Δουλοπρέπεια Vs υποταγή..

Θα ηταν πιο χρησιμο να απαντησω γνωριζοντας τι εννοει ο incomplete με τον ορο δουλοπρεπεια γιατι οπως βλεπουμε ο καθενας το αντιλαμβανεται αλλιώς.Κατ εμε η δουλοπρεπεια ειναι γνωρισμα ενος σκλαβου αλλα δεν ειμαι υπερ αυτου.Ο σκλαβος-α πρεπει να ειναι περηφανος κ ετσι λειτουργω εγώ.Με την δουλοπρεπεια (επειδη δεν ζουμε σε σκλαβια όπως καποτε οι σκλαβοι αλλα ειναι επιλογη μας εντος βδσμ) νομιζω απλα πως εκμεταλλευόμαστε καταστασεις..Αν όμως ο αφεντης θελει τον σκλαβο δουλοπρεπη τοτε?..

 

Re: Απάντηση: Δουλοπρέπεια Vs υποταγή..

Θα συνυπογράψω.
Δουλοπρέπεια στο μυαλό μου μεταφράζεται επίσης ως χαμέρπεια, ευτέλεια και ποταπότητα.
Αν ήμουν ευτελής δεν θα απολάμβανα ακόμα και αυτο τον εξευτελισμό γιατι δεν θα υπήρχε τίποτα που να μπορεί να εξευτελιστεί.

Θα προσθέσω μόνο στο "μπορεί η σκλάβα ή ο σκλάβος να κάνει τα πιο ταπεινωτικά/δύσκολα/επώδυνα tasks αλλά τα κάνει με αίσθηση περηφάνιας, αξιοπρέπειας και πληρότητας γιατί έτσι ικανοποιεί την επιθυμία Του/Της" και ικανοποιεί και τις δικές του/της ανάγκες.
Προσωπικά δεν είμαι σκλάβα από αλτρουισμό, αλλά επειδή η ικανοποίηση των αναγκών Του προσφέρει και σε μένα ικανοποίηση των δικών μου αναγκών.

Πως ορίζεις το δουλοπρεπής προσωπικά εσύ?

 

Re: Απάντηση: Δουλοπρέπεια Vs υποταγή..

 rep

 

Δουλοπρεπης οπως το αντιλαμβανομαι εγω ειναι ο φθηνός ο αδυναμος που επιλεγει να υπηρετει κ να ευξετελιζεται απο την αδυναμια του να αντιμετωπισει καταστασεις κ χριζει τον εαυτό του σκλαβο-α επειδη τον βολευει να ζει στην απαθεια του. Θα συμφωνησω μαζί σου λάρα για αυτο που ειπες.Όπως κ με την Σαπφω.

 

Re: Απάντηση: Re: Δουλοπρέπεια Vs υποταγή..

Όπως το αντιλαμβάνομαι, η ερωτική έκφραση της υποταγής δεν μπορεί να έχει σχέση με διαπραγματεύσεις και υπολογισμούς του πόσο ''πουλιέται'' η υποταγή μου. Η θέση, τάσσομαι υπό, δηλώνει ότι δεν είμαι σε θέση να παζαρέψω μήτε να απαιτήσω εγγυήσεις. Μακράν απέχει από αξιοπρέπεια και περηφάνεια αφού οι επιλογές παύουν να βρίσκονται υπό τον δικό μου έλεγχο, ενδέχεται να απαξιωθούν, κατ' ουσία δεν μου ανήκουν πια.
Είναι φύσει αδύνατον, ενω στροβιλίζομαι στη δίνη τόσο έντονων στιγμών, ταυτόχρονα να κρατώ ηθικές στάσεις και λογαρισμούς. Η ηδονή δεν έχει αξιοπρέπεια, ή αντέχεις ή δεν αντέχεις.

 

Απάντηση: Δουλοπρέπεια Vs υποταγή..

ευχαριστώ llazouli  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Δουλοπρέπεια Vs υποταγή..

Αν είναι έτσι τότε δεν υπάρχουν παρά M/s σχέσεις. Οι D/s αυτοδικαίως παύουν να υφίστανται...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Δουλοπρέπεια Vs υποταγή..

Αυτοδικαίως λες, ή ετεροαδίκως;

 

Ούτε κι εγώ θεωρώ καλό πράγμα τη δουλοπρέπεια εντός ή εκτός BDSM.

Αλλά αναφερόμαστε σε ιδιοσυγκρασίες, σε συμπεριφορές ή σε συμπεριφορές που στα μάτια τρίτων του χώρου εκλαμβάνονται ως δουλοπρεπείς αντί για υποτακτικές;

Ο δισταγμός μου στο να κατακρίνω οφείλεται στο ότι, με το δικό μου κριτήριο, μια υποτακτική συμπεριφορά των καλύτερων προθέσεων δεν είναι δύσκολο να προκύψει άστοχη και να κριθεί ως δουλοπρεπής, ενώ δεν ήταν τέτοια η πρόθεση.

Άλλο πράγμα η δουλοπρεπής ιδιοσυγκρασία, που δε βλέπω κι εγώ να έχει θέση στο χώρο και πράγματι πολύ ωραία έγραψαν σχετικά ο Agitator και η Lady_Dementia, άλλο πράγμα η δουλοπρεπής συμπεριφορά, που μπορεί να είναι αποτέλεσμα παρανόησης κι εν πάσει περιπτώσει είναι κάτι που διορθώνεται και άλλο πράγμα αυτό που οι τρίτοι αντιλαμβάνονται ως δουλοπρεπές, για το οποίο δεν δίνω μια  

Εννοούσα ότι κάποιος συμπεριφέρεται ως σκλάβος επειδή έτσι πρέπει, χωρίς να το νιώθει μέσα του.

 

Ε, καλα, ουτε οι bdsmικοι σκλαβοι νομιζω θα αποζητουσαν ποτε να γινουν σκλαβοι στην πραγματικοτητα (αν υπηρχε δουλεια).

 

Στην ουσια ειναι πως το νιωθει ο καθε υ μεσα του.Αυτα που κανω π.χ εγω για τον αφεντη μου μπορει να ειναι υποτιμητικα η εξευτελιστικα αν μου το ζητησει αλλα εγω δε νιωθω δουλοπρεπής αντιθετα περηφανη που τον γεμιζω κ με γεμιζει.Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να χασω την περηφανια μου.Ειμαι περηφανη να ειμαι σκλαβα του απο τη στιγμη που καταφερε να με κερδισει?τι κ αν με ταπεινώσει?θα νιωσω ταπεινωμενη κ θα μαρεσει.θα ημουν δουλοπρεπεις αν με ταπεινωνε κ δεν μου αρεσε η δεν με ηδονιζε αυτο κ απλα το δεχομουνα.

 

Θεωρώ πως η λέξη δουλοπρέπεια δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υποταγή. Αντιθέτως, όταν την ακούω ή τη διαβάζω μου έρχεται στο νου κάποια άλλη: αυτοεξευτελισμός. Θεωρώ ως δουλοπρεπείς τις συμπεριφορές που υιοθετεί ένα άτομο, μειώνοντας τον εαυτό του, προκειμένου να γίνει αρεστός, ή έστω να πετύχει αυτό που αποζητά. Σε σχέση με το bdsm θα χαρακτήριζα ως δουλοπρεπή τη στάση ορισμένων υποτακτικών που, προκειμένου να γίνουν αρεστοί ή έστω να βρουν ερωτικό σύντροφο, είναι έτοιμοι να μειώσουν τον εαυτό τους, να χρησιμοποιήσουν κάθε λογής κοσμητικό επίθετο γι' αυτούς (χωρίς καν να τους ζητηθεί κάτι τέτοιο) προκειμένου να γίνουν αξιοπρόσεκτοι. Επιπλέον, θεωρώ ως δουλοπρεπή συμπεριφορά το να ικετεύει κάποιος να παρέχει σεξουαλικές "υπηρεσίες", όταν γίνεται σαφές από τον άλλο πως αυτές είναι ανεπιθύμητες. Τέλος, θεωρώ ως δουλοπρεπή συμπεριφορά την κολακεία, τη χρήση υπερβολικών λεκτικών μέσων, το να εκθειάζονται υπαρκτά ή, τις περισσότερες φορές, ανύπαρκτα προταιρήματα του άλλου, προκειμένου να κερδηθεί η απαιτούμενη προσοχή.
Δε χρειάζεται, νομίζω, να πω πως η δουλοπρέπεια μου δημιουργεί ένα αίσθημα αποστροφής.

Υ.Γ. Δεν συμπεριέλαβα στις εκφάνσεις της δουλοπρέπειας την υπερπροσφορά οικονομικών αγαθών και μέσων, αποσκοπώντας στην προσοχή κάποιου. Εκεί θεωρώ πως ξεπερνιούνται τα όρια της δουλοπρέπειας και αγγίζονται τα όρια της βλακείας.