Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Το οποίο είναι πέρα ως πέρα κυριαρχικό και δεν έχει καμία σχέση με τη νοοτροπία υποτακτικού ατόμου.

Εκτός αν αφήνει την υποταγή του κατά μέρος όταν πρόκειται για τη μοιρασιά αγαθών.

Και πράττει καλότατα. Μιλάμε για πλεονέκτημα επιβίωσης εδώ. Μόνο που ο άνθρωπός μας δεν είναι αγαθό. Επειδή έχει ψυχή και βούληση, δεν ξέρει κάποιος αν η κτητικότητά του θα έχει αποτέλεσμα, μπορεί ο έτερος να σηκωθεί να φύγει έτσι και αλλιώς. Ο MasterPerris λέει ότι τον απωθεί η κτητικότητα της σκλάβας και δεν είναι ο μόνος που το λέει.

Οπότε, πάλι στην αρχή του θέματος βρισκόμαστε  

 

Εντάξει , δείξε λίγη επιείκεια. Δεν έχουν όλοι την ικανότητα να εκφράζονται με την δική σου σαφήνεια.

Θα την κάνεις εσύ αυτή την προσπάθεια; Για να δούμε αν θα επιτευχει.
Πάντως σου έχω τυφλή εμπιστοσύνη. Κοίταξε μη με κάνεις ρεζίλη ε;

ΑΑΑΑ!!!!! Είδατε; Τι σας έλεγα; Ο sado_M είναι σαφέστατος. Μόνο κάτι μπουμπουνοκέφαλοι δεν καταλαβαίνουν τι γράφει σε αυτό το αποσπασμα.
Νομίζω ότι η απεικόνιση εξήγησης επιτευχει και δεν θέλω αντιρρήσεις.

Ναι , η αλήθεια είναι πως και για μένα αυτό είναι το μόνο θολό σημείο. Μήπως πρέπει να το αναλύσεις κι’ αυτό, με το δικό σου μοναδικό τρόπο , για να ξεθολώσει και να γίνει σαφές όπως τα άλλα;

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Η κτίση του κτήτορα μπορεί να είναι κτητική προς τον κτήτορα της;

 

Απάντηση: Re: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Ας με συγχωρέσουν οι διαχειριστές του φόρουμ για λίγο, η τουλάχιστον γιαυτό μόνο το ποστ, επειδή χρησιμοποιώ εναλλακτικό μέσο έκφρασις, ώστε η επικοινωνία να ενδυναμωθεί ακόμα περισσότερο μεταξύ μελών.

Thank you Cornilios for your trust, to my capabilities. I really appreciate it.!

I feel a bit lazy for further explanations right now Cornilios. I bear your inquires in mind for future reference. Meanwhile please remain calm. Wishing you a very pleasant time till then.

 

...και τι τις κάνεις τις μονογαμίες μετά, τις βάζεις σε τροπαιοθήκη;

Η γνωστή μονογαμοκαραμελέισον. Σε κάποιους ανθρώπους δεν μπορείς (και δεν θέλεις) να τους καλύψεις σε όλους τους τομείς. Αν η υ μου κάνει κέφι (άσχετα με εμένα, για την ποικιλία) έναν μποντιμπιλνταρά ή έναν WOW geek, θα πλακωθώ στα γυμναστήρια ή θα ξημεροβραδιάζομαι με τους άζωους για να καλύψω όλες της τις ανάγκες;

Πιο πολύ θα προσέβαλλε την αισθητική μου (για να μην αναφέρω την ατζέντα μου) να γίνω τομεοκαλυπτοτιραμόλα, παρά να την αφήσω να κάνει κέφι με ο,τι γουστάρει. Δεν θέλω δίπλα μου στερημένους ανθρώπους.

Get real.

 

Έχουμε περάσει τη σκλάβα, υποτακτική,
γενικώς τα θυληκά από το μικροσκόπιο.
Τι θα πει ειναι κτητικές? Φυσικά και είναι,
όπως είναι κάθε άνθρωπος που ερωτεύεται!
Είτε είναι υ είτε είναι Κ.
Θα συμφωνήσω με τον cornilios,
ότι η έννοια μονογαμία στην ουσία δεν υπάρχει.
Προσωπικά, έχω καταφέρει να χαλιναγωγήσω (όχι να εξαλείψω )
την κτητικότητά μου, αρκεί να λαμβάνω την απαιτούμενη προσοχή.
Όσο λαμβάνω όλα όσα με κάνουν να νιώθω πλήρης τότε παραμένω,
αν όχι απλώς αποχωρώ. Τόσο απλά 

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Κτήση, ιδιοκτησία. Λέξεις γεμάτες, προβληματικές.

Πιστεύω πως δικό μου, απόλυτα δικό μου και κανενός άλλου, είναι αυτό που έχω μέσα μου Αυτό που είμαι! Όλα τα υπόλοιπα είναι δανεικά… δυστυχώς για πολλούς, ευτυχώς για εμένα! Ναι, και πρέπει να τα επιστρέψω. Κάτι σαν αυτό που πίστευαν οι ινδιάνοι, ‘Δικό σου είναι μόνο ότι μπορείς να κουβαλήσεις πάνω σου…’

Κατά τη δική μου άποψη, οι άνθρωποι (γενικά), είναι κτητικοί, εσφαλμένα. Ο άνθρωπος, άραγε, θεωρεί δικό του, κάποιο υλικό περιουσιακό στοιχείο, ένα κομμάτι κάποιας ψυχής που του έχει παραχωρηθεί, ή ένα κομμάτι της δικιάς του ψυχής που έχει παραχωρήσει? Για το πρώτο δε χρειάζεται να πω τίποτα συμφωνά με την ως άνω συλλογιστική… Για την άλλη περίπτωση, θα πω απλά, ότι ακόμα κι αν έχει δώσει κάτι, ο άλλος δεν είναι υποχρεωμένος να το κρατήσει. Αν ‘δανειζόμενος’ το ‘κρατάει’ και το χρησιμοποιεί εσφαλμένα συμφωνά με τον πραγματικό/ή ιδιοκτήτη/τρια, τότε ο τελευταίος μπορεί απλά να το ‘πάρει’ πίσω. Ναι, θα πάρει μαζί του κατά πάσα πιθανότητα και κάποιες πληγές. Θεωρώ όμως πως οι πληγές αυτές είναι εγωιστικές… Αφορούν το δικό μας κομμάτι, αυτό που εμείς δανείσαμε. Αν δεν θέλουμε να πληγωθούμε, τότε καλύτερα να μη δώσουμε (κανόνας του σύγχρονου τρόπου ζωής). Αν οι συνέπειες πόνεσαν, τότε ο άνθρωπος, είτε κάτι δε σκέφτηκε καλά ή κάτι δεν αισθάνθηκε καλά, εξ αρχής . Πολύ πιθανόν άλλωστε, αφού είναι σχεδόν αδύνατον να προβλέψεις. Ο αυτός άνθρωπος λοιπόν, είτε πρέπει να επιλέξει το ‘δε δίνω’, είτε να αποδεχτεί ότι είναι ένας ταξιδιώτης του άγνωστου.
Σκέτη απόλαυση…!

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

@MasterPerris Μπραβο για το θεμα σου. Το ποσο καυτο ειναι, φαινεται απο το ποση κινηση ειχε σε τοσες λιγες μερες.

@Ninevi Σαφως το θεμα αφορα και τα δυο φυλλα, και συμφωνω οτι καλα ειναι οταν βαζουμε κατι τοσο γενικο, να το συντασσουμε αναλογα. Αλλιως θα πρεπε ναναι: Ειναι οι γυναικες σκλαβες πιο κτητικες απο τους αντρες σκλαβους;  

Γενικα συμφωνω. Αλλα οι ανθρωποι δε λειτουργουν με φυσικο τροπο, αντιθετα συχνα λενε και κανουν πραγματα που ειναι απόρoια των νευρωσεων τους.

Για τον ιδιο λογο, δε μπορει να μπει ενα πλαισιο συμπαντικης αληθειας και να απαντηθει ετσι γενικα το ερωτημα του νηματος.
Γιατι η νευρωση του καθενα περιλαμβανει πολλα τραυματα που ουτως ή αλλως θα ανακατευθουν στο πως βλεπει και βιωνει ΚΑΙ τη σχεση κυριαρχιας/υποταγης, οπως και ολες τις σχεσεις του.

Συγκεκριμενα το θεμα της κτητικοτητας, με παει στις εμπειριες αφυσικης προσκολησης πανω μου που βιωσα σε πρωιμες βανιλα σχεσεις μου.
Επισης, στην κλασσικη συμπεριφορα 'φτυσε με για να κολλησω', που ειναι τοσο διαδεδομενη στην Ελλαδα, ιδιαιτερα στη Θεσσαλονικη απ την οποια εφυγα.
“Οσο περισσοτερο με κανεις να αισθανομαι οτι δε με εχεις αναγκη οσο εγω, τοσο περισσοτερο εχω αναγκη να προσκοληθω πανω σου”, ενω ειχα αποφασισει οτι δεν ταιριαζουμε κι οτι δυστυχω μαζι σου. Τοτε, η αναγκη να σε κατακτησω και να σε κρατησω δικο μου ξεπερνα καθε αναγκη ερωτικη, καθε αναγκη να περναω καλα. Κατα τη γνωμη μου, αυτη η απιστευτη νευρωτικη συμπεριφορα ειναι αυτο που στη συντριπτικη πλειοψηφια ονομαζεται 'ειμαι ερωτευμενος/η' στην Ελλαδα.

Αυτο το συνδεω με την απωλεια, (ή τη μη εκδηλωση ποτε, με ικανοποιητικο τροπο) της γονεϊκης αγαπης και φροντιδας. Οποιος εχει βιωσει εγκαταλειψη, αποσυρση της αγαπης, ειναι πολυ πιθανο να αναπτυξει αναγκη προσκολησης.
ΕΙΔΙΚΑ μαλιστα οταν τον φτυνουν, γιατι τοτε αναβιωνει το δραμα της εγκαταλειψης, που ειναι εξαιρετικα ελκυστικο να το ξαναζησει.
Γι αυτο και παρα πολλοι/ες διαλεγουν συντροφο με βασικο (υπογειο) κριτηριο οτι ειναι σχεδον βεβαιο οτι θα τους εγκαταλειψει και πληγωσει. Η λαϊκο-καψουρικη κουλτουρα εχει αυτη την εγκαταλειψη ως κεντρικο θεμα, και την εχει ταυτισει με τον 'αληθινο ερωτα'! (μη χεσω)

Η προσωπικη μου οπτικη ειναι οτι η κυριαρχια και η υποταγη ειναι κι αυτες νευρωτικες αναγκες. Στις οποιες παντως ενδιδω με μεγαλη μου απολαυση.
Εξ ορισμου της σκλαβιας, ο Master ή η Mistress κανουν ιδιοκτησια τους, κτημα τους, τους σκλαβους τους.
Η σχεση ειναι εξ ορισμου ανιση και εχειστο επικεντρο της αυτη την κτηση.
Τωρα, αν αισθανονται ανασφαλεια για το κτημα τους, αυτο ειναι παλι συνδεδεμενο με τα τραυματα τους και το ποσο τα εχουν επεξεργαστει και ελεγξει.
Γενικα, δεν ειναι πιο ελκυστικος ενας Dominant που ειναι καλα με τον εαυτο του ουτως ή αλλως, ακομη κι οταν χασει το πιο αγαπημενο του αποκτημα; Καποιος που εχει εμπειρια και ικανοτητα αρκετη για να μπορει να βιωσει, να αντεξει και να ξεπερασει την απωλεια; Και να αναπληρωσει στη συνεχεια το κενο;

Συμφωνω με οσους ειπαν οτι ειναι μεγαλη ευθυνη και ...μπελας το να αναλαβεις τον ελεγχο (TPE) καποιου αλλου/ης.
Μονο αν καποιος ειναι βαθεια κυριαρχικος και εχει την ΑΝΑΓΚΗ να διοικει και να διαχειριζεται σκλαβο, δεν το νοιωθει ως βαρος, αλλα ως δρομο της ζωης του.

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Ακομη μια παρατηρησουλα.

Ενας τιτλος που περιλαμβανει 'σκλαβα', ειναι πιασαδικος, αλλα αν υπηρχε συνειδητοποιηση για το ποσες λιγες ή λιγους αφορα, θα ηταν μια πολυ μικρη κουβεντα εδω...

Υπαρχει καποιος που -αν το σκεφτει- δε θα συμφωνησει οτι σκλαβος ειναι αυτος που εχει πολυ περιορισμενα ή καθολου δικαιωματα επιλογης στη ζωη του;

Αφου δεν υπαρχει συναισθηση του ορου, απαντουν ανθρωποι που ταυτιζονται με την ερωτηση, χωρις να εχουν και πολλη σχεση με την ουσια του ορου.
Χωρις δηλαδη να βλεπουν τον εαυτο τους ως καποιον που εχει παραδωσει τον ελεγχο του στον Αφεντη του ή στην Αφεντρα του, ή που λαχταρα να το κανει αυτο.

Εχουμε λοιπον πολλες απαντησεις απο ανθρωπους τελειως διαφορετικης ψυχολογιας απο τους σκλαβους.
Καλο θα ειναι λοιπον να διαχωριζεται οποιος απαντα. Για παραδειγμα, 'προσωπικα πιστευω οτι ΑΝ ΗΜΟΥΝ σκλαβα, θα ημουν πολυ κτητικη'.
Απλα, για να συνεννοουμαστε. Κατα τα αλλα, γραψτε οτι θελετε, ελευθερο φορουμ ειναι  

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Μου κάνει εντύπωση πόσο ενοχικά πρέπει να υποχρεωθεί μια σκλάβα να νιώθει για την κτητικότητά της σε αντίθεση με την κτητικότητα ενός Κ, που είναι απολύτως δεκτή, νόμιμη και υγιή.

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Εμενα παλι δε μου κανει καθολου εντυπωση.

 

Απάντηση: Είναι κτητικές οι σκλάβες;

Κι αν ητουνε Μαστερ ετσι;