Επιθυμία και έκφραση

Ας υποθέσουμε πως μία υποτακτική (ή ένας υποτακτικός αντίστοιχα) έχει κάποια έντονη επιθυμία που σχετίζεται με τη συμπεριφορά του Κυρίου της προς εκείνη. Στη συγκεκριμένη φάση της ζωής της η επιθυμία αυτή δεν εκπληρώνεται και η ίδια δεν έχει ιδέα για το αν και πότε θα εκπληρωθεί. Το γεγονός αυτό της προκαλεί συχνά δυσάρεστα συναισθήματα. Μία δεδομένη στιγμή, το συναίσθημα της έλλειψης αυτής είναι αρκετά έκδηλο. Θα παρουσιάσω τρεις πιθανές εκδοχές της στάσης που θα μπορούσε να ακολουθήσει. (Τα παραδείγματα τα χρησιμοποιώ μόνο για περισσότερη παραστατικότητα.)

1. Εκφράζει με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο το συναίσθημα και την επιθυμία της στον Κύριό της.
Παράδειγμα:
-Έχεις κάποιο πρόβλημα;
-Ναι. Υπάρχει κάτι που θα ήθελα (ή θέλω) και δεν το έχω.
-Ποιο είναι;
-Θα ήθελα (ή θέλω) να νιώσω πιο έντονο καταναγκασμό στην καθημερινότητά μου.

2. Αποκρύπτει το συναίσθημα και την επιθυμία, καθοδηγούμενη από κάποιους φόβους της.
Παράδειγμα:
-Έχεις κάτι;
-Όχι, τίποτα. (με χαμόγελο στα χείλη και ήρεμο τόνο της φωνής της)

3. Προσπαθεί να δηλώσει την επιθυμία της με έμμεσο τρόπο
Παράδειγμα:
-Έχεις κάτι;
-Δεν ξέρω. (με λυπημένη έκφραση προσώπου)
-Καταλαβαίνω πως κάτι έχεις. Σε ακούω.
-Απλά νιώθω λίγο μπερδεμένη.
-Για ποιο λόγο;
-Δεν ξέρω ακριβώς… δεν είμαι και σίγουρη για το τι μου συμβαίνει… Ίσως να μου λείπει κάτι… Μου φαίνεται πως δε λειτουργώ και πολύ καλά, πως είμαι λίγο χύμα… αλλά μπορεί και να μην είναι αυτό… κτλ. κτλ. κτλ.

Ποια στάση θεωρείτε καταλληλότερη για σας ή και γενικότερα; Ποιά στάση ακολουθείται συνηθέστερα στην περίπτωσή σας και ποια είναι επιθυμητό να ακολουθείται;

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

To 2 επικαλείται τον mentalist μέσα στον Κ, οπότε απόρρίπτεται.
Το 3 είναι καλό γιατί περνάει το μήνυμα χωρίς να δείχνει απαίτηση από τον/την υ.
Το 1 είναι λύση τελευταίας ανάγκης! 

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

το πρωτο
εφ'οσον ξερει τι θελει,ξερει τι της/του λειπει ο απλουστερος,εντιμοτερος και ουσιαστικοτερος τροπος να το συζητησει η/και να το διεκδικησει ειναι ο αμεσος,ο ευθυς,χωρις φιοριτουρες και υπονοουμενα.

 

Το 2ο οχι.Υποτίθεται οτι πρέπει να υπάρχει πλήρης διαφάνεια (από την πλευρά της υ βεβαίως) πράγμα που κάνει την απόκρυψη αντιδεολογική και την υ γεμάτη με αίσθημα ανικανοποίητου. Βέβαια, υπάρχει και η πιθανότητα να μην δεχτεί ο Κ να ικανοποιήσει την επιθυμία της, για οποιονδήποτε λόγο, αλλά τουλάχιστος σε αυτή την περίπτωση θα είναι ο Κ που θα ελέγχει τα όποια συναισθήματά της.

Όσον αφορά στα υπόλοιπα 2, θεωρώ πως έχει να κάνει με τον Κ.
Κάποιοι θα θεωρούσαν πως στην 3η περίπτωση η υ "τρίβεται", θα θεωρούσαν πως της τα βγάζουν με το τσιγκέλι, πως τους παιδεύει και πιθανότατα θα εκνευρίζονταν.
Κάποιοι θα έβρισκαν το ύφος της 1ης πιο "απαιτητικό" από όσο θεωρούν ενδεχομένως οτι πρέπει να εκφράζεται η υ τους.

Γενικά θεωρώ πως η 1η παραείναι άμεση και η 3η παραείναι πλάγια.
(Η 2η απορρίπτεται όπως και να'χει)

Προσωπικά, πιστεύω πως θα έκλινα προς την 1η περίπτωση. Και απλά θα ευχόμουν ο Κ να μην το παρεξηγούσε ή να μην το θεωρούσε καλή ευκαιρία για να με πλακώσει  

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

Συμφωνώ με την Georgia, αλλά ταυτόχρονα θέλω να πω ότι αυτά είναι τελείως θεωρητικά.
Πολλά εξαρτώνται από το σημείο στο οποίο βρίσκεται η σχέση.
Ξέρω ότι αυτό ακούγεται τελείως vanilla και δεν έχει άμεση σχέση με το BDSM, είναι όμως αυτό που έχω δει στην πράξη.
Όταν ο σύντροφος σου αρχίζει και μοιράζεται τη ζωή του μαζί σου (δεν εννοώ μόνο την περίπτωση 24/7, εννοώ να αρχίζει να μοιράζεται τη ζωή του)
τόσο πιο δύσκολο είναι να απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα με απόλυτο τρόπο.
Αν με ρωτήσει κάποιος "Υπάρχουν πράγματα στη κοινή ζωή με τον σύντροφο σου που θα ήθελες να ήταν αλλιώς;" θα πω, ναι.
Από κάποιο σημείο όμως και μετά ζυγίζω τα πράγματα και αποφασίζω ότι η σχέση στο σύνολο της, αξίζει περισσότερο από το να διεκδικήσω (χωρίς σίγουρο αποτέλεσμα) τα λίγα πράγματα που με ενοχλούν.
Ναι, το απόλυτα ειλικρινές, θα ήταν να του πω "αυτό με ενοχλεί". Καταλαβαίνω όμως ότι εκείνος με τη σειρά του περιμένει να είμαι ανεκτική και να μην τον στεναχωρήσω στο συγκεκριμένο θέμα. Έτσι το 1ο, που φαίνεται το πιο ειλικρινές, είναι ταυτόχρονα και ο καλύτερος τρόπος είτε να πληγώσεις τον σύντροφο σου είτε να πας από τη σχέση στη μη-σχέση. Επίσης το 2ο ενώ φαίνεται υποκριτικό, σε αρκετές περιπτώσεις είναι η μόνη λύση (αν κάποια ή κάποιος έχει στριμμένη πεθερά, ή μέλλουσα πεθερά τέλος πάντων, μπορεί να καταλάβει εύκολα τι εννοώ... ).

 

Ίσως η πιο σωστή επιλογή. Ξεκαθαρίζει εξ' αρχής τη θέση της και, κατά συνέπεια, λαμβάνει μία ξεκάθαρη απάντηση, είτε είναι θετική, είτε αρνητική.

Ίσως να μπορούσε να λειτουργήσει μια φορά. Ίσως και δύο. Αλλά σε βάθος χρόνου, τι είδους σχέση μπορεί να βασιστεί στην απόκρυψη των θέλω του ενός μέρους και στο φόβο; Θεωρώ πως το μόνο βέβαιο θα ήταν το να καταλήξει η σχέση σε αποτυχία.

Δε θα ήθελα με τίποτα να βρίσκομαι στη θέση του κακομοίρη που δέχεται όλη αυτή την ταλαιπωρία. Το βρίσκω παντελώς ψυχοφθόρο για κάποιον να πρέπει να ανέχεται αυτή την κατάσταση και να πρέπει να ψυχανεμιστεί τι είναι αυτό που προκαλεί την (ψεύτικη) στενοχώρια. Υποθέτω, δε, ότι το μόνο που θα καταφέρει, στο τέλος, η υποτακτική, κάνοντας αυτή τη μέθοδο κανόνα, είναι να προκαλέσει την πλήξη του Κ και, κατά συνέπεια, να οδηγηθεί η σχέση σε τέλος.

 

Απάντηση: Επιθυμία και έκφραση

Αρχικά θεωρώ πολύ θετικό, το γεγονός πως τη Ρωτά!
Από τη στιγμή που τη Ρωτά, είναι υποχρεωμένη να απαντήσει και οπωσδήποτε ειλικρινά, χωρίς να Τον ταλαιπωρεί.

Οπότε προσωπικά εγώ θα έλεγα έντιμα κι ειλικρινά τι με απασχολεί, απλά ίσως με ένα πιο μαλακό τρόπο.
Πάντοτε αφήνω περιθώριο πως αυτό που σκέφτομαι μπορεί να μην είναι και ορθό απαραίτητα.

Παράδειγμα:
-Έχεις κάποιο πρόβλημα;
-Υπάρχει κάποιο θέμα που με απασχολεί.
-Ποιο είναι;
-Όσο περισσότερο μεγαλώνει η υπακοή μου και ωριμάζει η σχέση μας, νιώθω την επιθυμία για πιο έντονο καταναγκασμό στην καθημερινότητα μου.

Δεν κατηγορείς, δεν απαιτείς, δεν πιέζεις απλά εκφράζεις αυτό που σε απασχολεί. 

 

Αγαπητή Sumisa,

με την παραδοχή πως μία M/s σχέση βασίζεται στην παραχώρηση του ελέγχου από το s στο Μ, καταλαβαίνει κανείς εύκολα πως η τάση των s να γίνονται αντιληπτά ως "καλά s", ενίοτε τα θέτει εκτός M/s σχέσης. Τούτο γιατί στην προσπάθειά τους να είναι "καλά" προχωρούν τα ίδια σε χειρισμούς της σχέσης, πράγμα το οποίο υποσκελίζει τη σχέση στην ίδια τη βάση της, δηλαδή την παραχώρηση του ελέγχου.

Αυτό σημαίνει επί της ουσίας πως άλλος τρόπος πλην του πρώτου που ανέφερες δεν υπάρχει. Στη δεύτερη περίπτωση το s λέει ψέματα. Στη δε τρίτη επιλέγει να πει την αλήθεια με τρόπο ώστε να κάνει το Μ να πιστεύει ότι μόνο του την αντελήφθη. Γίνεται δηλαδή λόγος για ξεκάθαρους χειρισμούς, και στις δύο περιπτώσεις.

Η τήρηση μίας M/s σχέσης απαιτεί εκατέρωθεν σπονδές, γερό στομάχι και προσήλωση στο στόχο (τη μεταφορά του ελέγχου). Όταν μιλώ για σπονδές, αναφέρομαι κυρίως σε αυτή που αφορά στη συντριβή της ιδανικής Μ/s σχέσης, όπως την έχουν αμφότερα τα μέλη ίσως αρχικά κατά νου.

Από την πλευρά του s είναι αναγκαία η διαπίστωση πως το Μ δεν είναι ρεαλιστικά εφικτό να ψυχανεμίζεται όλες τις επιθυμίες ή ανάγκες του, και άρα αποκαθήλωση του από το βάθρο του, ένα βάθρο στο οποίο τοποθετήθηκε από το s, για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του s - την επιθυμία του s, αν προτιμάς, να βιώσει την απόλυτη M/s σχέση με κάποιον που μπορεί να το διαχειριστεί απόλυτα. Δεν μπορεί το Μ να ασκήσει μία απόλυτη διαχείριση. Πρώτον γιατί δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο και δεύτερον γιατί δεν είναι τελειο. Η παροχή μίας πληροφόρησης προς το Μ, πως κάτι δεν βαίνει καλώς, μπορεί σε πρώτο επίπεδο ανάλυσης να κηλιδώνει την εικόνα της τέλειας σχέσης (με το τέλειο Μ που τα γνωρίζει όλα και τα κανει όλα σωστά), μακροπρόθεσμα όμως αποτελεί θεμέλιο για τη δημιουργία μιας πραγματικά ισχυρής σχέσης.

Από την πλευρά του Μ, η απαίτηση για παράδοση του ελέγχου και για ειλικρινή έκφραση πρέπει να γίνεται κατανοητό και σεβαστό πως δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από πληροφορία που ίσως δεν είναι ευχάριστη. Αν το Μ ζήτησε την αλήθεια, τότε αυτό σημαίνει πως θεωρεί εαυτόν ικανό να τη διαχειριστεί με ψυχραιμία και σύνεση. Η αρνητική αξιολόγηση από το s είναι μία πληροφορία που μπορεί ως προς το περιεχόμενό της να κρίνεται όχι ευχάριστη, πλην όμως ως προς το ότι αποτελεί ένδειξη μίας υγιούς σχέσης με κριτήριο την επικοινωνία θα πρέπει να θεωρείται εξαιρετικά πολύτιμη.

Η ειλικρινής έκφραση του s είναι μία εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και για τα δύο μέλη. Ελπίζω να μην βιαστούν κάποιοι συνομιλητές να "απορήσουν" γιατί η ειλικρίνεια θεωρείται δύσκολη υπόθεση. Είναι εύκολο να την επικαλούμαστε, αλλά είναι δύσκολο να κοιταχτούμε στον καθρέπτη γυμνοί, είναι δύσκολο στην αυτοκριτική μας να βάλουμε το νυστέρι παραμέσα από το "είμαι υπερβολικά καλός/ή και αφελής" και το "συνηθίζω να τρώω τα νύχια μου" και είναι δύσκολο να κοιτάξουμε τον πατέρα κατάματα και να του πούμε ότι δεν μας αγάπησε αρκετά.

Ως προς το περιεχόμενο της πληροφορίας τώρα "θέλω περισσότερο καταναγκασμό", σημαίνει "θέλω να παραδώσω περισσότερο έλεγχο και να εισπράξω περισσότερη καταπίεση (ασφάλεια)". Σημαίνει μάλλον εν τέλει "θέλω περισσότερη προσοχή". Έτσι τουλάχιστον θα το ερμήνευα εγώ αν δεν είχα περαιτέρω διευκρινίσεις. Το αν περισσότερη προσοχή έχει νόημα να δοθεί κατόπιν σχετικού αιτήματος θα προτιμήσω να μην το αναπτύξω εδώ γιατί εντός των ημερών θα αναρτήσω σχετικό νήμα. Εντούτοις, θα προσθέσω ότι στην περίπτωση όπου αμφότερα τα μέλη έχουν διάθεση για παραχώρηση/ανάληψη ελέγχου, τότε ένα τέτοιο αίτημα ίσως να σταθεί η κατάλληλη αφορμή να βρεθούν βιωσιμότερες φόρμουλες διαχείρισης του ελέγχου μέσα στη σχέση - μερικές φορές θέλουμε να δώσουμε πολλά αλλά δεν ξέρουμε πώς ο έτερος θα μπορέσει να τα εισπράξει.

 

Εάν η επιθυμία είναι έντονη στο βαθμό ανάγκης θα ζητήσω την άδεια Του για να του μιλήσω γιαυτό που με απασχολεί.Άρα το πρώτο,με τον τρόπο που πρέπει.Όλοι μιλάμε.Απλά η σκλάβα εκφράζεται διαφορετικά από τον Κ.
Εάν με ρωτήσει και πάλι θα του απαντήσω ειλικρινά.
Ωστόσο δεν διευκρινίζεται για τι είδους επιθυμία μιλάμε.
Την δευτερη περίπτωση που σπεύσατε να απορρίψετε αμέσως εγω δεν την απορρίπτω. Αν η επιθυμία μου είναι κάτι όχι ιδιαίτερα επείγον ή σημαντικό,η κάτι που μπορεί να περιμένει και τον βλέπω αγχωμένο και κουρασμένο,θα του πω ότι δεν έχω τίποτα εκείνη την στιγμή.
Υπάρχει και το αύριο και το μετά για να μιλήσουμε πιο σωστά.
Έστω ότι γυρνάει πτώμα από την δουλειά και Τον βλέπω πως είναι, Τον ξέρω...και δείχνει το ενδιαφέρον να με ρωτήσει τι έχω...ε όχι δεν θα ανοίξω θέμα εκείνη την ώρα.(Εξάλλου είναι αποδεδειγμένο το που θα καταλήξει...)Θα του πώ τίποτα.Δεν χάθηκε ο κόσμος να το συζητήσουμε άλλη στιγμή.

 

Απάντηση: Re: Επιθυμία και έκφραση

Απο την λιγοστη εμπειρια μου ως τωρα θα ηθελα να ρωτησω το εξης.. Το να αποφασιζει η s οτι δεν ειναι η καταλληλη στιγμη για να θειξει ενα θεμα,απο τη στιγμη μαλιστα που την ρωταει ο Κ, δεν ειναι παραβιαση των κανονων του Κ? Δηλαδη δεν προσπαθει η s να ελεγξει την κατασταση?

 

Re: Απάντηση: Re: Επιθυμία και έκφραση

Κάποιοι έχουν την τάση να μπερδεύουν τον Κ με Θεό.Εγώ δεν το έχω αυτό.
Διευκρίνισα πως την ανάγκη μου θα την έλεγα οποιαδήποτε στιγμή.
Αν όμως εγώ σκέφτομαι τις επιθυμίες μου όταν Εκείνος μπορεί να είναι κομμάτια, για μένα αυτό είναι λάθος.Και δεν είπα ότι θα κρύψω τις σκέψεις μου τις οποίες πάντοτε του εκφράζω.Είπα ότι θα του τις αναφέρω κάποια άλλη στιγμή.
Ίσως πάλι να το λέω αυτό επειδή μου έχει δείξει πως αυτό Του αρέσει  
Μπορεί και οι απόψεις Του επί του θέματος να είναι αυτές ακριβώς, που ξέρεις? 
Αν πάλι κάνω λάθος, συγνώμη Του ζητώ, απλά δεν μαρέσει η κρεββατομουρμούρα   .Προτιμώ αληθινή κουβέντα με ουσία.

Υ.Σ Που ξέρεις ποιοι είναι οι κανόνες του Κ, ώστε να μιλάς για παραβίασή τους???

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Επιθυμία και έκφραση

Σιγουρα υπαρχουν καποιοι/ες που μπερδευουν τους Κ με Θεους αλλα δεν ειμαι μια απο αυτες. Προφανως η καθε σχεση εχει τους δικους της κανονες και κωδικες που εγω φυσικα δε γνωριζω..Η ερωτηση μου ηταν ακαδημαικου ενδιαφεροντος οχι προσωπικου