Εκπαίδευση της s. Χρειάζεται;

H υπευθυνότητα, με την έννοια τη συναίσθηση της ευθύνης που έχει κάποιος να είναι συνεπής προς κάτι που έχει αναλάβει, έχει ιδιάζουσα σημασία και σοβαρότητα για τον Κ. Χωρίς αυτό το χαρακτηριστικό στον Κ, η σχέση K/υ, είναι ακυβέρνητο καράβι. Για μένα, δεν νοείται Κ χωρίς υπευθυνότητα. Ανεξαρτήτως πλαισίου D/s ή M/s, ή και simple play.

 

Έτσι για να βρίσκεται...
Η έννοια της ευθύνης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ορισμένο σκοπό/αποτέλεσμα/διεκπεραίωση/στόχο/ζητούμενο.
Οι συνδέσεις χρειάζεται να είναι πλήρως και επακριβώς διασαφηνισμένες.

Το γεγονός ότι με τον καιρό η έννοια τής ευθύνης επεκτάθηκε σε οτιδήποτε αναλαμβάνει κάποιο άτομο ως καθήκον ή αρμοδιότητα στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό (επαγγελματικό ή άλλον) χώρο, για την οποία υπέχει (νομική ή ηθική) ευθύνη, -δηλ. για την οποία είναι υπεύθυνος- "ευθύνεται" για την διαμόρφωση μιας μηχανιστικής/διαδικασιακής αντίληψης, πρακτικώς αποπροσωποποιημένης και...
...είναι αυτό ακριβώς το σημείο/γεγονός γύρω από το οποίο μπλέκεται και περιπλέκεται όοολο το κουβάρι του "ιεραρχικώς συντεταγμένου" σχετίζεσθαι, με πάμπολλες αφορμές και αιτιάσεις, διασκεδαστικές μποθγουέιζ...

 

Αψογη διατύπωση.

 

@Alpha Wolf

Μπερδεύτηκες. Σε λάθος νήμα μπήκες. Κανείς εδώ δεν μιλάει για brat! Kαι κανείς εδώ δεν φαγώνεται!

 

Ναι, μπορώ να δω τον παραλληλισμό αν και δεν ισχύει πάντα, όπως ειπώθηκε και παρακάτω.
Παραμένει όμως - για μένα - το ερώτημα: μπορεί ο λιμπερτίνος να είναι Κυρίαρχος;

 

Ίσως ένα καινουριο νήμα να βοηθούσε στην απάντηση του ερωτήματος.
 

 

Το παραπάνω είτε ισχύει είτε δεν ισχύει.
Σκόντο,στρογγυλέματα, και έτσι κι αλλιώς, επειδή έτσι αρέσει ή βολεύει κατά περίπτωση, δεν υφίστανται.
Δηλαδή, στο Κ/υ ο Κυρίαρχος έχει εξ ολοκλήρου την ευθύνη ή δεν την έχει εξολοκλήρου.
Εαν δεν την έχει εξ ολοκλήρου, αλλά πχ από ένα σημείο και μετά, ή μερικώς(άρα μοιρασμένη) για οποιονδήποτε λόγο, τότε ότι γράφτηκε από αυτή τη φράση και μετά, στέκει.
Εαν όμως την έχει, αυτό σημαίνει ότι την έχει σε κάθε επίπεδο, σε κάθε σημείο της διαδρομής και από την πρώτη στιγμή ως το τέλος.
Συνεπώς την έχει εξ ολοκλήρου και σε όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσης, από την αρχή ως το τέλος, διότι η εκπαίδευση αποτελεί κομμάτι του Κ/υ.Κι όταν ο ένας έχει κάτι εξ ολοκλήρου, προφανώς ο άλλος δεν έχει τίποτε.
Οπότε ναι, κάθε πράξη φέρει την ευθύνη της αλλά όταν η πράξη γίνεται κατ εντολήν, την αποκλειστική ευθύνη για το οποιοδήποτε αποτέλεσμα-έκβαση αυτής, την φέρει ο εντολέας.
Από τον εντολοδόχο απαιτείται να υπακούσει, να εκτελέσει σύμφωνα με τις δοθείσες οδηγίες και από τη στιγμή που θα το πράξει ουδεμία ευθύνη φέρει για οτιδήποτε. Η υπακοή-εκτέλεση εντολών είναι ζήτημα υποχρέωσης και καθήκοντος.

Η ευθύνη πάει πάντα μαζί με τον έλεγχο. Οταν έχεις τον έλεγχο, έχεις και την ευθύνη και αντίστροφα. Μηδεμιάς εξαιρέσεως.

 

Κάβλα...που τον άφησε η Ελίζα για τον Φρέντ;

Για την ικανοποίηση του Κ μέσα από αυτή την σχέση την ίδια δουλειά και καλύτερα από την εκπαίδευση κάνει η αλληλεπίδραση σε μη δομημένο πλαίσιο εκπαίδευσης. Εφόσον μιλάς για υ που γνωρίζει ήδη ότι η ικανοποίηση του προέρχεται από την ικανοποίηση του Κ, δεν τίθεται θέμα να πάρει πρωτοβουλίες μη επιτρεπτές, να μπερδευτεί κλπ. Και είναι απλό να ενεργήσει όπως επιθυμεί ο Κ διότι έχει γνωρίσει βιωματικά τις επιθυμίες του και τις έχει ενδοβάλλει χωρίς περιορισμούς και εσωτερική σύγκρουση.

Το συζητήσαμε ήδη, αν δεν είναι το kink του (τους) είναι μάλλον αμφιλεγόμενο. Στην καλύτερη περίπτωση.

Θα διαφωνήσω και όχι just for the sake of it ότι ο Κ που τα θέλει όλα τώρα είναι μαλάκας. Μπορεί να θέλει να υπογραμμίσει στο υ ότι δεν παίζει και κυρίως ότι δεν είναι το αεί, εκπαιδευόμενο υ και οι αεί, πολυσέβαστοι ρυθμοί του ο πυρήνας της σχέσης. Δεν καίει το υ, με μια τέτοια θεραπεία σοκ, αφενός γιατί τα υ, ως γνωστό, λυγάνε αλλά δεν σπάνε και αφετέρου ακριβώς επειδή δεν είναι μαλάκας αλλά απλά μακριά και πέρα από το βεληνεκές ορισμένων ή έστω έχει άλλη αντίληψη για την εκπαίδευση υ. Την σχέση μπορεί να την κάψει 5-6 φορές μέχρι το οριστικό τέλος, ιδίως αν το υ δεν αποφασίζει να ξεκολλήσει από αυτά που ήξερε ως τώρα και να ακολουθήσει πραγματικά, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

Έχω εμπειρία της άλλης πλευράς. Αν ένα υ αναζητήσει δομημένη εκπαίδευση έχει ελάχιστες επιλογές, αν όχι μια (1), τουλάχιστον στην Ελλάδα. Αναφέρθηκα στο SlaveCraft γιατί είναι μια εξαιρετική μονογραφία του σκλάβου του Guy Baldwin με αυτό ακριβώς το σημείο εκκίνησης. Δεν το,λέω,μόνο εγώ δηλαδή ότι δεν είναι όλοι οι Κ διατεθειμένοι να εκπαιδεύσουν, πολλώ δε μόνο να εκπαιδεύσουν, ή θιασώτες της αντίληψης ότι η εκπαίδευση είναι must, είναι γνωστό παντού και ευνόητο να το γνωρίζουν ακόμα καλύτερα όσοι αναζήτησαν και δεν βρήκαν.

Κάποιοι Κ κάνουν ακριβώς αυτό. Άλλοι κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Άλλοι δεν θεωρούν ότι η λύση σε αυτό το πρόβλημα, εφόσον υπάρχει, είναι η δομημένη εκπαίδευση.

Όλοι οι ενήλικοι μπορεί κατά περίπτωση να υπερεκτιμήσουν τις αντοχές τους και να υποτιμήσουν αυτό που είχαν να κάνουν. Προφανώς είναι δικό τους θέμα να το χειριστούν και εκπαιδευόμενα υ να είναι. Σε εκπαιδευόμενο υ υπάρχει και το θέμα πόσο έλεγχο παράδωσε και κυρίως πόσο ακριβές και πλήρες feedback δίνει. Εκ των πραγμάτων έχει ευθύνη ανεξαρτήτως καλότατων προθέσεων. Επιπλέον έχει πάντα την μεγάλη, την ολική, την κύρια ευθύνη απέναντι στον εαυτό του, που έκανε την επιλογή της εκπαίδευσης. Η οποία είναι αλληλένδετη με κάθε του ενέργεια υπακοής και πρακτικά πάντα παρούσα.
Μια λεπτομέρεια, δεν ταυτίζω ευθύνη με φταίξιμο, η ευθύνη καλύτερα να παίξει τον ρόλο της πριν το υ καταρρεύσει είτε με το σωστό feedback στον Κ, είτε σταματώντας έγκαιρα και ενημερώνοντας μετά είτε, ακόμα, λέγοντας «πώς έμπλεξα έτσι» και βγαίνοντας από το παιχνίδι. Και τα τρία αυτά είναι επιλογές του υ ανά πάσα στιγμή.

Αν δεν κάνω λάθος το νήμα το ξεκίνησες προκειμένου να ανασκευάσεις μια άποψη. Άρα γνωρίζεις ότι υπάρχουν και είναι απολύτως ενεργές άλλες πλην της άποψης που υιοθετείς με τα «πρέπει» κεφαλαία, μάλιστα.
Είναι επιχείρημα από τις πρώτες ημέρες ύπαρξης του φόρουμ ότι δεν μπορεί κάποιος να λέει ότι δεν υπάρχει τι που ζει κάποιος άλλος. Λεγόταν για το 24/7 M/s μας κάνει και τώρα.

Η υποστήριξη υπάρχει πάντα και το γνωρίζουν και οι δύο. Στο παράδειγμά σου, με τα σινιέ σύνολα για την έξοδο, που εμένα μου φαίνεται Άρλεκιν, αλλά τες πα, η υποστήριξη δεν είναι τα χρήματα και ας μην το πηγαίνουμε εκεί. Η ουσία του task είναι να ζητήσει αυτά τα αντικείμενα το υ στα σωστά σημεία πώλησης, με τον σωστό τρόπο και στον σωστό χρόνο ώστε να τα έχει την κατάλληλη στιγμή. Διακρίνω τρεις περιπτώσεις:
α’ Το υ γνωρίζει τα παραπάνω, κάνει το task, ικανοποιεί τον Κ
β’ Το Κ γνωρίζει τα παραπάνω, δίνει σαφείς οδηγίες στο υ, το υ εκτελεί, καβλώνουν και οι δύο, έγινε το task.
[Και οι δύο περιπτώσεις μπορεί να είναι σε mode «κόψε τον κώλο σου» είναι θέμα συναντίληψης.]
γ’ Κανένας από τους δύο δεν γνωρίζει, λάθος task δόθηκε, δεν εξετάζω παρακάτω.

Η δυναμική εξυπακούεται ότι διαφέρει, η οπτικές είναι, στην καλύτερη, συμμετρικές, κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Μετά είναι αυτονόητο ότι σε βάθος χρόνου και με τις εμπειρίες που αποκτά το υ επανεξετάζει, όσον αφορά το ίδιο και την εκπαίδευση εν γένει.
Παράξενη ερώτηση, προβοκατόρικη. Sorry που δεν την φοβήθηκα.

 

Πάμε πάλι. Με χρώμα, για να μην υπάρξει περίπτωση ή πρόβλημα απροσεξίας

Οταν της ορίζει, κάτι μη πραγματοποιήσιμο (το παράδειγμα αυτό τονίζει) είναι μαλάκας.

Η εμπειρία σου (όχι απαραίτητα η προσωπική ως βίωμα), που στο έχει καταστήσει γνωστό, λέει πως τα υ, λυγάνε αλλά δεν σπάνε. Σεβαστή. Η εμπειρία μου, λέει πως αρκετές υ σπάνε σαν κλαδάκι πεύκου. Αλλες σαν ξύλο σφένδαμου. Αν θέλει (?) ο Κ, ή αν φερθεί μαλακωδώς, σπάνε.

Κάνεις λάθος. Δεν έχω καμία απολύτως πρόθεση, και κανέναν απολύτως λόγο, να ανασκευάσω (!) την άποψη κανενός. Τη δική μου παρουσιάζω. Τόσο απλά.

.

Για να θεωρήσεις κάτι ως ερώτηση, (και στη συνέχεια να την κρίνεις ως προβοκατόρικη, να τη φοβηθείς ή όχι) πρέπει να εμπεριέχει ερωτηματικά.

Δεν τέθηκε ερώτηση.

 

τι μπορεί να είναι το "νέο πλαίσιο";

 

Αλλος Κ