Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Όποιος κατακτάται υποτάσσεται ...  

 

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Χωρίς να θέλω να θίξω τον νηματοθέτη, ο τίτλος του νήματος μου φέρνει ενα πλατύ χαμόγελο και θα εξηγήσω μ΄ ενα παράδειγμα το γιατί.

Σκλάβα μετά από ενα μαστίγωμά της:Κύριε νομίζω οτι σήμερα με μαστιγώσατε περισσότερο απ΄ ότι πρέπει.

Κύριος: Εχεις δίκιο σκλάβα μου, αν το ξανακάνω αλλη φορά, επειδή είμαι δίκαιος σου επιτρέπω να με τιμωρήσεις.... 

 

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Κοιτάξτε.. καταρχήν δεν γνωρίζω ορολογίες υποτακτικότητας ή κυριαρχικότητας. Μου φαίνονται πολύ στερεοτυπικά αυτά, να μιλάω σαν υποταγμένη ή κυριαρχική. Μιλάω κατά πως νιώθω, τουλάχιστον εδώ. Αντιλαμβάνομαι πως για μερικούς ή όλους ή τους περισσότερους η υποταγή για τις submissives είναι - πραγματικά δεν ξέρω πως να το περιγράψω- "παράδοση όπλων" χωρίς αντιρρήσεις κτλ κτλ.. Εγώ δεν μπορώ να το υποστηρίξω αυτό. Δεν κυκλοφορώ με κάποια ταμπέλα "υποτάσσομαι". Η κατάκτηση MasterPerris έρχεται σχεδόν πάντα, αν η δυάδα πάει καλά... η υποταγή είναι προαιρετική για μένα. Η κατάκτηση όμως πρέπει να υπάρξει για να προχωρήσει.
Ένας λόγος επίσης που ίσως με κάνει να φαίνομαι ή να μιλάω κυριαρχικά είναι το γεγονός οτι θέλω να υπάρχει ένταση στο όλο παιχνίδι. Ένταση χωρίς αντιρρήσεις, χωρίς δυσκολίες δεν υπάρχει. Όταν γνωρίζεις οτι η άλλη θα σου υποταχθεί σίγουρα, δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις. Ξέρεις οτι θα την εκπαιδεύσεις και πιθανόν θα γίνει όπως την θες. Ξέρεις ήδη το τέλος του έργου. Δεν ξέρω τι άλλο να πω για να κατανοήσετε τον τρόπο σκέψης μου..
Ευχαριστώ τον Alexkat που πλησίασε σ' αυτόν. Το εκτιμώ.

Η λέαινα δεν παύει να είναι λέαινα, ακόμη και όταν έρθει το αρσενικό, την σβερκώσει με τα κοφτερά δοντάκια και την βάλει στην θέση της.
Αυτό πάλι πως μου 'ρθε... Καλημέρα!

EDIT: Παιδιά δεν είμαι Domme, αν δω τον δικό μου υποταγμένο, στα 4 να μου φιλάει τα πόδια και να πρέπει να τον εκπαιδεύω ή να τον στραπονάρω, με πιάνει κρίση για να μην πω οτι αφρίζω απ'το στόμα. Ξενερώνω δε με τους γατούληδες που μιλάνε τρυφερά κτλ.. θέλω αγριάδες.

 

Αν και καταλαβαίνω το σκεπτικό σου και αρκετός κόσμος λειτουργεί έτσι,

χωρίς αντιρρήσεις να δεις τι πρόκληση, τι νόημα και τι νοστιμάδα υπάρχει. Για μένα, προσωπικά, από κει και μετά αρχίζει το ζουμί. Αν ήθελα αυτό που περιγράφεις, δεν γινόμουν γονιός, καλύτερα;

Αλλά αυτά ανήκουσι σεαλληνηματιά.

 

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Ίσως και για μένα να αρχίσει το ζουμί από εκεί και έπειτα όταν θα μείνει χώρος πια για "γούστα"... αλλά Θανάση, εμμένω, πρέπει να υπάρξει ένας υποτυπώδης έστω πόλεμος.. να φανεί οτι ο κυρίαρχος διεκδικεί, επιμένει, θέλει και είναι ικανός να παλέψει για την υποτακτική του. Ναι να την κατακτήσει, να εξασφαλίσει την υποταγή της. Οχι υποταγή στο πιάτο.
Πείτε το φετίχ..κυρίαρχη δεν είμαι. Δεν με εκφράζει.
Καλημέρα Θανάση και σε σένα.  

 

Re: Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Για αυτό σου και λέω:

Δεν προσπαθώ να σου φορέσω θανασσοκουστούμ' το πώς βλέπω εγώ το θέμα ή να σε θεωρήσω Κυρίαρχη. SAMάκι, όμως, σε θεωρώ σίγουρα και πάντα.  

 

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Να 'σαι καλά.. σε έχω στο μυαλό μου και ξέρω τι θέλεις. Αλλά μήπως ήρθε η σειρά μου να σε πω τεμπέλη;   Λατινορεμπετοτεμπέλης και χαριτωμένος..χαχαχαχααχ  
Για να συνεχίσω λίγο αυτό που έλεγα.. Για μένα κυρίαρχος είναι αυτός που κυριαρχεί επάνω σε πράγματα και άτομα. Για να θεωρείσαι κυρίαρχος πρέπει να κυριεύσεις. Οχι απλώς να κάνεις κουμάντο. Πρέπει πρώτα να εδραιώσεις την θέση σου ως κυρίαρχος, αυτό δεν επιτυγχάνεται με ένα "ναι". Αν είναι έτσι, είναι προσποιητό. Αν θες την υποταγή απλώς, γίνεται. Μπορεί να μην είναι ειλικρινής όμως. Τουλάχιστον για μένα.
Αυτά.

 

Την έχω δοκιμάσει τη σουγκλακέ κυριαρχία, πολλάκις. Πολύ κουρασάθρα.

Η ασυμμετρία συνεπάγεται τρομακτική δουλειά (both ways). Δεν υπάρχει περιθώριο για διαφυγόν δυναμικό σε σουγκλακιές, όταν υπάρχουν τόσοι λαχταριστέισον στόχοι από κοινού. Μια υποτακτική (όπως το βλέπω) πρέπει να συνεισφέρει τη δύναμή της στον Κυρίαρχό της και όχι να του αφαιρεί τη δική του.

 

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Α βρε bdsm, πόσο πολύπλοκο είσαι, ομως γι΄ αυτό σε γουστάρω τόσο πολύ, για την ιδιαίτερη ομορφιά σου που λίγοι/ες την καταλαβαίνουν, γιατί βγαίνει μέσα από πολύ σκοτείνα μονοπάτια του μυαλού και της υπέρτατης ηδονής.....

 

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Εννοείς να μην τον κουράζει; Στην αρχή Θανάση, στην αρχή μόνο. 
Πάντως τώρα έγινες απολύτως κατανοητός και νομίζω πως αρκετοί πιστεύουν το ίδιο με σένα αλλά... είσαι λατινορεμπέτης, είσαι όμως Θανάσης;; τσουκ. 
Να πω και κάτι τελευταίο για μένα, δεν με καθορίζει ο εκάστοτε χώρος που βρίσκομαι. Δεν χάνω τον εαυτό μου για να ταιριάζω στην μάζα ή στις επιθυμίες αυτής. Εκτός και αν θελήσω.
Και για να το γυρίσω στο θέμα του νήματος..
Η δικαιοσύνη είναι θέμα ανθρώπου και καλλιέργειας αυτού. Είναι λίγο δύσκολο μονοπάτι, αυτό που θεωρεί ένας δίκαιο δεν το θεωρεί ο άλλος. Οπότε ή εξασφαλίζεις την απόλυτη αποδοχή των πράξεων σου από το υποτακτικό μέρος είτε δεν παίζεις πολύ με τέτοιες επικίνδυνες έννοιες, εκτός και αν είσαι πολύυυυ έμπειρος. Δεν μου αρέσει να μου τρίβουν στην μάπα μια υποκειμενική δικαιοσύνη εκτός αν έχω συναινέσει και αποδεχτεί τα λόγια του άλλου ως ευαγγέλιο.. and guess what.. αυτό θέλει προσπάθεια για να γίνει. Μπορεί όμως να γίνει.

 

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Αν ο Μάστερ δεν έχει την αίσθηση του δικαίου (όσο μπορεί κι ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός για το τι αποτελεί δίκαιο κι άδικο - πολλές φορές υποκειμενικό), δεν είναι απλά ένα παιχνίδι της στιγμής και δεν γνωρίζει καλά την υποτακτική του το μόνο σίγουρο είναι ότι η σχέση έχει τρωτά θεμέλια που κάποια στιγμή είτε αργά είτε γρήγορα θα θρηνήσει θύματα (και συνήθως είναι η υποτακτική στα θύματα αυτά)...
Απο κει και πέρα εάν ο σκοπός της τιμωρίας είναι να σωφρονίσει την υποτακτική τότε Οφείλει ο Κ της να της το γνωστοποιήσει:
1ον γιατί τότε δεν θα έχει νόημα ο σκοπός της τιμωρίας (εάν η υποτακτική δεν καταλάβει τι έκανε λάθος και ποιος ακριβώς είναι ή ήταν ο σκοπός της τιμωρίας της)
2ον ο σκοπός είναι να προσπαθεί η υποτακτική να ικανοποιεί τον Κ της. Εάν κάνει κάτι που απογοητεύσει τον Κ της και τιμωρηθεί σίγουρα θα μάθει από αυτό και δεν θα αφήσει να ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο.

Τώρα αν θέλει να ρίχνει "καντήλια" και "τιμωρίες" επειδή έτσι καυλώνει ορθώς το πράττει κι αυτό αρκεί να μην ξεχνάει και την ισορροπία της υποτακτικής του.


Τώρα εφόσον μιλάμε για σχέσεις άνισες τους κανόνες του θέτει ο Κ (ο κάθε Κ) μαζί με την υ (κάθε υ) που βρίσκεται δίπλα του και με γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν τρωτά σημεία αλλά (υποθέτω) ότι είναι η φύση του D/s τέτοια που τα όρια και τους κανόνες τα θέτει κάθε φορά ο Κ!
Αν τώρα η υποτακτική νιώσει ότι αδικείται ή δεν περνάει καλά ή δεν νιώθει ισορροπία ή δεν παίρνει αυτά που έχει ανάγκη (και είναι ειλικρινής στον Κ της) τότε δεν έχει και νόημα να μένει μέσα στην σχέση.

 

Απάντηση: Είσαι Master. Είσαι δίκαιος;

Αλεξ, αλλο κατακτάται και άλλο υποτάσσεται, και η βανίλα κατακτάται απο το αρσενικό αλλα τις περισσότερες φορές το πάνω χέρι το έχει αυτή, ακόμη και η κυρίαρχη κατακτάται από τον υ με εναν ειδικό άλλο τρόπο, ομως δεν υποτάσσεται, εχει τεράστια διαφορά η κατάκτηση από την υποταγή, φίλτατε.