ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΕ ΥΠΟ ΘΗΛΥΚΑ

Φτου σου αγορίνα μου. Φτου σου να μην σε βασκάνω. Διακρίνω βέβαια μια μικρά ζήλια, μα θα είναι της φαντασίας μου ε;

 

Καποιος βρηκε καινουριο παιχνιδι.......

 

κατι τετοια ποστ (της προηγουμενης σελιδας) διαβαζε και ο Κλιντον και νομισε πως της εκανε χαρη της Μονικας ....

 

Εγω δηλαδη που το απολαμβανω να χυνει πανω μου, να τα πασαλειβω πανω μου, να γλειφω τα δαχτυλα μου και μετα να του τον καθαριζω με το στομα μου ειμαι ξεφτιλισμενη? αχαχαχαχα, ε τοτε, ξεφτιλισμενες πασης Ελλαδος ενωθείτε! Και, Straponfantasy, κατι μου λεει οτι καπου αναμεσα μας θα σε βρουμε  

 

Σαν πράξη "κυριαρχίας" είναι ανάλογο με τα ζώα που μαρκάρουν τη περιοχή τους με ούρα, έτσι κι εδώ αφήνεις το σπέρμα-σημάδι σου (υλικό αποτέλεσμα του οργασμού σου) πάνω στη γυναίκα, κάνοντας την έτσι έμπρακτα δική σου. Προσωπικά το θεωρώ φοβερά ηδονικό, κυρίως όμως μέσα στο στόμα της.

 

Είμαι η γυναίκα του ζευγαριού και έχω την ίδια γνώμη με την Astarty (Η Κυρά της Λίμνης). Νοιώθω και εγώ ότι όταν με χύνει ο Κύριός μου στο στόμα ή στο σώμα μου ότι είναι παραδομένος σ' εμένα. Είναι κάτι σαν η δική μου κυριαρχία επάνω του...

 

To να τελειώσει στο στόμα μου δεν με χαλάει καθόλου, το αν θα τα καταπιώ δεν ξέρω...εκεί παίζει ρόλο η γεύση.... Όσον αφορά το πρόσωπο δεν είναι και το καλύτερό μου..

 

ασε που μπορεί να σε πιάσει και καμιά αναφυλαξία να τρέχουμε

 

Απάντηση: Re: ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΕ ΥΠΟ ΘΗΛΥΚΑ

Όντως... Ενθυμούμαι κάποιο καλοκαίρι, προ πολλών ετών, που πέρασα στη Νότια Ιταλία. Είχα κυριαρχήσει τότε πλήρως επί του γυναικείου πληθυσμού της περιοχής: Έκανε φοβερή ζέστη, το νερό δεν πινόταν και έπινα 7-8 λίτρα Sprite ημερησίως, με αποτέλεσμα το σπέρμα μου να βγαίνει γλυκό και αφρώδες, με ελαφρά επίγευση λεμονιού... Ήταν πολύ δημοφιλές, όλες οι κυρίες ζητούσαν να το γευθούν, και στα κομμωτήρια, τα ινστιτούτα αισθητικής και όπου τέλος πάντων διημείβοντο κουβέντες αμιγώς μεταξύ γυναικών, αναφερόμουν με το παρατσούκλι "il Cazzo Spumante"... Τι καιροί κι εκείνοι...

(Σε πρόσφατο ταξίδι μου στην περιοχή, διεπίστωσα ότι κανείς πλέον δεν θυμάται το πρόσωπό μου, ο θρύλλος του "αφρώδους τσουτσουνιού" όμως, παραμένει ζωντανός. Μόνον που τα χρόνια που πέρασαν έχουν επιφέρει μιά κάποια σύγχυση, καθώς πολλοί από τους νεώτερους ιθαγενείς (επηρρεασμένοι προφανώς από κάποια επίσκεψή τους στην Ελλάδα και γνωρίζοντες ότι το πουλί που "με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλλος το' χει ζώσει" ήτο Ελληνικόν), επιμένουν ότι δεν ελέγετο "il Cazzo Spumante", αλλά "il Cazzo Frappé"...



.

 

Απάντηση: ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΕ ΥΠΟ ΘΗΛΥΚΑ

Έζησα όλα μου τα χρόνια με ένα όραμα! Να γίνει ο ηδύποτος πούτσος που οι Θεοί δώρισαν, δι' εμού, στην ανθρωπότητα, αφρώδης κατά τα εκρέοντα, όπως ο θρυλικός 'Cazzo Spumante'.
Κι ο κάτοχος αυτού του εξαισίου τεχνήματος, τούτης της αστείρευτης πηγής ηδονών, φαντασιώσεων και γυναικείων ονειρώξεων, ευρίσκετο μόλις ένα δημοσίευμα απόσταση από το post μου.
Υποκλίνομαι Ιππότη!
Είθε η μαλαπέρδα σας να υπερκεράσει σύντομα τη νέα κορυφή των παραδεισένιων απολαύσεων, παράγουσα ψωλόχυμα θρεπτικόν, νόστιμον, υγιεινόν και άνευ λιπαρών - παρά τον πλούτον των βιταμινών και των ελιξηρίων.
Θα την αναγορεύσω τότε ευχαρίστως, ω Έλληνα, 'Καβλί φραπόγαλον'.

 

Απάντηση: ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΕ ΥΠΟ ΘΗΛΥΚΑ

Συγκινούμαι βαθύτατα Μάγιστρε, από τα θερμότατα αυτά λόγια εκτίμησης. Αφρίζω από χαρά...

Απορώ μόνον, πώς συνέβη δύο τόσον διαβόηται, πολύμνησται, πλήν αδελφαί ψωλαί, να μονομαχούν προ διετίας περίπου, κάποιο κρύο πρωινό, στα σκαλιά της Μητροπόλεως...



(Το περί "ελιξηρίων" υπονοούμενο δεν διέλαθε φυσικά την προσοχή μου, αλλά αντιπαρέρχομαι...).

 

Απάντηση: ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΕ ΥΠΟ ΘΗΛΥΚΑ

Χαίρω που οι σαρμελιές μας αδελφοποιήθηκαν.
Η μονομαχία μας ήταν ένα λάθος. Άλλωστε, απέτυχα να σε εξολοθρεύσω οριστικώς, μολονότι σε κήδεψα πλήρης συγκινήσεως.
Δεν υπαινίχθηκα οτιδήποτε με τη λέξη 'ελιξήριον'. Εννοούσα ότι το αναβράζον φλόκι είναι θαυματουργόν αφ' εαυτού.
Έρρωσε...