Ενώ τρέμουν οι χορδές...

Χαλάλι εκείνα τα λεπτά που αφιέρωσα, για να σκαρφιστώ αυτό το νήμα.
Μόνο για τα λόγια που άφησες, άξιζε τον "κόπο".
Διάβασες πέρα απ' τις γραμμές. Εκείνο που περισσότερο ήθελα.
Καπέλο σου βγάζω. Γι' άλλη μια φορά...

 

Aπο αυτές τις δύο προτάσεις εγώ συνάγω οτι...
η μουσική είναι και θέμα εκπαίδευσης, αλλά κυρίως πρέπει να την αισθάνεστε.
Δεν γίνεσαι Μπετόβεν, Μότσαρτ, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις , γεννιέσαι.

 

Η ενασχόληση μου με την μουσική ειναι διαρκης, πολυετής, άλλοτε συγκρουσιακή άλλοτε αγαπησιάρικη μεςα απο τον χορό και την εκμαθηση δυο μουςικων οργάνων εκ των οποίων το ενα ειναι το σώμα.

Στο τέλος της ημέρας κατέληξα οτι η πιο πολύτιμη νότα στην μουσική, αυτη που κάνει την διαφορά σε ενα μουσικό κομμάτι, ειναι η παύση, κυρίως αναμεςα σε δυο μέτρα.

@underherfeet .

Η μουσική εχει να κάνει κυρίως, οχι με το αν αισθάνεσαι αλλα αν εχεις καλό αυτί, το υποτιμημένο αυτο φυσικό όργανο.

 

Η μουσική, ιδιαίτερα κομμάτια όπως το Liebestraum, γεμίζουν την σκέψη μου με πολλά πολλά χρώματα. Είναι σαν χρωματιστά, περιστρεφόμενα fractals. Ικανά να με οδηγήσουν σε space.

Αυτά δε λέω άλλα.

 

@elfcat
αναφέρομαι κυρίως στους δημιουργούς
τι σημαίνει ακριβώς "καλό αυτί";

 

Σκοτεινό και ολέθριο σαν οργασμός θανάτου:

 

Τι να σου πω βρε μάστορα, ότι έκανες διάνα με το συμπέρασμα σου? Το λέω, γιατί ένα απλό like δεν μου έφτανε

 

Τώρα αν ψάξω να σε βρω για να σε κάνω φέτες, θα φταίω? χαχα.
Δεν λέω, πρέπει, θα μου άρεσε όμως, αν έλεγες κι άλλα.
Εσένα κυρίως "περίμενα" και άλλους 3-4. Κάποιοι ήδη "εμφανίστηκαν".
Όπως αγαπάς  

 

@Tenebra_Silente
ευχαριστώ, εγώ απλά διόρθωσα λίγο την διατύπωση των δικών σου λόγων , ωστε να αποδοθεί σωστά το νόημα που είχες στο μυαλό σου και ήθελες να εκφράσεις 

 

Κάποιοι άνθρωποι εχουν ως φυσικό χαρακτηριστικό να αντιλαμβάνεται το αυτί τους καλύτερα τους ήχους. Εχουν λοιπόν μια κλίση, την οποια αν καλλιεργήσουν την πανε στον θεό. δημιουργοί και ερμηνευτες, οχι οι εκτελεςτες. Οι άλλοι εκπαιδεύονται. Το πρόβλημα κατα την αποψη μου, ειιναι συνήθως οτι εκπαιδεύονται να μαθαίνουν νότες και οχι να εξασκούν το αυτί τους . Το τελευταίο συνήθως ειναι μια παράπλευρη ωφέλεια απο την εκμάθηση των νοτων. Λιγο απλοϊκά τα γράφω αλλα κάπως ετσι για να μην επεκταθώ.

Αναφορικά με τους δημιουργούς. Η τέχνη και δη η καλη τέχνη, δεν εχει ως αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση ο δημιουργός να αισθάνεται. Αλλα χωρις αυτί δεν...

Όποτε γυρνώντας στο θεμα του νήματος, η παύση λοιπόν στο βδςμ . Στο βδςμ συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις ακομη και ως απουσία τους (blindfold). H ακοή λοιπόν για τους αισθαντικόυς ανθρώπους ειναι εξίσου πολύτιμη με όλες; τις άλλες αισθήσεις. Η Παύση, ως νότα. Η σιγή αναμεςα στην άρση του μαστίγιου μέχρι να ξεκινήσει η κάθοδος στο σώμα ειναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας για εμενα. Οπως και καθε αλλη παύση αναμεςα σε δυο βδσεμικως μέτρα. Αυτη η παύση, οχι η τελική, οπου λύεται η σκηνή. Αυτη η τελική ειναι εκκωφαντική. Κατα τα λοιπά δεν σκουω μουσική εν ωρα σεσσιον.

 

όσο βγάζεις τα σεντόνια σου από τα θέματα μου, μην περιμένεις περισσότερο   (σοβαρά θα ήθελα να το διαβάσω, αν θες στείλε το σε πμ)


Συμφωνώ στα περί αυτιού του δημιουργού. Πριν βιαστείτε, να ξέρετε ο Μότσαρτ δεν ήταν πάντοτε κουφός και όσο η ακοή του χειροτέρευε τόσο τα έργα του πάταγαν περισσότερο στις υψηλές νότες.  

 

Και πολύ καλά έκανες @underherfeet και σ' ευχαριστώ. Γιατί συχνά πυκνά γράφω/μιλάω, ενώ σκέπτομαι άλλα χίλια πράγματα ταυτοχρόνως. Και εκφράζομαι/διατυπώνω αρκετά "θαμπά".
Το έχω ξαναγράψει, όταν κάνω ορθογραφικά/συντακτικά λάθη ή κάπου δεν βγάζω πολύ νόημα. Όποιος/α θα είχε την διάθεση, ας μου τράβαγε λίγο τ' αυτί. Κάποιες φορές δεν κάνω λάθος ηθελημένα.