Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

ΠΡΟΣ: ΕΣΗΕΑ

Εκλαμβάνοντας ως δικαιολογημένη την πιθανή αμνησία ή και αμηχανία κορυφαίων αστέρων δημοσιογραφίας του Αθηναϊκού λόμπυ των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, θα ήθελα, μη γνωρίζοντας βέβαια ακριβώς το καταστατικό σας, αλλά εκτιμώντας πως θα υφίστανται παράμετροι σχετικές με ισχύουσες σε οποιοδήποτε σοβαρό συλλογικό όργανο, να θέσω μερικούς προβληματισμούς:



1. Το δημοσιογραφικό λειτούργημα πρέπει να ασκείται με βάση το προσωπικό συμφέρον του/της δημοσιογράφου και του/της συζύγου του, ή πρέπει να ενημερώνει αντικειμενικά τον ελληνικό λαό;

2. Αντικειμενική ενημέρωση του ελληνικού λαού αποτελεί η προσωπική θέση του κάθε αστέρα δημοσιογραφίας ανεξαρτήτως δεδομένων ή πρέπει να λαμβάνονται όλα τα δεδομένα υπ’ όψιν στη συλλογιστική του;
3. Ιδιοκτήτες των Μ.Μ.Ε. που χρησιμοποιούν τις ηλεκτρονικές υποδομές της χώρας δωρεάν επί 25 και πλέον χρόνια και που εξακολουθούν να δανείζονται από το τραπεζικό σύστημα, ασχέτως καθαρής ή όχι θέσης ή κερδοφόρων ισολογισμών, έχουν υποχρέωση να στηρίξουν τα αληθινά συμφέροντα της χώρας έστω στην κρίσιμη αυτή καμπή ή πρέπει να κατευθύνουν τους αστέρες ως πολιορκητικό κριό των συμφερόντων τους;

4. Γνωρίζει άραγε το απόλυτα προστατευμένο στα υψηλά επίπεδα λειτούργημα του δημοσιογράφου (το προστατευμένο μισθολογικά, δανειοληπτικά, οικονομικά) τι ακριβώς σημαίνουν τα μέτρα για τον απλό ελληνικό λαό που προτείνουν οι θεσμοί και ο μοναδικός Ευρωπαϊκός μονόδρομος;

5. Γνωρίζουν για παράδειγμα τι σημαίνει για τους νησιώτες η κατάργηση της έκπτωσης του ΦΠΑ;

6. Γνωρίζουν τι σημαίνει για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρές Ο.Ε., Ε.Ε., Ε.Π.Ε. η μόνιμη προκαταβολή φόρου στο 100%;

7. Γνωρίζουν τι θα πει για τον φτωχό αγρότη η κατάργηση της έκπτωσης φόρου για το πετρέλαιο;

8. Γνωρίζουν τι σημαίνει για τους ΑΜΕΑ η κατάργηση 900 εκατ € από την κοινωνική πρόνοια;

9. Είναι ενήμεροι για τη σημασία που έχει στην ποιότητα της ζωής των συνταξιούχων η κατάργηση του ΕΚΑΣ και η ρήτρα του μηδενικού ελλείμματος;

10. Γνωρίζουν τι σημαίνει η εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για κτηνοτρόφους, αρτοποιούς, βιβλιοπώλες, φαρμακοποιούς; Αλλά κυρίως οι οικονομικές συνέπειες στη δυνατότητα πρόσβασης στα αγαθά αυτά από τους Έλληνες πολίτες;

11. Αντιλαμβάνονται τι σημαίνει για την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και την ανεργία που θα προκύψει, η εφαρμογή της πρότασης για το νέο κοστολόγιο στα φάρμακα;

12. Η πλειονότητα όλων αυτών των οικονομικών προβλέψεων μήπως καλύπτεται ισοδύναμα από την έκτακτη εισφορά 12% στα κέρδη των επιχειρήσεων άνω των 500 χιλιάδων, ιδιαίτερα σε καιρό κρίσης, καθώς και από την φορολόγηση των μεγάλων Α.Ε. με 29%;

13. Γνωρίζουνε τα μέτρα που προτείνει η τρόικα σε τι αριθμητικό κομμάτι του πληθυσμού αντιστοιχούν και επιβαρύνουν οδηγώντας το ουσιαστικά σε φτωχοποίηση και ανεργία και τι ποσοστό του πληθυσμού αποτελούν οι μέτοχοι των συγκεκριμένων επιχειρήσεων που επιβαρύνονται από τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης;

Το μόνο βέβαια που τολμούν να αρθρώσουν είναι η πιπίλα των επενδύσεων, αγνοώντας το ότι η κουβέντα γίνεται για τη χώρα και η χώρα πρέπει να είναι η πατρίδα των πολλών και όχι των λίγων.

Τι γνώμη θα είχαν άραγε κάποιες σύζυγοι ή σύντροφοι εφοπλιστών τηλεοπτικές περσόνες της δημοσιογραφίας για την εφαρμογή μιας αντικειμενικής φορολόγησης στους εφοπλιστές και την εφαρμογή μίας έκτακτης εισφοράς; Είναι εντάξει ως προς τις εργοδοτικές εισφορές και την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων ο ΑΚΤΩΡΑΣ και το MEGA CHANNEL π.χ.; Και αφού το λόμπυ της δραχμής είναι αυτό που θα ευνοηθεί σε μία πιθανή κρίση με το ΕΥΡΩ, γιατί αυτοί που φωνάζουν είναι αυτοί που έχουν πολλά ΕΥΡΩ στην άκρη; Έχουν αναδείξει οι κύριοι αυτοί ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης τη στήριξη που παρείχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη συγκυβέρνηση το 2012 όταν τα χρήματα έρχονταν με ‘αεροπλανοφόρα’ και το όριο του ELA ανέβαινε κατά το δοκούν προκειμένου να στηριχτεί στην εξουσία η προηγούμενη συγκυβέρνηση;
Αλλά αυτή ήταν μια καλή κυβέρνηση, γιατί υπέγραφε εύκολα. Και μόνο η ανάμνηση των όσων νομοθέτησε και των όσων περάσαμε τα 2,5 προηγούμενα χρόνια προκαλεί πόνο μόνο και να το σκεφτείς.

Τους απασχόλησε τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης το γεγονός πως ο υπουργός οικονομικών της χώρας τους δεν μπορεί να αποφασίσει ούτε για το ύψος του ΦΠΑ στα μακαρόνια;

Τους απασχόλησε ίσως το γεγονός ότι το περίφημο eurogroup της ‘ευρωπαϊκής ευτυχίας’ συνεδρίασε ως σέχτα;

Τους απασχόλησαν εκφράσεις προς την ελληνική κυβέρνηση και άρα προς τον ελληνικό λαό του στυλ «forget it Giannis» – «take it or leave it» και «game over»;

Τους απασχόλησε το γεγονός πως ο λαλίστατος κ. Σόιμπλε, θρασύδειλα δήλωνε τόσα χρόνια πως μπορείτε να κάνετε δημοψήφισμα όποτε θέλετε, εμάς δεν μας απασχολεί, αλλά μόλις το προκηρύξαμε μας απαγόρευσε να το κάνουμε;

Τίποτα από όλα αυτά αγαπητό συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων δεν απασχόλησε τα προβεβλημένα μέλη σας. Γιατί πολύ απλά ακόμα και το μικρό μνημόνιο Τσίπρα ξεσκέπασε αυτό που επιμελώς κρυβόταν τόσα χρόνια. Η με τις σημερινές συνθήκες λειτουργία, τόσο του Ευρωιερατείου όσο και της τρόικας εσωτερικού, όσο και των ακηδεμόνευτων δημοσιογράφων τύπου Έλη Στάη κλπ., προστατεύει και λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων μικρού τμήματος της οικονομικής ελίτ της χώρας. Το ότι σηκώθηκαν στα 24 μόλις η κυβέρνηση πρότεινε 12% φόρο επί των κερδών των μεγαλοεπιχειρήσεων είναι η τρανότερη απόδειξη.

Όπως όμως πολύ κομψά και αμιγώς νεοφιλελεύθερα Ευρωπαϊκά το διατύπωσε η εκλεκτή καθηγήτρια και νεοεκλεγείσα βουλευτής του φιλοευρωπαϊκού κόμματος του Ποταμιού κα Αντιγόνη Λυμπεράκη: «οι φτωχοί δεν είναι αμόρφωτοι, παίρνουν απλώς λανθασμένες αποφάσεις τις κρίσιμές στιγμές»!! ακόμα αναμένω από τα ακηδεμόνευτα μέσα τύπου ΣΚΑΙ και MEGA να θέσουν προς συζήτηση, έστω την ύστατη στιγμή, την ατζέντα του τι ακριβώς λέει η πρόταση των δανειστών στην οποία καλούμαστε να πούμε ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ.

Όσο για τις συνέπειες της απάντησης, ο θάνατος δια αργού βασανισμού ή ατυχήματος παραμένει θάνατος. Η διαφυγή των φυλακισμένων προς τη σωτηρία προκύπτει μόνο όταν όλοι οι εγκέφαλοι τους λειτουργούν ανεπηρέαστα από το φόβο και την αχυροτροφή και στοχεύουν αμετακίνητα στο κοινό τους συμφέρον που είναι η απόδραση.

Όσο για εσάς, αγαπητό όργανό, αναμένω απλά τα σχόλια σας περί ακηδεμόνευτου του επαγγέλματος και ουσιαστικής προστασίας του αγαθού της ενημέρωσης.


Ανδρέας Σοφιανόπουλος,
Πρόεδρος Φ.Σ. Αχαΐας,
Αντιπρόεδρος Π.Φ.Σ.

http://farmakopoioi.blogspot.gr/2015/07/blog-post_90.html#more

 

Ρησπέκτ!

 

Πανευρωπαϊκό ψήφισμα: ΟΧΙ στη λιτότητα

 

https://secure.avaaz.org/el/stand_with_greece_loc_el2/?byzPOeb&v=61460

 

http://www.ladylike.gr/articles/liv...basteAkoma_article&utm_campaign=24MediaWidget

 

.

 

Ενα υπέροχο κείμενο του Φράντς Κάφκα: Μπροστά από το νόμο

Μπροστά από το νόμο κάθεται ένας θυρωρός. Σ’ αυτόν το θυρωρό έρχεται μιά μέρα ένας άνδρας από την επαρχία και παρακαλεί για την είσοδο του στο νόμο. Αλλά ο θυρωρός λέει, ότι τώρα δεν μπορεί να του επιτρέψει την είσοδο. Ο άνδρας συλλογίζεται και κατόπιν ρωτά, αν λοιπόν θα του επιτραπεί να μπεί αργότερα.
«Είναι δυνατό», λέει ο θυρωρός, «τώρα όμως όχι».
Αφού η πόρτα του νόμου στέκει όπως πάντα ανοιχτή και ο θυρωρός παραμερίζει, σκύβει ο άνδρας, για να μπορέσει να δει μέσα από την πόρτα στο εσωτερικό. Καθώς ο θυρωρός το καταλαβαίνει αυτό, γελά καί λέει:
«Αν σε τραβάει, δοκίμασε λοιπόν να μπείς μέσα παρά την απαγόρευσή μου. Πρόσεξε όμως: είμαι ισχυρός. Και είμαι μόνο ο κατώτατος θυρωρός. Από αίθουσα σε αίθουσα στέκουν όμως θυρωροί, ο ένας ισχυρότερος από τον άλλο. Μόνο τη θέα του τρίτου ούτε και γω δεν μπορώ να την υποφέρω».

Τέτοιες δυσκολίες δεν περίμενε ο άνδρας απο την επαρχία, ο νόμος πρέπει δα να είναι στον καθένα και πάντα προσιτός, σκέφτεται αυτός, αλλά καθώς τώρα παρατηρεί καλύτερα το θυρωρό στο γούνινο παλτό του, τη μεγάλη του μύτη, το μακρύ, αραιό, μαύρο, ταταρικό γένι, αποφασίζει να περιμένει καλύτερα, μέχρι που να πάρει την άδεια για την είσοδο. Ο θυρωρός του δίνει ένα σκαμνί και τον αφήνει να περιμένει δίπλα από την πόρτα. Εκεί κάθεται ημέρες και χρόνια. Κάνει πολλές δοκιμές να μπεί μέσα και κουράζει το θυρωρό με τα παρακάλια του. Ο θυρωρός του κάνει συχνά μικρές ανακρίσεις, τον ρωτάει για την πατρίδα του και άλλα πολλά, αλλά αυτές είναι αδιάφορες ερωτήσεις, όπως τις συνηθίζουν μεγάλοι κύριοι, και τελικά του λέει πάντα, πως δεν μπορεί ακόμη να τον αφήσει.

Ο άνδρας, που έχει εφοδιαστεί καλά για το ταξίδι του, χρησιμοποιεί τα πάντα, όσο άκριβα κι αν είναι, για να δωροδοκήσει το θυρωρό. Αυτός τα παίρνει βέβαια όλα, αλλά ταυτόχρονα λέει:
«Το παίρνω μόνο, για να μη νομίσεις, πως παραμέλησες κάτι».

Στη διάρκεια πολλών χρόνων ο άνδρας παρακολουθεί το θυρωρό σχεδόν αδιάκοπα. Ξεχνάει τους άλλους θυρωρούς κι αυτός ο πρώτος τού φαίνεται το μοναδικό εμπόδιο για την είσοδο στο νόμο. Στα πρώτα χρόνια βρίζει για την άτυχη σύμπτωση δυνατά, αργότερα, όσο γερνάει, όλο και μουρμουρίζει. Γίνεται παιδί, και μιά και στο μακροχρόνιο σπούδασμα του θυρωρού έχει ανακαλύψει ακόμη και τους ψύλλους στο γούνινο γιακά του, παρακαλεί και τους ψύλλους να τον βοηθήσουν και να μεταπείσουν το θυρωρό. Τελικά αδυνατίζει η οράσή του και δεν ξέρει, αν πραγματικά σκοτεινιάζει γύρω του πιό πολύ ή τον γελάνε μόνο τα μάτια του. Τώρα όμως διακρίνει μιά λάμψη,που βγαίνει άσβηστα από τήν πόρτα του νόμου. Αλλά δεν ζεί ακόμη πολύ. Πρίν από το θάνατό του η πείρα απ’ όλα τα χρόνια μαζεύεται στο κεφάλι του σε μια ερώτηση, που μέχρι τώρα δεν την είχε ακόμη κάνει στο θυρωρό. Γνέφει μόνο, γιατί δεν μπορεί να ανασηκώσει το κοκαλωμένο του σώμα. Ο θυρωρός πρέπει να σκύψει βαθιά πάνω του, γιατί η διαφορά της ηλικίας εχει γύρει πολύ σε βάρος του άνδρα.

«Τι θέλεις λοιπόν τώρα να μάθεις ακόμη;» ρωτάει ο θυρωρός, «είσαι αχόρταγος».
«Όλοι πασχίζουν δα για το νόμο», λέει ο άνδρας, «πως γίνεται όμως, ότι στα τόσα χρόνια δεν εζήτησε κανένας άλλος είσοδο, εκτός από μένα;»
Ο θυρωρός καταλαβαίνει, πως ο άνδρας βρίσκεται στα τελευταία του και για να γίνει αντιληπτός από την αδυνατισμένη ακοή του, του φωνάζει:

«Εδώ δεν μπορούσε να πάρει κανένας άλλος άδεια, γιατί αυτή η πόρτα ήταν προορισμένη μόνο για Σένα.
Πηγαίνω τώρα να την κλείσω».

 

Αριστούργημα νομίζω.