ότι μια πιθανή στραβή θα είχαμε αρκετές πιθανότητες να την αντιμετωπίσουμε ψύχραιμα - και δίχως " χοντρές παρενέργειες " -, μάλλον θα ήταν προτιμότερο κάποιες πρακτικές να τις αποφεύγαμε.