Δοτικότητα Κυριάρχων

Δοτικότητα Κυριάρχων.
τι έχετε να δηλώσετε επί του θέματος? προς κάθε κατεύθυνση η ερώτηση, ελπίζω να ελκύσει απαντήσεις.
ευχαριστώ για τη φιλοξενία και την καλή διάθεση  

(δε βρήκα αντίστοιχο νήμα στο φόρουμ)

 

Απάντηση: Δοτικότητα Κυριάρχων

@ mikrh loyloy,

κάτι θυμάμαι αμυδρά να υπάρχει, θα κοιτάξω να το βρω  

Επί της ουσίας, νομίζω ότι εξαρτάται επίσης από το πόσο νοιάζεται μια υποτακτική για ό,τι της δίνεται από τον Κύριό της. Για τη σκλάβα έχει σημασία πόσο παραδομένη είναι στον Αφέντη της. Για όσους δέχονται ότι υπάρχει ασυμμετρία στη σχέση, η δοτικότητα του Κυρίαρχου μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι το άλφα και το ωμέγα.

Καλημέρα σε όλους  

 

Μεγάλο θέμα...επίσης νομίζω οτι έχει ξανασυζητηθεί.

Θεωρώ μείζονα την των Κ δοτικότητα. Άσχετα αν δεν τους συμφέρει (και δεν τους αρέσει) να την παραδέχονται.
Θεωρώ επίσης κομβικό σημείο σε μια εκπαιδευτική διαδικασία τη συνειδητοποίηση από το υ (όχι επειδή το λέει ο Κ, από μόνο του) της δοτικότητας αυτής.
Το οποίο υ, βέβαια, πρέπει να διαθέτει ή να έχει οξύνει τα δέοντα αισθητήρια για να την αντιληφθεί αυτήν τη δοτικότητα, μιας και δεν είναι πάντα τόσο πρόδηλη, έτσι κακομούτσουνοι και σκατόψυχοι και μουρτζούφληδες που είμαστε οι Κ.
Άμα τη συνειδητοποιήσει, συχνά οι αντιστάσεις του υ απλώς λιώνουν. Για αυτό και θεωρώ αυτό το σημείο κομβικό, καθώς από κει και πέρα μπορείς να αρχίσεις το πλάσιμο.

-----
Υποθετικοί διάλογοι:
-"Μρε συ, Θανασσούσαρχε, είμαι Κ (Ντόμης, Μάστερος), αλλά δεν πιστεύω οτι είμαι δοτικός".
-Αν θες να πάρεις τα ηνία μιας ζωής και να την καθοδηγήσεις (πέρα από τα όμορφα καυλοπαίχνιδα), μάλλον θέλεις να την οδηγήσεις προς κάτι δημιουργικότερο, φωτεινότερο, λειτουργικότερο, να πλάσεις έναν άνθρωπο που να αξιοποιεί το προσωπικό του δυναμικό (προσοχή, δεν μιλάω για την παιδική ασθένεια του ελληνικού βδσμ-> τον Κ σε ρόλο ψυχοβουλκανιζατέρ). Αυτό προϋποθέτει (πέρα από την πείρα) πολλή αγάπη/μεράκι/δοτικότητα/αποθέματα/υπομονή/κουλουπού.

 

Τον τσιγκούνη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι του χαλάς. Ελληνική βιδιεσεμική παροιμία

 

Απάντηση: Δοτικότητα Κυριάρχων

Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο θέμα. Θεωρώ την δοτικότητα και την δεκτικότητα αλληλένδετες έννοιες μεταξύ τους. Ο κυρίαρχος όταν είναι δοτικός δεν τσαλακώνεται, ίσα ίσα το να δίνεις πράγματα στον σκλάβο σου βοηθάει να έρχεσαι πιο κοντά. Θα συμφωνήσω με τον Θανάση εκτός από τα καυλοπαίχνιδα, υπάρχει και η ζωή, η σχέση και ο άνθρωπος πρέπει να εξελίσσεται και να δυναμώνει μέσα σ'αυτή, Εδώ έρχεται η δεκτικότητα του σκλάβου που πρέπει να δέχεται αυτά που του δίνει ο κυρίαρχος του, γιατί αυτά για έμενα, είναι ουσιαστικά η πηγή ζωής της σχέσης.

 

Απάντηση: Δοτικότητα Κυριάρχων

Προς κάθε κατεύθυνση;
Δοτικός μπορεί να ονομαστεί και αυτός που αρέσκεται να δίνει την υ του.

Εμένα πάντως μου αρέσουν αυτοί που δίνουν χαρτζιλίκι και που και που κανένα σκαμπιλάκι

 

Απάντηση: Δοτικότητα Κυριάρχων

σε μια σχεση bdsm και οι 2πλευρες δινουν πραγματα και εισπρατουν αντιστοιχα.κανενας υπο δεν μπορει να σταθει διπλα σε καπιον κυριαρχο που δεν νοιαζεται για αυτον αλλωστε η φυση του υποταχτικου ειναι να βρισκει προστασια και ασφαλεια απο το κυριαρχο ατομο.να νιωθει προστασια και αγαπη.ενω αντιστοιχα το υπο ατομο δινει αφωσιωση λατρεια αναγνωριση στον κυριαρχο.ενα φυλι στο σωμα του υπο μετα απο ενα γερο μαστιγωμα λογου χαρη κανει τον υπο να αισθανεται προστασια.δεν νοειται να εχεις ενα σκληρο κυριαρχο ατομο που δεν σου δειχνει συναισθηματα.

 

Προσπερνούσα συνειδητά το νήμα, όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί κάθε φορά που το διάβαζα αναθυμόμουν τη βραχνή, ψιθυριστή φωνή του Μ. Rourke στο rubble fish να λέει στο M. Dillon "όταν οδηγείς ανθρώπους, πρέπει να έχεις κάπου να τους πας", κατά που έγραψε κι ο thanasis. Και για να μείνουμε στην εφηβεία κάποιων από εμάς και στην ίδια ταινία, η απάντηση έρχεται λίγες σκηνές μετά από τον D. Hopper "accute perception does not make you crazy, but can drive you crazy".
Δοτικότητα προς τη τρέλα λοιπόν, την τρέλα που έχει το ρόλο της μεταλικής μπίλιας, η οποία πριν συνθλιβεί στα εξ ων συνετέθη, μπλοκάρει τα γρανάζια.