Εις το όνομα του Πατρός

θα ελεγα οτι ηταν παντα εκει για εμενα αλλα οπως παντα πολυ αυστηρος οπως και τωρα,δεν θυμαμαι ποτε κατι ευχαριστο.

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

Εκει ηταν..ακομα και τωρα παλευω να τον δω καθαρα.
Φοβαμαι τα ελαττωματα του που κληρονομησα.Καθε μερα τα παλευω σαν αγριμια να τα κρατησω στο κλουβι τους.
Εκτος απο τα σεξουαλικα μου...εκει μεταμορφωνομαι σ'αυτον.

 

Ο πατέρας μου έως τώρα είναι τέλειος και κανείς άλλος δεν είναι ίσος μ` Αυτόν 

 

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

Ποναω πολυ οταν αναφερομαι σε αυτον.
Ενας ιδοοτροπος,αυστηρος μεχρι παρανοιας και βιαιαος ανθρωπος.
Δυσκολα τα χρονια μαζι του.
Ανακουφιστηκα οταν εφυγα απο το σπιτι.
Μα πιο πολυ οταν τον χωρισε η μανα μου αν και σε μεγαλη ηλικια.
Δεν εχω τιποτα καλο να θυμαμαι απο αυτον περα απο βια,φωνες και τρομο στα ματια μου οταν τον ακουγα ή τον αντικρυζα.
Πολλες φορες ευχηθηκα να πεθανει αλλα......ματαια.
Οι σχεσεις μας πια λιγοτερο απο τυπικες.
Δεν υπαρχει και λογος αλλωστε.
Επαιξε τον σημαντικοτερο λογο στην υποτακτικοτητα μου.
Δεν ειναι τυχαιο που λατρευω τα χτυπηματα με την ζωνη ενω καποτε την μισουσα.....
Καμμια φορα αναωρτιεμαι γιατι η φυση δεν ευνουχιζει καποιους ανθρωπους για να μην γινονται γονεις.....
Ευτυχως ειχα και εχω τη μανα μου.Εναν αγγελο στη γη!

 

Ως παιδάκι υπήρξα μια μικρή Ηλέκτρα.
Ενήλικη πλέον, διαβάζοντας ψυχολογία έφριξα σχεδόν με τον εαυτό μου -μεταξύ άλλων είχα εκδηλώσει και μια λυσσαλέα επιθετικότητα/ανταγωνισμό απέναντι στη μητέρα μου (η οποία όταν ήμουν δύο ετών παρουσίασε πρόβλημα υγείας παρόμοιο με το σημερινό δικό μου και εν πολλοίς το χρεώθηκα εγώ).

Ο μπαμπάς λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων ήταν ουσιαστικά ο μπαμπάς του σαββατοκύριακου. Και επιπλέον, φανατικός σκακιστής, με αποτέλεσμα να τρέχει και σε τουρνουά και να χάνονται κι άλλες πολύτιμες ώρες. Το λίγο που ασχολήθηκε μαζί μου παρόλα αυτά ήταν δημιουργικός χρόνος -έμαθα πάρα πολλά πράγματα και το 50% του τι είμαι σήμερα το χρωστάω σ' εκείνον. Γλυκός άνθρωπος, δε σήκωσε χέρι πάνω μου παρά μόνο για να με χαιδέψει.

Πρακτικά όμως, τότε που τον χρειαζόμουν δεν τον είχα, και ερχόμουν και λίγο δεύτερη -πρώτη ήταν η μαμά.

Όταν πλέον ενδιαφέρθηκε, ενδιαφέρθηκε με λάθος τρόπο κι εγώ ήμουν και αρκετά μεγάλη και τον είχα ξεπεράσει.
Και κάπως έτσι άρχισε ο καυγάς!

Απόρροια των παραπάνω ήταν κάποιοι έρωτες με πολύ μεγαλύτερους άντρες, φανατική ανάγνωση αιμομικτικών ιστοριών σε αγγλόφωνα και μη sites, κυνήγι ταινιών ανάλογης θεματολογίας (με αγαπημένη μου το The Ballad Of Jack And Rose με τον Daniel Day Lewis) και αιμομικτικά όνειρα που με κυνηγούν μέχρι σήμερα -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θέλω να κάνω κάτι.

Daddy's little girl, μάλιστα.

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

Ακόμη και σήμερα είμαι πεισμένη ότι έχω τον καλύτερο μπαμπά του κόσμου. Νιώθω πολύ τυχερή.

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

Χμμμμμ.....
Δεν θυμάμαι αν έχω ξαναγράψει κάτι γι' αυτό αλλά με αφορμή πολλά από αυτά που διάβασα στο νήμα....
Η τελευταία σοβαρή και επισημη έρευνα που έγινε στην Ελλάδα αποτύπωσε πως το 25% και βάλε των γυναικών που σήμερα είναι 40 -50 ετών έχουν υποστεί σοβαρότατο abuse απο άτομα του στενότατου συγγενικού περιβάλλοντός τους (πατέρας, αδέλφια, πρωτοξάδελφα, θείοι, παππούδες (!)) και φυσικά του αμέσως ευρύτερου περιλαμβανομένων και των οικογενειακών παρατρεχάμενων. Επιπλέον ενα 15% έχουν υποστεί σοβαρότατα abuse, αλλά με κάποιο τρόπο τα αντιμετώπισαν, με τις όποιες απώλειες σοβαρές ή μη...
Ουσιαστικά το σύνολο αυτών των κοριτσιών δημιούργησε την εικόνα των sub, όποια κι αν είναι αυτή και που έχει ο καθένας στο μυαλό του, στην αντίληψή του...
Η επόμενη γενιά ουσιαστικά μοιάζει αρκετά με τη προηγούμενη και η μεθεπόμενη διαφέρει εν πολλοίς αφού τα ερεθίσματα διαφέρουν πάρα πολύ....
Οι τελευταίες όντας εξαιρετικά απενεχοποιημένες σε σχέση με τις "μαμάδες" τους είναι και αφορμή για ενδιαφέρουσες φάσεις, που ίσως και δω να έχουν γίνει αντιληπτές με κωμικοτραγικές καταστάσεις...
Η προσ'εγγιση μου είναι αρκετά ελλειπτική και δεν θα ήταν φρόνιμο να γίνει νόρμα αντίληψης, το πολύ πολύ ενα εργαλείο προσεγγισης....

Δεν ειναι τυχαίο που η Νεοελληνική γραμματεία περιλαμβάνει σχεδόν 1.500 παροιμίες σχετικά με την αιμομιξία...
Η αγαπημένη μου , για να το χαλαρώσω κα λίγο, ειναι:
'Ολα τα μαύρα τα μουνιά, της μανας σ' λες πως είναι..;

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

Εις το όνομα του πατρός…

Χτυπάει το κινητό πριν 1 ώρα,
- Καλησπέρα
- Καλησπέρα πατέρα, από πού με παίρνεις?
- Από το Blumenau –Βραζιλία-
- Κορίτσι μου έχεις τα γενέθλια σου σήμερα?
- Μάλιστα πατέρα
- Πόσα έκλεισες σήμερα?
- Πότε με γέννησες πατέρα?
- Το ‘89
- Άρα πατέρα μπορώ να κάνω τις ίδιες μαλακίες και τα ίδια λάθη όπως όταν ήμουν 22?
- Πιστεύεις πως μεγάλωσες πιπερίτσα μου?
- Όχι πατέρα…
- Τότε να τα κάνεις πάλι , γι αυτό είμαι εγώ εδώ!

Δεν υπάρχουν γενέθλια εάν δεν με πάρει ο πατέρας….  

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

.....και του.......υιού......και......του....αγίου πνεύματος....!
Βοήθειά μας.....!

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

συμφωνω σε καθε κεραια της απαντησης σου!
εκτος τα περι υποτακτικοτητας βεβαια.
Ακριβως τα ιδια παληκαρια ειχαμε , μονο που ο δικος μου εφυγε νωρις στα 52 του, ευτυχως δηλαδη, λυπαμαι που το λεω, αλλα ειναι μια αληθεια!
Ακομη οπως ειπε κ μια συμφουριτισα πριν, κ μενα οι φιλοι μου με ρωταγαν αν ζει ο πατερας μου, αφου δεν εμφανιζοταν ποτε κ πουθενα!
ΑΝ Κ ΖΟΥΣΑΜΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ!
ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΑΩ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΚΙΑ, ΤΟ θεωρω ανοητο να κραταμε κακια σε ανθρωπους που δεν ζουν πλεον.

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

Τσακωμένος με τη λογική , εγωκεντρικός, σοβινιστής, πολυδιαφημιζόμενος, αφελής, τσαπατσούλης , κομπλεξικός, σχετικά βίαιος στις γυναίκες του, κτητικός ζηλιάρης, καβγατζής, νεόπλουτος, μου μετέδωσε όλες τις ανούσιες ψυχολογικές μάχες (να είμαι καλή ή κακιά; ), φιλάνθρωπος. Κλασσικό παράδειγμα ανθρώπου που το πανεπιστήμιο δεν του προσέφερε τίποτα. Σαν βοσκός θα ήταν πολύ πιο ισορροπημένος. Προσπαθούσε ανελλιπώς να μεταδώσει αρχές που δεν είχε. Είχε όμως πείσμα και πίστη. Και ήξερε να βάζει τον καθένα στη θέση του όσο αφορούσε τις επαγγελματικές του σχέσεις καθώς και να διεκδικεί και να παίρνει στην κοινωνία τη θέση που του αξίζει.. Ήταν ο τέλειος άνθρωπος για να σε αποπροσανατολίσει όταν έπρεπε να συγκεντρωθείς. Τον έλεγαν ωραίο άντρα και οι γυναίκες έτρεχαν από πίσω του, αλλά νομίζω ήταν τα λεφτά που τις τραβούσαν. Ευτυχώς η μητέρα μου ήταν το άκρως αντίθετο και γι αυτό χωρίσανε νωρίς. Έφυγε νωρίς, πέθανε νωρίς και ακόμα προσπαθούμε να βάλουμε αυτά που άφησε πίσω του σε τάξη. Αν πήρα κάτι από αυτόν είναι τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα που από τη μητέρα μου έμαθα να ελέγχω, τη βιαιότητα και τη λατρεία στα βουνά. Η σχέση μας ήταν σχέση μίσους περισσότερο γιατί είμαι εξίσου πεισματάρα και δεν άντεχε την επιχειρηματολογία μου.Τον συγχώρεσα δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του, γιατί φυσικά δεν αποβάλεις τον θυμό από τη μία μέρα στην άλλη. Θα προτιμούσα να έχω μεγαλώσει χωρίς να έχει χρειαστεί να τον γνωρίσω.

Ξέχασα να πω ότι τον αγάπησα και με αγάπησε πολύ. Αλλά ο τρόπος του ήταν ο πλέον λάθος τρόπος να δείχνει κανείς την αγάπη του.

 

Απάντηση: Εις το όνομα του Πατρός

Παλιότερα νόμιζα πως η σχέση των γονιών μου μεταξύ τους και με μένα και τ' αδέρφια μου ήταν ο κανόνας για τις περισσότερες οικογένειες.
Μ' αυτά που έχω δει εκεί έξω, αρχίζω να πείθομαι ότι μάλλον είναι η εξαίρεση και μάλλον ανήκω σ' εξαιρετικά προνομιούχο μειονότητα, οπότε καλά θα κάνω να νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη προς τις μοίρες.