Είναι αυτό BDSM;

[nomedia=""]YouTube- Broadcast Yourself.[/nomedia]

Έχει συζητηθεί πολλές φορές το ερώτημα εάν υπάρχει κάποια γενική φόρμουλα, κάποιες προϋποθέσεις, κάποιο σετ κανόνων, κάποια πρότυπα, τα οποία να ισχύουν χονδρικά σε αυτό που ονομάζουμε BDSM.

Θα ήθελα σήμερα να μιλήσουμε για την αίσθηση του BDSM, και όχι για προκαθορισμένους κανόνες, ούτε για ορισμούς, ούτε για μία "θεωρητικοποίηση" του BDSM. Βλέποντας μία τέτοια σκηνή, πώς αισθανόμαστε; Νιώθουμε ότι αυτό είναι BDSM; Ναι ή όχι, και γιατί;

 

Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Άμα καυλώνεις.
Άσε και τα αγκαθια να ανθίσουν

 

Ευχαριστώ για την μόνη και τόσο γενναία απάντηση. Είναι δύσκολο όταν έρχεται η στιγμή της κρίσης, πέρα από τις όποιες γνώσεις και φιοριτούρες περί θεωρίας και ορισμών. Θέλω να πω, ότι όταν έρχεται η στιγμή της επιλογής, της επόμενης πράξης, του πώς θα αγκαλιάσει κάποιος μία στιγμή του, το αν θα την αγκαλιάσει ή αν θα απομακρυνθεί λέγοντας "ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω", η επιλογή του είναι το απόσταγμα των όσων γνωρίζει καλά στο πετσί του. Κι εκεί, ίσως να είναι δύσκολη μία δημόσια τοποθέτηση...

Εάν κάτι είναι φωτεινό, το επιλέγω. Εάν όχι, το αποφεύγω (compliments to soutzoukakia, γι αυτό, ήταν η πρώτη που μου το επεσήμανε).

Δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση στο ερώτημα, αν αυτό είναι BDSM. Για κάποιους ίσως και να είναι πράγματι, αν καυλώνουν με αυτό. Η δική μου προσωπική αίσθηση είναι, πως ότι μας καυλώνει δεν είναι απαραίτητα BDSM. Μπορεί το BDSM να είναι ένα εργαλείο που θα μας βοηθήσει να χειριστούμε με κάποιο θετικό τρόπο αυτό που μας καυλώνει, μέσω του ελέγχου και μέσω της σχέσης εμπιστοσύνης και μέσω της αυτοπειθαρχίας, της ενδοσκόπησης, της αυτογνωσίας, των τόσων πολλών παραμέτρων που αρχίζουν και υπεισέρχονται σε κάποιες BDSM σχέσεις που δεν ασχολούνται μόνο με το τί μας καυλώνει. Η καύλα είναι ένα σημαντικό μέρος της σχέσης και της ζωής, θα έλεγα όμως ότι δεν είναι όλα θέμα καύλας. Αυτό το ξέρουν όλοι όσοι αναρωτήθηκαν ποτέ, "ποιος αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω..."

Το more, ως safeword, δεν είναι ένα κενό σχήμα λόγου...

 

Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

... our kink is o.k. yours is not...

γιατί να μην είναι BDSM;

εμένα με κάβλωσε λίγο και θα με είχε υγράνει πολύ περισσότερο χωρίς τον χαβαλέ της αποπάνω και χωρίς τον τσαμπουκά του αποκατινού, ας κατάπινε, φαντάσου πώς θα μαγειρεύει η γυναίκα του και με τί ποιότητας υλικά, ομολογώ ότι αυτό σκέφτηκα... 

 

Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Μια χαρά τα λέει η tender lilly.Mια χαρά bdsm είναι για μένα.Ποτέ δεν μου άρεσε που προσπαθούμε να βάλουμε το bdsm σε καλούπια.Αυτό είναι κι αυτό δεν είναι.Πάντα θα υπάρχουν διαφορές και διαφωνίες.Βρες τον κατάλληλο ή την κατάλλήλη να το συζητήσετε.Εαν βρείτε άκρη έχει καλώς,εάν όχι πάμε παρακάτω.
Ωραίο ήταν πάντως.Λίγο humiliation,λίγο crossdressing,λίγο doggy training σε νηπιακη μορφή φυσικά αλλά από κάπου ξεκινάς...  

 

Re: Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Αυτό ακριβώς εννοώ, όταν λέω ότι δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απάντηση. 

Πιστεύω ότι αν ήμουν στη θέση του Κυρίου που δέχτηκε να συμμετέχει σε ένα τέτοιο σέσσιον ή σχέση, επί πληρωμή ή όχι, είτε καύλωνα είτε όχι, θα θεωρούσα ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανίας. Και ότι αυτό το σάπιο, δέχομαι να το αφήσω να με λερώσει.

Εμένα δεν με καύλωσε καθόλου, αλλά στεναχωρέθηκα πάρα πολύ, που υπάρχουν άνθρωποι που εκμεταλλεύονται έτσι τους συνανθρώπους τους, και τις κάθε λογής αδυναμίες τους, αντί να τους βοηθήσουν να βγουν από τα αδιέξοδα στα οποία έχουν οδηγήσει τη ζωή τους.

Ο Κύριός μου δεν με έκανε ποτέ να νιώσω ότι μετέχω σε κάτι σάπιο, αν και θα μπορούσε, ίσως και να διασκέδαζε με κάτι τέτοιο, ξέρω ότι απολαμβάνει τον συναισθηματικό σαδισμό πολύ περισσότερο από τον σωματικό. Ξέρει όμως ότι προσπαθώ, ακόμη και σε αυτά τα όψιμα χρόνια της ζωής μου, να βγω από κάποιες δύσκολες καταστάσεις, χωρίς να αποποιηθώ τα βίτσια μου και τις κάθε λογής "ανωμαλίες" που με καυλώνουν και μένα, όπως όλους τους ανθρώπους. Ούτε οι εκπαιδευτές μου, πριν τον Κύριό μου, δεν με έκαναν ποτέ να νιώσω άσχημα για τον εαυτό μου. Ποτέ δεν μου ζητήθηκε να κάνω πράγματα που θα αποτελούσαν έναν ξεπεσμό, ακόμη και στα πλαίσια του παιχνιδιού. Θα μπορούσαν να με είχαν οδηγήσει σε χυδαιότητες, σε αποτρόπαιους προσωπικούς εξευτελισμούς, ενώπιον φίλων και γνωστών και όλης της κοινότητας, ή και ανάμεσα σε αγνώστους. Κατά πάσα πιθανότητα θα είχα κάνει ότι και αν μου ζητούσαν, έχω ανακαλύψει ότι είμαι ιδιαίτερα δεκτική σε εντολές και προτροπές, δεν έχω μεγάλη δύναμη αντίστασης όταν έρχεται η στιγμή της επιβολής της θέλησης του άλλου επάνω μου. Υποχωρώ, σχεδόν πάντα, και σχετικά γρήγορα.

Γιατί λοιπόν δεν το έκαναν; Και γιατί αυτοί οι άνθρωποι που ταϊζουν αυτόν τον φουκαρά αυτό το αηδιαστικό πράγμα, αδιαφορώντας για τον ξεπεσμό του, εκβιάζοντάς τον να το δεχτεί στο πλαίσιο του "ανήκειν" (σε άλλο βίντεο παρακολούθησα πώς του πέρασαν κολάρο), γιατί δεν τον βοηθούν αντί να ενισχύουν τον ξεπεσμό του; Εμένα δεν μου το έκαναν έτσι. Θα μπορούσα να σέρνομαι ακόμη από αποθήκη σε αποθήκη και να γίνομαι χρήσιμη στον πρώτο τυχόντα, ακόμη και για χρήματα, δεν θα καταλάβαινα τίποτα έτσι κι αλλιώς, τόσο μεθυσμένη που ήμουν. Και θα καύλωνα βέβαια, γιατί μου άρεσε πολύ να γίνομαι σκουπίδι. Έτσι την έβρισκα εγώ. Γιατί δεν με ενθάρρυναν κι εμένα να φάω από την "σκυλοτροφή" που η ίδια επιθυμούσα;

Αυτό είναι το σωστό ερώτημα. Γιατί, αυτοί οι τόσο κακοί και φοβεροί σαδιστές, δεν με τάισαν κι εμένα αυτό που με καύλωνε; Αφού με καύλωνε, κι αφού κι αυτοί θα την έβρισκαν, BDSM δεν θα ήταν;

Αν απαντήσουμε σ' αυτό, θα φτάσουμε ίσως και στην έννοια της ευγνωμοσύνης στο BDSM, την έννοια της αφοσίωσης, την έννοια του ανήκειν, την έννοια του συναισθήματος, την έννοια της ευγένειας. Για μένα, το BDSM, παρά την έντασή του, και παρά τα ζόρια του, και παρά την πολλές φορές φαινομενική σκληρότητά του, παραμένει ένα ευγενές σπορ.

Αλλά αυτή είναι μόνο η δική μου άποψη, δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι έτσι λειτουργεί για όλους. Πάντως, από ότι ξέρω, αυτό που λέω δεν είναι κάτι άγνωστο, σε αρκετούς. Το έχω δει και σε άλλες BDSM σχέσεις, γύρω μου. Ακόμη και σε σχέσεις που έληξαν, και αντί να αφήσουν πίσω τους συντρίμια, άφησαν πίσω τους άτομα δυνατά, άτομα που έμαθαν πέντε πράγματα για τον εαυτό τους και για τις δυνατότητές τους. Και αυτό είναι ελπιδοφόρο.

 

Re: Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Γιατί; Γιατί...

"Αρχή άνδρα δείκνυσι".

Πιττακός.

 

Re: Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Όχι ότι είμαι αυθεντία στο θέμα, αλλά, κατ' εμέ, η απάντηση είναι μέσα στην ίδια την ερώτηση.

Ερώτηση:

Aπάντηση:

Υ.Γ. Δεν είδα το video.

 

Re: Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Ακριβώς.

Ε, τί νάκανα κι εγώ; Ακολούθησα... 

 

Re: Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Ναι, έχω ακούσει κατά καιρούς κι εγώ να γίνεται αναφορά σε αυτό ακριβώς. Ότι ποτέ ένας σαδιστής δεν κάνει τα χατίρια στον άλλον, αλλά του κάνει μόνο αυτό που δεν του αρέσει. Θα περίμενε επομένως κανείς από έναν σαδιστή να μην προκαλέσει ποτέ πόνο σε έναν μαζοχιστή.

Αυτό, από την προσωπική μου πείρα, αν αυτή μετράει σε τίποτα, μετά από τα 3 τελευταία χρόνια, και 3 διαδοχικές σχέσεις με Κυρίαρχους οι οποίοι ήταν Σαδιστές, καταθέτω ότι δεν ισχύει. Πάντα υπάρχουν πράγματα που θα ζορίσουν το Υ, και που δεν είναι απαραίτητο να εμπίπτουν στη σφαίρα του μη ευγενούς. Επίσης, θα ήθελα να διαβεβαιώσω όποιον τυχόν έχει αμφιβολίες περί αυτού, ότι οι Κυρίαρχοι νοιάζονται, και νοιάζονται πάρα πολύ για την απόλαυση του Υ. Κυρίως, νοιάζονται για τον τρόπο με τον οποίο το Υ αντλεί την απόλαυσή του. Πιο συγκεκριμένα, για τον τρόπο με τον οποίο το Υ διεκδικεί και κερδίζει την απόλαυσή του.

Πιστεύω ότι η εξαιρετική απάντηση του vautrin ανωτέρω, μας δείχνει τον δρόμο σ' αυτό το θέμα.

 

Re: Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Τhink outside the box.

Same as above.

(Επιπλέον, η "ευγένεια" είναι το θέμα μας; )

Αναφορικά με την κυριαρχία πιθανότατα ναι. Ο σαδισμός όμως δεν συνοδεύει ή συνοδεύεται πάντα από αυτή, συνεπώς, σε αυτές τις περιπτώσεις, νομίζω θα έπρεπε να εξετάζεται ξεχωριστά.
Διάβαζα τις προάλλες κάποια σχετικά, πολύ ενδιαφέροντα νήματα. Ίσως τα επαναφέρω, για να μην βγαίνουμε off topic εδώ.

 

Re: Απάντηση: Είναι αυτό BDSM;

Oύτε εμένα με καύλωσε. Είναι ζήτημα αισθητικής. Σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους άλλους δεν αρέσει. Αλλά ούτε και με στενοχωρεί. Εκτός από τον συναισθηματικό σαδισμό, υπάρχει και ο συναισθηματικός μαζοχισμός.

Ίσως επειδή ήσουν τυχερή. Ίσως επειδή όλοι αυτοί, δεν ήταν μόνο κακοί και φοβεροί σαδιστές αλλά και Κυρίαρχοι. Συμφωνώ με το σχόλιο που έκανε η Emma. Ο σαδισμός έχει ένα ξεκάθαρο περιεχόμενο . Ο σαδιστής δεν ενδιαφέρεται να βγάλει κάποιον από τα αδιέξοδα του αλλά ούτε και να τον καθοδηγήσει. Συμφωνώ με το ότι το bdsm μπορεί να εμπεριέχει την έννοια της αφοσίωσης, του συναισθήματος και της ευγένειας, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έτσι συμβαίνει πάντα. Διότι σε αντίθεση με όλα αυτά, το bdsm μπορεί να εμπεριέχει και την έννοια του ουσιαστικού ξεπεσμού. Και κάτι τέτοιο, ειδικότερα, για άτομα που έχουν χαμηλές άμυνες και στο βαθμό που βρίσκονται οι ίδιοι σε θέση να το αντιληφθούν, είναι πράγματι θλιβερό.