Ερωτας Vs Απωθημενα

Απωθημένα my ass. Εγωϊσμός ονομάζεται.

 

Απωθημενο ειναι ο ανθρωπινος εγωισμος που απετυχε να κατακτησει κατι.... ισως ομως να ειναι και μια πληγη που δημιουργηθηκε καιρο με τον καιρο...χρονια με τα χρονια...τα κενα που αφηνει το Εγω μας.

 

Oh no, my Lady...απο χθες το σκεφτόμουν. Δε φτάνουν οι Πυξ Λαξ για να μπερδευτώ, don't worry  

 

Δεν γνωρίζω πόσο μπερδεμένος μπορεί να είσαι..

Εγώ πάντως,αν και δεν έχω πάρει θέση στο νήμα,βλέπω μια μικρή διαφωνία μας ως προς το τι μπορεί να κάνει ο χρόνος. Εσύ λες οτι γιατρεύει ..εγώ λέω ναι,αλλά όχι πάντα. That's all..

Θα επανέλθω επί της ουσίας του νήματος.





 
​

 

Δεν είπα ότι γιατρεύει...(ίσως εκεί εστιάζεται η διχογνωμία). είπα ότι τακτοποιεί. Και ξέρεις πως είναι όταν τακτοποιείς... το δωμάτιο δείχνει τζιτζί, αλλά ανάθεμά σε αν μπορείς να βρείς μετά που είναι τί.

 

Ο ερωτας γεννιεται στη ψυχη ,το μοναδικο του βιβλιο ομως παραμενει το σωμα.Ενα γρηγορο ξεσκονισμα στη ram ,μου επιτρεπει να αρχισω παλι το ξεφυλισμα στο δικο μου βιβλιο σωματος ή γλωσσα σωματος.Προτιμω το βιβλιο σωματος και οχι γλωσσα σωματος γιατι μπορεις περισσοτερο να διαβασεις τα απωθημενα παρα τα χρησιμοποιησεις στην ερμηνευτικη γλωσσα.Η νοημοσυνη του σωματος , ειναι λιγο περιπλοκη ενω ειναι εκει και εχει ρολο να ασχοληθει με το σεξ ,πεφτει στον ιστο της υποκρισιας και εκπληρωνει τα ιδια ερεθισματα με τον ιδιο τροπο που λεει ψεμματα καποιος σαν αυτοπτης μαρτυρας.Ισως ειναι λιγο ξενερωτο αλλα οταν πηγαινεις με καποιον , το κανεις με ολους τους προηγουμενους.Αν ειχε τη δυνατοτητα να εξηγησει τα απωθημενα το σωμα το μονο που θα ζητουσε θα ηταν η απελευθερωση απο αυτη την μοιραια αυθεντια της υποκρισιας .Το mooble mooble τι να πεις κανεις για το απωθημενο της αλληνης

 

Απάντηση: Ερωτας Vs Απωθημενα

 

Ευθυ, απολυτο, εξαιρετικο.

 

Ηρέμησε λοιπόν.
Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
μα δε σκοτώνω άστρα.

Και αν καμιά φορά από μανία αδέσποτη συμβεί
κάποιο να σημαδέψω
το πολύ να κλείσω τον τραυματία κελαηδισμό του
σ' ένα κλουβάκι στοίχου φευγαλέο.

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ - ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΠΟΡΙΣΜΑ

 

Βεβαια...ερωτες που δε θελησαμε να ζησουμε μη τους πουμε απωθημενα
Δεν αξιζει κατι τοσο φθηνο,να κατηγορησει κατι τοσο μεγαλο
Ας το πουμε δειλια!

 

Ο έρωτας ( αν υπάρχει για όλους ένας και δεν είναι ντε και καλά, ένα φτερωτό αγγελάκι με τόξο και βέλη ) δεν είναι βράχος, για να μένει απαράλλακτος.
Που και βράχος να ήταν, το νερό και η αλμύρα θα τον φθείραν. Μπορεί αργά, αλλά θα τον φθείραν.
Μετά, ο έρωτας όπως οτιδήποτε το ζωντανό έχει ανάγκη τροφής για να επιζήσει. Και τροφή δεν είναι απλά οι ιδέες, οι φαντασιώσεις και οι προβολές.
Αλλά η σάρκα, οι ανάσες, τα χέρια, η όποια επιλεκτική συγγένεια. Δεν φτάνει μόνο ένα καλό "κρεβάτι", δυο χαμόγελα και μια δόση έντασης.
Δεν είναι κάτι που να εξιδανικεύεται, δεν είναι η λύση για κάθε μας πρόβλημα, δεν είναι η μοναδική πηγή ευτυχίας ( που επιπλέον κάποιος άλλος για μας θα χτίσει ).
Ο έρωτας, δεν επιβάλλεται, δεν νιώθεται με το στανιό. Δεν είναι κάτι περισσότερο απ' ανθρώπινο ενδιαφέρον/στοργή, δεν είναι μόνο ενθουσιασμός.
Είναι πολύ πιο σπάνιος απ' ότι μάλλον αρκετοί από μας, θα θέλαμε να νομίζουμε. Και αν έναν έρωτα δεν θελήσαμε να τον ζήσουμε, είναι γιατί μάλλον στ' αλήθεια έρωτας δεν ήταν. Ως προς τ' απωθημένα, στερνή μου γνώση ας σ' είχα πρώτα. Για κάποιους/ες άπαξ και κλείσει η "πόρτα", δεν υπάρχουν ούτε "χαραμάδες", ούτε "παράθυρα". Ο έρωτας - ξανά για κάποιους/ες - δεν είναι ταχυδρόμος για να χτυπάει πάντα δυο φορές με τον ίδιο άνθρωπο. Κάνει επίσκεψη μια φορά και αν δεν τον προϋπαντίσουν και του δείξουν το σαλόνι, γυρίζει τις πλάτες και αλλάζει προορισμό δίχως άλλη σκέψη.

 

Το να πάρουμε τις εμπειρίες μας στο δισάκι μας και να πούμε ευχαριστώ για όσα ζήσαμε ευχάριστα και δυσάρεστα είναι ότι καλύτερο μπορεί να μας συμβεί.
Το παρελθόν δεν επιστρέφει, το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη, το να ζούμε στο εδώ είναι το ζητούμενο και τελικά το πιο δύσκολο.
Μόνο που αν ζούμε στο παρελθόν και ονειροπολούμε τα του μέλλοντος βάζουμε το παρόν στη λήθη και χάνουμε στην ουσία το μόνο κομμάτι της ζωής που μας ανήκει.
Και είναι και τόσο άδικο για όσους είναι δίπλα μας στο παρόν μας, εμείς να βρισκόμαστε στο όπου αλλού εκτός από το εδώ....