Εκκολαπτόμενος Κυρίαρχος

Δηλαδή εσείς δεν έχετε άμυνες, φτάνει να σας επιβληθεί κάποιο Κ και τέλος;
Πιστεύω ότι αυτό που λέτε ισχύει κατά τη διάρκεια της σχέσης και όχι νωρίτερα. Γνώμη μου.

 

Ότι πείτε αλλά αν δεν το "επιτρέψει" το υ να γίνει, το κόβω σούπερ δύσκολο να καταφέρει το Κ κάτι περισσότερο από μια τρύπα στο νερό. It takes two to tango!

 

Συναίνεση !

 

"Επιτρέπεις" στο κύμα να σε παρασύρει;

 

Μιλάω για σχέση. Στο δικό μου μικρό μυαλουδάκι δεν μπορεί να υπάρξει D/s χωρίς σχέση.

 

Άρα τότε συμφωνούμε.

 

Το επέτρεψα αγαπητή.

 

θα λεγα ότι εγγενές ή κρίσιμο χαρακτηριστικό κάποιου κυριαρχικού είναι η ενεργητική υπέρβαση ή ανατροπή των αναστολών του κυριαρχούμενου. ενεργητικά, όχι κατόπιν συμφωνίας.

υπ αυτήν την έννοια έχω επιφυλάξεις γιά το ερωτημα:

γιατί, παρ ότι είναι διαδεδομένες ή και καλλιεργούνται επιθετικά, σε διάφορα τμήματα της κοινωνίας, αντιλήψεις πουριτανές, διχαστικες, εκδικητικές, θυματοποιητικές, καθώς πρέπει, παθητικές, κλπ. αφορούν πάντα σε τμήματα της κοινωνίας κι έχουν πάντα μεγάλο βαθμό υποκρισίας, κι εκ τούτων, κρυφά ή φανερά, οι άνθρωποι που το χρειάζονται (κυριαρχικοί ή υποτακτικοί, οι μακράν περισσότεροι, δηλαδή) τις υπερβαίνουν όταν βρουν το πώς.

 

Αυτο!!!!
Τελικά δεν είμαι τρελή.....!

 

Δεν θεωρώ ότι διαφωνούμε κάπου. Αυτό που λέω είναι ότι για να υπερβεί κάποιος τις κοινωνικές αντιλήψεις και ότι του έχουν μάθει ,πρέπει πρώτα ο ίδιος να αποδεχτεί ότι διαφέρει και ότι αυτό είναι οκ . Ότι μπορεί να εξελιχθεί ως άνθρωπος και να συνάψει υγιείς σχέσεις . Σε κάποιους ανθρώπους ( είτε Κ ,είτε υ ) αυτό συμβαίνει όταν συναντήσουν κάποιον που δεν αποστρέφεται αυτό που είναι .

 

πεποίθησή μου είναι πως δεν πρόκειται για αποδοχή διαφορετικοτητας, αλλά για διαπίστωση ταυτότητας ή σωστότερα χαρακτηριστικού. παίρνω υπ όψιν ότι για να πειστώ ή να συμμορφωθώ σε μιά απαίτηση του στενού ή κάποιου ευρύτερου περιβάλλοντος, χρειάζεται να την οικειοποιηθώ, ή έστω να την αξιοποιήσω ως αφορμή γκρίνιας και δραματοποίησης. είμαι σχεδόν βέβαιος πως δεν διαφωνούμε ουσιαστικά, και πως δεν τίθεται ζήτημα "αποκλεισμού" απ το χαρακτηριστικό της κυριαρχικοτητας εξ αιτίας της όποιας περιστασιακής συμμόρφωσης. παραμένω ωστόσο επιφυλακτικός ως προς το αν η κυριαρχικοτητα μπορεί να αναδυθεί ετεροκαθοριζομενα.

 

Αυτό συμβαίνει όταν οι δυο (ή παραπάνω) είναι μέσα σε μια σχέση και είναι ότι πιο λογικό. Μαζί σου!

Οι δικές μου απόψεις είχαν να κάνουν καθαρά με μια κατάσταση εκτός σχέσης και μου φάνηκε αδιανόητο να μην υπάρχουν άμυνες. Μάλλον κάπου το έχασα λόγω του εκτροχιασμού που πήρε το νήμα και δεν ήμουν ξεκάθαρος. Cheers!