Επιζητώ την κοινωνική αποδοχή εκμεταλλευόμενος την μάσκα του ηνίοχου…

Το πρόβλημα είναι η συμπεριφορά;



Αν ναι --- όποιος παίζει τον κυρίαρχο ολούθε, θα εμπαιχθεί από τους άλλους κάποια στιγμή, ίσως ερήμην της επίγνωσής του.

Αν όχι --- το τι είσαι, είναι μονοδιάστατο;

(Να αντιστρέψω το ερώτημα ενδεικτικά της υπερβολικής γενίκευσης – Μια υποτακτική είναι υπό σ’ όλη την έκταση της καθημερινότητάς της, με τον καθένα που σχετίζεται; Αυτό θα της συστήνατε να κάνει να είχατε αν της είχατε κάποια, έστω ελάχιστη, συμπάθεια; )​

 

α) "Ο βέβαιος για τον εαυτό ντου κυρίαρχος ποτέ δεν ξεπέφτει σε φτηνή συμπεριφορά. Δεν υποτιμά με λόγο ή πράξη ακόμη και όσους δεν είναι της σειράς ντου, ακριβώς διότι κατανοεί πως δεν έχουσιν όλοι τις ίδιες δυνατότητες και δυνάμεις."
β) "σε αντιδιαστολή με γυναίκες που γνωρίζουν τι θέλουν και δεν καταδέχονται να εκδηλώσουν την (κατά φύση) υποτακτικότητα ντως "
Κατα φυση υποτακτικοτητα των γυναικων στο παραδειγμα β) φυσικα επιστημονικα αβασιμη
και εξ ορισμου ανισοτητα μεταξυ των ανθρώπων διοτι δεν εχουμε "ολοι τις ιδιες δυνατοτητες και δυναμεις" στο παραδειγμα α) . Θα συμφωνησω ως προς τις δυνατοτητες μια και πχ τα παιδακια στην αφρικη δεν εχουν πολλες δυνατοτητες. Ομως για το θεμα των δυναμεων θα με βρεις καθετα αντιθετο.Υποδηλωνει η θεση σου τοσο στο α) οσο και στο β) οτι υπαρχουν ανθρωποι α και β ισως και γ κατηγοριας (μαλλον θα ειναι οι γυναικες με λιγες δυναμεις...).
Φυσικα οι Κυριαρχοι ανηκουν στην υπερτατη α κατηγορια.
Η υπεροχη τους ειναι αδιαμφισβητητη, συνεχης, προκυπτει αυθορμητα και ειναι elegant οχι με τροπο τραχυ και χωριατικο που προσβαλλει τον αλλον ... κατι τετοια ελεγε και ενας συμπαθης υπουργος προπαγανδας πριν μερικες δεκαετιες .. Γκεμπελς τον λεγανε θαρρω....,ja ja
Achtung Achtung liebe συνομιλητη οι θεσεις σου ψηλαφιζουν τα ορια μιας πολιτικης ιδεολογιας ακραιας διοτι οι θεσεις σου ειναι καθαρα ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ..

 

DeSade, αφού χρειάσθηκε να φτάσω στο υπ' αριθμόν 160 post ώστε να καταλάβεις τα παραπάνω είναι μάλλον ανώφελο να κάμω οποιαδήποτε κουβέντα με λόγου σου. Σου αφήνω, συμπαθέστατα, μια συμβουλή για υστερόγραφο: πρίχου επιδωθείς σε δηλωτικές κοσμοπολιτισμού ειρωνείες, μάθε τουλάχιστον να χειρίζεσαι ορθά τις αντίστοιχες γλώσσες.

Καλή μου female, ο κυρίαρχος που θα εμπαιχθεί ερήμην χαρακτηρίζεται ως δυνάστης και έχει ήδη χάσει το παιχνίδι. Για τον απλούστατο λόγο πως για να έχει διάρκεια δεν αρκεί να επιβάλει τις θέσεις ντου μα να εμπνέει παράλληλα σεβασμό.

 

DeSade wrote:
Η υπεροχη τους ειναι αδιαμφισβητητη, συνεχης, προκυπτει αυθορμητα και ειναι elegant οχι με τροπο τραχυ και χωριατικο που προσβαλλει τον αλλον ... κατι τετοια ελεγε και ενας συμπαθης υπουργος προπαγανδας πριν μερικες δεκαετιες .. Γκεμπελς τον λεγανε θαρρω....,ja ja
Achtung Achtung liebe συνομιλητη οι θεσεις σου ψηλαφιζουν τα ορια μιας πολιτικης ιδεολογιας ακραιας διοτι οι θεσεις σου ειναι καθαρα ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ..

Και επικίνδυνα ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ για το κοινωνικό σύνολο γενικότερα θα τόνιζα!!!
Έχουμε και πιο πρόσφατα παραδείγματα πέραν του Γκέμπελς!!!
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ!!!

 

Απλά υποκλίνομαι και σ' ευχαριστώ. Υπέροχο!

 

Πού ακριβώς γίνεται φασιστική η περιγραφή του κυρίαρχου από Τον Mavrobasili θα ήθελες να μου πεις?

Όσους Masters έχω προσωπικά γνωρίσει, είναι όλα όσα Ο Mavrobasilis γράφει. Μετρημένοι, ισορροπημένοι, άρχοντες και όχι

όπως προσπαθεί να μας πείσει ο DeSade πως μπορεί να είναι η έκφραση της κυριαρχικότητας στον κόσμο και καμμία άλλη.

Δεν προσπαθεί να πείσει κανένα για τίποτα και σίγουρα δεν έχει ανάγκη να συμπεριφερθεί όπως το παράδειγμα του Ηλία για να αποδείξει οτιδήποτε.

Όσο για το παράδειγμα που έδωσες tender lilly,

σίγουρα δεν περιμένει τίποτα από κανένα, δεν σημαίνει όμως πως είναι υποχρεωμένος να ανεχθεί την κάθε συμπεριφορά έτσι δεν είναι? Και ευγένεια νομίζω μπορεί να απαιτεί σαν ελάχιστο δείγμα από τον καθένα, ειδικά όταν ο ίδιος είναι με όλους ευγενής. Κι αν ο άλλος δεν μπορεί να είναι ευγενής, πολύ απλά θα Αποχωρήσει. Είναι μήπως υποχρεωμένος να ανέχεται την όποια συμπεριφορά για να μην τον αποκαλέσουν κάποιοι κομπλεξικό?

Όταν δε, μιλάμε για συνάντηση με άλλα άτομα του χώρου, είναι δυνατό να συμπεριφέρεται μια υποτακτική στους Αφέντες λες και είναι φιλαράκια, με το ρε και το μαλάκα και να θεωρεί πως είναι πρέπων επειδή δεν είναι Αφέντες της?
Δεν ξέρω πως εκπαιδεύουν άλλοι Κυρίαρχοι, κι αν θεωρούν να τους τιμά όταν η σκλάβα τους συμπεριφέρεται με αγένεια σ΄ Εκείνους που οι Ίδιοι εκτιμούν, ίσως και να συμβαίνει κάτι τέτοιο και σ΄ εμένα δεν πέφτει λόγος. Αλλά δεν περνά από το μυαλό μου να κάθομαι στο ίδιο τραπέζι με Αφέντες που εκτιμώ και να μην μου βγει αυθόρμητα η επιθυμία να τους ανάψω π.χ το τσιγάρο ή να τους σερβίρω, παίρνοντας βέβαια άδεια γι΄ αυτό από Τον Κύριο μου. Το ίδιο κάνω και με άτομα άσχετα με το χώρο, τα οποία σέβομαι.

Δεν μιλάμε για συμπεριφορά υποτακτική όπως την έχουν κάποιοι στο μυαλό τους έχοντας ταυτίσει την υποτακτικότητα με δουλοπρέπεια, μιλάμε για ευγένεια και καλή διαπαιδαγώγηση την οποία ο καθένας εκφράζει όπως του βγαίνει, είτε είναι βανίλλα, είτε κυρίαρχος, είτε υποτακτικός.

Το γιατί πολλοί όταν μιλάνε για συμπεριφορά υποτακτικής έχουν στο μυαλό nadu δουλοπρέπεια και παράδοση στους πάντες και όταν μιλάνε για κυριαρχική έχουν στο μυαλό τα κομπλεξικά κακομαθημένα τσογλάνια που περιγράφονται πιο πάνω δεν μπορώ να γνωρίζω.
Ίσως οι εμπειρίες τους να ήταν μόνο με τέτοια "κακέκτυπο που έχουσιν κατά νου ως πρότυπο γενίκευσης".
Υποθέτω πρέπει να θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που μέσα από τις δικές μου εμπειρίες έχω αποκτήσει αλλιώτικα πρότυπα.

 

Ισως μια γραμματικη αναλυση να βοηθησει lara[E-p] . Ειμαι Κυριαρχος και κατα συνεπεια κυριαρχω σε κατι. Τι μπορει να ειναι αυτο? Στον εαυτο μου ισως δηλαδη εχω αυτοκυριαρχια και εγκρατεια οποτε εχω ενα προτερημα υπο καποιες προυποθεσεις γιατι δεν παρασυρομαι απο τις επιθυμιες μου ασυλογιστα. Στους αλλους? Εκει μιλαμε πρωτα απο ολα για την υποτακτικη στην οποια με καποια αντικειμενικα κριτηρια μπορυμε να διαπιστωσουμε τον ελεγχο που μερικως η απολυτα ασκουμε στη ζωη της.
Η Κυριαρχια στους αλλους περα απο την υποτακτικη μπορει να υπαρχει αν πχ ειμαστε αφεντικα σε καποια επιχειρηση οποτε εχουμε μερικο ελεγχο και εξουσια πανω στην επαγγελματικη ζωη των αλλων.
Ομως ως εκει.
Η Κυριαρχια συντασεται με το τι. Κυριαρχεις πανω σε τι? και με ποιον τροπο? Με αντικειμενικα και συγκεκριμενα κριτηρια. Κυριαρχω στον Α διοτι ελεγχω αυτο το κομματι της ζωης του με τον Β τροπο
Υπο αυτην την εννοια η Κυριαρχια πανω σε αλλους ειναι ενδεχομενως ενας διακαης ποθος για καποιους ψυχολογικους λογους που ομως ειναι πολυ δυσκολο να εφαρμοστει σε ατομα αλλα πλην του εαυτου μας και της υποτακτικης μας. και γιατι αλλωστε να θελουμε κατι τετοιο?
Οι ψυχολογικοι λογοι αυτοι ειναι πιστευω η αναγκη του να εχουμε αντικτυπο, δηλαδη να μας ακουνε καποιοι και να κανουν (επιτελους) αυτο που λεμε. Η Κυριαρχια και υποταγη ειναι η ψυχολογικου τυπου ηδονη που μας προσφερει το Bdsm . Ο σαδομαζοχισμος ειναι η σωματικη.
Ετσι καποιοι εθιζονται σε αυτη την ψυχολογικη ευφορια του να εχουν αντικτυπο απεναντι στους αλλους και επιτελους να κανουν αυτο που λενε και να επηρεαζουν τη ζωη τους. Ειναι σαν ενα ψυχολογικο ναρκωτικο , τρομερα εθιστικο . Θα σου πω τι θα κανεις πως θα το κανεις.. control freaks που αυθαιρετα απαιτουν να εχουν την τελικη λεξη στις ζωες των αλλων χωρις κανεις να τους εχει δωσει αυτο το δικαιωμα. Το πηραν μονοι τους.
Οι λεξεις που βασανιζουν το μυαλο τους ειναι τρεις : attention , acknowledgment, preassure for validation.
Αυτο αποζητουν απεγνωσμενα και μεσα στη φρενιτιδα της αναζητησης τους καταληγουν σε ντελιριακα μανιφεστα "παλικαριας", " Αντρικειας στασης","Ντεφακτο ανωτεροτητας τους", "Δυναμης","Υπεροχης" και αλλων ιδεοληψιων χαρης , λεβεντιας και ποιος ξερει τι αλλο θα σκεφτουν να ντυσουν την αισθηση του ανικανοποιητου της ζωης τους. Sense of worthlessnes τους μαστιζει οπως και καθε εναν που τοποθετει εαυτον σε "ανωτερα" σκαλια.
Καημενα παιδια , ηθελαν μονο λιγο προσοχη.....
Δειχνω κατανοηση εν τελει, δεν ειναι κακοι απλα ζουνε σε ρωμαλεα παραμυθια .. της χαλιμας

 

νομιζω πως μιλατε για διαφορετικα πραγματα.
ο DeSade μιλα για κυριαρχικη συμπεριφορα και την καθοριζει μονο σαν εκεινο το κομματι στην προσωπικοτητα που κυριαρχει αμεσα στην υποτακτικη του και οχι για το συνολο εκεινων των χαρακτηριστικων που δημιουργουν μια κυριαρχικη αναπτυγμενη προσωπικοτητα που ειναι ενα συνολο χαρακτηριστικων και συμπεριφορων και που δεν εκφραζεται μονο μεσα απο το κομματι της αλληλεπιδρασης με την υποτακτικη του στο οποιο αναφερονται ο Mavrobasilis και η lara[E-p] και με το οποιο συμφωνω κι εγω.
δεν μπορω να μιλω για κυριαρχικη ψυχοσυνθεση και να αναφερομαι σε ενα μονο κομματι μιας προσωπικοτητας και εκφρασης της, αλλα για τον τροπο που μια κυριαρχικη ψυχοσυνθεση εκφραζεται γενικοτερα. και ειτε το αντιλαμβανονται καποιοι ειτε οχι, το συγκεκριμενα χαρακτηριστικα και συμπεριφορες δημιουργουν την κυριαρχικη ψυχοσυνθεση και οχι μια μεμονωμενη και περιορισμενη στα πλαίσια της ερωτικής έκφρασης (ειτε συνειδητα ειτε οχι) συμπεριφορα κυριαρχιας (με την εννοια του λεξικου) δημιουργει τον κυριαρχο.
το οτι καποιοι υιοθετουν μια συμπεριφορα για οση ωρα διαρκει η αλληλεπιδραση τους με την υποτακτικη τους δεν τους κανει αυτοματα κυριαρχικης ψυχοσυνθεσης, αλλα και να ειναι κυριαρχικης ψυχοσυνθεσης μπορει να επιλεξουν να εκφραζονται μονο στο συγκεκριμενο κομματι, οπως ειπε και ο Mavrobasilis να το διαχωριζουν απο την καθημερινοτητα τους. και το οτι καποιοι δεν μπορουν και δεν θελουν να διαχωρισουν απο την καθημερινοτητα τους την ουσια τους, και δεν χρησιμοποιουν το Ds σαν ερωτικη εκφραση και μονο δεν τους κανει κομπλεξικους και ουτε ατομα που προσπαθουν να κυριαρχουν με τους τροπους που περιγραφει ο DeSade και απο οσα διαβασα ουτε ο Mavrobasilis ουτε η lara[E-p] μιλησαν για αυτο αντιθετα ειπαν πως ο κυριαρχος δεν προσπαθει να επιβαλει καμια κυριαρχια στους γυρω του με τον τροπο που περιγραφει ο DeSade, γιατι ακριβως δεν ειναι κομπλεξικοι και δεν εχουν αναγκη να το κανουν.

και θα συμφωνησω επισης με αυτο το σημειο:

εδω αναφερετε στις γυναικες που ειναι εκ φυσεως υποτακτικες και οχι οπως μοιαζει να το εξελαβαν καποια ατομα, πως καθοριζει πως ολες οι γυναικες ειναι υποτακτικες-κι αν το νομιζει δεν βγαινει αυτο το νοημα μεσα απο το πιο πανω.
οι γυναικες λοιπον που ειναι εκ φυσεως υποτακτικες - δηλαδη σκλαβες και γνωριζουν τι ειναι και τι θελουν, δεν προκειται να υποταχτουν σε ατομα που περιοριζουν την κυριαρχικοτητα τους και την αντιλαμβανονται μονο σαν ερωτικη εκφραση, ακριβως γιατι γνωριζουν πως οι ιδιες εχουν αναγκη μια συνεχη και οχι διακεκομμενη ανταλλαγη εξουσιας. οσο κι αν σεβονται τις επιλογες καποιων για κατι τετοιο, ασχετα με το πως αυτου του ειδους οι κυριαρχικοι το δικαιολογουν (φιλελευθερισμο, δημοκρατικοτητα, ισοτητα), δεν ειναι αυτο που οι ιδιες χρειαζονται, γι΄ αυτο και τους αποφευγουν. υπαρχουν ομως αλλες (η πλειοψηφεια θα ελεγα) που ψαχνουν ακριβως για περιορισμενη ανταλλαγη εξουσιας.
το να προσπαθουν ομως ατομα που ασπαζονται τετοιες αντιληψεις να κατονομασουν ως ανώριμους ή/και κακομαθημένους οσους εχουν διαφορετικες απο τους ιδιους αντιληψεις ειναι πιο φασιστικο-μια και αρχισατε να μιλατε για φασισμο- απο ολο τον φιλελευθερισμο στον οποιο προσπαθειτε να βασισετε τις ανυποστατες αυτες κατηγοριες με τις γελοιες καρικατουρες κυριαρχων σαν τις μοναδικες εικονες εκφρασης κυριαρχικης ψυχοσυνθεσης εκτος κρεββατοκαμαρας.

 

Νομίζω ότι αυτό είναι το κύριο ερώτημα του Ηλία, εστιασμένο στους Κυρίαρχους.

Και μπορεί να είναι κάτι που απορρίπτουμε σε δεοντολογικό επίπεδο όσοι γράφουμε, είναι όμως ένα κοινότατο πρόβλημα που πιθανότατα συναντάται σε άπειρους, δηλαδή που δεν έχουν χειριστεί στη ζωή τους σύνθετες και με αμφίβολη έκβαση καταστάσεις και ανώριμους κοινωνικά Κυρίαρχους. Ή από νέους που ακόμα δεν έχουν διαχειριστεί πλήρως το μαστεριλίκι τους και έχουν μέσα τους φόβους, ερωτήματα και άγχη γι αυτό.

Πιθανότατα δε, κάτι να έχει δει ο Ηλίας σε κανάλια και σε πλατείες για να θέτει αυτό το ερώτημα.

Από τις δικές μου εικόνες, οι BDSM Κυρίαρχοι με εμπειρία Κυρίαρχων, με βιώματα, με επιτυχίες, με αποτυχίες, που με κόπο έχουν ξεπεράσει και διευθετήσει τα προσωπικά τους διλήμματα και αναζητήσεις, έχουν μάλλον ήπιο κοινωνικό προφίλ και καμμία επιδεικτικότητα όσον αφορά το στάτους τους.

Αυτοί οι Κυρίαρχοι είναι άνθρωποι που σε κοινωνικό - επαγγελματικό επίπεδο θα εκχωρήσουν εξουσία σε άλλους όταν δουν ότι αυτό είναι πιό λειτουργικό και θα το κάνουν χωρίς κανένα κόμπλεξ. Αλλά είναι έτσι όταν έχουν φτάσει σε ώριμο στάδιο Κυριάρχου και αυτό δεν γίνεται εύκολα, ούτε στην πρώτη νεότητα, ούτε με την πρώτη εμπειρία συνεδρίας ή D/s σχέσης.

Όσο για την προσωπική μου θέση, αποφεύγω να βάζω πρότυπα για τους άλλους, γιατί τότε το αποτέλεσμα θα ήταν ότι θα ανέβαζα συνεχώς τον πήχυ και μάλιστα χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Πρότυπα βάζω για τον εαυτό μου, ή μάλλον σταδιακά και on a best efforts basis <s> αποδέχομαι τα πρότυπά Του για τη δική μου συμπεριφορά.

Η αλήθεια όμως είναι ότι το "σιδερένιο χέρι σε βελούδινο γάντι" ως γενική συμπεριφορά Κυρίαρχου είναι το κυριώτερο φετίχ μου   Ισως να πρέπει να γράψω μία βιτσιόζικη εφαρμογή του στον διαγωνισμό για τα βίτσια που έχει ανοίξει ο DreamMaster  

 

Ένας κύριος δεν επιτρέπει σε μια κυρία να του ανάψει το τσιγάρο. Το αντίθετο όμως είναι ένδειξη ιπποτισμού και καλής γνώσης του savoir vivre.

Ενδιαφέρον φετίχ Λίλλυ μου. Ακόμα όμως πιο ενδιαφέρον για μένα το δηλητηριώδες δαχτυλίδι κάτω από το γάντι που έκρυβαν οι κυρίες στην Αναγέννηση και ξεσκέπαζαν το χέρι για φίλημα οπότε επιθυμούσαν 

Αστάρτη

 

Η διαλεκτική του Αφέντη και του Σκλάβου

Με αφορμή το thread αυτό, που άνοιξε ο Ηλίας, θα προσπαθήσω να προσθέσω μια άλλη, λίγο διαφορετική, οπτική γωνία στο θέμα (επιχειρώντας παράλληλα ένα μίνι split για να δώσω έναν άλλο αέρα στο ίδιο θέμα). Για να το κάνω αυτό θα βασιστώ στο παρακάτω απόσπασμα:

Σε μια σχέση Κυριαρχίας / υποταγής, λόγω της δυναμικής της, πολλές φορές ένας Κυρίαρχος μπορεί όντως να αισθάνεται μέσα του ανώτερος και να το εκφράζει αυτό είτε δημόσια, είτε κατ’ ιδίαν. Πολλοί έχουμε όντως ακούσει να ξεστομίζονται φράσεις γενικά μειωτικές για τους υποτακτικούς, ή να εκφράζονται ανάλογες συμπεριφορές από άτομα Κυριαρχικά, πέρα από τα όρια ενός παιχνιδιού Κυριαρχίας / υποταγής… Έχουν όμως βάση; Είναι ένα άτομο υποτακτικό όντως κατώτερο από ένα άτομο που εκφράζεται και συμπεριφέρεται Κυριαρχικά;

Θα δώσω ένα στοιχείο ακόμα που ίσως προσφέρει κάποια διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος και προτείνω να το δούμε μέσα από το παρακάτω πρίσμα:

Σύμφωνα με τον Hegel (Georg Wilhelm Friedrich Hegel – 1770-1931), ένα Γερμανό φιλόσοφο του 19ου Αιώνα (Το όνομά του είναι όντως Georg χωρίς το e) , ο "Αφέντης" είναι μια "οντότητα" που ορίζει τον εαυτό της μόνο μέσα από την αμοιβαία σχέση με την "οντότητα" του σκλάβου. "Η οντότητα του Αφέντη δεν είναι ανεξάρτητη, αλλά εξαρτημένη" αναφέρει ο Hegel μέσα στο βιβλίο του "Φαινομενολογία του Πνεύματος" (Phenomenology of Spirit - 1907).

Ένα από τις βασικά συμπεράσματα που βγαίνει από αυτή την διαλεκτική είναι η ιδέα πως στην πραγματικότητα ανάμεσα σε έναν Αφέντη και ένα Σκλάβο υπάρχει μια αμοιβαιότητα, μια αμοιβαία αλληλοεξάρτηση ανάμεσα στους δύο, και όχι μια κάθετη και απόλυτη σχέση Κυριαρχίας – υποταγής.

Σύμφωνα με τον Hegel και ο Αφέντης και ο σκλάβος αντιλαμβάνονται την ίδια τους την ύπαρξη μόνο σε σχέση με τον άλλο. Αν δεν υπάρχει αυτή η αποδοχή, τότε δεν υπάρχει σχέση Κυριαρχίας – υποταγής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο σκλάβος να μοιράζεται την δύναμη του Αφέντη μια και ο τελευταίος μπορεί να ορίσει τον εαυτό του μόνο μέσα από την αντίθεσή του με τον σκλάβο. (Δηλαδή, ο Αφέντης χρειάζεται τον σκλάβο για να νομιμοποιήσει το συγκριτικό του προνόμιο. Αν δεν υπάρξει σκλάβος, δεν υπάρχει και Αφέντης).

Επίσης, σύμφωνα με την λογική του Hegel, ο σκλάβος για να είναι σκλάβος πρέπει να αποδεχτεί κάποιον σαν Αφέντη του και να του αποδώσει αυτό τον ρόλο. Χωρίς κάποιον να κυριαρχεί πάνω του, ούτε εκείνος θα είναι σκλάβος. Αν δεν υπάρχει Αφέντης, δεν υπάρχει και σκλάβος.

Τι πιστεύετε εσείς για αυτό; Συμφωνείτε με τον Hegel και την αξία που δίνει ουσιστικά στον υποτακτικό; Είναι όντως έτσι τα πράγματα; Μήπως μέσα από αυτή την αλληλοεξάρτηση και το γεγονός πως είναι απαραίτητος σε έναν Κυρίαρχο, προστατεύεται, ή θα πρέπει να προστατεύεται, ουσιαστικά η αξία ενός υποτακτικού;

 

Υπονοείς πως όλοι οι Αφέντες δεν είναι Κύριοι? lol
Να θυμήσω μπας και το ξέχασες πάλι πως είσαι σε bdsm φόρουμ. Το να γίνεται κατάχρηση της ελαστικότητας του φόρουμ αναφορικά με τους βανίλλα χρήστες που είναι εδωμέσα φιλοξενούμενοι, με την προσπάθεια να διαστρεβλώνουμε μέσα από τις βανίλλα αντιλήψεις μας και να προσβάλλουμε αυτούς που μας φιλοξενούν δεν νομίζω να είναι κίνηση ατόμου που σέβεται το χώρο και τη φιλοξενία που του προσφέρεται.
Τις διαφορές μας με τους βανίλλα τις ξέρουμε και σεβόμαστε τις δικές τους επιλογές, νομίζω το λιγότερο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε είναι σεβασμό στις δικές μας, χωρίς τέτοιου είδους εξυπνάδες.