Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

Να υποταχτεί θέλει και αυτή που εκπαιδεύεται για σκλάβα, αλλά ακόμα θέλει πολύ να μάθει να υποτάσσεται. Αυτό που μπορεί να την ελκύει ιδιαίτερα στην υποταγή και να την οδήγησε στην αναζήτηση της εκπαίδευσης είναι η ανάγκη για μία μεθοδική, μη ελεγχόμενη από την ίδια άρση των αναστολών, της ντροπής, της άγνοιας και των ταμπού που την εμποδίζουν να εκφράζεται υποτακτικά και να απολαμβάνει.

Η μαθητευόμενη μπορεί να έχει αφεθεί να παραδόσει τον έλεγχο λιγότερο από μία υποτακτική αλλά, σε αντίθεση με την υποτακτική, δεν θέτει όρια και όρους. Δεν γνωρίζει τόσο καλά ακόμα τον εαυτό της ώστε να μπορεί να το κάνει αυτό και δεν δικαιούται να το κάνει στην πορεία της εκπαίδευσής της. Αυτό, το ότι αυτή δεν βάζει όρους δηλαδή, μπορεί να το βρίσκει ιδιαίτερα ελκυστικό και να αγγίζει μία ανάγκη της, που ακόμα δεν ξέρει να βιώσει ολοκληρωμένα.

Πιθανά τα αρχικά κίνητρα κάποιας που επιλέγει να υποτάσσεται να είναι περισσότερο συναισθηματικά σε σχέση με κάποια που εκπαιδεύεται και ίσως να είναι πιό εγκεφαλική. Αν και πιστεύω ότι στην πορεία η εκπαιδευόμενη θα μάθει να αφήνει τον συναισθηματισμό της να εκφραστεί ενώ πιθανά η υποτακτική θα μάθει να ελέγχεται, όταν απαιτείται.

Αισθάνομαι ότι η ανάγκη για υποταγή γεννά την επιθυμία για εκπαίδευση, αλλιώς γιατί κάποια που δεν ένιωσε κάτι να την ελκύει στην υποταγή θα ήθελε να εκπαιδευτεί; Μετά όμως εξελίσσεται σπειροειδώς η ανάγκη υποταγής>εκπαίδευσης>περισσότερης υποταγής>πιό συνειδητοποιημένης εκπαίδευσης κ.ο.κ.

 

Στις πρώτες μου αναζητήσεις online σχετικά με το bdsm ήρθα σε επαφή με την ιστοσελίδα Best Slave Training.

Αυτό που κυριολεκτικά με συνεπήρε εκείνη τη περίοδο ήταν η διαδικασία εκπαίδευσης χωρίς να σταθώ καθόλου στο αποτέλεσμα. Υπήρχαν πολλά που σίγουρα δεν ήμουν σε θέση να κατανοήσω, αλλά αυτό που με απασχολούσε έντονα και ήθελα εκείνη τη περίοδο ήταν να εκπαιδευτώ. Έτσι απλά, χωρίς να θέσω όρια και όρους, χωρίς να σκεφτώ καθόλου το αποτέλεσμα ή που μπορεί αυτό να με οδηγήσει.

Η διαδρομή από μόνη της μου ήταν αρκετή.

illusion

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

Noμίζω πως και τα δυο μπορεί να συμβούν Κύριε Jp.Αν και θεωρώ πως η πρώτη περίπτωση είναι και η πιο λογική. Η διαδικασία της εκπαίδευσης μπορεί να κάνει ένα υποτακτικό άτομο να συνειδητοποιήσει ευκολότερα ίσως το τι είναι, το να αποδεχθεί τη φύση του ή το να έρθει πιο κοντά στους φόβους του και να τους αντιμετωπίσει.
Από την στιγμή όμως που η ανάγκη-επιθυμία για υποταγή υπάρχει και το υποτακτικό άτομο το ξέρει και έχει συμβιβαστεί με αυτό τότε αυτό που κυρίως αναζητά είναι το να υποταχθεί (ασχέτως αν κατα τη διαδικασία της υποταγής εμπεριέχεται η προβλεπόμενη εκπαίδευση), ωστόσο σε αυτή την περίπτωση προέχει η αναζήτηση της ίδιας της υποταγής.

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

Δεν θέλω να υποταχτώ.
Αλλά έχω ανάγκη να υποτάσσομαι.
Αν δεν είχα την ανάγκη, ακόμα και προτού την συνειδητοποιήσω και της δώσω όνομα, τότε τι θα με έσπρωχνε σ αυτού του είδους τις σχέσεις αντί να βρω ένα καλό παιδί και να περνάμε όμορφα κι ωραία?  

Εκείνο που πετυγχαίνει η εκπαίδευση κατά την γνώμη μου, πέρα από το αυτονόητο, δηλαδή να γνωρίσει η εν δυνάμει σκλάβα τι, πως και με ποιους τρόπους να ευχαριστεί Τον Κύριο της, είναι και να συνειδητοποιηθεί η ανάγκη αυτή και το αναπόφευκτο της, όπως και να μπορέσει να αντιληφθεί η υ. πως δικιά της είναι η ανάγκη.

Βέβαια εύκολα να μιλάμε για ανάγκη υποταγής, αλλά για να φτάσεις στην υποταγή, πρέπει να περάσεις από την παράδοση.
Και η πραγματική παράδοση προϋποθέτει επίσης χρόνο και αλληλεπίδραση και δοκιμασίες και βέβαια...Εκπαίδευση.
Μιλώ για μακροχρόνια διαδικασία και όχι για την αίσθηση -πολλές φορές ψευδαίσθηση- παράδοσης που νιώθει μια σκλάβα υπό συγκεκριμένες συνθήκες και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Εύκολο είναι όταν είσαι βουτηγμένη στην σεξουαλική διέγερση να νιώθεις παραδομένη και έτοιμη για τα πάντα, αλλά πόσο παραδομένη πραγματικά είσαι φαίνεται όταν έχεις να υπακούσεις σ αυτά που δεν γουστάρεις, δεν απολαμβάνεις, μερικές φορές μισείς κιόλας και όπως Γράψατε MasterJp στο νήμα εκπαίδευσης, με τη τσίμπλα στο μάτι.
Και βέβαια ο δρόμος που οδηγεί στην παράδοση χρειάζεται κόπο, χρόνο, προσπάθειες, αφοσίωση και πείσμα.

Όταν βίωσα την Παράδοση συνειδητοποίησα πως ήταν σαν να άλλαξα κεφάλαιο.
Δεν ήταν δηλαδή ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά περισσότερο η απαρχή μιας διαφορετικής διαδικασίας. Σαν να φορούσα γυαλιά και ξαφνικά βγήκαν και έβλεπα τα πάντα σε διαφορετικά χρώματα και σχήματα.
Ήταν για μένα δηλαδή το κλείσιμο ενός κύκλου και το άνοιγμα ενός άλλου με μια εντελώς αλλιώτικη αντίληψη για τα πάντα.

Βίωσα την ανάγκη μου για υποταγή τόσο έντονα, σαν να την έβλεπα κυριολεκτικά μπροστά μου και μπορούσα να την αγγίξω.

Οπότε καταλήγοντας θα συνοψίσω λέγοντας πως κατά την γνώμη μου η ανάγκη -ακόμα και χωρίς όνομα, ασυνείδητα έστω- οδηγεί στην επιθυμία για εκπαίδευση η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην συνειδητοποίηση της ανάγκης αυτής.

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

Καλημερα σας,

αν και δε διαφωνω με αυτο που γραφτηκαν παραπανω, θα κανω για λιγο το συνηγορο του διαβολου και θα πω οτι

η αναγκη υποταγης μου μοιαζει "υποτακτικοκεντρικη"
και
η αναγκη εκπαιδευσης μου μοιαζει "Κυριαρχικοκεντρικη".

Σαφως λοιπον ειναι δυο διαφορετικα πραγματα και η εκπαιδευση ειναι η συνεχεια, η προεκταση της υποταγης (και της Παραδοσης οπως το αναφερει η λαρα).

Ξεφευγωντας λιγο απο το τυπικο, ουσιαστικα η εκπαιδευση, οταν γινεται απο τον Κυριαρχο/Ιδιοκτητη, ειναι πως το υ. ή ο σκλαβος/σκλαβα θα Τον (Την) υπηρετει και ευχαριστει με τον καλυτερο τροπο.

Ειδικοτερα σε περιπτωση σκλαβων, αν η εκπαιδευση γινει απο τριτο ατομο, τα βηματα που ακολουθουνται ειναι πιο κλασσικα (στασεις, ομιλια, ντυσιμο, συμπεριφορα, εμπειριες πονου και ταπεινωσης ισως) αλλα παντα με την παρακατω σειρα:

απο υ. το ατομο κανει ενα βημα παραπερα και εκπαιδευται να γινει slave

H αναζητηση της υποτακτικης επιθυμιας (αν υπαρχει) και η αναγνωριση της (να μη στεκομαστε μονο στις στιγμες που ειμαστε καυλωμενοι/νες) μπορει να γινει απο το ιδιο το υ. ή απο καποιο αλλο ατομο του χωρου (στατους δεν εχει σημασια).

Μονο αφου το αποδεχτει και συμφιλιωθει (μη το υποτιμαμε, ειναι πολυ βασικο) με την ιδεα (οτι δηλ. ειναι υ.) μπορει να ξεκινησει την εκπαιδευση ωστε αυτη να εχει το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα, χωρις παλινδρομησεις και κρισεις υποτακτικοτητας (ή βανιλλιασης ή οπως αλλιως το λεμε).

Το να ξεκινησεις την εκπαιδευση για να δεις αν "το'χεις" (ή αν "το'χει"), στις περισσοτερες περιπτωσεις, θα σε φερει αντιμετωπο με πολλα προβληματα, μερικα απο τα οποια τελικα αποδεικνυονται αλυτα.

cassie

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

Δεν κατανοώ πως εννοεις το υποτακτικοκεντρικη...
Θα μπορούσες να αναπτύξεις λίγο?  

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

(με προλαβαινεις κυριολεκτικα στο παρα πεντε, το φερρυ μπωτ φευγει σε λιγο. Στα γρηγορα λοιπον.)

Θα μιλησω για τον εαυτο μου χωρις να ειναι σιγουρο οτι ολα τα υ. λειτουργουν ετσι.

*εγω* ειχα εντονη την αναγκη για υποταγη. Και την εχω ακομη, πραγμα που με βαζει σε μπελαδες που και που.

Ηθελα να υποταχθω γιατι ηξερα οτι ετσι θα ενιωθα καλυτερα, πιο ηρεμη, πιο ολοκληρωμενη, πιο ευτυχισμενη... το ηθελα δηλ. για μενα. Και ο Αφεντης το ιδιο λεει: υποτασσεσαι γιατι ειναι καλο για σενα.

Το να εκπαιδευτω ομως και, αργοτερα, μεταξυ αλλων, να βραζω τραχανα στις 5 το πρωι γιατι αυτο Τον ευχαριστει (λεω τωρα) ειναι ενα αλλο θεμα γιατι πρωτος αποδεκτης των πραξεων μου θα ειναι ο Αφεντης και υστερα, εμμεσα ή αμεσα, εγω η σκλαβα. Ομως σηκωνομαι, το κανω προθυμα και το σερβιρω με χαμογελο γιατι αυτο εκπαιδευτικα να κανω: να φερνω ευχαριστηση, καθε μερα.

cassie

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

@cassie,

Αν και νομίζω πως ξεφεύγουμε από το θέμα, προσωπικά δεν μπορώ να κάνω καμία σύνδεση της ανάγκης για υποταγή και της ανάγκης για κυριαρχία με ΄΄εγωκεντρικότητες΄΄. Θεωρώ ότι η αποδοχή της υποταγής αλλά και της κυριαρχίας μαζί με τα συνεπακόλουθά της έχει από μόνη της σπάσει το φράγμα του ΄΄εγώ΄΄ και αυτό είναι από το πιο σημαντικά θέματα μέσα σε μια M/s σχέση.

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

@cassie σ ευχαριστώ! Άντεχα μερικές μέρες αλλά ευχαριστώ για την απάντηση  

Θεωρώ προσωπικά πως το ότι η εκπαίδευση αποσκοπεί στο να διδάξει ανάμεσα σε άλλα, τις συγκεκριμένες απαιτήσεις Του Κ. ως αυτονόητο.

Αλλά κατ εμένα δεν αποσκοπεί μόνο εκεί.
Το γεγονός πως απολαμβάνω να ευχαριστώ με κάθε δυνατό τρόπο Τον Κύριο μου, όπως τόνισα και πιο πάνω με την τσίμπλα στο μάτι - ανάλογο της αναφοράς σου στον τραχανά - είναι αναμφισβήτητα μέρος της εκπαίδευσης.

Αλλά το αρχικό ερώτημα Του MasterJp ήταν:

Θεωρώ την ανάγκη υπακοής/υποταγής/προσφοράς ευχαρίστησης, όπως τόνισα και πιο πάνω, απαραίτητη προϋπόθεση για να βρεθεί κάποια εδώ συγκεκριμένα και όχι κάπου αλλού.
Δηλαδή για μένα η ανάγκη είναι η βάση.
Και βέβαια δεν αφορά μόνο τη σκλάβα. Αφορά και τον Αφέντη, εκείνον τουλάχιστο που ενδιαφέρεται για κάτι πέρα από ένα καλοεκπαιδευμένο μαϊμουδάκι που θα διδαχθεί να χαμογελά και να είναι ευχάριστο και να υπηρετεί μηχανιστικά.

Οπότε παρά το ότι δέχομαι ως έναν από τους στόχους της εκπαίδευσης τους συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους μια σκλάβα θα ευχαριστεί τον Αφέντη της, δεν θεωρώ εκείνον ως βασικό στόχο μια και για να καταλήξει εκεί πρέπει να περάσει από διάφορες άλλες διεργασίες που μπορεί γενικά ως μακροπρόθεσμος στόχος να αφορά βέβαια την ευχαρίστηση του, αλλά όπως Ο MasterJp έγραψε στο καταπληκτικό νήμα περί εκπαίδευσης σκλάβας:

Ακόμα και να έχει ήδη εκπαιδευτεί από ένα Αφέντη, αλλάζοντας Αφέντη θα χρειαστεί ξανά κάποιας μορφής εκπαίδευσης - ακόμα κι αν η αρχική της εκπαίδευση ήταν καλή - ώστε να διαμορφωθούν εκ νέου οι αντιλήψεις της βάση των αναγκών και επιθυμιών του καινούριου Αφέντη.
Και αυτό δεν νομίζω να αφορά ΜΟΝΟ το τι τον ευχαριστεί άμεσα, συγκεκριμένες συμπεριφορές και στάσεις, αλλά όπως και αρχικά, όλα όσα αφορούν την κοσμοθεωρία της, τις αντιλήψεις της, την φιλοσοφία της κ.ο.κ.

Αναφορικά δε, με αυτό που έγραψες στο προπροηγούμενο ποστ, πως μια σκλάβα μπορεί να συνειδητοποιήσει τη φύση της και με τη βοήθεια άλλων, προσωπικά αν και το βλέπω ως πιθανό, είμαι απίστευτα δύσπιστη στις κρίσεις άλλων…. αναφορικά με το ποια είμαι, πως πρέπει να ζήσω, τι είναι καλύτερο για μένα και τι επιλογές είναι σωστότερες να κάνω.

Κι επειδή έχω αρκετά παραδείγματα ατόμων που είτε αθώα και χωρίς ατζέντες, είτε έχοντας και ατζέντες και οι συμβουλές τους να έχουν απώτερο στόχο και σκοπό, θα σύστηνα στην κάθε μία και στον κάθε ένα, όταν έρχονται χωρίς να ρωτήσει ο ίδιος, να του πουν αν είναι ή όχι το ένα ή το άλλο, ή αν πρέπει να παραμείνει σε μια σχέση ή να χωρίσει, να ακούνε μεν ευγενικά αν αυτό επιθυμούν, αλλά να μην επηρεάζονται και ν ακούνε τι τους λέει η καρδιά τους και όχι ο οποιοσδήποτε όσο έμπειρος και αμερόληπτος κι αν διατείνεται πως είναι.

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

 

 

Απάντηση: Επιθυμία υποταγής / Επιθυμία εκπαίδευσης

/me εχει πέσει κάτω και κυλιέται απ τα γέλια