Είν' ωραίοι ούλ' οι μπούτζοι;

Καλή η τεχνική και ο τρόπος προσέγγισης... αλλα τεχνική με το τίποτα γίνεται; Δε γίνεται.
Χάθηκε να έχω όχι πολύ... καμια 10ριά ποντάκια ακόμα;;;  

 

Απάντηση: Re: Είν' ωραίοι ούλ' οι μπούτζοι;

Δηλαδη ολα τα αλλα τα καταλαβες και ειναι το μονο που εχεις απορια......!!!!! 
Ωραια μια και ειμαι καθαροαιμος γκαγκαρος και δεν καταλαβα τιποτα βρηκα τουλαχιστον μεταφραστρια απο ''ελληνικα'' σε ελληνικα....γιουπι....!!!! 

 

Re: Απάντηση: Re: Είν' ωραίοι ούλ' οι μπούτζοι;

είσαι τυχερός.... 

 

Ο μεγάλος ποιητής Κ. Πρέκας δίνει την δική του πινελιά δια τον μπούτσον (του).

 

Απάντηση: Είν' ωραίοι ούλ' οι μπούτζοι;

Χριστουγενιάτικος ύμνος εις το ρουφοκαβλέτον αποδεικνύων την περιωπήν παντός μπούτζου, φιστικάτου περιλαμβανομένου.

[nomedia="ν"]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia],

 

Σαφέστατο, απλούστατο και ωραιότατο  

 

Ντολμανσέ, τι είναι το μαμίζω;

 

Απάντηση: Είν' ωραίοι ούλ' οι μπούτζοι;

Υποθέτω αναφέρεται σε όσους σκέπτονται τη μαμά τους, όταν γαμούν, επειδή έχουν ενοχές.

 

Αυτή η εκδοχή ταιριάζει καλύτερα στο "μαμάω" ή "μαμά-ω!".

 

Απάντηση: Είν' ωραίοι ούλ' οι μπούτζοι;

Ορθά. Αλλά τότε τι εστί 'μαμίζω'; Αν, πάλι, σε ρωτούσα: 'Σου αρέσει να σε μαμάω;' τί θα καταλάβαινες ακριβώς;

 

Απάντηση: Είν' ωραίοι ούλ' οι μπούτζοι;

To τρίτο βέβαια. Το όργανο θεωρώ πως έχει δική του προσωπικότητα ανεξάρτητα από την προσωπικότητα αυτού που το κουβαλάει. Συνήθως τα χωρίζω σε όμορφα, μέτρια και άσχημα. Τα όμορφα έχουν αξιοπρόσεχτο μέγεθος, λεία επιφάνεια, αρμονία στις αναλογίες, είναι ευθυτενή (τσουτσού-αλφάδι) και χαίρεσαι να συζητάς μαζί τους. Έχουν πολλά να πουν και άλλα τόσα να μάθουν   Τα μέτρια είναι ούτως ειπείν συνηθισμένα. Μέτρια σε μέγεθος, μέτρια σε εμφάνιση, μέτρια σε απόδοση. Στα μέτρια κατατάσσω τα πέη-σαρπέι, που το πετσάκι κατά τη στύση μαζεύεται κάτω από τη βάλανο σαν φαρδύ ζιβάγκο. Αν και εφ'όσον ο κάτοχος είναι καλά πλυμένος, δεν έχω πρόβλημα να συναναστραφώ με τον μικρό του φίλο. Στα άσχημα κατατάσσω τα παντός είδους προβληματικά: γκοτζίλες που δε σηκώνονται ποτέ και αν σηκωθούν παίζουν τραμπάλα, τα στραβά, τα υπερτριχωτά, τα τόσο-μικρά-που-με-ταμπόν-τη-βρίσκω-καλύτερα, με στένωση...
Συμπέρασμα: η μετριότης μπορεί να είναι χρυσή, ωστόσο τα πραγματικά όμορφα είναι αυτά που σου μένουν. Για ένα όμορφο πέος θα μπορούσα να γράψω ακόμα και ποίημα (μια φορά παραλίγο να το κάνω κιόλας - αλλά ήταν όντως π α ν έ μ ο ρ φ ο.

 

Απάντησα το τελευταίο, τα άλλα τρια δε με καλύπτουν.... το πρώτον, διότι καλώς ή κακώς το μέγεθος παίζει ρόλο κατά μήκος και κατά πλάτος, (δε μιλάμε για λίγο πάνω λίγο κάτω απόκλιση) το δεύτερον διότι και η σκληρότητα έχει το μερίδιο της στην ηδονή (τα περί στοχασμού και τρυφερότητος, σαν παρηγόρια μου ακούγονται) και το τρίτον διότι από κάποια στιγμή και μετά όλους τους π..... κάπου τους κατατάσσουμε για οικονομία χρόνου και φαιάς ουσίας (άλλοτε σε δύο άλλοτε σε τρεις κλπ κατηγορίες). Καλή η τεχνική (βοηθάει σημαντικά), καλός και ο έρως (που στραβώνει), αλλά.....