ΕγωΛαγνεια ( ναρκισσισμος )

Μην ξεχνάς πως στο διαδίκτυο μπορείς να είσαι όποιος θέλεις, ή να νομίζεις τουλάχιστον κάτι τέτοιο.
Αυτό δίνει παρηγοριά στην πραγματική ζωή κάποιων ανθρώπων, συνήθως δύσκολη, κατά γενική ομολογία.
Ας δούμε τους ανθρώπους αυτούς με συμπόνοια.
Και που΄σαι νηματοθέτη, όχι, δεν είμαστε όλοι νάρκισσοι.
Η αυταγάπη και η αυτοεκτίμηση δεν είναι ταυτόσημη του ναρκισσισμού.
Ο ναρκισσιστής δεν μπορεί να αγαπήσει πραγματικά κάνεναν, αυτή είναι και η αναπηρία του η συναισθηματική.
Κατά βάση, δεν μπορεί να αγαπήσει ούτε τον εαυτό του, γι΄αυτό ψάχνει πάντα για την έξωθεν επικύρωση τής ύπαρξής του, όσοι ξέρουν ότι μπορούν να βάλουν κάποιον άλλο άνθρωπο και τις ανάγκες του πάνω από την πάρτη τους, δεν γίνεται να είναι ναρκισσιστές.
Μου έχει τύχει, μετά από πολύ ζόρι και πολύ ενδοσκοπική συζήτηση με ένα νάρκισσο, να παραδεχτεί ο ίδιος για τον εαυτό του, πως δεν είναι καλός άνθρωπος, να μου πει, πως ώρες-ώρες δεν άντεχε ούτε ο ίδιος τον εαυτό του, σίγουρα δεν τα είχε καθόλου καλά με τα μέσα του, τίγκα στις δικαιολογίες για τα πάντα, για όλα του τα σκατά. Άλλοι, όπως η μανούλα μου, δεν έχουν καταλάβει τίποτα, νομίζουν πως είναι φυσιολογικοί άνθρωποι, αρνούνται πεισματικά την ενδοσκόπηση και την αυτοκριτική.
Όταν λοιπόν λέω πως αγαπώ τον εαυτό μου, σέβομαι τον εαυτό, μου δεν σημαίνει πως δεν μπορώ να αγαπήσω και να σεβαστώ τους άλλους. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό, γιατί και κάποιος άλλος, εκ του πονηρού, στο δικό μου νήμα, είχε θέσει παρόμοια ερωτήματα, πιστεύοντας πως θα βγάλει λαβράκι, φευ, ήταν πολύ αδιάβαστος κι απαίδευτος πάνω στο θέμα. Αν μπορώ να βρω την χαρά σε μένα, δεν σημαίνει πως δεν μπορώ να την μοιραστώ με τους άλλους, σημαίνει ότι επιλέγω με ποιους θα την μοιραστώ, σε ποιους θα δώσω κομμάτια του εαυτού μου.
Του πραγματικού μου εαυτού κι όχι της περσόνας μου.
Γιατί το πιο λυπηρό απ΄όλα είναι πως το παιχνίδι που παίζεται στο διαδίκτυο, σε έναν βαθμό παίζεται και στην πραγματική ζωή, όταν νομίζουμε πως οι άλλοι είναι άβαταρ και τους αντιμετωπίζουμε ως τέτοια.
Μόνο που, άβαταρ, ή αβατάρα αρχικά, ορίζεται σαν η Θεϊκή ενσάρκωση ανώτερου Όντος, ή του Υπέρτατου Όντος πάνω στη γη, κι όχι ένα fake ξεφτιλίκι ψηφιακής αναπαράστασης, είναι η δημιουργία μιας ανώτερης πραγματικότητας κι όχι μιας ανθρώπινης υπο-οντότητας.
Ψιλά γράμματα θα μου πείτε.
Όχι και τόσο, θα σάς απαντήσω.
Εδώ και σε κάμποσα άλλα ψηφιακά βοσκοτόπια, αχολογάνε άβαταρ, που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική τους εικόνα κι αντί να είναι κάτι καλύτερο, ίσως ανώτερο, που θα είχε και ένα point βρε αδερφέ, είναι το χείριστο κακέκτυπο του εαυτού τους.
Ο νάρκισσος λοιπόν του ψηφιακού κόσμου, μπορεί να είναι ο φοβισμένος υπαλληλάκος του πραγματικού, ο ανασφαλής ανθυποκυρίαρχος, ο στυγνός μπακάλης, ο αποτυχημένος των θετικών επιστημών, ή η καταπιεσμένη νοικοκυρά. Δεν χλευάζω κανέναν, αυτό που λέω, είναι ότι ο ψηφιακός ναρκισσισμός, καμία σχέση δεν έχει με τον πραγματικό.
Άλλωστε, οι πραγματικοί ναρκισσιστές, στην ψηφιακή τους παρουσία, συνήθως κρατάνε χαμηλά την μπάλα, γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσουν να αλιεύσουν υποψήφια ''θύματα'' (ορίστε, το έβαλα μέσα σε εισαγωγικά, για να μην λέτε).
Οπότε, καλό θα είναι να μην είμαστε και τόσο βέβαιοι για το ποιος είναι τι, αν δεν ξέρουμε τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από το άβαταρ του.
Και όσοι μιλάνε για νάρκισσους της πραγματικής ζωής, προφανώς το έχουν βιώσει στο πετσί τους.
Βρίσκω αποπροσανατολιστική την διαρκή απενοχοποίηση των ναρκισσιστικών συμπεριφορών και την ενοχοποίηση των συνεξαρτώμενων. Είναι μία στρέβλωση που ξεκινά με την ισοπεδωτική λογική του ότι όλοι είμαστε νάρκισσοι, ή ''αφήστε τα τα καημένα τα παιδιά, είναι άρρωστοι''.
Άμα είναι άρρωστοι, να πάνε σε κανέναν γιατρό, δεν τους φταίνε οι άλλοι άνθρωποι τίποτα.
Είναι σαν αυτόν τον κυριούλη στο fb, που προσπαθούσε να με πείσει ότι είμαι υποκρίτρια γιατί δεν τρώω κρέας, λέγοντας πως και τα φυτά πονάνε, άρα δεν πρέπει να τα τρώμε ούτε αυτά, αιτιολογώντας την δική του επιλογή να τρώει κρέας, που κανέναν δεν του ζήτησε να την αιτιολογήσει, το δάχτυλο που ποτέ δεν θα τέντωνα εγώ, το τέντωσε αυτός.
'Ολοι έχουμε την ευθύνη του εαυτού μας και των επιλογών μας, αλλά δεν έχουν αρνητικά αποτελέσματα όλες μας οι επιλογές πάνω στους άλλους, εκεί είναι η διαφορά.
Όλοι, μπορεί να έχουμε μεμονωμένα ναρκισσιστικά στοιχεία, ή συμπεριφορές, αλλά δεν πάσχουμε όλοι από διαταραχές.
Οι επιλογές του νάρκισσου, έχουν οδυνηρά αποτελέσματα πάνω στους άλλους, ενώ οι επιλογές των συνεξαρτώμενων, ενσυναισθητικών, όπως θέλετε πείτε τους, δεν έχουν οδύνη, παρά μόνο για τον ίδιο τους τον εαυτό. Και φυσικά και έχουν ευθύνη, που επιτρέπουν την κακοποίηση από τρίτα πρόσωπα. Αλλά ως εκεί. Δεν μπορούμε να τους εξισώσουμε, είναι παράλογο.
Αυτή είναι η ουσιώδης διαφορά, οπότε ναι, πολύ ευχαρίστως να το συζητήσουμε, αλλά σαφώς όχι, δεν είναι όλοι ίσα κι όμοια.
Είπαμε, ο μέσος άνθρωπος έχει διάφορες πετριές, θέλει δουλίτσα σε πολλά επίπεδα, αλλά δεν είναι απαραίτητα κακοποιητής ή παθογενής.
Για να βάλουμε τα πραγματάκια σε μία σειρά, χωρίς να απομονώνουμε τα χαρακτηριστικά που μάς βολεύουν, βλέποντας το πλήρες φάσμα της κατάστασης, πέρα από ευφημισμούς τύπου ''ΕγωΛαγνεία''.
Άμα είσαι Εγωλάγνος φίλε μου, όποιος κι αν είσαι, κάτσε μόνος σου με τον εαυτό σου και αγαπήσου και λαγνέψου και ξεσκίσου, κάνε ό,τι θες, αλλά όταν συναναστρέφεσαι με άλλους ανθρώπους, τότε υπάρχει κάτι παραπάνω από το ρημάδι το αυτοαναφορικό και γαμημένο Εγώ σου.
Αυτά...

 

Καμία φορά αυτή η κατανόηση που αναφέρεις είναι τόσο κουραστικη..

 

Είμαστε όλοι για εγκλεισμό. Ραντεβού έξω απ' το Δαφνί, έκαστος φέρων τον καθρέπτη του. 

 

εναs ναρκισσοs δεν αγαπαει. ΔΕΝ μπορει να αγαπησει παρα μονο τον εαυτο του! εναs ναρκισσοs χρειαζεται ΝΑΡΚΙΣΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΦΗ ( Narcisistic supply) εναs αντραs π.χ ξερει οτι ειναι ωραιοs, γοητευτικοs οι γυναικεs τον θελουν και κατακτα οτι βαλει στοχο! αυτο τον ικανοποιει αν σε εναν ΝΑΡΚΙΣΣΟ πειs ΔΕΝ σε θελω θα δειs τι ναρκισσιστικη οργη! θα θυμωσει μπορει να γινει και βιαιοs......

 

Επιθυμώ να θέσω εκ νέου , το ερώτημα στο οποίο ενδεχομένως δεν δόθηκε η προσήκουσα βαρύτητα .

Ερώτημα , για δυνατούς , προχωρημένους λύτες :

Δύναται ένας σκλάβος , ένας υποτακτικός , ένας μαζοχιστής , να εμφορείται από ναρκισσιστική διαταραχή ?

Αν ναι, δεν αποτελεί αυτό αναίρεση του αυτοπροσδιορισμού του ?

Αν όχι , η ναρκισσιστική διαταραχή αποτελεί ίδιον μόνον των Κ ?

Α... και κάτι ακόμα. Βδελύσσεται ( συνήθως ) κανείς στους άλλους , χαρακτηριστικά , που ο ίδιος διαθέτει ( και δεν αναγνωρίζει, αποδέχεται )

 

Προσωπικά διακρίνω συνεχώς σε υπό πολλά ναρκισσιστικα στοιχεία. Πιθανόν χρειάζεται αρκετή τριβή για να γίνουν ορατές οι οποιες διαταραχές.
Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι πως με τον ναρκισσο γοητευομαστε και λογικό είναι να φτάνουμε στο σημείο να θυμώνουμε μαζί του από τη στιγμή που αρχίζουμε και νιώθουμε τις επιπτώσεις από την συμπεριφορά και τον χειρισμό του.
Αν επίσης λαβουμε υπόψιν πως τα άκρα έχουν την τάση να ταυτίζονται, ποιος αλήθεια δεν έχει δει ένα υπό να είναι δυνατό και κυρίαρχο στην καθημερινότητα του και στην ερωτική του ζωή να επιλέγει να είναι σκλαβος;
Απλά το κακό με τον ναρκισσο είναι ότι δύσκολα θα μας κάνει ευτυχισμένους γιατί δυσκολα μπορεί ο ίδιος να είναι ευτυχισμένος. Δημιουργικός μπορεί... να θέτει τον έναν στόχο μετά τον άλλον και πότε να μην τον απολαμβάνει και τραβάει πλώρη αμέσως για τον επόμενο, να μην ηρεμεί ποτέ και να μην απολαμβάνει τίποτα γιατί συνεχώς έχει κάτι να αποδείξει στον εαυτό του.
Ευτυχισμένος ο ναρκισσος όμως δυσκολα. Πάντα θα ζητάει κι αλλα ... σαν τον καπιταλισμό ένα πραμα

 

Βαρύ θέμα για πρωινό Κυριακής. Θα τοποθετηθω συνοπτικά. Τα Κ είτε λίγο είτε περισσότερο διέπονται από ναρκισσισμό. Ταπεινή μου άποψη ότι η περιήγησή τους στο χώρο του βδσμ ξεκινά από τη βαθύτερη (υποσυνείδητη ) επιθυμία να εντοπίσουν ακριβώς τα συμπτώματα ναρκισσισμού κ να τα ρίξουν μέσα από τη δόμηση/σύνθεση της σχέσης με το υπό. Βαθειά επιθυμία είναι να αναδείξουν τον ναρκισσισμό τους σε ένα ασφαλές περιβάλλον και να παλέψουν να το ρίξουν εστιάζοντας στη δόμηση του υπό.
Τα υπο από την άλλη διέπονται από βαθύ εγωισμο (που δεν φτάνει όμως να εξελιχθεί σε ναρκισσισμο κ δεν είναι). Ακριβώς αυτή την εγωιστική φύση του υπό ειναι που αναζητούν τα Κ ως τον τον χώρο εκείνο που θα τους δώσει τη δυνατότητα να αναδείξουν τον ναρκισσισμό τους με σκοπό να τον ρίξουν.
Ο εγωισμός του υπό είναι η αφορμη για την πτώση του ναρκισσισμού του Κ. Άλλωστε η σαδομαζοχιστική φύση των συναισθημάτων αλλά και των βιωμάτων που αναπτύσσονται σε μια Κ/Υ σχέση με τρόπο λειτουργικό και συναινετικό επιτρέπει την ανάδειξη βαθύτερων χαρακτηριστικων και την αποδέσμευση από συμπτώματα ή μοτίβα που διέπονται από τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικα.
η συζήτηση αυτή έχει πολύ ζουμί...

 

Σε τέτοιου τύπου συζητήσεις, το σύνηθες είναι ο καθένας να παρασκευάζει ένα medley anti-fetish, παραπόνων, γκρίνιας από όσα η γλυκιά ζωή του φέρνει( ; ) να του βάζει κι ένα ταμπελάκι "νάρκισσος", "εγωλάγνος", "κακός άνθρωπος" και να το τακτοποιεί έτσι στο "μέσα" του.

Εντάξει, αν το δει κανείς ως συνεδρία σε Ψυ χωρίς τον Ψυ, έχει γούστο.

Απαντώντας στο αρχικό ερώτημα, υπάρχουμε και οι σχιζοειδείς -ναι, λιώστε μας, είμαστε σκουλήκια  - μα κάποιοι μας "λατρεύουν". Για τους υπόλοιπους, είμαστε κακοί άνθρωποι. Μα αυτό είναι κάτι που δε μας αφορά.

 

Σε όλες τις συζητήσεις το ίδιο δεν συμβαίνει? Δεν φαιρνουμε σημάδια ή βιώματα και προσπαθούμε να κάνουμε συνδέσεις ώστε να μας κατανοήσουμε? Αλλιώς η μόνη σχέση που θα είχαμε θα ήταν αυτή με εν δύναμη ψ?
Εκτός από τον καλό και τον κακό υπάρχει πάντα και ο άσχημος (η όμορφος? )  

 

Έχουν ειπωθεί πολλά για το θέμα...

https://www.greekbdsmcommunity.com/...-μαζί-τους-πως-να-ξεμπλέξετε-αν-θέλετε.75188/

Όχι άλλο κάρβουνο...

 

@v1979
δεν καταλαβαίνω τι λέτε ή τι θέλετε να πείτε.

 

Ότι όσο και αν έχουν αναλυθεί η συζητηθεί θέματα εδώ και όσο και αν κάποια ποστ μπορεί να αγγίζουν πιο βαθειά σημεία της ανθρώπινης ύπαρξης (τα οποία ίσως καποιοι/ες να επιλέγουν να τα φέρουν στον ψ τους) είναι καλό να γίνονται καθώς ισως να συνδέονται και με τις Κ/Υ σχέσεις  Πέρα από το εάν μας βλέπουν καλούς η κακούς πάντα υπάρχει η επιλογή να είμαστε ο εαυτός μας με τις άσχημιες η τις ομορφιές μας...να είμαστε ολοκληροι