Είναι η πορνογραφία τέχνη;

Λέω ακριβώς το ίδιο. Νομίζω ότι παρενόησες, φίλε μου. Ίσως φταίει η στρυφνή διατύπωση μου.
Ισχυρίζομαι πως ένα πορνογράφημα μπορεί άριστα να είναι έργο τέχνης, αλλά δεν είναι όλα τα πορνογραφήματα έργα τέχνης, όπως δεν είναι όλα τα μυθιστορήματα υψηλή λογοτεχνία.
Άρα συμφωνούμε απολύτως επί της αρχής.

 

Έχεις δίκιο , παρενόησα  

 

Όταν κάτι θέλουμε να το εξυψώσουμε ,το αναγάγουμε σε τέχνη ή επιστήμη.

Ίσως τελικά δεν έχει σημασία αν είναι τέχνη το "και μουνάρα και λυσάρα" ή "ο Κώδικας Ντα Βίντσι".

Οτιδήποτε μας "ταξιδεύει" οπουδήποτε ,ας είναι κάτι ιδανικό για μας.

Και ένα παράπονο.Πολλές φορές η έννοια της "ταμπέλας" έχει βληθεί.Γιατί όταν βάζουμε σε κάτι την ταμπέλα της τέχνης ,κανείς και οπουδήποτε δε μιλά για ταμπέλες;

Ταυτίζω αυθαίρετα;Ίσως..

 

Οχι

 

Στην αρχή η απάντηση στην ερώτηση μου φάνηκε τόσο προφανής, που δεν καταλάβαινα γιατί υποβλήθηκε η ερώτηση.

Μετά, συνειδητοποίησα, ότι η "προφάνεια" πηγάζει από το ότι ορίζω (στο δικό μου το μυαλό) την πορνογραφία ως ακριβώς εκείνο το πράγμα που έχει σχέση με την γεννετήσια ορμή αλλά δεν είναι (ερωτική) τέχνη.

Δεν είναι απαραίτητο να συμμερίζονται και άλλοι τον δικό μου ορισμό, οπότε έχει νόημα η ερώτηση.

Θα παρατηρήσατε ίσως ήδη ότι ο ορισμός μου είναι κυκλικός, εκτός αν ορίσω τί είναι τέχνη, πράγμα που δεν θα κάνω, γιατί σας συμπαθώ γνησίως.

Αλλά θα αρπάξω την ευκαιρία να πω μερικές σκέψεις για την πορνογραφία.

Εντυπωσιάστηκα από μικρός όταν κατάλαβα ότι δεν υπάρχουν περιοδικά και ταινίες που να δείχνουν ή να αφηγούνται ιστορίες αποκλειστικά με ανθρώπους να τρώνε, να ξεδιψούν ή να αναπνέουν. Επίσης, εκείνη την εποχή ήταν πολύ σπάνιο και το υλικό με ανθρώπους αποκλειστικά να ουρούν ή να αφοδεύουν. Υποψιάστηκα λοιπόν, ότι κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει με την σεξουαλική πράξη, ώστε αυτή να ξεφεύγει από την μοίρα όλων των άλλων δραστηριοτήτων της ανθρώπινης φυσιολογίας.

Πράγματι, η πορνογραφία είναι κομμάτι του πολιτισμού και της κουλτούρας μας. Κατά καιρούς, αντανακλά τις εκεί τάσεις. Αλλά αυτό, στα δικά μου μάτια, δεν την κάνει τέχνη.

"Your art is my pornography" - και αντιστρόφως
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Υπάρχει πλέον ένα ειδικό κομμάτι της τέχνης (που εγώ δεν δέχομαι ότι είναι τέχνη) και το οποίο ονομάζεται κιτς (kitsch). Η γερμανική αυτή λέξη έχει δεσμευτεί σε διάφορες γλώσσες να σημαίνει (κατά τη γνώμη μου) "(απο)μίμηση τέχνης, χαμηλής αισθητικής αξίας, που στοχεύει στη δημιουργία συγκεκριμένης (συναισθηματικής) αντίδρασης".

Με τον παραπάνω ορισμό, η ταινία Love Story της δεκαετίας του 70 είναι η αποκορύφωση του κιτς, καθότι είναι αδύνατον να την παρακολουθήσεις χωρίς να "συγκινηθείς": όλα είναι σωστά στημένα και υπολογισμένα, ο μάταιος έρως, το ανολοκλήρωτο, ο τραγικός, ξαφνικός, μολονότι αναμενόμενος, θάνατος. Αν δεν είστε σε ηλικία που το έχετε δει, θα έχετε δει κάποια παραλλαγή αυτής της "αρχετυπικής" ταινίας π.χ. κάπως πιο πρόσφατα "Frankie & Johnny" με Πατσίνο, Πφάιφερ κλπ. (η Βουγιούκλο έχει γυρίσει το ίδιο θέμα με τον Αντωνόπουλο, λησμονώ τον τίτλο της ταινίας).

Το συμπέρασμα ότι όλες οι ταινίες είναι κιτς, για να μην πούμε όλη ή τουλάχιστον η στρατευμένη τέχνη, είναι κάπως βιαστικό και δεν σας το προτείνω.

Είναι άλλο πράγμα η τέχνη που κάνει κάποιος που θέλει να περάσει ένα μήνυμα και αδυνατεί να το εκφράσει ευθέως, κι άλλο πράγμα ένα μήνυμα που είναι μασκαρεμένο σε τέχνη. Αλλιώς η διαφήμιση θα ήταν τέχνη (που δεν είναι, όσο κι αν πορδίζουν επ΄αυτού καμπόσοι).

Μεταφέροντας την έννοια του κιτς από τον κόσμο των συναισθημάτων στον κόσμο των αισθητήρων έχουμε την ενδιαφέρουσα παρατήρηση ότι το γαργαλητό είναι "κιτς". Προκαλεί δηλ. ένα γέλιο που δεν αντιστοιχεί σε πραγματική ευφορία και επίσης είναι μια αντίδραση προδιαγεγραμμένη, που δεν μπορούμε να την αποφύγουμε.

Κατά μίαν ανάγνωση, λοιπόν, η πορνογραφία γεφυρώνει το συναισθηματικό κιτς με το "σωματικό" κιτς, όπως το τελευταίο φαίνεται στο παράδειγμα με το γαργαλητό. Δεν υπάρχει καμμιά "τέχνη" στο γαργαλητό.

Η πορνογραφία "μιλά" στο Αυτόνομο Νευρικό Σύστημά μας και προκαλεί διέγερση ακριβώς με τον ίδιο ερωτισμό που, καθημερινώς και παγκοσμίως, παχουλές γριές νοσοκόμες χώνουν το δάχτυλο στον πρωκτό ψοφοδεών γέρων αναζητώντας το σημείο εκείνο πίσω από τον προστάτη που προκαλεί αυτόματη εκσπερμάτιση, για να διεξάγουν καλλιέργεια σπέρματος.

Δεν μπορεί συνεπώς να είναι τέχνη. Το πολύ, να είναι τεχνική.

Dream

 

Θα συμφωνήσω με τον Dream.
Στα γραφόμενα του θα πρόσθετα το εξής: Η αφορμή και αιτία είναι η εσωτερική ανάγκη να εξωτερικεύσεις αυτό που νιώθεις. Δεν ενδιαφέρεσαι πάντα για το μήνυμα που θα περάσεις. Την εκτόνωση σου ζητάς.
Αν επεμβείς σε αυτό που γεννιέται με τεχνικές, αρεστές στον εξωτερικό κόσμο τότε κατ' εμέ δεν μιλάμε για τέχνη αλλά για κατά παραγγελία παραγωγή καταναλωτικού υλικού.

Αστάρτη

 

Απάντηση: Re: Είναι η πορνογραφία τέχνη;

Kαι αν το αρεστό είναι επιβεβλημένο;Μην ξεχνάς πόσοι και πόσες ,ανεξαρτήτου τέχνης,γίναν αρεστοί και αρεστές,λόγω καλού image και καλών δημοσίων σχέσεων..Ποιος θα έβλεπε Αγγελόπουλο πχ αν δεν έκανε όλο αυτό το marketing στο πρόσωπο του;;;

 

Re: Απάντηση: Re: Είναι η πορνογραφία τέχνη;

Ο καλλιτέχνης αγαπητέ μου όπως τον εννοώ εγώ είναι χωμένος σε ένα δωματιάκι και ξεδιπλώνει σκέψεις, όνειρα με χαρτί και μολύβι, με πινέλο και μπογιά. Δεν τον νοιάζει αν θα πουληθεί έργο του. Αυτό είναι δουλειά άλλων.
Ο καλλιτέχνης είναι η πουτάνα και ο παραγωγός ο νταβατζής.

Αστάρτη

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Είναι η πορνογραφία τέχνη;

Πάλι ρομαντική ..   

 

Re: Απάντηση: Re: Είναι η πορνογραφία τέχνη;

Και να ήθελα να ξεχάσω δεν μ' αφήνεις MasterJp. <χαμογελάει>
Φυσικά και δεν ξεχνώ. Μα αυτό δεν με εμποδίζει να διαφωνώ.

Θα προτιμήσω όμως την "Οδαλίσκη" από τον Ντελακρουά ή τον Ματίς.
Το "Μελαγχολικό γυμνό" από τον Πικάσο ή το "Great masturbator" από τον Νταλί.
"Before the bath" & "After the bath" από τον Ρενουάρ.
Μιας και μιλάμε για πορνογραφία...

Αστάρτη