Δύναμη ! Ναι ! αλλά ποιος την έχει ?

Εφόσον παραδεχόμαστε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ψυχική δύναμη αναρωτιέμαι αν έχει κάποιο νόημα να ψάχνουμε ποιος έχει τη μεγαλύτερη...Κι υπάρχει όντως "μεγαλύτερη ψυχική δύναμη";ποιος το ορίζει αυτό άραγε και με ποια κριτήρια;είμαστε όντως σε θέση να συγκρίνουμε τις ψυχικές μας δυνάμεις;
Δυστυχώς ή ευτυχώς δε μπορούμε να μπούμε στον εσωτερικό κόσμο των άλλων κι ούτε οι άλλοι στον δικό μας,επομένως,οποιαδήποτε σύγκριση μου μοιάζει λίγο απίθανη...

Στην ουσία νομίζω ότι όσοι μπαίνουν σ' αυτή τη διαδικασία ίσως αμφισβητούν τη ψυχική τους δύναμη,όπως αρκετοί αμφισβητούν τη ποιότητα της ζωής τους συγκρίνοντας τη ζωή τους με τη ζωή άλλων.Όμως πως μπορεί κάποιος να γνωρίζει τη ζωή του άλλου όσο γνωρίζει τη δική του;Και ποιο το νόημα σύγκρισης εξ' αρχής;

Να σημειώσω εδώ ότι δε γράφω για εσένα προσωπικά που έθεσες το ερώτημα κι ούτε για το συγκεκριμένο ερώτημα τόσο.
Το πιάνω πιο γενικά το θέμα κι ίσως να είναι και καλό αυτό,
γιατί μέσα σε βιώματα οποιασδήποτε κατάστασης είτε αυτή είναι δουλειά είτε m/s είτε οτιδήποτε άλλο εντός κι εκτός χώρου,μερικές φορές μπορεί να είναι χρήσιμο σε κάποιον να εστιάσει σε μια πιο γενική οπτική των πραγμάτων.

Η ψυχική δύναμη εκφράζεται διαφορετικά όπως πολλά χαρακτηριστικά στο καθένα μας εκφράζονται διαφορετικά...αυτό λοιπόν δε θα έπρεπε να λειτουργεί σαν κριτήριο σύγκρισης ψυχικής δύναμης μεταξύ ανθρώπων.
Κάπως έτσι το βλέπω 

 

Εγώ πάλι, αγαπητοί συμφορουμήτες, πέραν της επιστημονικής περιέργειας, δεν βρίσκω τι σημασία έχει ποιος την έχει ποιο μεγάλη... την ψυχική δύναμη

Σε μια σχέση M/s η D/s δεν τις βγάζουμε να τις μετρήσουμε. Το πάνω χέρι/κάτω χέρι είναι εδραιωμένο και το μόνο που έχει σημασία για το υ είναι αν έχει τη δύναμη να ακολουθήσει το Μ εκεί που το κατευθύνει ή αν το Μ έχει τη δύναμη να πει "τσιμέντο να γίνει" σε κάτι που το υ δεν καταφέρνει.

Το πόσα ψυχό_N -που λέει ο λόγος- απαιτούνται είναι αδιάφορο.

 

Των περισσότερων, θα συμφωνήσω με μία δεύτερη σκέψη.
Ας πούμε ότι αναφερόμουν στις λιγότερες.

 

Τι εννοείς με την λέξη Δύναμη;

 

Ποιος έχει τη δύναμη, ποιος αποδεσμεύει, ποιος θέτει τους όρους, ποιος ποτίζει τη μπουκαμβίλια, ποιος-ποιος, μωρό μου, ποιος...αρχρούμφ, ενίοτε νοιώθω οτι το ασύμμετρο σχετίζεσθαι γίνεται αντιληΦτό από κάποιο κόσμο λες και είναι παρτίδα σκάκι που ο ένας πάει, μέσα από στρατηγικά τεχνάσματα να "τουμπάρει" τον άλλον. Ακόμα και ως (αμπελο)φιλοσοφικό ερώτημα, το βρίσκω μόνο εκλύον φέισπαλμ κατά ριπάς.

Ο καθένας όπως τη βρίσκει, αλλά ως θανάσσις χαίρομαι πολύ που είμαι μακρυά από όλο αυτό το modus cogitandi.

 

  may the force be with you

 

Η Υ λέει: " Θεέ μου δώσε μου Δύναμη να αντέξω την τόση "καταπίεση".
Και ο Μ λέει: Θεέ μου δώσε μου Δύναμη να αντέξω τόση καύλα...

 

Μπρα ντε φερ τραμπαλίζειν;
Ασκόπως ενεργοβόρο κι αχρείαστο.

 

"Ποιος έχει την μεγαλύτερη ψυχική δύναμη" εε;
Ενδιαφέρον ερώτηση, αν το πάρουμε σε Dom-sadist & Sub-masochist θα έλεγα ότι την έχουν οι Submissive/Masochistic χαρακτήρες.
Τραβάνε και υπομένουν πολλά από τους Κύριους/Κυρίες τους οπότε μπορώ να πω ότι έχουν την καλύτερη 'εκπαίδευση' σε θέμα ψυχικής αντοχής
Πιστεύω ότι παίζουν και σημαντικό ρόλο για την ψυχική υγεία των Dom
(Παραδείγματος χάρη): Όταν οι Dom νιώθουν στρες πάντα μπορούν να το βγάζουν με την βοήθεια των Sub με το BDSM
Επιπλέον έχω παρατηρήσει ότι έχουν πιο γλυκιά ψυχική φύση. Βγάζουν την αύρα την οποία θέλουν ένα σύμβολο δύναμης το οποίο θα τους δίνει καθοδήγηση, προσοχή, ασφάλεια όπως και αγάπη.

 

Το βδσμ είναι, ας μου επιτραπεί η αδόκιμη ίσως έκφραση, γενικά μιλώντας, αγχολυτικό και για Κ και για υ. Είναι μία από τις θετικές του συνέπειες όταν γίνεται με τρόπο σύμφωνο με τη φύση και τις ανάγκες και των δύο.
Τι εννοείτε ακριβώς όταν λέτε ότι "Όταν οι Dom νιώθουν στρες πάντα μπορούν να το βγάζουν με την βοήθεια των Sub με το BDSM";
Το στρες -ακριβώς όπως ο εκνευρισμός, ο θυμός ή η ζήλια- δεν είναι καλός σύμβουλος για την επιτυχία μιας σκηνής. Ιδιαίτερα όταν στρεσαρισμένο είναι το Κ.

 

Μονον όποιος μπορεί να τη διαχειριστεί σοφά.

 

Εννοώ κυρίως το άγχος από την δουλειά και άλλες υποχρεώσεις, ο θυμός και η ζήλια μπορούν να καταπολεμηθούν και αλλιώς, το Κ πρέπει να έχει αυτοέλεγχο φυσικά όπως είπες για να μην γίνει κάτι άσχημο που ξεπερνά το τι θέλει ο Υ. (Μιλάω για τους κανόνες που έχουν βάλει μεταξύ τους όσο αφορά το BDSM) Όπως ανέφερες και εσύ παραπάνω.