Είναι τόσο τρομακτική η ελευθερία;

Πολύ σκατοχαρακτήρες οι υποτακτικές. Καλά κάνετε που τις αποφεύγετε.

 

αναφέρομαι ξεκάθαρα στην συγκεκριμένη υπεροπτική και επικριτική μονομέρεια.

δεν επιλέγουν όλοι να εγκλωβίσουν το μυαλό τους. κάποιοι μόνον.
εδώ συζητάμε γιά άλλους, γι αυτούς που επιλέγουν να πάρουν ρόλο.

 

Όχι, δεν συμφώνησα μαζί σας. Όλη αυτή η «φλυαρία» είναι οι πληροφορίες που δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε.

Αυτή η τελεία είναι δικός σας περιορισμός και η αλυσίδα του δικού σας μυαλού.
Με βάση την θεωρία σας, αν πάω στο σουπερμάρκετ, επιλέξω μια κονσέρβα και πληρώσω με ευθύνη στο ταμείο, είμαι ελεύθερη.
Η θεωρία ακολουθεί το βίωμα, ποτέ το αντίθετο. Αλλιώς πρόκειται για ασυναρτησία.

Σας είναι χρήσιμο να κρατάτε την σημασία της ελευθερίας σε αυτό το ρηχό και προχειροδουλεμένο επίπεδο. Μια γενικολογία «Επιλογές και ευθύνες» που πιστεύετε ότι τα πιάνει όλα και μέχρι εκεί.

Δεν καταλαβαίνω και δεν με αγγίζει ο χλευασμός σας, μας έχετε συνηθίσει σε αυτές τις συμπεριφορές. Δεν θυμάμαι ποτέ κανένα μέλος να χλεύασε την κοπρολαγνεία σας. Εδώ στηρίξατε και εκφράσατε δημόσια την καύλα σας. Είτε σας αρέσει είτε όχι, θα υποστείτε την ελευθερία της έκφρασης της καύλας μας. Δεν είναι επιλογή σας.

Εκτός του ότι διαστρεβλώνετε τις απαντήσεις μας , δεν αντιλαμβάνεστε τι γράφετε, φυσικά και πρόκειται για κατηγορία, χλευασμός, επικριτική. Φορτισμένη και παράλογη αντίδραση. Ο σχολιασμός αυτής της ποιότητας υπογραμμίζει και την ποιότητα της θέσης.

 

Τουναντίον, τις λατρεύω

 

Ο τρόπος με τον οποίο μιλάτε για αυτές είναι χλευαστικός και δεν υποδηλώνει την λατρεία στην οποία αναφέρεστε. Μάλλον δεν γνωρίσατε καμία. Κρίμα.

 

Χλευασμό θεωρείς την ελευθερία που τους αναγνωρίζω οτι έχουν;
Ενδιαφέρον...

 

Η ελευθερία της υποτακτικης που περιγράφεις εσύ είναι ουσιαστικά αποκομμένη από την επικυριαρχία. Έχει το σκεπτικό μιας βολικης ανταλλαγής αναγκών.

Κάνε εικόνα μια υποτακτική που βρίσκεται στα πόδια του Κυρίαρχου και του λέει ότι είναι ευγνώμων που την απελευθέρωσε από τον παλιό της εαυτό, από τα βαρίδια των πρέπει με τα οποια νόμιζε ότι θα πορευτει όλη της τη ζωη, που με τη δική του οπτική ανακάλυψε έναν κόσμο στον οποιο νιώθει ότι ανήκει.

Η αισθηση αυτή είναι δώρο του Κυρίαρχου, συνδέεται άμεσα με εκείνον, ξεκίνησε και παραχωρήθηκε από εκείνον.

 

Πού τη θυμήθηκες την κοπρολαγνεία... κρατάς αρχείο; Σε παραδέχομαι πάντως.

Άκου,τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Θεωρείς οτι υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει την ελευθερία πέρα από την επιλογή και την ανάληψη ευθύνης; Πες το. Ποιό είναι αυτό; Η επιλογή δεν είναι μόνο η αγορά κονσέρβας. Είναι να γονατισεις το ταμείο της Αθηναϊκής Συμμαχίας για να φτιάξεις την Ακρόπολη, είναι να προδώσεις τους 300 Σπαρτιάτες στους Πέρσες, είναι να γίνεις ακτιβιστής του έρωτα, είναι να αφεθείς στην Κυριαρχία κάποιου που σου παραλύει το μυαλό , να ξεπεράσεις τον εγωιστικό εαυτούλη σου και να βάλεις τις ανάγκες Του πάνω από τις δικές σου.

Επιλογή μου είναι να υποστώ ή όχι την καύλα σας και το χλευασμό σας, επιλογή μου να βρίσκομαι ή όχι στο φόρουμ, όπως είναι επιλογή του καθενός να λέει την άποψή του, να συμφωνεί ή να διαφωνεί, να λοιδωρεί ή να επιχειρηματολογεί, να κρίνει και να αντέχει την κριτική. Αλλά η πιό σημαντική επιλογή είναι να να ζήσω τη ζωή όπως γουστάρω. Ακόμα κι αν χαθώ μέσα στον άλλο. Να νοηματοδοτήσω τη ζωή μου. Να αντέξω τον πόνο και την αρρώστια και να μάθω από αυτά.

Οταν σταματήσεις να επιλέγεις με βάση αυτό που ζητά η καρδιά σου και σύρεσαι από τις επιλογές και την κριτική των άλλων, παύεις να είσαι ελεύθερος.

 

Εμένα πάντως η όλη κουβέντα μου θύμισε την οντολογική προσέγγιση της αδυναμίας τετραγωνισμού του κύκλου με κανόνα και διαβήτη: Μπορείς να το εξηγήσεις αναλυτικά σε ένα βαθμό (ο εν λόγω τετραγωνισμός δεν είναι δυνατός γιατί το π είναι υπερβατικός και το π είναι υπερβατικός γιατί το e είναι υπερβατικός) αλλά από ένα σημείο και πέρα είναι "γιατί έτσι" (το e είναι υπερβατικός λόγω του τρόπου κατασκευής του.)

Εγώ έφτασα στο γιατί έτσι μου  

 

Συμφωνώ. Είναι όμως επιλογή της να ανγνωρίσει και να εκτιμήσει αυτό το δώρο. Γιατί αυτό τραβάει η ψυχή της. Αυτό έχει ανάγκη.

 

Γνώριζες όμως προηγουμένως, τι είναι κανόνας και διαβήτης.  

 

Τώρα αρχίζεις να ζείς. Όταν ξεπερνάς τα όριά σου, καις τα εγκεφαλικά σου κύτταρα και κάνεις νέες νευρωνικές συνάψεις