Είναι το T/b υποσύνολο του D/s ;

Mr. MasterJp, το αδικείται το παράδειγμα μου. Αφού σας έκανε να κατανοήσετε το πνεύμα μου γιατί έπρεπε να το καταδικάσετε ως ατυχές? Το καημένο το πήρε πολύ βαριά, μία ώρα τώρα το παρηγορώ και είναι απαρηγόρητο.

Δεν έχουμε καμία διαφωνία. Γνωρίζω αποδεδειγμένα υποτακτικές (αποδεδειγμένα όσον αφορά την πράξη) οι οποίες έγιναν αποδεδειγμένα καθαρά κυριαρχικές, υποτακτικές που έγιναν bottom και υποτακτικές που έγιναν βανίλα μεταξύ άλλων. Είναι ο λόγος για τον οποίο δεν έκανα quote σε αυτό το μέρος της απάντησης σας, δεν είχα κάτι να προσθέσω.

Συμφωνώ απολύτως, επίσης. Θέλω να πω ότι δεν αναφέρθηκα σε αυτή την κατηγορία, είχα κατα νου την "πάντα ήθελα αλλά ποτέ δεν μπόρεσα" κατηγορία όπου το "ποτέ δεν μπόρεσα" είναι το "ποτέ δεν είχα αυτή την ικανότητα παρόλα που κάτι τέτοιο με ελκύει πολύ". Η διαφορά μεταξύ του πλυμένου και του πραγματικά καθαρού. Ωστόσο προφανώς λανθασμένα κατανάλωσα το "μία" έως "κάθε" και εκεί έγκειται η προυγούμενη διαφωνία μου.

Βασικά υπάρχουν κάποια πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που ψάχνω σε κάποια προκειμένου να είμαι σίγουρος ότι θα την κυριαρχήσω σε βαθμό που προσωπικά να ονομάζω D/s την σχέση, δεν είμαι ο καλός ο κυριαρχικός όλα τα κυριαρχεί. Εκτός και αν θέλω να πειραματιστώ και να διευρυνθώ ρισκάροντας την αποτυχία αλλά τώρα τελευταία αισθάνομαι too old for this shit.

Τώρα το ποια είναι αυτά είναι άλλη συζήτηση, ενδεικτικά το να μπορεί κάποια να πλύνει δύο νεροχύτες πιάτα με μία σταγόνα fairy μου ήταν ανέκαθεν μία πολλά υποσχόμενη αρχή.

Όσο αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης σας, υποτακτική θα ονόμαζα και αυτή που έτσι αισθάνεται και θέλει να το βιώσει αλλά δεν έχει δοκιμάσει τον εαυτό της σε κάτι τέτοιο προς το παρόν και αυτή που το έχει βιώσει.

Όμως, δεν ήταν λίγες φορές που χαρακτήρισα κάποια που αισθανόταν υποτακτική ως υποτακτική και ήμουν και σίγουρος για αυτό απλά και μόνο για να την αποχαρακτηρίσω αργότερα. Σε τέτοιες φάσεις παίζει σοβαρά το ενδεχόμενο να μην ήμουν εγώ ο κυριαρχικός που έπρεπε απέναντι της και να μην το είχα καταλάβει αλλά αν είναι η γνώμη μου αυτή που μετράει, ως πραγματική υποτακτική ορίζω την υποτακτική που έχει βιώσει υποταγή ικανή να οριοθετεί D/s σχέση.

 

Το κακό είναι ότι για δεύτερη φορά αδιευκρίνιστους για μένα λόγους δεν το πρόσεξα καθόλου αλλά τουλάχιστον έλαβα την απάντηση σου και δεν έχω κάτι να προσθέσω.

 

Ανάλογα με το πως χρησιμοποιούνται οι όροι κάποιος θα μπορούσε να πει οτι το T/b είναι η δεν είναι υποσύνολο του D/s.

Για μένα προσωπικά δεν είναι. Αντιλαμβάνομαι εντελώς διαφορετικά το session όταν είμαι σε σχέση D/s απ ότι όταν είμαι σε σχέση T/b. Σε σχέση T/b πάντα έπρεπε να ανοίξω και λίγο τον αυτοπαραμυθιαστή για να δω την άλλη ως Κ. Δεν μου αρκούσε ότι είχε το πάνω χέρι στη σκηνή, τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος της σχέσης ήταν ουσιαστικά vanilla.

Καταλαβαίνω οτι οι πρακτικές των sessions μπορεί να είναι παρόμοιες και στις δυο περιπτώσεις, για κάποιον εξωτερικό παρατηρητή, αλλά η αντίληψη η δική μου απο μέσα και απο τη θέση μου είναι εντελώς διαφορετική.

 

https://www.greekbdsmcommunity.com/...ηγήσεις-των-κυριοτέρων-status-στο-bdsm.10037/

TOP: (Από το Αγγλικό top = πάνω). Αυτός που παρέχει κάποια μορφή ερεθίσματος, όπως ξυλιές, μαστιγώματα, ή κάποιο άλλο είδος ερεθίσματος σε ένα άλλο άτομο, αλλά δεν έχει ψυχολογικό έλεγχο ή εξουσία πάνω στο άτομο εκείνο [δες Κυρίαρχος και Κυριαρχία (*3)]. Αντίθετο: Bottom.

ΒΟΤΤΟΜ: (Από το Αγγλικό bottom = κάτω). Ένα άτομο που δέχεται ξυλιές, μαστιγώματα ή άλλες μορφές ερεθίσματος αποκλειστικά σε καταστάσεις που εξαιρούν ανταλλαγή δύναμης (*2). Για παράδειγμα, ένας μαζοχιστής (*5) μπορεί να θέλει να δέχεται κάποιο είδος ερεθίσματος αλλά να μη θέλει να έχει ο άλλος τον ψυχολογικό του έλεγχο. Ενώ ένας υποτακτικός έχει παραιτηθεί της εξουσίας και μπορεί να δεχτεί κάποιο είδος ερεθίσματος με εντολή του Κυριάρχου, ο bottom δεν παραιτείται εξουσίας και μπορεί να ελέγξει πώς, κάτω από ποιές συνθήκες, και σε τί βαθμό λαμβάνει κάποια μορφή ερεθίσματος.

 

Από την άλλη T/b και D/s μπορεί να έχουν αντεστραμένους υπό περίπτωση ρόλους.

Υπήρχε ένας gay μαφιόζος που του άρεσε να του κάνουν άγριο σεξ.

Κοινώς bottom ξε-bottom το πραγματικό αφεντικό ήταν αυτός.

 

Στα παραδειγματάκια απαντάμε με παραδειγματάκια, αλλά το bdsm ούτε ιατρική είναι, ούτε μαθηματικά.

Βλέπω ότι το κάνατε νέο νήμα κι εγώ που χαλαρώνω πρώτη μέρα στο νησί έχω κέφια για μετασκέψεις.

Όταν έθεσα το ερώτημα, ομολογώ πως ελλόχευε το ιντριγκαδόρικο στοιχείο μέσα μου.

Έχω άποψη, επιφυλάχθηκα να την ξεδιπλώσω, γιατί ήθελα να δω τι στο καλό θα ειπωθεί.

Φρονώ, πως πέρα από τις πηγές (resources), την θέση αυτή την εδραίωσε στο μυαλό μου αυτό που έζησα, είδα και συζήτησα κατά καιρούς.

Η συζήτηση ξέρετε, είναι σπουδαίο μέσο γνώσης, γιατί μαθαίνουμε από τα βιώματα των άλλων.

Φερ'ειπείν αν εγώ είμαι top και γυναίκα και τοπάρω μόνο άνδρες, θα βοηθηθώ από την οπτική και τα βιώματα ενός άνδρα top, που τοπάρει μόνο γυναίκες για να έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη για το topping.

Γενικά, δεν μπορούμε να κρίνουμε μόνο από τα δικά μας βιώματα, που είναι το δέντρο, γιατί υπάρχει και το δάσος, ειδικά αν είναι να εκφέρουμε μία δημόσια άποψη για ορισμούς.

Στον φίλο @AuroraBorealis, (με χαρά που είναι εδώ   ), θα πω ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα έξω από αυτά που ζούμε εμείς, αλλά το να κρατάμε ανοιχτό μυαλό, συζητώντας και αφουγκραζόμενοι τις εμπειρίες, τα βιώματα και τις αγωνίες των άλλων, μάς βοηθά να εμβαθύνουμε καλύτερα σε ένα θέμα και να κατανοήσουμε καλύτερα, εξ´αντανακλάσεων ή μέσω της αντίθεσης, το φάσμα μέσα στο οποίο κινούμαστε. Κάντε πιο πολύ παρέα με άλλα status(-es) και μιλήστε για όσα ζουν, για όσα ζείτε. Γίνονται ωραίες ζυμώσεις στον εγκέφαλο, πιστέψτε με!

Όλο αυτό ήταν η εισαγωγή για να πω, ότι πιστεύω ακράδαντα πως το T/b ανήκει στο D/s, είτε ως αυτόνομη δυναμική, είτε ως προεξελικτικό στάδιο άλλων καταστάσεων, είτε δηλαδή του D/s, είτε του M/s, ενίοτε και με s/m.

Αυτό επίσης που έχω να παρατηρήσω είναι πως συχνά, λόγω ανεπαρκούς επίγνωσης κάποιοι ονομάζουν D/s, αυτό που στην ουσία είναι T/b γιατί "ντρέπονται" τα χρυσά μου, οπότε βαφτίζουν το κρέας ψάρι και χαρούμενοι πορεύονται (μαγειρική ως απάντηση στις επιστήμες). Είναι λίγο τραζίκ, γιατί ένα γαμάτο T/b, με ολίγη από s/m ας πούμε, είναι μια χαρά κατάσταση, εγώ προσωπικά, το γουστάρω πολύ, το D/s είναι σαν τον μουσακά, θέλει γαμάτη συνταγή, να λερώσεις τα μισά σκεύη της κουζίνας, ένα κάρο υλικά και μάλιστα πρώτης ποιότητας, εμπειρία, δεν επιδέχεται πολλές καινοτομίες κι άμα δεν σου πετύχει και βλέπεις να το τρώνε εξ´ανάγκης οι άλλοι, σιχτιρίζεις την ώρα και την στιγμή που το κανες κι έφαγες τη μέρα σου στην κουζίνα. Γι αυτό εγώ το κάνω σπανιότατα ή το τρώω μόνο εκεί που ξέρω ότι το κάνουν καλά (όχι που θα σάς άφηνα χωρίς παρομοίωση και παραδειγματάκι, είμαι εκδικητικιά γυναίκα εγώ  ).

Αν χρειαστεί, θα επανέλθω ( και ναι, αυτό ήταν απειλή).

 

Να 'στε καλά, μόλις σταμάτησε να κλαίει το δύσμοιρο.

Φίλη @brenda, ας μη μειώσουμε ελαφρά την καρδία την αξία μίας παρομοίωσης, παραβολής ή παραδείγματος ως επικοινωνιακό εργαλείο. Το bdsm δεν είναι ούτε μουσακάς αλλά δες τι ωραία δουλειά κάνει η παρομοίωση σου.

Περιττό ως αυτονόητο ίσως, το ότι εκεί έξω υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα να δούμε και απείρως περισσότερα αυτά που δεν έχουμε την δυνατότητα ή δεν θα προλάβουμε να δούμε. Η γνώμη που ο καθένας μας έχει είναι μία μίξη γνώσεων, εμπειριών, αντιλήψεων, πεποιθήσεων κτλ κτλ το οποίο είναι ότι πιο δικό του έχει μετά τον ίδιο του τον εαυτό. Όσο μεγαλύτερο είναι το σύνολο των προηγούμενων τόσο πιο άκαμπτη είναι μία γνώμη και τόσο πιο κλειστό το μυαλό αυτού που την έχει. Όταν ξεκινάμε την ζωή μας σε αυτό τον πλανήτη, θέλοντας και μη, το μυαλό μας είναι όσο πιο ανοιχτό γίνεται να είναι και από εκεί πέρα δευτερόλεπτο με το δευτερόλεπτο ακόμη και στον ύπνο μας μορφοποιείται, φορμάρεται αν θέλεις, περιορίζοντας κάθε φορά το ποσοστό στο οποίο μπορεί να μεταβληθεί.

Αυτό που ακολουθεί το "Αυτό επίσης που έχω να παρατηρήσω είναι πως συχνά, λόγω ανεπαρκούς επίγνωσης κάποιοι ονομάζουν D/s" είναι απόσταγμα της δικής σου εμπειρίας και τριβής με τον χώρο. Είμαι σίγουρος ότι είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο κάποιος να σε πείσει για κάτι διαφορετικό, κάνω λάθος?

Είναι όμως σωστό αυτό που λες ? Θα σου απαντήσω ότι στην ουσία καμία σημασία δεν έχει ούτε θα μπορούσε να έχει ουσία η συγκεκριμένη ερώτηση. Γιατί ? Θα σου πω γιατί.

Ας υποθέσουμε ένα γεγονός, ότι πχ ένας μπάτσος ανοίγει στα δύο το κεφάλι ενός μετανάστη. Αυτό είναι το γεγονός. Αν υποβάλουμε αυτό το γεγονός στην κρίση ενός ακροδεξιού εθνικιστή προκειμένου να πάρουμε μία γνώμη το αποτέλεσμα θα είναι πολύ πιθανόν το "εύγε, επιτέλους οι αχαίρευτοι οι μπάτσοι έπιασαν δουλειά και ξεβρομίζει ο τόπος". Αν υποβάλουμε αυτό το γεγονός στην κρίση ενός αντιεξουσιαστή το πιο πιθανόν είναι ότι θα ακούσουμε το "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι, κουφάλες φασίστες έρχονται κρεμάλες κτλ κτλ". Αν ρωτήσεις εμένα για το γεγονός θα το καταδικάσω και θα σου πω ότι δουλειά του μπάτσου δεν είναι να ανοίγει τα κεφάλια του κόσμου, δουλειά του είναι να γεμίσει το Καραισκάκη με ακροδεξιούς και αντιεξουσιαστές να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου και εγώ με τον μετανάστη στην κερκίδα να στοιχηματίζουμε για την έκβαση του αποτελέσματος μασουλώντας ηλιόσπορο και φτύνοντας τα τσόφλια.

Ότι υπάρχει μετά από ένα γεγονός είναι κρίσεις, δεν υπάρχει λάθος, δεν υπάρχει σωστό. Υπάρχουν κρίσεις που μας αρέσουν δηλαδή μας προκαλούν θετικά συναισθήματα, κρίσεις που μας είναι αδιάφορες, που μας προκαλούν από λίγα έως καθόλου συναισθήματα και κρίσεις που μας είναι δυσάρεστες που μας προκαλούν αρνητικά συναισθήματα. Δεν υπάρχουν ούτε σωστές κρίσεις ούτε λάθος κρίσεις, υπάρχουν κρίσεις που δεχόμαστε επειδή είναι κοντά ή ίδιες με τις δικές μας και το αντίθετο. Υπάρχει σίγουρα και η αντικειμενικότητα που αφορά την ποσοστιαία εμφάνιση μίας κρίσης σε ένα σύνολο όμοιων ή παρόμοιων κρίσεων αλλά ούτε και αυτό είναι κάτι σωστό ή λάθος.

Σωστό είναι το ότι ένα μόριο νερού αποτελείται μόνο από δύο άτομα οξυγόνου και ένα υδρογόνου και λάθος οποιαδήποτε άλλη σύνθεση/ανάλυση. Και αυτό γιατί το μόριο του νερού είναι κάτι μετρήσιμο κάτι το οποίο είναι γεγονός και όχι κρίση. Και αυτό είναι σωστό μέχρι την σήμερον ημέρα γιατί ενδεχομένως αύριο να ανακαλύψουμε και ένα τρίτο σωματίδιο, το βρένδιο πχ το οποίο ήταν αδύνατο να ανιχνευθεί με την τεχνολογία που είχαμε μέχρι χθες και το μόριο του νερού να έχει 69 από αυτό. Οπότε ότι ξέραμε ως σωστό ήταν λάθος και άντε πάλι από την αρχή.

Σημειωτέων ότι όλα τα παραπάνω είναι γνώμη/κρίση μου και οπότε αν την θεωρήσω σωστή και όχι ως κάτι που μου αρέσει καταλήγω σε άτοπο γιατί μια γνώμη/κρίση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως σωστή ή λάθος ακριβώς επειδή είναι γνώμη/κρίση σύμφωνα με την γνώμη μου.

Οπότε από εδώ και κάτω θα σου μιλήσω για την γνώμη μου και για εμένα ως εμένα και όχι για κάτι που δικαιούμαι να πω ότι είναι σωστό ή λάθος.

Σχετικά με το πόσο ανοιχτόμυαλος είμαι ή το πόσο θα μπορούσα να γίνω κατόπιν των καλόβουλων συμβουλών σου, θα σου απαντήσω ελάχιστα.
Για δύο λόγους.

Ο πρώτος είναι λόγω της τρέχουσας αδράνειας μου. Μετά από τόσα χρόνια έχω φτάσει σε σημείο που αυτά που θέλω να μου βγαίνουν συνήθως μου βγαίνουν με τον τρόπο που θέλω να μου βγουν και όταν δεν μου βγαίνουν μπορώ σε μεγάλο ποσοστό να κατανοήσω γιατί δεν μου βγήκαν έτσι ώστε την επόμενη φορά να μου βγουν. Αυτή είναι η γνώμη μου και στα 44 μου πλέον νιώθω πιο εδραιωμένα εγώ από ότι ένιωσα ποτέ. Την γνώμη μου σχετικά με όσα πιστεύω ότι ξέρω καλά, ότι μου βγαίνουν οι μετρήσεις είναι πολύ πιο δύσκολο να μου την αλλάξει κάποιος από ότι ποτέ. Αν κάτι θέλω να κάνω και δεν μου βγαίνει, εκεί ναι θα ζητήσω συμβουλή αλλά σε αυτά που μου βγαίνουν να αλλάξω γιατί ? Να θέλω πχ να έχω τρεις υποτακτικές αλλά να έχω καταφέρει να έχω έως και μισή την στιγμή που ο άλλος έχει πέντε, ναι να πάω να του πάρω και πίπα να μου δείξει τι κάνω λάθος. Να πάω να ακούσω ότι υποτακτική είναι μόνο η υποτακτική που δεν την νοιάζει πόσες άλλες υποτακτικές έχει ο κυριαρχικός της και τι κάνει μαζί τους, δηλαδή για τα στατιστικά μου οι τρεισήμισι στις εκατό υποτακτικές που έχω γνωρίσει έως τώρα, να το ακούσω μπορεί, να το δεχτώ αποκλείεται.

Ο δεύτερος είναι γιατί όσες φορές κάποιους μου ζήτησε να βλέπω ανοιχτόμυαλα γενικά ή κάτι συγκεκριμένο ήταν γιατί θεωρούσε την δική μου γνώμη λάθος και την δική του πάνσωστη και στην ουσία μου έλεγε ότι κοίτα μην μένεις κολλημένος στην γνώμη σου δες την δική μου που είναι σαφέστατα καλύτερη από την δική σου επειδή έτσι νομίζω εγώ. Οι κλειστόμυαλοι με συμβούλευαν να είμαι ανοιχτόμυαλος, δεν αναφέρομαι σε σένα Βρένδα μου. Μία και μοναδική φορά στην ζωή μου έχω ακούσει το ναι συμφωνώ με την γνώμη σου και το ίδιο πιστεύω και εγώ αλλά ας το δούμε ανοιχτόμυαλα μην κάνουμε λάθος και οι δυο μας.


Εν κατακλείδι τσίμπα ένα offtopic σεντόνι για να ξέρεις τι θα σε περιμένει την επόμενη φορά που θα μου προτείνεις κάτι παρόμοιο.

Κάτσε να βρω και αυτό το ριμαδιασμένο το εμότικον μη γίνει καμιά παρεξήγηση, α! νάτο
 

 

Ε, ρε, ήντα τραβούνενε τα κακόμοιρα τα στάτους από κείμενα-"βίβλους" και κονσιλιεραυθεντίες.

Για μένα -βάσει του πώς λειτουργώ ως τοπ ή ντομ σε σχέσεις- το T/b είναι τούρμπο διακριτό από το D/s, τόσο ως καθημερινό βίωμα της σχέσης, όσο και στο πώς βιούνται, εν τέλει οι πρακτικές.

Σίγουρα υπάρχει ένα overlap σε αυτά τα 2, αλλά νομίζω μεγαλύτερο overlap βρίσκω ανάμεσα σε D/s και M/s. Γιατί να μην βαφτίσουμε και το D/s "υποσύνολο του M/s" ή, ίβεν μπέτα, "M/s περιορισμένης κυριαρχίας"; Για μένα φαντάζει εξίσου άστοχο και αποπροσανατολιστικό με το να βαφτίζουμε "scene based D/s" το πολύπαθο T/b.

 

Mε πόσα στάτους λειτουργείτε, έχω σκαλώσει.  

 

Σε απολαμβάνω, ειδικά στο σημείο που κάθεσαι εσύ με τον μετανάστη και χαζεύετε τους άλλους να πλακώνονται.
Not my style, enjoyable though.
Ποτέ δεν παρεξηγώ τις καλές προθέσεις.
Δεν είναι κακό να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε και δη χαμογελαστά. 

 

Αν μη τι άλλο η απόλαυση του μπανίζειν ενδύεται μιαν αχλύ κυριαρχικότητας...