Εκπλήρωση φαντασιώσεων ή αλλιώς, a la carte απαιτήσεις ένθεν κι ένθεν, εκείθεν κι εντεύθεν.

Ο μεγάλος τίτλος προσπαθεί να περιγράψει αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι σαν πρόβλημα του χώρου, αλλά και γενικότερα σαν μία λαίλαπα θεμάτων που ενσκήπτει στις bdsm σχέσεις γενικότερα και του kink/fetish, μιάς που δεν μιλάμε πάντα για bdsmers, νομίζω ότι αυτό είναι σαφές και κατανοητό, για να μην το συζητήσουμε και αυτό.

Παραδείγματα επικοινωνίας αυτού του είδους, νομίζω έχουμε όλοι μας, τόσο στην αρχή μιας γνωριμίας, όσο και προϊούσης μίας επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων που αρχίζουν να γνωρίζονται, έχοντας συνευρεθεί ή όχι, ερωτικώς, βεβαίως-βεβαίως.

Έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου, πέρα από την προσωπική μου εμπειρία και επικοινωνία, διάφορα πράγματα που πραγματικά, ενώ δεν θα έπρεπε να με εκπλήσσουν, συνεχίζουν να κεντρίζουν κοινωνιολογικά, αν θέλετε, το ενδιαφέρον μου για το υπόβαθρό τους, σε νοητικό, συναισθηματικό και φυσικό επίπεδο.
Η επικοινωνία μπορεί να αναφέρεται σε kink, φετίχ και επίπεδα bdsm συμβατότητας με έναν τύπο check list, όπως:
Επίπεδα σωματικού πόνου
Δέσιμο, στέρηση αισθήσεων και λοιποί περιορισμοί με διάφορα μέσα
Γενική υπακοή, είδη κυριαρχίας
Εκχώρηση ελέγχου ή TPE (σχέσεις ιδιοκτησιακού χαρακτήρα)
Σαδομαχοζιστικές πρακτικές με επιμέρους τρόπους (cane, flogger, whips κλπ)
Ποδολαγνεία ή άλλα φετίχ
Πρωκτικό, λατρεία κώλου κλπ παίγνια
Επιδειξιομανία/ηδονοβλεψία
Δουλειές του σπιτιού
Λεκτική η σωματική ταπείνωση
Χρήση strap-on, hook, σφηνών ή άλλων παρεμφερών εξαρτημάτων
Πολυγαμία με ή άνευ διαπραγμάτευση(ς)
Πεολειχία, αιδοιολειχία, mouthfuck, smothering κάθε είδους
Asphyxiation, breath plays κλπ
Ευφυιοφιλία και άλλα πολλά λιγότερο ή περισσότερο περίεργα ή mainstream.

Το να επικοινωνούνται αυτά τα ενδιαφέροντα, είναι κάτι που θεωρώ πως είναι φυσιολογικό, εφ΄όσον έχει προηγηθεί γνωριμία και εξοικείωση, το να συζητούνται με το καλημέρα σας, εμένα προσωπικά συνεχίζει να με ξενίζει και να με παραξενεύει, ως προς τα κίνητρα αυτών που τα θίγουν και μετ΄επιτάσεως τα θέτουν επί τάπητος για να συζητηθούν προτού καν υπάρξει μία προσωπική επαφή με τον άλλον/τους άλλους.

Και αναρωτιέμαι: είναι κάτι που πρέπει όντως να γίνεται εξ΄αρχής, για να διαγνωστεί κάποιου είδους συμβατότητα και να υπάρξει μία οικονομία χρόνου στην διαφαινόμενη επικοινωνία, ή κάτι τέτοιο αποτελεί το ύστατο ξενέρωμα στην διαδικασία της ανακάλυψης του κοινού πλαισίου, των εκάστοτε ορίων του κάθε συμμετέχοντα και την διαμόρφωση της ισορροπίας τής κάθε σχέσης?

Συχνά η απαίτηση Κυριαρχίας ή η προσφορά υποταγής συνοδεύεται από μία κομπλέ ή συνοπτική λίστα όλων όσων έχει κάποιος στο μυαλό του. Και ναι, δεν λέω, αφού το άτομο έχει κατασταλάξει, καλό είναι να ξέρει τι τού αρέσει και τι όχι, αλλά είναι η εμφάνιση/δημοσιοποίηση μιας τέτοιας λίστας, καταφανώς ή κεκαλυμμένα, ο ενδεδειγμένος τρόπος προσέγγισης ή παρουσίασης του ατόμου, των αναγκών και τής προσωπικότητάς του?

Σε κάποια άλλα site η λίστα αυτή είναι αναρτημένη δημόσια, πράγμα που σημαίνει ότι λογικά είναι εκεί να χρησιμοποιείται σαν ένας γενικός μπούσουλας συμβατότητας (ας πούμε), προκειμένου να προσεγγίσει ο ένας τον άλλον, μιας και μιλάμε για αχανείς διαδικτυακούς χώρους, που κάπως πρέπει να σηματοδοτηθούν οι αρέσκειες (τουλάχιστον), ή και οι απαρέσκειες.

Στον παρόντα χώρο, έχουμε τις φωτό στο gallery και στο γνωστό φωτογραφικό νήμα, (μία εικόνα χίλιες λέξεις), τα θεματικά νήματα, τις συζητήσεις, όπου ο καθένας -υποτίθεται- πως δείχνει δημόσια, όχι μόνο τις προτιμήσεις του, αλλά εκθέτει τις απόψεις του, την αισθητική του, την ιδιοσυγκρασία του, τον όποιο, εν τέλει, χαρακτήρα έχει διαμορφώσει μέσω τής έκθεσής του ίδιου ή των απόψεών του, στους άλλους.
Μέχρις εδώ, νομίζω ότι σε έναν βαθμό, τα παραπάνω μπορεί και να είναι θεμιτά, τα έχω πράξει και εγώ και συνεχίζω να τα πράττω, όπως και η πλειοψηφία των συμμετεχόντων, θαρρώ, λίγο-πολύ.

Αλλά υπάρχουν και κάποια πράγματα, που πέρα από την ανήκεστο βλακεία -που ναι, θα ομολογήσω πως είναι κάπως ισοπεδωτική ερμηνεία-, δεν έχω άλλον τρόπο να ερμηνεύσω και θα ήθελα την βοήθειά σας.
Τι πρέπει να κάνουμε με τα copy-paste μηνύματα? Εντάξει, τα αγνοούμε, ως επί το πλείστον, αλλά εξακολουθούν να είναι ενοχλητικά, απ΄όπου κι αν προέρχονται κι όποιο και να είναι το περιεχόμενό τους.

Τα νήματα κράχτες, είμαι ο τάδε, ψάχνω γι΄αυτό, όσοι πιστοί προσέλθετε, δεν είναι κι αυτά μία από τα ίδια?
Δεν προκαθορίζουν και πάλι το είδος και την ποιότητα τής επικοινωνίας που θα επακολουθήσει?
Γινόμαστε προσβλητικοί όταν απεμπολούμε αυτού του είδους την επικοινωνία που απεικονίζει σε μεγάλο βαθμό τις προβολές του καθένα σε σχέση με το είδος αλληλεπίδρασης που έχει προκατασκευάσει στο μυαλό του?

Γίνονται τα statuses ένα γκράντε disclaimer τύπου Κ/υ γυναίκα ψάχνει, ή Κ/υ άνδρας ψάχνει και όλοι οι λοιποί συνδυασμοί μία από τα ίδια?
Και τι απέγινε με την ανθρώπινη επικοινωνία? Επικοινωνούνται οι πραγματικές μας ανάγκες μέσα από τις check lists ή απλά τις υποβιβάζουμε περιφέροντάς τες δεξιά κι αριστερά, ψάχνοντας ψύλλους στ΄άχυρα της απρόσωπης διαδικτυακής επικοινωνίας?

Επίσης, last but not least, γιατί πρέπει ντε και καλά κάποιος να ψάχνει, μόνο και μόνο γιατί είναι εδώ?
Δεν μπορεί να συμμετέχει στο συζητητήριο όντας σε ικανοποιητική μονογαμική (για παράδειγμα) σχέση και το ενδιαφέρον του να επικεντρώνεται στην πληροφορία που δυνητικά μπορεί να πάρει και την ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων? Ή να μην ενδιαφέρεται για σύναψη σχέσης, έτσι κι αλλιώς, χωρίς να μάς ενδιαφέρουν οι λόγοι.

Μία λύση βέβαια είναι να κλείσει το προφίλ του, αλλά κι αυτό αποτελεί μία αμυντική περιχαράκωση που δυνητικά στερεί την δυνατότητα γνήσιας και ουσιαστικής επικοινωνίας ακόμη και με άγνωστους ανθρώπους.

Και ακόμη πιο ζουμερό δια ταύτα, μπορεί να γίνει διάγνωση της συμβατότητάς μας με τους άλλους από μόνη της η ταύτιση των kink μας? Έστω δηλαδή πως συμπίπτουν τα τικ στη λίστα, προεξοφλεί αυτό την δυνατότητα συμπόρευσης ή έστω και απλής αλληλεπίδρασης?

Είναι το ζητούμενο τελικά να εκπληρώσουμε τις φαντασιώσεις μας και να αποζητήσουμε έναν a la carte συσχετισμό?
Πόσο sane ή safe είναι κάτι τέτοιο, όταν δεν προηγείται η ανθρώπινη, ουσιαστική επικοινωνία?

Αφορμή για το θέμα είναι οι προβληματισμοί που μού έχουν γεννηθεί κατά καιρούς, όχι τόσο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά για νέους (ή όχι και τόσο νέους) ανθρώπους που νομίζουν πως με τους παραπάνω τρόπους θα βρουν την γη της bdsmικής ή φετιχιστικής τους επαγγελίας και η βαθιά θλίψη, μαζί με την ενσυναίσθηση που βιώνω για τους συγκεκριμένους τρόπους προσέγγισης του θέματος τής κάλυψης των προσωπικών αναγκών του καθένα.
Όλοι μας είμαστε άνθρωποι που προσπαθούμε, ο καθένας με τον τρόπο του, αυτό το γνωρίζω και το σέβομαι.
Το πόσο αποτελεσματικό ή ατελέσφορο είναι αυτό, θα με ενδιέφερε να διερευνήσω.

Ίσως, ορθώς, μπορεί κάποιος να πει, πως όλα αυτά δεν άπτονται του D/s, του s/m και του M/s.
Θα προκαλούσα αυτόν τον κάποιον, να ανασύρει από την μνήμη του συζητήσεις και κάθε είδους, λεκτικές και μη, ''δοσοληψίες''.

Και γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο, ξεκίνησα την συζήτηση στο Σεξ και σχέσεις και όχι κάπου αλλού.
Θα παρακολουθήσω με ενδιαφέρον τις απόψεις όλων όσων έχουν διάθεση να συμμετάσχουν στην συζήτηση.

 

@brenda μπορώ να πω οτι είναι η πρώτη φορά που ταυτίζομαι τόσο μαζί σου. Είναι λες και διάβασες την σκέψη μου... σαν να μπήκες μέσα μου. Σήμερα κιόλας πριν λίγη ώρα είχα αυτήν ακριβώς την συζήτηση.

Νομίζω εσύ που είσαι πιο παλιά... έχεις μέτρο σύγκρισης... μου φαίνεται οτι έχει αυξηθεί η ζήτηση και γι'αυτό υπάρχουν τόσα άκυρα μηνύματα.

Εμένα μου κάνει εντύπωση και τα εξής μηνύματα... και απο παλιά άτομα κιόλας...

Γεία σου είμαι ο Κλεομένης, ετών 45 και μένω Πατήσια... μου φαίνεται τόσο κενό... ούτε καλησπέρα ούτε συζήτηση... κατευθείαν στο θέμα... άχτι το έχω να μου στείλει ένας και να μου πεί θέλω απλά να συζητήσουμε...

 

Πτωχές, πολυπόθητες, κορασίδες...

 

Τα πάντα είναι σχετικά, και κάθε μας πρόταση,
σίγουρα εισπράττεται διαφορετικά από τον
καθένα. Ανάλογα τα βιώματα του.

Έτσι όμως από περιέργεια, το λες και ότι ακόμα δεν
έχω πιει καφέ καλά καλά. Ο παραπάνω χαιρετισμός,
σημαίνει, είμαι Πατήσια, σε περιμένω για session?
Δεν είναι απλά μια εισαγωγή για κουβέντα?

 

Λοιπον. Ειναι τοσα πολλα αυτα που θα ηθελα να πω πανω σε αυτη την εισαγωγη, αλλα θα περιοριστω σε μερικες σκεψεις, πλινθοι και κεραμοι, ατακτως ερριμενα.
Απο την τριων δεκαετιων εμπειρεια μου με "αυτα" τα θεματα, ναι πολλοι ανθρωποι "το'χουν" και πολλοι δεν "το'χουν". Ειναι ματαιο να πεισεις καποιαν που ΔΕΝ θελει οτι το θελει, οπως επισης καποιον που ΘΕΛΕΙ, οτι ελα μωρε, δεν χρειαζεται, καλα ειμαστε και χωρις. Και οι δυο περιπτωσεις ειναι παραβιαση των αναγκων και των θελω μας και δεν αργει να ερθει και η κατααστροφη. Ετσι καπως αρχιζει η φαση μιας (νεας) αναζητησης. Και φτανουμε στο κρισιμο θεμα. Πως και που και με ποιον τοπο να κανεις την αναζητηση. Ερωτημα που εχει εντελως διαφορετικες απαντησεις αναλογα για ποια δεκαετια μιλαμε, μιας που και η κοινωνια αλλα και τα μεσα εχουν αλλαξει ριζικα. Στην (μακρυνη) δεκαετια του 60, 70 και 80 ήταν σιγουρα απειρως πιο δυσκολο να επικοινωνησεις και να βρεις ομοϊδεατες, ειδικα για κατι τοσο "βρωμικο" οπως το κινκυ σεξ. Και το σεξ σκετο ήταν κι απο μονο του ηδη μεγαλο "θεμα". Ομως, σε κεινες τις μακρυνες εποχες μπηκαν καποια θεμελια, καποιες βασικες αρχες ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ αλλα και ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ, ασχετα αν πολλοι/πολλες τα αγνοούν ή τα παρακαμπτουν απο αμαθεια ή και σκοπιμα ελεω "καυλας".

Ενας απο τους βασικους κανονες συμπεριφορας ήταν να ζηταμε ΑΔΕΙΑ. ή οταν ακουμε "ανηκω" ν απανταμε "σεβαστο". Απλα πραγματα. Ποιος ή ποια θα ζητησει σημερα αδεια ? Και για τι ? Για να γραψει κατεβατα χωρις καμια ποιοτητα ? Να "μπει" κατευθειαν στο "ψητο" ? Ναι, πραγματι, η επικοινωνια ειναι κατι πολυ δυσκολο, ειδικα αναμεσα σε ετεροκλητα ατομα, που εχουν απλα ιδιες .. προτιμησεις αλλα καθολου κοινα.

Πως να γινει οικονομια χρονου. Ας ριξουμε μια ματια γυρω μας. Στα Κοινωνικα Μυδια, καθε γυναικα εχει απο 500+ φιλους και ακολουθους. Που τους βρηκε ? Αυτοι ερχονται. Κι εκεινη τους "αποδεχεται". Κριτα-ακριτα, δεν θα το εξετασω. Μα οι μισοι να γραψουν απο μια ανουσια "καλημερα" και να επικολησουν και καποιο κιτς ζουζουνακι ή λουλουδακι ή ετοιματζιδικη φωτο, κλοπυ εργασιας καποιου αλλου, μπορει να χασει και μιση μερα μονο με αναγνωση τετοιων ανουσιων. Και ? Τι κανει η μεση γυναικα ? Σκεφτεται πρωτα την οικονομια χρονου ή ποσο της αρεσει να ειναι Βασιλισσα στην Χωρα των Ηλιθιων ? Εσεις πεστε μου το. Στειλτε μου την απαντηση σας, θα την διαβασω.

Σχετικα με το ξενερωμα. Φυσικα και ερχεται. Και ειναι αναλογο των προσδοκιων. Πως να στο πω, ενας που ξεκινα με πουτσοφωτογραφια ή εστω τα κοιλικα του μουσκουλα, ειναι εντελως απιθανο να ειναι ταυτοχρονα και στην πραγματικη ζωη του Μηχανικος στη NASA. Oπως, και αντε και τον βρηκες τον ιδανικο Mr. Universum, ποσο καιρο θα τον κρατησεις για τον εαυτο σου.. ή και αντε, τον βρηκες τον πιστο σκυλακο σου, ποσο καιρο θα ασχολειται με τις φετες του, οταν εχει δεσει το γαϊδαρο του και πηγαινει πλεον μονο με τους φιλους του -καρατσεκαρισμενο- για μπυρες και να "δει αγωνα". Χμ. Περιμενω απαντησεις.

Τα πραγματα δεν ειναι τοσο απλα. Και δεν λεω οτι ειναι και πολυπλοκα, ειναι καπου στη μεση. Αλλα ελα που στη σημερινη εποχη, υπαρχει υπερ-προσφορα και υπερ-καταναλωση. αντε λοιπον και βρηκες μεσα απο τον γραπτο λογο τον "ιδανικο Κυριο" (επιτηδες Κεφαλαίο). Ξενερωνεις οταν διαπιστωνεις οτι ειναι ενας απλος ανθρωπος, που πρεπει να ξυπνησει την αλλη μερα για δουλεια και η τελευταια αφαιμαξη της Εφοριας δεν του εχει αφησει το καταλληλο υποβαθρο να σε παει για σουσι στο καλυτερο εστιατοριο της πολης. Τι κανεις ? Ξενερωνεις. Βρισκεις και κανα δυο αλλες προφασεις και πας στον επομενο. Μην γελιομαστε, 500+ στεκονται στην ουρα, πιο υπομονετικα και απο ραντεβου στο ΙΚΑ.

Ετσι λοιπον, ναι, συμφωνω, πολυ γρηγορα πεφτουν στο τραπεζι οι αρεσκειες και απ αρεσκειες, αφου το ολο επιχειρημα ειναι σε φαστ φοργουαρντ, ουτε θα κρατησει πολυ ουτε και και θα παει σε βαθος. Σε λιγες στιγμες απο τωρα, 5, 10, 100, 1000, 1.000.000 στιγμες θα εισαι παρελθον και απλα ... αλλη μια αναμηνηση (ασε να μαντεψω, ουτε χιλιοστο πιο περα απ οτι επιτρεπει η επιλεκτικη μνημη).

Οτι αφορα τα copy-paste μυνηματα. Ναι, υπαρχουν. Καποτε ειχα στειλει κι εγω και το παραδεχομαι, ηθελα να δω "τι ψαρια θα πιασω". Και δεν επιασα τιποτα. Και καταλαβα το γιατι. Η κακη αληθεια ειναι, οτι δεν εβαλα ουτε πουτσοφωτογραφιες αλλα ουτε και φετες. Γιατι απλα δεν πιστευω σ αυτα. Αλλα δεν ειμαι και υποκριτης, οσο αυτες που τα κατηγορουν μεν, αλλα που τις βρισκεις, εκει. Ξερετε, ενα πειραμα μπορει να εχει πολλες παραμετρους... Εκλεισα το ματακι και χαμογελασα, οσες δεν το καταλαβατε.

Αυτη ηταν η εισαγωγη μου λιγο-πολυ και ατακτα ερριμενα σε αυτο το θεμα, οπως το ανοιξε η νηματοθετρια.

Σχετικα με "σεξ και σχεσεις", ισως το δευτερο μεγαλυτερο θεμα μετα τους συμπαντικους νομους της βαρυτητας, τεινω να πιστευω οτι πλεον τα Κοινωνικα Μυδια καθε μορφης και ονομασιας, ειναι τα πλεον ακαταλληλα για να βρεις καποιον/καποιαν για σχεση. Για σεξ ναι, αλλα για σχεση οχι. Για σεξ θα βρεις, γιατι στην ευρυτερη "φιλοσοφια", τωρα τα χω με αυτον/ην, μολις τα χαλασει, βρισκεται ο επομενος/η στην ουρα και οι συστατικες επιστολες ειναι ηδη δεδομενες, απο την φυση του Σοσιαλ Μυδια : Προτιμησεις, αποψεις, συνηθειες ειναι ολα εδω. Με ενα κλικ. Για σχεση, πιο ευκολο ειναι να γνωρισεις καποιαν στην Αθηνα-Θεσσαλονικη στις 4 τα χαραματα, γιατι αλλη χαρη εχει να ριξεις κατα λαθος εναν καφε πανω της και να της ζητησεις ειλικρινη συγνωμη και να μην εχεις πεσει σε ψωνιο, οποτε τοσες συμπτωσεις μαζι, λες, δεν μπορει, κατι κοινο θα εχουμε. Και τα ανακαλυπτεις λιγα-λιγα, σιγα-σιγα, κι αν εισαι μαεστρος και "το χεις", παιρνεις ενα τρυφερο μπουμπουκακι και ανοιγει κι ανθιζει στα χερια σου. Αν παλι θες μονο σεξ, καλυτερα στειλε 8.000 μηνυματα σε καποιο Κοινονικο Μυδι. Ολο και καποιο πεινασμενο, απογοητευμενο "εχω περιοδο και εχω τα νευρα μου και θελω σεξ" θα βρεις. Και θα το κανεις. Μεχρι το επομενο φεγγαρι. Και το α λα καρτ δεδομενο, γνωριζοντας την "τρεχουσα αξια" των παροχων του/της στην Αγορα.

Οποια εχει διαθεση και μπορει, ελευθερα να συμμετεχει. Δεν ειμαι παντογνωστης, δεν θεωρω την αποψη μου συμπαντικη εξ αποκαλυψεως αληθεια, αλλα ουτε κουτοχορτο τρωω, ουτε πειθομαι ευκολα και η αποψη μου ειναι δικη μου και δεν ακολουθω τι λενε οι αλλοι. Και ΠΟΤΕ των ΠΟΤΩΝ για να κανω αριστη εικονα για να κερδισω ενα δευτεροκλασσατο σεξ.

 

Γιατί πτωχές; θεωρείς κάποιον πτωχό το πνευματί εαν αναζητά κάτι πιο ουσιώδης;

 

Εσείς οταν συστήνεστε έξω... με αυτόν τον τρόπο συστήνεστε; Δεν μπορώ να κάνω κουβέντα με τυποποιημένες προτάσεις... Όποιος θέλει να μάθει το οτιδήποτε μπορεί να το μάθει μέσα απο το διάλογο... είναι μια κρύα προσέγγιση...

 

Έξω δεν χρειάζεται να πω την ηλικία μου, φαίνεται.

Δεν λέω ότι είναι και η καλύτερη και πιο "πιασάρικη" ατάκα,
απλά προσπαθώ να καταλάβω, το εάν μια τέτοια έκφραση
σημαίνει/ερμηνεύεται κατά αυτόν τον τρόπο, και όχι απλά
ως μια εισαγωγή για κουβέντα.

Κάπως πρέπει να ξεκινήσει ένας διάλογος.

 

Αν μετά τα αποσιωπητικά δεν έχει λόγια απρόσεκτα που παραπέμπουν σε εργαλειακή χρήση του άλλου προσώπου ή αν δεν φαίνεται για μήνυμα που στάλθηκε για να σταλεί μην τυχόν και ανταποκριθεί η άλλη πλευρά, σε στυλ "δεν ξέρεις ποτέ" τότε δεν το βρίσκω ούτε κακό ούτε κενό. Σύμφωνοι, δεν είναι αντάξιο διακεκριμένου κειμενογράφου μεγάλης διαφημιστικής εταιρείας αλλά αυτό δεν το κάνει ένα μήνυμα αναγκαστικά άξιο καταφρόνιας. Ο άνθρωπος εκτίθεται, λέει ποιος είναι στην πραγματικότητα και όχι στην όποια οθόνη και ζητάει επικοινωνία. Γιατί είναι κακό αυτό; Άλλες, άλλωστε, μπορεί να μην θέλουν το "θέλω να συζητήσουμε", γιατί, για ποιο λόγο θέλεις να συζητήσουμε σε έπιασε ξαφνικά άγχος για τη σωτηρία της Πνύκας πχ, έλα τώρα ας πούμε και καμία αλήθεια, γιατί γυροφέρνεις έτσι και δεν πηγαίνεις κατευθείαν στο θέμα και ούτω καθ εξής.

Με λίγα λόγια, δεν μου φταίνε διόλου οι διάλογοι που θέτει προς συζήτηση η @brenda, που αν γίνουν όμορφα και μπορούν να γίνουν όμορφα, τολμηρά, επί της ουσίας και χωρίς να απειλούν ή να προσβάλουν, είναι ευχάριστες (χωρίς υπερθετικά) στιγμές του 24ώρου που έτσι και αλλιώς δεν γνωρίζει κανένας πού μπορεί να οδηγήσουν, δεν είναι προδιαγεγραμμένο.

 

Ωραίο θέμα με εύστοχους επιμέρους προβληματισμούς.

Ξεκινώντας ανάποδα ως προς το τελικό σου ερώτημα "πόσο αποτελεσματικό ή ατελέσφορο είναι αυτό" μάλλον μιλάμε για υποκειμενική αντίληψη και όχι για μια καθολική απάντηση -είναι προφανές. Αυτό που για τον έναν είναι αποτελεσματικό για τον άλλο είναι ατελέσφορο. Άρα το ερώτημα επιδέχεται πολλών απαντήσεων.

Έχω την αίσθηση ότι όλος ο προβληματισμός που θέτεις, έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβανόμαστε πλέον την επικοινωνία με ένα μέσο όπως αυτό (ίντερνετ, εξειδικευμένα θεματικά φόρουμ). Στην πραγματική μας ζωή προφανώς και δεν έχουμε έτοιμη λίστα που την πετάμε στο τραπέζι με το καλημέρα. Εδώ γίνεται. Είναι εύκολο, σε πρώτη φάση απρόσωπο (άρα δεν εκθέτει) και συμβάλει στην οικονομία χρόνου. Και πάλι εδώ ο προβληματισμός, αν πρόκειται για "το ύστατο ξενέρωμα στην διαδικασία της ανακάλυψης του κοινού πλαισίου, των εκάστοτε ορίων του κάθε συμμετέχοντα και την διαμόρφωση της ισορροπίας τής κάθε σχέσης" είναι ξεκάθαρα υποκειμενικός. Στον Χ κάνει αυτή η προσέγγιση, δεν είναι ξενέρωμα, του Ψ δεν του κάνει και επιλέγει έναν άλλο τρόπο προσέγγισης.

Ένα κομβικό σημείο εδώ ίσως είναι το ερώτημα "τι ακριβώς ψάχνει κανείς εδώ μέσα". Πολλές από τις περιγραφές που αναφέρεις (θα μπορούσαν να) παραπέμπουν στην αναζήτηση απλά ενός σεξουαλικού συντρόφου, γι΄ αυτό και η λεπτομερής λίστα, τα disclaimer κλπ. Σε αυτή την περίπτωση κανένα ξενέρωμα. Αυτό ψάχνω, το λέω από την αρχή και με σαφήνεια και όλα καλά. Στα φόρα εκτός Ελλάδος αυτό είναι πιο ξεκάθαρο. Εδώ στην Ελλάδα τα μπερδεύουμε ακόμη λίγο, γιατί έχουμε και αυτό το μεσογειακό που μας κάνει να συνδεόμαστε εύκολα και να θέλουμε και συναίσθημα και σχέση κλπ.

Αν ωστόσο τα δούμε όλα αυτά μέσα από την προσέγγιση "ψάχνω σχέση" το τοπίο αποκτά άλλη διάσταση. Κατά την προσωπική μου εκτίμηση οι περισσότεροι άνθρωποι σε τέτοιους διαδικτυακούς χώρους ευελπιστούν κάπου βαθιά μέσα τους, ότι θα βρουν τον ιδανικό σύντροφο (με ότι σημαίνει σύντροφος και ότι σημαίνει ιδανικός για τον καθένα). Εδώ τα πράγματα χειροτερεύουν καθώς ναι "τι απέγινε με την ανθρώπινη επικοινωνία; Επικοινωνούνται οι πραγματικές μας ανάγκες μέσα από τις check lists ή απλά τις υποβιβάζουμε περιφέροντάς τες δεξιά κι αριστερά, ψάχνοντας ψύλλους στ΄άχυρα της απρόσωπης διαδικτυακής επικοινωνίας;". Και ακόμη πιο πολύ ναι "μπορεί να γίνει διάγνωση της συμβατότητάς μας με τους άλλους από μόνη της η ταύτιση των kink μας; Έστω δηλαδή πως συμπίπτουν τα τικ στη λίστα, προεξοφλεί αυτό την δυνατότητα συμπόρευσης ή έστω και απλής αλληλεπίδρασης;". Πάλι πέφτουμε πάνω στο πώς έχει διαμορφωθεί η έκφραση και η επικοινωνία αυτών των αναγκών μέσα από την ευκολία του μέσου. Βασικά το μέσο τα έχει γαμήσει όλα, αλλά ας κρατήσουμε ένα επίπεδο στη διατύπωση, καθώς τα τρολαρίσματα καραδοκούν.

Το ζητούμενο δεν είναι ένα. Μπορεί να είναι η εκπλήρωση των φαντασιώσεων του καθενός, μπορεί να είναι η αναζήτηση σχέσης ζωής, οι διεύρυνση των προσωπικών εμπειριών, η πληροφόρηση, ο πειραματισμός σε έναν άλλο χώρο. Ένα σίγουρο ζητούμενο ωστόσο είναι, αν όλα τα παραπάνω έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα, όταν "δεν προηγείται η ανθρώπινη, ουσιαστική επικοινωνία". Στη χειρότερη μπορεί να έχει μέχρι και καταστροφικές συνέπειες. Και πάλι ανοιχτές και πολλαπλές οι απαντήσεις.

 

@Queen87

Είναι λιγότερο τυποποιημένες οι "έξω" συστάσεις ή προσεγγίσεις; Το σύνηθες είναι "ωραία αυτιά/μύτη/νύχια/μάτια/στόμα" κ.ο.κ. -κι αν υπάρξει εξέλιξη θα φανεί.
Δε βρίσκω κακή ή άκομψη τη προσέγγιση του Κλεισθένη από τα Πατήσια - τι να πει ο άνθρωπος, κάπως πρέπει να το ξεκινήσει - κι αν υπάρξει εξέλιξη θα φανεί.

Στα της @brenda : το πόσο αποτελεσματικό ή μη είναι ό,τι περιγράφεις είναι πολυπαραγοντικό - όπως ακριβώς κι "εκτός".

 

Ενδιαφέρουσες οι απόψεις της @brenda και οι συνειρμοί της. Όλο όμως το σκεπτικό της, θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ρομαντικό και ουτοπικό συνάμα.

Στην πράξη, όλο το παραπάνω σκεπτικό, έχει να κάνει με το τι τελικά είναι ο άνθρωπος. Άσχετα από BDSM και φετίχ. Και η ρομαντική, λογοτεχνική διάσταση της @brenda απέχει κατά
πολύ από την πραγματικότητα.