''Είδα ένα όνειρο''

Καθ' οδόν προς το σπίτι.......Φτάνω, είναι ένα μεγάλο σύγχρονο κτήριο με μια μεγάλη γυάλινη πόρτα. Μαζί μου μπαίνουν τέσσερις σύριες, με τις μαντίλες τους!!! Όπως πάμε προς το ασανσέρ, οι δύο φεύγουν προς τα δεξιά σε έναν διάδρομο. Οι άλλες δύο μπαίνουν μαζί μου στο ασανσέρ, μα πριν αυτό ξεκινήσει στρίβουν και βγαίνουν έξω από το ασανσέρ από μία γυάλινη πόρτα αριστερά που οδηγεί σε μία αυλή. Πλέον είμαι μόνος και το ασανσέρ ξεκινά. Ανεβαίνει με ταχύτητα όροφο τον όροφο και απολαμβάνω την διαδρομή. Όμως.....γιατί αργεί τόσο; Δεν είναι φυσιολογικό! Μα.......το ασανσέρ κινείται οριζόντια, δεν κινείται κάθετα!!! Χάνω το μυαλό μου. Το ασανσέρ αυξάνει ταχύτητα. Κινείται πλέον με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τον νότο, προς την........θάλασσα! Θεέ μου.....σε λίγο θα ''βουτήξω'' δεν μπορώ να κάνω κάτι. Ας είμαι έτοιμος. Βουτάω!!! Είναι άγρια! Σκοτεινή, γκρίζα, απειλητική, μανιασμένη....κι' ο ουρανός έχει γίνει ένα με αυτήν. Τι μου συμβαίνει; Δεν είναι όνειρο. Αφού είμαι ξύπνιος. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Φαίνεται να μην τελειώνουν ποτέ. Αφού δεν είναι όνειρο!!! Είμαι ξύπνιος. Άγχος, αγωνία, απελπισία. Πρέπει να μάθω να ζω έτσι. Κάτι μου λέει να κάνω υπομονή......ελπίδα! Όμως αν είναι όνειρο τι σημαίνει; Θάνατος; Είμαι μέσα σε μια μήτρα; Είμαι ήδη μέσα σε αυτό! Και δεν είναι όνειρο....το νιώθω. Αν ήταν δεν θα σκεφτόμουν έτσι....Ξύπνησα....Θεέ μου!
Έρωτας! Ξέφρενος!!!

 

πόσο τυχερός