Εμπειρία με/ως μέντορα; (ερώτηση)

Από που προκύπτει το δικαίωμα σας να εκφράσετε αγανάκτηση, στους τρεις που σας απάντησαν, ευγενικά, θέλοντας να σας βοηθήσουν;

Το "πάτσε" μπορεί να μην ήταν ειρωνικό, αλλά το ότι λέτε πως θα ήταν πιο εύκολο ("για εσάς" λέτε) αν ρωτούσατε (σε αυτούς τους τρεις που απευθυνθήκατε) για "το ερπετό της λίμνης Λοχ Νες", είναι απολύτως ειρωνικό και αδικαιολόγητο.

Αγανακτήσατε (και το λέτε) σαν μικρό παιδί που δεν του αγόρασαν το κόκκινο γλειφιτζούρι που ήθελε, αλλά το κίτρινο και χτυπάει τα πόδια του στο πάτωμα.

 

Ευθύνομαι για ότι έγραψα όχι για ότι νομίσατε ότι είπα.

 

"Συ είπας"

Φυσικά!

 

Εμενα δεν μου αρεσουν ουτε οι μεντορες, ουτε οι ινφλουενσερς, ουτε οι λαιφ κοατσερς.

Κανρ οτι γουσταρεις και καλυτερα θα τα καταφερεις μονος σου, παρα να χεις καθρ τσουτσεκι κομπλεξικο wannabe μιστερ γκρευ διπλα σου.

 

Από τότε που το ρήμα συζητέω περιλαμβάνει το συ(ν): συζητεῖν μέντοι ἕτοιμός εἰμι καὶ σοὶ καὶ Κρατύλῳ κοινῇ (Πλάτων, Κρατύλος 384γ)  

Και βέβαια δεν είναι υποχρεωτικό να μοιραστείτε κάτι δικό σας σε αντάλλαγμα. Είχα σαφέστατα αναφέρει: "παρόλο που φαίνεται αρκετά γενικό, μια και διατυπώνετε ότι πρόκειται για δική σας αντίληψη και όχι εμπειρία σας".

Δεν πειράζει  

Ίσως και γι' αυτό δεν υπάρχει όρεξη κάποιος να εκθέσει δικές του εμπειρίες, για να ικανοποιήσει την περιέργειά σας να διαβάσετε επιτέλους γι' αυτό.

Δεν βρίσκω αρνητική οποιαδήποτε ανάλυση οποιασδήποτε διατύπωσης. Το αντίθετο, αν υπάρχει η κατάλληλη διάθεση μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση του όποιου (ανεπιθύμητου) αποτελέσματος.

 

Εδώ πιστεύω πως το automated query υστερεί και βγάζει ότι νά'ναι.

Στο νου μου έχω ένα παράδειγμα όπου κάποιοι πίστευαν ότι λάμβαναν καθοδήγηση ενώ στην πραγματικότητα γινόταν grooming με την αρνητική έννοια του.

 

Με το μπαρδόν, αλλά προς τι ο τάραχος και η χλαπαταγή, προσπάθησε κάποιος να επιβάλλει σώνει-και-καλά κάτι τις ή απλώς βρέθηκαν εύκαιρες μυγοσκοτώστρες για το ...μύγιασμα, επειδή ζεσταίνει ο καιρός?

 

Θα διόρθωνα σε "...Συνεχίζεται όταν ο μέντορας αρχίζει να βάζει σε λόγια αυτό που για τον μεντορευόμενο ήταν άφατο... και η στοιχειώδης κατανόηση από τον δεύτερο είναι στοιχειωδώς αντιληπτή από τον πρώτο.
Και φυσικά μιλάμε πάντα επί της ουσίας και ΟΧΙ για χαριτωμένα κολποφιρφιρίκια...
Οπότε η ... όποια "αποτελεσματικότητα"/"απόδοση" εξ αντικειμένου παραμένει ποσοστιαία σε μικρό μονοψήφιο αριθμό, τα πιθανόν άλλως θρυλλούμενα (ων ουκ εστίν αριθμός) αποτελούν αντικείμενο της σύγχρονης "ουγκανικής" μυθολογίας, που κατά τα γνωστά αποτελεί αγαπητό αντικείμενο έρευνας του "κανονικού" μάρκετινγκ, όχι του "Ελλάδα έχεις χαρτί και είσαι και καπάτσα"...

 

Όταν κάποιος νομίζει ότι προσφέρει τη λύση στο πρόβλημα και αποδεικνύεται το ακριβώς αντίθετο.