Επιχειρήματα

Βεβαίως και υπάρχουν. Η σκέψη δεν είναι ότι καλύτερο και μπορεί να γίνει τροχοπέδη στην εξέλιξη μιας σχέσης που κατευθύνεται σε Ολική Ανταλλαγή. Ιδιαίτερα όταν η σκέψη είναι αποτέλεσμα αυτοκαταστροφικών επαναλαμβανόμενων μοτίβων που χρειάζεται να εξαλειφθούν γιατί αυτό απαιτεί το Κ απο την σχεση και το υ εδωσε συναινεση. Ένας από τους λόγους που λάτρευα τα puppy & pony play ήταν γιατί για όσο ήμουν σ αυτή την κατάσταση, γλύτωνα απο την τυραννία της σκέψης και ανάλυσης. Τι σκέψεις να σου εκφράσει ένα ponygirl ή ένα σκυλάκι ή ένα κηροπήγιο; Ανακουφιστικότατο. Και για τους δύο!  

Όχι απαραίτητα. Για μένα ισχύει, αν δεν έχω ενδιαφέρουσες συζητήσεις δεν καυλώνω και ενδιαφερουσα για μενα ειναι εκεινη η συζητηση που εξιταρει και αναγκαζει τον εγκεφαλο να ξυπνήσει ρε παιδί μου να κάνει ασκησούλες, αλλά έχω αλληλεπιδράσει με άτομα που προτιμούν να μην υπάρχει πολύς διάολογος, για διάφορους λόγους. Μπορείς να σκεφτείς μερικούς;

Συμφωνώ όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα. Δεν είμαι βέβαιη όμως ότι το να κάνω μια θεωρητική συζήτηση για ένα θέμα και μου δίνεται το ελεύθερο να λειτουργήσω ως σκεπτόμενο και δη αποτελεσματικά σκεπτόμενο ον υποσκάπτει ή ανταγωνίζεται το Κ. Γιατί να μην το δω ως "συναγωνιζονται" για μια κοινή σχέση και μέσα από τον διάλογο και την συζήτηση, εξελίσσουν αυτή την σχέση και τους εαυτούς τους; Γιατί τότε οι ανάγκη για όλα εκείνα τα report και τι εκανα και τι σκεφτηκα ολη μερα και ποτε θυμωσα με το Κ και την ταδε εντολη και τι μου εβγαλε η ταδε;

 

Η και οχι.
Το επειδή έτσι γουσταρω, το "η άποψη σου είναι άποψη και έχει ουσία, όταν πω Εγώ " δεν σημαίνει απαραίτητα και υπέρ απλουστευμένα ... " Θέλω άβουλο ον δίπλα γιατι είμαι άχρηστος " σημαίνει
"Γουστάρω να έχω δίπλα μου ο,τι φτιάχνω και ο,τι με καυλώνει και με ξεκουράζει και με εξυπηρετεί. Για αυτό είμαι εδώ" και στον αντίποδα εγώ που θα πω " δεν μετράει η άποψη μου" αν εκείνη τη στιγμή ή πολλές στιγμές δεν μετράει...δεν το κάνω επειδή δεν έχω άποψη. Το κάνω επειδή και αυτή, του ανήκει .

Αν ήθελα να έχω άποψη και να την λέω όποτε και όπως και γενικά να την διαχειρίζομαι εγώ, γιατί να το κάνω αυτό στον εαυτό μου και να μπω σε τέτοια σχέση; Για να την κοψοράψω ;

 

Εσύ σουρλουλού είσαι πνεύμα αντιλογίας, δεν πιάνεσαι  

 

Hahahaha.   

 

Δεν δικαιούται εκτός και αν ως Κ έχω πει ότι δικαιούται. Αν και καλό είναι να εξαλείφεται όσο πιο νωρίς είναι εφικτό η έννοια του "δικαιούται" από το λεξιλόγιο του υ. Δεν είναι αρένα προάσπισης δικαιωμάτων η σχέση Κ/υ και αναζήτησης του δίκαιου. Σαφώς και έχουν υπάρξει στιγμές που μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις είτε σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος, είτε σε θέματα της σχέσης, είτε σε θέματα προσωπικά δικά Μου που έχω αποφασίσει να μοιραστώ μαζί του. Διαφορετικοί άνθρωποι είμαστε, κάποια πράγματα όσο "ένα" και να έχουμε γίνει θα τα αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά επειδή κουβαλάμε διαφορετικό εγκέφαλο/βιώματα ή και επειδή μπορεί να υπάρχουν και ελλειπή στοιχεία. Μπορεί να μην έχει όλα τα δεδομένα από Εμένα το υ για διάφορους λόγους. Εμπιστεύομαι το μυαλό του σκλάβου Μου και όταν επιθυμώ ακούω ή ζητάω να ακούσω τί έχει να πει. Το λαμβάνω σοβαρά υπ' όψιν. Αν θεωρώ ότι φωτίζει κάτι που ως τότε ήταν αφώτιστο και συμφωνήσω θα αναθεωρήσω ή πράξω αναλόγως. Αν θεωρώ ότι δε συμφωνώ όσο καλοπροέραιτη και αν είναι η συνδρομή του, οφείλω να κάνω ή να σκεφτώ με τον τρόπο που επιλέγω καθώς την ευθύνη της απόφασης τη φέρω εγώ. Εκεί οφείλει να κάνει πίσω και να μην επιμείνει, είτε υπάρξει εξήγηση δική Μου με επιχειρήματα, είτε δεν υπάρξει και ειπωθεί, αυτό αποφάσισα και τέρμα. Και πάλι η μη εξήγηση από πλευράς Μου μπορεί να έχει διάφορες αιτίες. Είναι και αυτό εντός των προνομίων της Κυριαρχίας. Όσο για την υπεροχή, αλίμονο αν είναι πράγμα που διαρκώς μπαίνει στο ζύγι. Αυτή είναι κάτι που ή την έχεις ή δεν την έχεις και ή έχει αναγνωριστεί από το υ ή δεν έχει. Αν δεν έχει, δε μιλάμε για σχέση Κ/υ, μιλάμε ή για προκαταρκτικά (ακόμα γνωριζόμαστε) ή για τελειώματα της σχέσης. Είναι το σύνολο της προσωπικότητας, τους ήθους, της διάνοιας και της αισθητικής. Την έχεις ακόμα και όταν οι αποφάσεις σου ως Κ αποδειχτούν λανθασμένες, μην πω ότι κυρίως εκεί την έχεις. Στο πως στέκεσαι στις δικές σου λανθασμένες στιγμές. Γιατί κι αυτές θα υπάρξουν εφ' όσον Κ είσαι μεν, άνθρωπος δε... Κι εκεί επίσης φαίνεται και η ποιότητα/ωριμότητα/σταθερότητα/διακριτικότητα του υ. Α.

 

Σε μια σχέση Κυριαρχίας υποταγής δεν δικαιολογείται ούτε η ευγενής άμιλλα. Η αποδόμηση μιας συλλογιστικής είναι εξ αρχής ανταγωνιστική.

 

Έχει ενδιαφέρον το ότι από τις αντίθετες απόψεις και τα επιχειρήματα,πήγε το θέμα σε κάποια στιγμή σε "χαζό κ/υ κι έξυπνο κ/υ".
Από πότε καθορίζουν το iq οι απόψεις;

Ενδιαφέρον έχει επίσης το ότι το να πεις στο κ σου ότι έχει λάθος σε κάτι που εσύ έχεις πιο πολλές γνώσεις,ξαφνικά γίνεται απόδειξη αμφισβήτησης της κυριαρχίας του.
Δεν μιλάμε για tasks κι αποφάσεις του.Απλή άποψη σε άσχετο θέμα....και είναι ξαφνικά λάθος να εντοπίζεις ένα λάθος και να το λες;
Δε νομίζω...εκτός αν το κάνεις με άσχημο τρόπο.Εκεί αλλάζει το θέμα.

Άλλο να μη σου επιτρέπει να έχεις άποψη όποια στιγμή κρίνει ότι δεν χρειάζεται ή όποτε απλώς δε θέλει για το χ,ψ λόγο κι άλλο να μη σου επιτρέπει γενικώς να εκφράζεις αντίθετες σκέψεις.

@estelwen
Το πάμε λίγο αλλού αλλά μου κέντρισε το ενδιαφέρον...το να κρίνει το υ αν έχει σωστό ή λάθος το κ,είναι αταίριαστο για τη θέση του; Εγώ νόμιζα ότι είτε κρίνεις σωστό κάτι,είτε λάθος,ακολουθείς ή προσπαθείς να ακολουθείς...όχι ότι δε κρίνεις καθόλου εξ' αρχής ούτε φευγαλέα...αυτό θεωρούσα πάει για m/s άνευ όρων κι ορίων.

 

Η άποψη μου για την αναφορά σαν εργαλέιο D/s
Η καθημερινή αναφορά της υποτακτικής είναι ένα σημαντικό εργαλείο στην σχέση Κυριαρχίας υποταγής.
Είναι ένα εργαλείο δύσκολο και για τη υποτακτική, που υποχρεώνεται να υποβάλει καθημερινά στον Κύριό της, μια αναφορά εν είδει σελίδας ημερολογίου, αλλά και για τον Κυριαρχικό ο οποίος οφείλει με συνέπεια να ασχολείται με αυτήν, αλλιώς περιορίζεται η σημαντικότητα του εργαλείου.

Η υποτακτική αναφερόμενη στις καθημερινές της κινήσεις, σκέψεις και συναισθήματα, συνειδητοποιεί την υποχρέωση της να είναι διαυγής απέναντι στον Κύριο της και παράλληλα ανατρέχοντας σε όλα αυτά, αναλογίζεται τα πεπραγμένα της
Μέσα από την αναφορά ξεπερνά ή αντιστέκεται στην όποια διάθεση, να μεταβάλει την αλήθεια της.

Ο Κυρίαρχος μέσα στην αναφορά της υποτακτικής του μπορεί να ανιχνεύσει τις προσδοκίες και τις όποιες επιθυμίες της και ανάλογα με τον τρόπο και το μέτρο της γραφής μπορεί να ανιχνεύσει τις διακυμάνσεις της διάθεσης της.

 

εκφράζεις σκέψεις. ούτε αντίθετες, ούτε ομόθετες. η ταξινόμηση είναι άλλου δουλειά.

η κρίση σου προσφέρεται και υποτάσσεται στην έτερη κρίση.

 

Θεωρώ πως το νήμα αναφέρεται σε γενικά θέματα/συζητήσεις που μπορεί να προκύψουν σε μια D/s σχεση και όχι ειδικά (πρακτικές,tasks κλπ). Με βάση αυτό σχολιάζω κι αν έχω κάνει λάθος καλώ την νηματοθετη να με διορθώσει. @espimain δεν συμφωνώ πως κάθε διατύπωση άποψης επάνω σε ένα ζήτημα είναι ανταγωνιστική. Εαν το Κ άτομο διακρίνει πως το υ μπαίνει με τέτοια πρόθεση στη διατύπωση/έκφραση σκέψης/διάλογο υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο πρέπει να επιλύσει. Όμως δεν είναι απαραίτητο ότι μπαίνει έτσι. Ανταγωνιστικό μπορεί όμως να το κάνει το Κ άτομο, ανάλογα με τον τρόπο που θα χειριστεί μια τέτοια κατασταση. Εάν δεν είναι έτοιμο να ακούσει μια διαφορετική άποψη, εάν η στιγμή δεν είναι κατάλληλη ώστε να ακούσει και να επεξεργαστεί μια αντίθετη άποψη. Ο τρόπος και το ύφος που θα χειριστεί το Κ άτομο μια τέτοια κατάσταση (εφόσον το υ απλά παραθέτει μια γνώμη/αποψη χωρίς κάτι άλλο στο πίσω μέρος του μυαλού του) θα κατευθύνουν και το προς τα πού θα πάει η πορεια της συζήτησης. Η αποδόμηση δεν είναι απαραίτητο να έρθει μέσω σύγκρουσης με το υ. Μπορεί το υ να μην γνωρίσει ποτέ πως αποδόμησε μια αντίληψη ή απόφαση του Κ.

 

Υπάρχουν κάποια πράγματα που διέπουν τις σχέσεις Κυριαρχίας υποταγής.
Το βασικό είναι η ασυμμετρία.
Αυτά ακριβώς τα πράγματα είναι που δεν μπορούν ν΄αποδεχθούν αυτοί που λειτουργούν σε σχέσεις Switch.
Η ασυμμετρία λοιπόν χαρακτηρίζεται από το δίκαιον του Κυριάρχου.
Μας αρέσει δεν μας αρέσει, αν υπάρχει επιδίωξη αποδόμησης συλλογιστικής του Κυριάρχου από μέρους της υποτακτικής, παύει να υφίσταται η σχέση D/s.
Φυσικά ο Κυρίαρχος δεν είναι ηλίθιος, καταλαβαίνει ότι αν πονάει το δόντι του και η υποτακτική του είναι οδοντογιατρός, θα κάτσει και θα κάνει ότι του πει εκείνη στο θέμα του δοντιού του, αλλά αυτό είναι ιατρική δεν είναι BDSM
Αυτό είναι κατανοητό;

 

σε ασύμμετρες σχέσεις η σκέψη (μπορεί να) καθοδηγείται, να υπηρετεί, κλπ.
έννοια δικαιώματος δεν είναι κατανοητή, δεν υφίσταται σύστημα δικαίου, άρσης ή επίλυσης αντιδικιών ή διενέξεων, δηλαδή. υπάρχει σύστημα ανταλλαγής ισχύος, στη θέση του. αυτή η ανταλλαγή ισχύος δεν έχει κάποια άμεση συσχέτιση με την ικανότητα σύνταξης δικανικών λόγων ή ακαδημαϊκών τεκμηριώσεων, ούτε με μίμηση δικανικών και ακαδημαϊκών διαδικασιών. δεν απαιτείται αιτιολόγηση αποφάσεων και επιλογών. είναι καθοριστικά συνθετότερη η σχέση κ/υ από τον εκτονωτικό ή παραγωγικό αντίλογο. η παράθεση και ανάπτυξη σκέψεων στον κ (μπορεί να) είναι πράγματι χρήσιμο και απολαυστικό εργαλείο του. αυτό ήδη αναφέρθηκε. οι ασκήσεις επιχειρηματολογίας είναι δυνατόν να αρέσουν και να ερεθίζουν, αυτά είναι γούστα.
οι προσωπικές θεωρήσεις περί λάθους, υπεροχής, κέρδους και λοιπών ιδεολογημάτων είναι επίσης ζητήματα προσωπικού γούστου.

αν αυτό επιθυμεί, όλα καλά. ο καθένας έχει τις οδηγίες του.

δικαιώματα υπάρχουν στις αστικές, πολιτικές, οικονομικές κα συσχετίσεις. κρίση έχει κάθε άνθρωπος ξεχωριστά.
στην προσωπική σχέση κάθε δυνατότητα υποστηρίζεται, όχι κυρίως λεκτικά. στην ασύμμετρη οι διευκρινίσεις αυτές έχουν ήδη γίνει κατανοητές.

διαλέγει ο κ και όλα χωράνε. μουσική, απαγγελία, διάλογος, επιτραπέζια παιγνίδια, εκδρομές. δεν είναι μέθοδοι επίλυσης. δεν είναι αναμετρήσεις.

άριστα πράττετε. ειρήσθω εν παρόδω, στην ασυμμετρία η ικανοποίηση των επιθυμιών έχει συγκεκριμένη σειρά, και σταματά με συγκεκριμένη πρωτοβουλία.

η ανάγνωση της αρχικής ερώτησης αποτελεί μηχανισμό κρίσης. διαβάζοντες, αποκωδικοποιούμε το περιεχόμενο του όρου «δικαιούται», αποδεχόμαστε ή επιφυλασσόμεθα ή ενιστάμεθα για την κυριολεξία του, το ίδιο κάνουμε με τους όρους «άκυρη», «καθιστώντας», «αμφισβήτηση ορθότητας», «αιτιολογία» κλπ
προβάλουμε στο πλαίσιο, συνάγουμε (ίσως) και υποστηρίζουμε θέση (ίσως). αυτά στον δημόσιο διάλογο. στον διάλογο ασύμμετρα σχετιζομένων ακολουθούμε ακριβώς την διατύπωση της ερώτησης. προσφέρουμε την επεξεργασία μας, κατά πως μας ζητείται. αν δεν μας ζητείται, ή αν μας στερείται η γνώμη, κρίνουμε οτι δεν χρειάζεται η γνώμη μας.

αν όντως χρειάζεται, υποθέτω πως θα ληφθεί φροντίδα.

-ο διάλογος μπορεί να είναι εργαλείο.
-θα βρει τον τρόπο, δική του δουλειά.
-του βάλατε τέτοιον στόχο;
-ο μπαμπάς σας;
-αν επιθυμεί, ξέρει και να το κάνει. συμπεριλαμβάνεται και το τι θα έχετε στο μυαλό σας

μου δημιουργείται η αίσθηση πως προσδοκάτε να σας παρέξει κρίσιμες υπηρεσίες κι άρα γίνεται βάσιμη η απαίτησή σας να τον καθοδηγήσετε διά της κριτικής και του αντιλόγου επί της ευστοχίας των μεθόδων του.

κρίσεις για τις παρέες σας δεν πέφτει λόγος σε κανέναν τρίτο να κάνει.