Διεκδικώντας τον σκλάβο..

Επιθυμείτε να διεκδικήσετε ένα -μία σκλάβο-α.Πιστεύετε πως ο-η Αφέντης-ρα του είναι ανεπαρκής και πως του-της αξίζει κάτι καλύτερο..

Μετά από κάποιες κινήσεις προς αυτόν-η ,ο-η Αφέντης-ρα του ενημερώνεται και σας καλεί σε κάποιον χώρο,να σας ζητήσει εξηγήσεις ,παρόντος του σκλάβου.

Πως θα τον - την διεκδικούσατε;Τι θα λέγατε στον-ην Αφέντη-ρα;
Ή τι θα κάνατε;Προσοχή,δε με ενδιαφέρει να μου πείτε πως θα κάνατε ψηστήρι ,πίσω από την πλάτη Εκείνου-ης..

Εκ πρώτης όψεως το θέμα,φαίνεται ανόητο.Ποιος και ποια θα πάει να διεκδικήσει ένα σκλάβο;Ίσως όμως είναι ανόητο στην Ελλάδα και όχι σε χώρες που υπάρχει πιο οργανωμένη σκηνή και πιο ολοκληρωμένη M/s κουλτούρα.Το ότι δε γίνεται συχνά ,λοιπόν, δε σημαίνει πως μια τέτοια κατάσταση είναι απίθανη...

Περιμένω τις απόψεις Σας πρώτιστα..

 

Νομίζω δεν είναι καθόλου ανόητο θέμα , θα έλεγα μάλιστα πως είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον , για να μην πω πως με γαργαλάει ιδιαίτερα .

Θα μου επιτρέψεις να εκφράσω μερικές βιαστικές και ενδεχομένως σκόρπιες σκέψεις , ωστόσο θα επανέλθω καθώς η συζήτηση θα ωριμάζει .

Καταρχήν δεν την διεκδικείς για τους λόγους που παραθέτεις , δηλαδή για την ανεπάρκεια του αφέντη της ούτε γιατί νομίζεις πως της αξίζει κάτι καλύτερο .
Αυτά προσωπικά με αφήνουν παγερά αδιάφορο .

Την διεκδικείς γιατί την γουστάρεις . ( Θα μπορούσε κάποιος κακοήθης να πει ότι την διεκδικείς γιατί δεν γουστάρεις τον αφέντη της αλλά αυτό πάει αλλού )

Ο τρόπος διεκδίκησης τώρα ποικίλει αναλόγως των στοιχείων που θεωρείς ότι υπερτερείς στην αναπόφευκτη σύγκρουση με τον αφέντη της .
Συνήθως είναι η σωματική ρώμη . Με λίγα λόγια αν είσαι κανένας «αρκουδόμαγκας» λίγο δύσκολα ο νυν αφέντης της θα έρθει σε αντιπαράθεση μαζί σου και συνήθως θα κάνει την πάπια προκειμένου να βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση .

Αυτό έχει ένα διττό αποτέλεσμα , πρώτα την απαλλαγή από το ας πούμε εμπόδιο του νυν αφέντη και δεύτερον τον υποβιβασμό αυτού στα μάτια της σκλάβας .

Θα σας παραπέμψω σε μια σκηνή από τον Καπετάν Μιχάλη όπου η Εμινέ Χανούμη εγκαλεί τον Νουρή Μπέη γιατί δεν μπορεί να σπάσει με τα ακροδάχτυλα του το ρακοπότιρο ως κάνει ο Καπετάν Μιχάλης .

Εκμυστηρεύεται κατόπιν στην υπηρέτρια της ότι σιχάθηκε τον Νουρή γιατί δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο .

Σε άλλη σκηνή του έργου ο Καπετάν Μιχάλης κλέβει βιαίως την Χανούμη από τα χέρια έτερου «αφέντη» χωρίς την συγκατάθεση της αλλά με εμφανή την παρουσία υγρασίας ανάμεσα στα πόδια της .
Θεωρώ ότι η συνάντηση για εξηγήσεις κ.λ.π που περιγράφεις όχι μόνο δεν έχει θέση σε τέτοια γεγονότα αλλά περιγράφει και ένα νυν αφέντη που ποιεί την ανάγκη φιλοτιμία και προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα .

Ουσιαστικά έχουμε δυο τύπους έναν που διαλέγετε και έναν που διεκδικεί και αρπάζει .

Οι κομιλφώ οι μη-μου-άπτου οι υπεράνω . Καλοί είναι δεν λέω διαθέτουν λόγο εντυπωσιακό, σχετικοποιούν τα πάντα, αλλά με ένα τρόπο καθηγιτίστικο , και δεν θέλουν πολλά-πολλά με την μπρουτάλ πλέμπα του BDSM ( ελπίζω όχι από αδυναμία αλλά από επιλογή ) αλλά πιστέψτε με το στυλ Αφέντης - Βέλτσος είναι καταδικασμένο σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση , για να καταλαβαινόμαστε δηλαδή .

Δεν ξέρω ποιο απ' τα δύο είδη, οι μπρουτάλ ή οι λουικατόρζ διαθέτουν περισσότερα odds να κρατήσουν μια σκλάβα αλλά οι πρώτοι σίγουρα δεν θα αρχίσουν πίτσι πίτσι με τον διεκδικητή αλλά θα του σπάσουν τα μούτρα …ε και ας κερδίσει ο Βέλτσος την σκλάβα .

Οι Βέλτσοι ενίοτε (ή μάλλον συχνά) τα καταφέρνουν...αλλά ποιος θέλει μια σκλάβα ...στεγνή;

 

είναι απλό !!

πάντα σε μία σχέση υπάρχουν αδύναμα σημεία αρκεί Ο/Η Διεκδηκιτής/ρία να τα γνωρίζει και να τα εκμεταλευτεί !!

όλα θέμα γνώσης...

 

Διεκδικείς τον/την σκλάβο/α από που ; Διεκδικείς την υποταγή του ; Την ψυχή του ; Την ελευθερία του ; Μήπως διεκδικείς την θέση του Αφέντη του ; Συμφωνώ Blindfold πάντα υπάρχουν αδύναμα σημεία , αλλά για πές μου , ο εκπορθητής είναι και ο κατάλληλος κυβερνήτης ; Αν απλά πολιορκείς και κυριεύεις , δίχως να σε νοιάζει το μετά ή να μην μπορείς να τον διαχειριστείς τον σκλάβο , το σκεφτήκατε ; Αυτό που είπε η Lara το ακούσατε ; Δεν θεωρώ ανήθικο το να κλέψεις έναν όμορφο σκύλο από κάπου , αλλά το να το εγκαταλείψεις μετά στο δρόμο , γιατί δεν ξέρεις πως να τον φροντίσεις ; Το θέμα είναι ενδιαφέρον και ίσως και ηθικοπλαστικό στον χώρο του Bdsm ;
Για να απαντήσω τώρα στο ερώτημα του Incomplete , είναι πολύ απλό . Για να θεωρηθεί επιτυχής η διεκδίκηση πρέπει να κατακτήσεις δύο ανθρώπους . Το σκλάβο/α και την/τον Κύρια/ο του/της .

 

Νομίζω, φίλε Χάϊνριχ, ότι τα παραδείγματα πάσχουν κάπως. Γνωρίζουμε κάποιον που να έσπασε τα μούτρα του Λουδοβίκου του 14ου; - τον ανέφερες εμμέσως.
Ο brutal στη συμπεριφορά, μολονότι δεν στερείται γοητείας, σπανίως ανταγωνίζεται με επιτυχία, σε οποιοδήποτε πεδίο, το εξευγενισμένο κτήνος της Εξουσίας.
Κι άν η σκλάβα είναι στεγνή, δεν υπάρχουν ποτιστήρια ή βοηθοί; Όταν υπάρχει Αυλή, η υγρασία είναι εξασφαλισμένη.
Ταχέως και αποτελεσματικά ο οργασμός επέρχεται ακώλυτος, όταν εμφιλοχωρεί η Δύναμη - η Αγάπη είναι το μετωνύμιον της Ισχύος. Ο Έρως, το Viagra της.
Άλλωστε, οι επίσημες ή ανεπίσημες ερωμένες του Βασιλέως Ήλιου δεν είχαν χρεία ύγρανσης [Λουδοβίκος 14ος: ρυπαρός, πασίχοντρος, δύσοσμος, κουτσοδόντης με τρύπιο και πυορροούντα ουρανίσκο, δεχόταν υψηλόφρονες υπουργούς στη χέστρα, κατά την πρωινή του αφόδευση, καταβρόχθιζε 50 πιάτα καθημερινά και κατουρούσε δημοσία μέσα στα σαλόνια].
Έρρεαν, όμως, στα σκέλια τους οι κοντέσες, στην όψη του Κυρίαρχου, όταν αναλογίζονταν την απέραντη (δυνητικά έστω) εξουσία του.
Τον 14ο ηράσθησαν απειράριθμες και δεν ελάμβανε καν τον κόπο να τις γαμεί - όλες τουλάχιστον.
Και στα ογδόντα του, αν επισκεπτόταν το "εναλλακτικό" Underworld, θα είχε περισσότερες επιτυχίες από έναν 25άρη με γραμμωτούς κοιλιακούς (διότι, εκτός των άλλων, μέχρι που τον κατεπλάκωσε η χριστιανή δούλα του, η δυσώνυμος θρησκόληπτη Madame, ήταν Παίκτης, βλ. σχετικό νήμα).
Δυστυχώς ίσως για εμάς τους υπολοίπους, ο κονδυλοφόρος της αποφασιστικής υπογραφής ή της κήρυξης πολέμου είναι αφάνταστα ερωτικότερος από την οποιαδήποτε εύρωστη ψωλή.

Υ.Γ Αν κάποιος διεκδικούσε την αγαπημένη μου, έλεγε φίλος, και εκείνη επεδείκνυε ενδιαφέρον, θα του την παρέδιδα αυτοστιγμεί και θα τον παρότρυνα με θέρμη να την παραλάβει.
Άνδρας που διεκδικεί γυναίκα από άλλον πράττει, κατά μια εκδοχή, εκ καθήκοντος. Άνδρας που διεκδικεί τη δική του γυναίκα από άλλον, όστις του την έκλεψε, είναι, απλώς, κόπανος.
Και να τη γυρίσει πίσω, με απειλές ή υποσχέσεις, θα του την αποσπάσει συντομότατα ο επόμενος.

 

Δεν υπάρχουν, νομίζω, ιδιοκτησίες στις ανθρώπινες σχέσεις. Διότι δεν υφίστανται συμβόλαια παρά μόνον συσχετισμοί δύναμης. Είναι κάτι σαν το Διεθνές Δίκαιο: όλοι το επικαλούνται προκειμένου, καλυπτόμενοι από τις ρήτρες του, να παραβιάσουν απρόσκοπτα τις διατάξεις του.
Επίσης: όταν κάνω λόγο για Ισχύ δεν εννοώ αξιώματα. Αναφέρομαι σε δυνάμει και όχι απαραιτήτως εν ενεργεία Κυριαρχία. Ακόμη, μη συσχετισθεί η έννοια της Δύναμης αποκλειστικώς με το δημόσιο βίο.
Παντοκράτορας, ακόμη και ερωτικώς, μπορεί να είναι και ένας ιδιώτης ασκητής, απομονωμένος στα βουνά και τα όρη.

 

Σε αυτό δεν διαφωνώ, φίλτατε. Αλλά πόσο και γιατί τις σεβόμαστε;

 

Ο ανθρωπος απο την φυση του και ιδιως κατα την διαρκεια της δημιουργικης του ηλικιας , ποτε δεν ειναι πραγματικα ικανοποιημενος με το παρον .... Αυτη ειναι παντα η αχιλειος φτερνα , μαλιστα η εμπειρια δειχνει οτι ειμαστε επιρρεπεις στο ρισκο του άγνωστου και συνηθως η εγκρατια στην λογικη κρεμεται σε μια αορατη μα και λεπτη κλωστη . Αυτο που θα εκανα εγω στην απιθανη περιπτωση που θα ηθελα κατι ξενο ειναι να μελετησω τις αναγκες αλλα και τους φοβους των δυο ...
Οταν γνωριζεις αυτα τοτε μπορεις πραγματικα να κανεις πολλα ....

 

RE: RE: Διεκδικώντας τον σκλάβο..

Δεν καταλαβαίνω γιατί τέτοια απαξίωση της βαρβατίλας; Γιατί τέτοιος εξοστρακισμός από το lifestyle του «αρκουδόμαγκα» , του «μπήχτη» , εκείνου που γουστάρει να λεηλατήσει ένα διαθέσιμο επαναλαμβάνω διαθέσιμο γυναικείο κορμί, να ματώσει τα μούτρα αυτού που θα σταθεί εμπόδιο μπροστά του ;

Γιατί το lifestyle να επιτρέπει να ανθίζουν οι subs , ακόμα και οι αμφοτερίζωντες , οι μάστερς ντεμί σεζόν, που τα συζητάνε όλα και θα κάνουν άκουσον - άκουσον διαλογική κουβέντα με αυτόν που θα διεκδικήσει την σκλάβα τους και όχι τα «κτήνη»;

Προς θεού δεν λέω πως υπάρχει μόνο η κτηνώδης δύναμη. Χρειάζεται καλλιέργεια, να 'χεις ταλέντο και να το εξασκείς, να το διευρύνεις.
Αλλά όταν μπαίνεις στη διαδικασία της διεκδίκησης και είσαι τετ α τετ ( άντε πες πως πάς για κουβέντα ) με τον νυν μάστερ πρέπει να 'χεις τη λύσσα να την πάρεις!

Παύει η ευελιξία, το στάιλ του καλλιεργημένου αυτά είναι καλά αλλά για τα φόρα.

Θέλει δεξιοτεχνία, ταλέντο, καλλιέργεια, φαντασία αλλά πάνω από όλα θέλει κάκαλα.

Μπορεί οι περισσότεροι από εσάς να απαξιώνουν μια τέτοια τοποθέτηση μα έχω την αμυδρά υποψία ότι στο πίσω μέρος του μυαλού μιας σκλάβας ανάβει μια μικρή φωτίτσα .

Αν δεν την κάνετε εσείς φλόγα θα την κάνει άλλος .