Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

εγω προσωπικά αρνουμαι να επεξηγήσω κάθε φραση που γραφω...λεξη προς λέξη. Οποιος καταλαβε κατάλαβε!
Ο/οποιος συμφωνει οκ
ο/οποιος διαφωνει επίσης οκ...
Παιδια το βαριεμαι ειλικρινα ...αυτο το quote >σχόλιο... quote > σχολιο!
Δεν το εκανα ποτε ..και δεν θα το κανω.
Αν καποιος εχει μια αποψη μπορει να την εκφράσει ολοκληρη και οχι πισω απο 'δηθεν" ερωτήσεις.
Συγνώμη καλή μου illussion τιποτε προσωπικο.
Απλά δεν ειναι συμβατο με μένα.

(ασε που παραπέμπει σε άλλους που το συνηθίζουν!!!   )

 

ωραια κι εγω μπερδευτηκα οσο εσεις αλλα οχι απο την μπσλειβ αλλα απο την τεντερ..

Τι ειναι παλι αυτο το βαθυ πουρο Bdsm? Και γιατι στο τοσο βαθος οπως το διαχωριζει απο το αλλο φανταζομαι το λαιτ και το επιφανειακο δεν χωρα ο Ερωτας οπως το αντιλαμβανομαστε εμεις οι απεξω? και πως αληθεια μπορει να λειτουργησει ενας ανθρωπος απουσια συναισθηματων? Με τι θα επικοινωνουμε εκτος απο συναισθηματα?

Αν ειναι χαζες οι αποριες μου, παρακαλω προσπεραστε τες..

 

Κανένα θέμα παρεξήγησης MPslave, εγώ μάλλον έχω δυσκολία να καταλάβω και να αντιληφθώ κάποιες έννοιες που χρησιμοποιούνται και κάποιες ετυμηγορίες και συμπεράσματα τύπου αυτός δεν κάνει bdsm, αυτός είναι επικίνδυνος, αυτός έχει συναισθηματικά "κολλήματα".
Την άποψη του ο καθένας όταν την ανεβάζει σε ένα forum, και πάλι κατά την προσωπική μου άποψη, θα πρέπει να φροντίσει να την αιτιολογεί.
Εγώ στις παραπάνω θέσεις δε βρήκα κάτι ικανοποιητικό να στηρίξει τα γραφόμενα και εξέφρασα τις απορίες μου. Αν δεν έχεις καμία διάθεση και δεν είναι συμβατό με σένα να εξηγήσεις τι εννοείς, no problem. Όπως λέει και η zinnia αν είναι χαζές οι απορίες μου, παρακαλώ προσπεράστε τες.


illusion

P.S. Ναι η αλήθεια είναι ότι τώρα τελευταία κάνω "κακές" παρέες!

 

ειναι ο γραφικός χαρακτήρας καλή μου.... ταιριάζει απόλυτα..και δεν θα μπω στο τρυπάκι. AWAY απο μένα τα τρυπάκια!!! 


Ευχαριστώ! 


ας συνεχιστει το θέμα όμως...διοτι του διακόψαμε τη ροή!!!

 

Νομίζω πως το πρόβλημα βρίσκεται στη γενίκευση ορισμένων καταστάσεων (είτε η γενίκευση γίνεται απ΄τη μεριά αυτού που γράφει το post είτε από την πλευρά εκείνου που το διαβάζει).

Η MPslave κατά τη γνώμη μου περίγραψε μια μερίδα ατόμων που εγώ ονομάζω "συναισθηματικά ανάπηρους" (χωρίς να είναι απαξιωτικός ο χαρακτηρισμός γιατί όλοι κάτι κουβαλάμε). Είναι άτομα με δυσκολία στο να αναπτύξουν σχέσεις και δεσμούς. Κάποιοι απ' αυτούς το ρίχνουν στο BDSM και συνήθως έχουν το στυλ του BDSM-Κληντ Ηστγουντ στην εποχή του επιθεωρητή Κάλαχαν. Κάποιοι άλλοι γίνονται players, μένουν στην απομόνωση, το ρίχνουν στον αθλητισμό, στο body building, στη μουσική, .. ανάλογα με το επίπεδό τους.

Το οτι κάποια άτομα με "συναισθηματική αναπηρία" λειτουργούν ως BDSM, δε σημαίνει οτι όποιος λειτουργεί ως BDSM δε μπορεί να αναπτύξει συναισθηματικούς δεσμούς. Ούτε σημαίνει οτι η Κυριαρχία δεν συμβιβάζεται με την συναισθηματική εμπλοκή. Ακόμα κι αν υπάρχουν θεωρίες περί αυτού, εγώ τις βρίσκω ρομαντικές και δε με πείθουν για τον απλούστατο λόγω ότι το BDSM = σχέση (ακόμα κι αν εκφράζεται σκληρά δεν παύει να είναι σχέση), και μάλιστα μεταξύ ανθρώπων και όχι φανταστικών ηρώων ή ρομπότ.

 

Κυριε Τζι...

Ν αγιασει το στομα σας (φιλι στο μαγουλο)

 

To BDSM και ο έρωτας...

Φλέγον ζήτημα τελικά και αναρωτιέμαι προς τι το άγχος. Διακρίνω διάφορες τάσεις σε αυτό το forum.
Η μια τάση είναι, μπήκα για να ερωτευθώ η άλλη μπήκα για να αποφύγω τον έρωτα. Μια άλλη λέει, θα δεσμευτώ και η άλλη λέει έξω και μακριά από μένα.
Δεν έχω καταλάβει καμία τους. Συναναστρεφόμαστε με κόσμο, είναι ερωτικός χώρος, έχει τα πάνω και τα κάτω του, τις χαρές και τις απογοητεύσεις του, την χημεία του κ.ο.κ. Τώρα πως καταφέρνουμε και προεξοφλούμε ο Θεός και η ψυχή μας. Κάποια λέει πήγε διακοπές με σκοπό να γυρίσει παντρεμένη, ο άλλος πήγε σε μπάρ με σκοπό να πηδήξει. Περισσότερες πιθανότητες για το ένα και για το άλλο είχε ένας τρίτος κείνος που βγήκε Τετάρτη βράδυ και είπε, ότι βρέξει ας κατεβάσει.
Προσωπικά μπήκα στο BDSM γιατί χρειαζόμουν την Κυριαρχία. Ο έρωτας προκύπτει ή δεν προκύπτει. Chances are... ότι μέσα από την υποταγή μου πιθανό και να προκύψει.
Αν δούμε το BDSM ως γενικό σύνολο, βλέπουμε πως είναι ερωτικό και ως εκ τούτου καλλιεργεί τις πιθανότητες του έρωτα αλλά δεν υπάρχει και συμβόλαιο.
Το M/s αν θέλουμε να το διαχωρίσουμε, αν και (θα μου επιτρέψεις lilly μου) βαθύτατα συναισθηματικό, δεν εξαρτάται από τον έρωτα. Δεν θεμελιώνεται εκεί. Δεν αναπτύσεται εκεί. Τα έχουμε ξαναπεί σε προγούμενα threads.
H ανάγκη μας για BDSM γεννιέται αυτόνομη και οδηγείται από τις αποκλείνουσες «νορμάλ» ερωτικές αναζητήσεις και από βαθειές ανάγκες του χαρακτήρα μας. Θέλουμε τον πόνο, την υποταγή, την Κυριαρχία, τον κίνδυνο, τον εξευτελισμό στις μέγιστες δυνατές αποχρώσεις τους γιατί έτσι εκφραζόμαστε, έτσι την βρίσκουμε.
Θέλουμε να είμαστε δεμένοι με τα χέρια και τα πόδια ανοιχτά και να ιδρώνουμε να βογγάμε, να ματώνουμε και να χύνουμε. Θέλουμε να περιορίζομαστε και να ελεγχόμαστε σε σημείο που να μην υπάρχει διέξοδος, θέλουμε να μεθάμε βλέποντας τον άλλον να σφαδάζει από κάτω μας, θέλουμε να βρισκόμαστε στο έλεος του άλλου ή να έχουμε τον άλλον στο έλεος μας.
Δεν βρίσκω πως τα παραπάνω είναι αντίποδας, αντίδραση και αντίδοτο.

 

Αυτό που είναι ξεκάθαρο για μένα και με βρίσκει σύμφωνη illusion μου, είναι οτι οι άνθρωποι που περιγράφει η MPslave είναι "επικίνδυνοι" για την δική μου αντίληψη η οποία είναι η παρακάτω. Ως υποτακτική αυτό που με εκφράζει είναι το M/s, και ο "χαρακτήρας" στον όποιο αναφέρεται η MPslave αν βρισκόταν στον δρόμο μου ( και σημείωσε εδώ οτι δεν έχω πείρα με οτι αυτό συνεπάγεται) και δεν τον καταλάβαινα έγκαιρα θα μου άφηνε πολύ ασχημές αναμνήσεις και ίσως βιώματα. Σε μια M/s σχέση είναι πολύ σημαντικό να νοιάζεται ο Κυρίαρχος για τα συναισθήματα της υποτακτικής του για λόγους που έχουν αναπτυχθεί πολύ καλά σε άλλα νήματα ( ένα παράδειγμα μόνο θα σου δώσω ..."Εκπαίδευση σκλάβας" το ποστ του MasterJp).
Γι'αυτό λοιπόν με βρίσκει σύμφωνη το ποστ της MPslave.
"Επικίνδυνοι" λοιπόν για μένα ....για κάποιους άλλους όχι.

 

Άνδρας που δεν είναι "επικίνδυνος", όποιος δηλαδή δεν "απειλεί" το συναισθηματικό κόσμο της ερωμένης του με τη βαρύτητα της παρουσίας ή το άγος της απόσυρσης του, δεν θα διαφεντέψει ποτέ κανένα θηλυκό.
Ο Αφέντης, βέβαια, μπορεί να έχει αισθήματα, ενίοτε παθιασμένα. Αν, όμως, είναι "συναισθηματικός" καθίσταται απλώς γελοίος. Το αυτό, πάντως, ισχύει και για τους βανίλιες.
Όσο για τον Έρωτα, αν τον εξηγήσεις ορθολογικώς, δεν υφίσταται. Άντε να μιλήσεις για καψούρεμα, ήτοι κάρτα ελευθέρας εισόδου στα σκυλάδικα.
Καθότι, ο Έρως δεν ερμηνεύεται. Συμβαίνει κατακλυστικώς και τέρμα.
Εν κατακλείδι: ποιός θα μου εξηγήσει τί ακριβώς συζητείται σε ένα (bd)sm forum, όπου η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων δηλώνει πως στερείται σχετικής εμπειρίας, είτε ως τόπης/α είτε ως αποκάτωθε;

 

Κατ αρχήν να τονίσω ότι το θέμα είναι μάλλον φιλοσοφικό διότι ο καθένας αυτό που βιώνει αλλιώς θα το ορίσει, οριοθετήσει, προσδιορίσει, διαχωρίσει, περιγράψει. Το take it as it comes λογικά πρέπει να ισχύει όταν τίθεται το περί του πρακτέου θέμα.

Γι αυτό και βρήκα την απάντηση της carissa[L_T] απλώς τέλεια ty and congrats sis your best ever in my opinion  

Θα μου επιτρέψεις να ξεκινήσω από σένα ζίννια  

Ενδεχομένως τις απορίες να τις απαντούμε ανάλογα με το αν μπορούμε να τις απαντήσουμε και στο βαθμό που μπορούμε φυσικά. Όταν είναι θέμα αποδοχής βασικών "αξιωμάτων" δεν είναι εύκολο να απαντηθούν, ή δεχόμαστε ορισμένες έννοιες είτε όχι  

Ας μου επιτραπεί να ξαναγράψω λοιπόν.

Έχω την εντύπωση ότι στην πράξη δεν είναι ο παραπάνω ο τρόπος με τον οποίο έχουμε μάθει να θύουμε στον έρωτα από βανίλλα. Και ότι κάποιες φορές τα παραπάνω πονάνε. Π-ο-ν-ά-ν-ε. Προκαλούν αθέλητα διλήμματα. Ενοχές. Αγωνίες. Φόβους για το άγνωστο. Εσωτερικές συγκρούσεις. Για να επιλυθούν όλα αυτά, χρειάζεται τουλάχιστον, μία κάποια ψυχραιμία, όχι άμεσα το συναίσθημα. Αν σε όλα αυτά θελήσεις να βάλεις εξάπαντος και τα κλασσικά ερωτήματα του έρωτα (μ αγαπά - δεν μ αγαπά, με θέλει; γιατί να με θέλει; γιατί δεν τηλεφωνάει; που θα πάμε διακοπές; εκεί που πήγαινε με την πρώην του; τί θα γίνει του χρόνου; κλπ, κλπ), το μίγμα κάποιες στιγμές θα γίνεται πέρα ως πέρα εκρηκτικό.

Νομίζω ότι όλοι επικοινωνούμε σε προσωπικό επίπεδο και με πολλά άλλα εκτός από συναισθήματα. Οι προσωπικοί κώδικες επικοινωνίας είναι πολύ πιό πλήρεις και ανοιχτοί από το να περιλαμβάνουν μόνο συναισθήματα. Περιλαμβάνουν και κοινές αποδοχές, κοινά συμφέροντα, τη λογική, τις ανάγκες και άλλα κατά περίπτωση. Δεν είναι μόνο τα συναισθήματα.

illusion δε φταίμε εμείς. Το θέμα φταίει που είναι φιλοσοφικό. Προσδιόρισέ μου τί είναι έρωτας και τί συναίσθημα και σου το ξεμπερδεύω μέσα σ ένα τέταρτο  

Με ένα σύντομο πρακτικό παράδειγμα:

Στο "αγνό" BDSM υπάρχουν και εκείνες οι τιμωρίες που δεν είναι παιχνίδι.

Η femsub που κάπως ελέγχει τα συναισθήματά της ίσως καταφέρνει να μην τιμωρηθεί για δεύτερη φορά για το ίδιο πράγμα.

Γιατί; Επειδή οι συναισθηματικοί κώδικες με τους οποίους κινούμαστε οδηγούν σε επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, δηλαδή επαναλαμβανόμενα σφάλματα, δηλαδή και τιμωρίες.

Υπάρχουν συναισθήματα και ωραία συναισθήματα και ουσιαστικά και απολαυστικά και όλα αυτά. Τα ζητούμενα όμως είναι η Κυριαρχία και η υποταγή. Πρώτιστα. Μετά έρχονται τα συναισθήματα.

Να νιώθουν μιά χαρά τις συναισθηματικές τους ισορροπίες, να νιώθουν μιά χαρά τις ισορροπίες στη σχέση τους, να νιώθουν μιά χαρά στο πετσί τους και να μην τους απασχολεί αν είναι ερωτευμένοι ή αν κάνουν BDSM ή πώς λειτουργεί το μίγμα. Να τους αρκεί ότι λειτουργεί.

Σχετικά με τις κακές παρέες σου illusion, δεν πιστέυω ότι κάνεις κακές παρέες  

Κακές παρέες θα ήταν αυτές που περιγράφει η MP slave. Δηλαδή άνθρωποι που πάνε να καλύψουν συναισθηματικές ανεπάρκειες μέσα από το BDSM. Θα ήταν αφυσικο να μην υπάρχουν αλλά αν δεν είναι η πρώτη προτεραιότητα να ερωτευτεί κάποια, τους καταλαβαίνει ευκολότερα.

 

φίλτατε Dolmance.. ,

χαίρομαι που το "επικίνδυνος" ειναι σε εισαγωγικά .
Οφείλω όμως να το επισημάνω -ότι ειναι σε εισαγωγικά - ενώ οι επικίνδυνοι στους οποιους αναφέρθηκα είναι εκτός!
Σεις ειμαι σίγουρη οτι αντιλαμβάνεστε τη διαφορά , πλην ομως ...ουχι Ό/όλοι!!

Όσο για το ερώτημα..????!!!