Εκπαιδεύοντας τον/την sub ή μήπως και ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ?

καθαρα προσωπικη μου αποψη ειναι πως απο την στιγμη που επιβαλλω κατι στην υ μου κατι δεν παει καλα.το κερδος της οποιας εκπαιδευσης ειναι να αντιλαμβανεται πιο ευκολα και γρηγορα τα θελω και τις σκεψεις μου.αν δεν της αρεσουν οι κομωδιες θα ειναι χαζο να την βαζω να τις βλεπει μπας και της ερθει επιφοιτηση!(ισως σαν τιμωρια )εξαλλου για να ξεκινησω μια σχεση ειδη εχω δει αυτα τα 5-10 πραγματα που με εκαναν να την ξεχωρισω.βελτιωσεις ισως να κανω σε ενα αυτοκινητο χεχεχε

 

Σε πολλά σημεία συμφωνώ με αυτά που έγραψες, κυρίως στην "μεγαλοψυχία" του/της Κ.
Αλλά, για να είμαι δίκαιος, δεν αποκλείεται και κάποιος/α, αληθινά να έχει διάθεση και ενδιαφέρον να "ασχοληθεί" βαθύτερα με το/την υ του/της...
Καλώς η κακώς ο νηματοθέτης έκανε ένα διαχωρισμό ανάμεσα σε υ και σε άνθρωπο...

Εγώ ίσως "άκυρα" θέλω να τον διαβάζω σαν διαχωρισμό ανάμεσα στην διαπροσωπική σχέση που έχει το υ με τον/την Κ του...Και στην αλληλεπίδραση που θα είχε το υ σαν ανεξάρτητη οντότητα - εκτός "πλαισίου" - με τον υπόλοιπο κόσμο...
Και η όποια βελτίωση η "βελτίωση" με την οποία καταπιάνεται το νήμα, θ' αφορούσε την δεύτερη περίπτωση...
Παράδειγμα, να εκπαιδεύσω την υ μου στο pet play χρειάζεται σε μένα, επειδή με καυλώνει...
Αν έχει κάποιο πρόβλημα με τον προϊστάμενο της, να βάλει στο πάτωμα ένα μπολάκι με γάλα...
Η να του περάσει την αλυσίδα απ' το κολάρο, δεν είναι ότι θα της λύσει το υποθετικό πρόβλημα...

Άλλο παράδειγμα ( τραβηγμένο ίσως και αυτό, αλλά...), να τιμωρήσω την υ μου με ας πούμε δέκα ζωνιές στα οπίσθια, θα ήταν επειδή με καύλωνε, η θα ήταν ο "κανόνας" μου ( που θα είχε δεχθεί ) αν κάτι το έκανε με τρόπο που δεν θα με ευχαριστούσε...
Αν έχει ένα συγγενικό της πρόσωπο ένα σοβαρό θέμα υγείας, δεν είναι ότι θα το λύσει, επειδή ίσως και να την πονούν ακόμα τα οπίσθια...

Οτιδήποτε θα είχε να κάνει μόνο με την στενή αλληλεπίδραση μαζί μου και που στην υπόλοιπη της ζωή, δεν θα είχε κανένα μα κανένα αντίκτυπο, πόσο μάλλον θετικό...
Δεν θα ήταν βελτίωση, αλλά "εκπαίδευση" για να με υπηρετεί όπως καλύτερα θα ήθελα εγώ και θα ευχαριστούσε εκείνη...

Τελευταίο παράδειγμα, προσπαθώ να σπρώξω μια υ "σιωπηλή", που δεν σηκώνει εύκολα "φωνή", να διεκδικεί τα δικαιώματα της...
Γιατί στην "έξω από εμάς ζωή" ίσως και να την βοήθαγε κάπου, κάποτε...
Για μένα, τον χαρακτήρα που έχω, θα ήταν για κείνη βελτίωση...
Για κείνη όμως κάλλιστα τα πράγματα θα μπορούσαν να συνεχίσουν, όπως έχει μάθει...
Γιατί ίσως και να μην θέλει να "σηκώνει" κεφάλι για χ, ψ, ω λόγους...
Αν της το επιβάλλω, δεν είναι βελτίωση, αλλά εισβολή...
Και ούτε τον "τρόπο" μου θα δεχόταν και μπίλιες θα γινόμασταν...

Τουτέστιν? Μεγάλο παιδί είναι, χαρακτήρα τον έχει, ότι δεν με αφορά άμεσα, αν δεν ζητήσει την "συνδρομή" μου...
Και όσο κάποια πράγματα δεν παίζουν γροθιές με τα δικά μου θέλω, με τα δικά μου κριτήρια...
Με κάθε συμπάθειο, και όσο και για την όποια εκείνη να νοιαζόμουν, μπορεί να πάει να κόψει το λαιμουδάκι της...
Όχι γιατί δεν θα νοιαζόμουν καθόλου...
Αλλά γιατί αν κάποιος/α δεν θέλει να "σωθεί"...Μάλλον θα έφταιγε, ότι δεν θα πίστευε, ότι "χάνεται"...
Έτσι απλά...

Υ.Γ. Δεν λέω κάποια να γουστάρει την ποίηση...
Ούτε να διαβάζει "βαριά λογοτεχνία"...
Αλλά να διαβάσει τ' οτιδήποτε μην και βελτιώσει τον λόγο και εμπλουτίσει την σκέψη της...
Καλό κυρίως σε κείνη θα έκανε, όχι σε μένα...
Αν δεν το θέλει, ευτυχισμένη εκείνη...
Στα καρύδια μου εγώ...
Το πολύ πολύ αν τα γούστα μας είναι τόσο αντίθετα...
Να βαρεθώ εγώ...
Να κουραστεί εκείνη...
Και να χωρίσουν τα τσανάκια μας...

 

Δηλαδή μια κορυφαία υποτακτική δεν μπορεί να εκπαιδεύσει εναν πολλά υποσχόμενο αλλά εντελώς απαιδευτο Κ;

 

Έχω την εντύπωση ότι τα μέσα εκπαίδευσης διαφέρουν ανάλογα με την εκπαιδευόμενη, δε νομίζω ότι μπαίνει θέμα μουσείων με το ζόρι   Όσο για την "επιβολή της δικιάς του κουλτούρας" έχω να πω δύο πράγματα, το ένα είναι ότι αν δεν το αποζητήσει κάποια δεν γίνεται, το άλλο είναι ότι αν κάποια δεν θέλει να βγει από την comfort zone της και να γνωρίσει νέα πράγματα ή νέα νοήματα σε παλιά πράγματα, τότε η όλη BDSM εμπειρία λιγοστεύει αρκετά και δεν χρειάζεται, πραγματικά, πολύ συζήτηση, δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν.

 

Κοιμάσαι ένα 2 ωρακι σαν άνθρωπος, ξυπνάς  και στο νήμα έχει προχωρήσει η κουβέντα που για να την παρακολουθήσεις
και να διαβάσεις όσα γράφτηκαν χρειάζεσαι όση ώρα διάβαζες για πανελλήνιες 
Το χειρότερο μου λέμε  

 

@Ice on fire επειδή αυτό που μετράει είναι το cultural και στην συναντίληψη κάποιων πραγμάτων βασίζεται η απόλαυση των δύο.

Δεν είπαμε τα ίδια πράγματα. Χώρος όμως υπάρχει για όλα σχεδόν τα πράγματα, έτσι και αλλιώς  

 

@Ice on fire, μη τυχόν και πα να "επιβάλλει την κουλτούρα του" όλο αυτό; Όπως θέλεις, σάμπως είμαι Κ, άλλωστε; Μάλιστα, να έχουν κοινά ενδιαφέροντα από την αρχή και ο Κ στην ανάγκη να μάθει κηπουρική και βελονάκι και όχι να ασχολείται με τα παλιο οφσαιντ! Και να ψηφίζει ό,τι και η υποτακτική του, αλλιώς θα τον εκπαιδεύσει αυτή. Ορίστε μας τώρα  

 

"Παιδάκια" δεν είναι κακό να θέλει ο/η Κ (ξεχνάμε και τις γυναίκες Κ) να "βάλει" και σε άλλα κομμάτια της ζωής του/της το υ του/της...
Τουλάχιστον να προσπαθήσει...Μπορεί να το κάνει και πλαγίως, αρκεί να μην πιέζει για θέματα που του/της είναι ξεκάθαρο ότι το υ, δεν "καταπίνει"...
Και μιλάμε πάντα για "κουλτούρα"...Τ' ότι η δική μου ίσως και να είναι πιο "βαριά", μπορεί και "βαρετή"...
Δεν την κάνει καλύτερη από την υποθετικά διαφορετική της όποιας υ μου...
Αλλά αν την πλησιάσει, μπορεί και αρχικά να το κάνει για να ευχαριστήσει εμένα...
Σίγουρα θα καταλάβει κάτι παραπάνω για το ποιος είμαι...
Και ίσως και ν' ανακαλύψει κάτι και που να της άρεσε...
Να την πλησιάσει, όχι να την τραβήξω απ' το μαλλί και να την "πετάξω" μέσα...
Απλά, αν πέρα από το όποιο βουδουσουμιάρικο δρώμενο, θα είχα ελάχιστους κοινούς "τόπους" με την υ μου...
Δεν θα τσουλάγαμε πολύ...Κι εγώ θα σιχαινόμουν την ψυχή μου κι εκείνη...

Μετά sorry και ας το επαναφέρω σε βουδουσουμιάρικες ράγες...Θες Κ, τον/την θες και a la carte?
Ακόμη και το a la carte, όσο και να φτιάχνουμε τους κώδικες μας, έχει κι ένα όριο...
Εξυπακούεται ότι τ' όποιο "Καππιλίκι" έχει και "παρενέργειες"...
Κανείς δεν είναι τέλειος/α και δίχως κάποια "μελανά" σημεία, δεν θα υπήρχαν ούτε τα "φωτεινά"...

Σε κάποιους/ες να "μορφώσουν" με το έτσι θέλω και σύμφωνα με τα γούστα τους κάποιον/α...
Είναι μέρος του πως αντιλαμβάνονται την Κυριαρχία τους...καθώς και την υποταγή του/της ετέρου...
Σε κάποιους/ες άλλους/ες ( καλή ώρα σαν την μούρη μου ) όχι...
Τα συζητούν και τα αξιολογούν, πριν αποφασίσουν να "εμπλακούν"...
Απλό...

Εγώ προτιμώ να τα βρίσκω αρκετά στα "πολιτιστικά γούστα" με κάποιαν εξ' αρχής...
Αλλά δεν είναι ότι αν δεν γουστάρει μουσεία και εκθέσεις, θα ψοφήσω...
Πάω μόνος και περνάω καλά εξίσου, αν όχι περισσότερο...
Να πω ότι θα με χάλαγε, να έχω κάποια μαζί μου...
Ν' ανταλλάξω σκέψεις κι εντυπώσεις, θα έλεγα ψέμματα...

Αν όμως έχει άλλα θετικά, για μένα θετικά...
Δεν θα σκαλώσω σε μουσικά γούστα, η σε πολιτικές απόψεις, η στο αν της αρέσει ο Σεφερλής κι εμένα ο John Cleese...
Όμως αν δεν γουστάρει τίποτε απολύτως, από κείνα που γουστάρω...
To thee farewell you little fossetts...