Εξωτερικοί δείκτες Ισχύος

Ορθά λέγεις.
Σε έμψυχα, αυτός είναι ο ορισμός της βίας.
Συνώνυμο είναι η κακοποίηση.
Ορισμένες φορές χρησιμοποιείται και ως καταχρηστικό καυλάντισμα.

 

Η αλήθεια είναι πως όταν απαντούσα στο quote της @kinvara είχα στο μυαλό μου το «ναρκισσισμό» και το «καβάλημα του καλαμιού». Ωστόσο, δεν το έκοψα σε αυτά. Ορθότερο θα ήταν να το έχω κάνει.

Επομένως το ανίσχυρος=απειλούμενος πάει στους ναρκισσιστές και τους καβαλημένους.

Επεκτείνω, όμως, το σκεπτικό μου  

Υπάρχει πολύ συχνά, για κάθε λέξη το «κοινώς νοούμενο» για αυτήν. Συχνότατα, βέβαια, απέχει πολύ από την σωστή ετυμολογία της, ακόμη και από τον σωστό λεξιλογικό ορισμό της.

Ο «εγωκεντρικός», κατά το κοινώς νοούμενο ταυτίζεται με τον εγωιστή.

Στο δικό μου σύμπαν ορισμών, η λέξη είναι πολύ κοντά στην ετυμολογία της:

Εγωκεντρικός είναι αυτός που έχει ως κέντρο το εγώ του. Δηλαδή, το κέντρο, ο άξονας γύρω από τον οποίο χτίζει την αντίληψη του κόσμου κλπ είναι το εγώ του.

Υπό αυτή τη σκοπιά, είμαστε όλοι εγωκεντρικοί. Και είναι το μόνο λειτουργικό αυτό. Αλλιώς αρχίζουν άλλες καταστάσεις. Πολλώ δε μάλλον ένας πραγματικά Ισχυρός άνθρωπος. Έχει συμπαγέστατο άξονα, όχι μια βεργολυγαριά που πηγαινοέρχεται με κάθε φύσημα αέρα.

Στην δε περίπτωση της υποτακτικής ύπαρξης, στη δική μου εμπειρία, πάλι το κέντρο είναι το εγώ. Όμως το εγώ, δεν είναι ένα αυθύπαρκτο, ανεξάρτητο και αυτόνομο εγώ, αλλά ένα – με ολίγον από γκεστάλτ – εγώ που αναγκαία έχει ενσωματώσει τον Άλλον. Σε όλα.  

 

Έχετε απόλυτο δίκιο and yet είναι η βαρύτητα που προκαλεί την κατάρρευση στο σημείο μη επιστροφής.

Δεν προσπαθώ να πουλήσω εξυπνάδα και σας παρακαλώ μην θεωρήσετε αυτό που έγραψα ως τέτοια, απλά μου φαίνεται πολύ λυρική ως αναλογία  

 

Θα σας πω για τα δυο πρώτα γιατί το τρίτο είναι ξεκάθαρο οτι δεν εχει σχέση με οτι συζητάμε (κατα τη δική μου λογική).

Και στα δυο παραδείγματα που δωσατε, για εμένα υπάρχει βία.
Η διαφορά τους ειναι οτι απλά στο δεύτερο έκανε μια κίνηση παραπάνω (Με σπρώχνει). Βίαια (για μένα) παίρνει το αντικείμενο και στην πρώτη και στην δεύτερη περίπτωση.
Αδυνατώ να κατανοήσω που/πως συνδέεται η δύναμη και το πρώτο δεν το κάνει βία. Κάλλιστα στο πρωτο παράδειγμά σας θα μπορούσε να σας πάρει το αντικείμενο εξασκώντας ελάχιστη δύναμη (πχ κάποια στιγμή που είστε χαλαρή και δεν βλεπετε)...αλλα αυτό δεν παύει να το κάνει βίαια πράξη αν δεν εχετε δώσει συναίνεση ή δεν είστε φίλοι και η πραξη γίνεται στα πλαίσια πλάκας κλπ.

 

Πως βγαίνει αυτό το συμπέρασμα;

 

Και ακριβώς αυτό έρχεται σε συμφωνία αυτούν που πιστεύω και λεω, οτι η βία δεν έχει καμία σχέση με τη δύναμη...ειναι δύο ανεξάρτητα πράγματα.
Τόσο αδύναμη η βαρύτητα αλλά ικανή να προξενήσει το πιο βίαιο φαινόμενο.

 

Εδώ υπάρχει η διαφωνία μας. Το "βίαιο" είναι αξιακό, η βαρυτική κατάρρευση είναι μια φυσική διαδικασία. Δεν είναι βίαιη με τον ίδιο τρόπο που δεν είναι βία που ασκεί στην γαζέλα η λεοπάρδαλη, με τον ίδιο πράγμα που δεν είναι βίαιος ένας σεισμός. Είναι απλά φυσικές διαδικασίες.

 

ο γαλιλαίος, όταν διαπίστωσε την κίνηση του πλανήτη μας περί τον ήλιο, χωρίς την συναίνεση των πανεπιστημιακών της πάντοβα, άσκησε βία, αφού δεν συναίνεσαν, πράγμα που τους υποχρέωσε να καταφύγουν πλαγίως στο ιεροδικίο.

στο φορουμ μας, εδώ, είναι η συνηθέστερα καταγγελόμενη μορφή βίας, το να έχεις κρίση, χωρίς την συναίνεση του κάθε βλήματος που αναζητά κολακεία.


υγ: το συγκεκριμένο νήμα, απ τον ορισμό σας παρήχθει.

 

Και για την δική μου λογική δεν υπάρχει βία στην περίπτωση γ. την ανάφερα μόνο για να εξετάσω όλα τα πιθανά ενδεχόμενα.

Στο πρώτο κάνει αυτό που χρειάζεται για να πάρει το αντικείμενο, ασκεί μια δύναμη.
Στο δεύτερο ασκεί υπερβολική δύναμη, δεν χρειαζόταν για να πάρει το αντικείμενο και παρόλα αυτά το έκανε. Αυτή είναι η βία. Σύμφωνα με έναν μη αξιακό ορισμό της βίας "βία είναι μια υπερβολική χρήση της δύναμης, μια συνέπεια ή μια συγκυρία της χρήσης της, χωρίς όμως να είναι ένα συστατικό της δύναμης" (Ζυλ Ντελέζ, 1986)

 

εξαπάτηση, χειραγώγηση, κλπ, αλλά και ευθύτητα. βίαιη.

 

ερμηνείες. απόψεις.

 

σωστά.

η «βία», όπως την προσδιορίζετε, όπως και η «πειθώ», είναι αξιολογημένες. ήδη δαιμονοποιητικά ή ιεροποιητικά.