Εμπειρία

Ένας χρόνος σχεδόν...

Ο ήλιος ήταν ακόμη ψηλά, αλλά δεν έκαιγε τόσο πολύ, το απόγευμα έδινε σιγά σιγά χώρο στο σούρουπο. Ήταν ξαπλωμένη στις μαξιλάρες της πλώρης γυρισμένη μπρούμυτα και ξηροψηνόταν. Μια συνήθεια που της άρεσε πολύ. Το σώμα της γυάλιζε από το αντηλιακό και έδειχνε ακόμη πιο σκούρο.

Η μηχανή σταμάτησε. Σήκωσε το κεφάλι της και δεν είδε κάποιο λιμάνι. Εκείνος την καθησύχασε με ένα νεύμα του και έτσι ξαναγύρισε στην αποχαύνωσή της. Άκουσε το θόρυβο από την άγκυρα που έπεφτε στο νερό.

Άκουσε τα βήματά του να πλησιάζουν και ταυτόχρονα το αγαπημένο της τραγούδι the princess. Τι όμορφα που ήταν! Ένοιωσε ερωτισμό, το σώμα της τσιτώθηκε. Αεράκι της χάιδεψε τα μαλλιά. Κάθισε δίπλα της και της έδωσε μια βότκα και ένα τσιγάρο. Τον κοίταξε και το βλέμμα της βυθίστηκε στα μάτια του. Τον ήθελε. Το κατάλαβε. Τράβηξε το κεφάλι της απαλά και το στόμα του ρούφηξε το δικό της. Η πίκρα του τσιγάρου και του ποτού τον καύλωσε πιο πολύ. Το φιλί του έγινε πιο έντονο, πιο παθιασμένο.

Ένας χρόνος σχεδόν και τίποτε δεν ήταν λιγότερο. Το αντίθετο, τον ήθελε όλο της το είναι. Άγγιξε την πλάτη του τα νύχια της χώθηκαν στη σάρκα του και τα χείλη της κατέβηκαν στο στήθος του. Τον δάγκωσε και εκείνος βόγκηξε από ηδονή. Κατέβηκε στην κοιλιά του και ακόμη πιο κάτω. Πριν τον γευτεί τον κοίταξε και είδε τον πόθο μέσα τους. Τον έκανε δικό της με ένταση, με αγάπη.

Τη γύρισε μπρούμυτα και της άνοιξε τα πόδια. Άρχισε να της γλύφει την πλάτη, να τη δαγκώνει να τη χαϊδεύει δυνατά. Θεέ μου πόσο της άρεσε. Λύνει το μαγιό της και προχωρά στη μέση της.
Σε θέλω του είπε με φωνή χαμένη στην αίσθηση.
Όχι ακόμη της είπε με τη δική του ένταση.

Η θάλασσα φρόντιζε να τους χαλαρώνει με το λίκνισμά της.

Το in my secret life ακουγόταν και εκείνος της ψιθύρισε στο αυτί:

Θυμάσαι?

Αν θυμόταν λέει??

Τέντωσε τα χέρια της μπροστά και εκείνος τράβηξε ένα από τα σκοινιά που έδενε το σκάφος και το τύλιξε γύρω από τους καρπούς της. Δε βιαζόταν κανείς. Την τράβηξε και με το υπόλοιπο τη σταθεροποίησε στο κάγκελο. Την έκαψε στο εσωτερικό του καρπού.

Απομακρύνθηκε για λίγο και όταν επέστρεψε έφερε μαζί του πάγο που έλιωνε με μιας καθώς κατηφόριζε γρατζουνώντας την πλάτη της καθώς κατέληγε στα οπίσθιά της. Ανατρίχιασε.

Σε θέλω του είπε ξανά αυτή τη φορά πιο επιτακτικά, σε λίγο της αντιγύρισε το ίδιο επιτακτικά.

Αμέσως ένοιωσε το σκοινί να προσγειώνετε στην πλάτη της. Ξαφνιασμένη τον κοίταξε, όχι γιατί δεν το ήθελε, όχι γιατί την πόνεσε, αλλά γιατί τώρα τον ήθελε αλλιώς.

Δεν κατάλαβε πόσος χρόνος πέρασε από την ώρα που άρχισε να το αισθάνεται να πέφτει στην πλάτη της, στα πλευρά της στον κώλο της. Ήταν έτοιμη να λυγίσει όταν τα χέρια του την κράτησαν από τη λεκάνη και λύτρωσε τον πόθο της με τον δικό του.

 

.................