Ερώτηση παράπλευρη στο θέμα "BDSM και συμβίωση"

Ρωτώ αυτούς που έχουν σχέση BDSM που μετράει ήδη χρόνια. Θέλετε την συμβίωση;

Είναι η πρώτη σχέση στη ζωή μου που θα μπορούσα με μεγάλη χαρά και αγάπη να ξεκινήσω συμβίωση και χωρίς φόβο. Έχω μέσα μου πάντα την ντροπή ότι ως σκλάβα είμαι, μπορεί να είμαι τεμπέλα και σίγουρα με μικρές αντοχές. Από την άλλη, είμαι δεν είμαι με τον Αφέντη στον ίδιο χώρο, πάντα νιώθω σκλάβα του, πάντα όταν είμαι εκτός δουλειάς είμαι έτοιμη για τον Αφέντη και αυτό δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη, μου πήρε κάποια χρόνια και χρειάστηκε να βάλω τάξη σε πολλά καθημερινά πράγματα για να γίνει και θυμάμαι τα πρώτα χρόνια με πόσο τσίμπημα ενοχής ήταν φορές που έβλεπα το χάλια σπίτι και τον όχι ιδιαίτερα περιποιημένο - το λιγότερο - εαυτό μου και έλεγα "αν τώρα ερχόταν ο Αφέντης, ωραία κατάσταση θα εύρισκε" και καμιά φορά ερχόταν πράγματι και τότε ζητούσα δέκα λεπτά για να στρώσω τα πράγματα όλα και μου έλεγε "και μισή ώρα" ή "δεν έχουμε καιρό τώρα, όπως είσαι και όπως είναι και άλλη φορά να προσέχεις". Πάντα γνωρίζει ο Αφέντης μέσα στη μέρα πού θα είμαι, τι θα κάνω και για οτιδήποτε απαιτείται έχει ερωτηθεί και έχω πάρει συμβουλές ή οδηγίες για το πώς θα είμαι. Πολλά πράγματα στην καθημερινότητά μου γίνονται επειδή τα έχει ορίσει ο Αφέντης έτσι να είναι και αυτό έγινε με τον πιο λεπτό τρόπο, σταδιακά.

Ακόμα, όταν αναζήτησα Αφέντη αναζήτησα και θεό να λατρεύω, αλλά τι θεό, άνθρωπο, γήινο, να πατάει στη γη και να έχει ανθρώπινα ελαττώματα, ανθρώπινες αδυναμίες, κακές στιγμές, δύσκολες πλευρές, καημούς και επιθυμίες.

Αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι όσο και αν θα ήθελα πάρα πολύ με τον Αφέντη να είμαστε συνέχεια μαζί, όσο και αν όταν μου λέει πράγματα για την καθημερινότητα στη δουλειά του είναι στιγμές που απλά τρελαίνομαι στη σκέψη ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι μαζί του όλη μέρα κάθε μέρα και δεν τους έχει σαλέψει από αυτό το απίστευτο προνόμιο και την τέλεια ευτυχία που ζούνε χωρίς καν να το ξέρουν, παρόλα αυτά,

δεν τρελαίνομαι για συμβίωση και είναι στιγμές που αν δεν είχα την δυνατότητα να μένω μόνη μου να αδειάζω και να γεμίζω μπαταρίες νομίζω ότι θα έκανα φόνο.

Ήθελα λοιπόν να ρωτήσω, με όλο το θάρρος, υπάρχουν και άλλοι που είναι σαν κι εμένα εδώ;

ΥΓ. Γενικά νομίζω ότι το δίπολο "απόσταση/οικειότητα" σε μια σχέση D/s είναι ακόμα πιο πολύπλοκο από το ίδιο δίπολο σε μια σχέση βανίλλα αλλά ας μην το ανάγω σε τόσο βαριά φιλοσοφία το θέμα που άνοιξα καθαρά για την πρακτική του πλευρά  

 

Πολύ ωραίος προβληματισμός κατά τη γνώμη μου.

Θα ήθελα να ρωτήσω:

- Τι περιεχόμενο δίνεις εσύ στην έννοια "συμβίωση";

- Τι το διαφορετικό φαντάζεσαι ότι θα διαμορφωθεί από αυτή, σε σχέση με αυτό που ζεις τώρα;

- Τι άλλες προοπτικές και ωφέλειες τυχόν ανοίγει η συμβίωση, όπως την έχεις εσύ στο μυαλό σου, για εσένα όμως προσωπικά;

 

Ανάλογα τι προτεραιότητες έχει ο καθένας στην ζωή του , τι υποχρεώσεις , τι ανάγκες . Εάν μιλάμε για έναν άνθρωπο μόνο του , που έχει την ευθύνη μόνο για το τομάρι του και ο αφέντης είναι το μόνο πρόσωπο στο οποίο είναι προσκολλημένος όλα είναι εύκολα . Και δεν έχει καμία διαφορά από μια βανίλα συμβίωση βασικά . Όπως θα εμενα με την σχέση μου και θα προσπαθούσα να είμαστε καλά ήρεμοι και ευτυχισμένοι έτσι και αν έμενα με τον αφέντη . Καμία απολύτως διαφορά .

Ως μητέρα μικρών παιδιών που τα έχω "αφέντες μου " στην ψυχή μου στην ζωή μου και στην καθημερινότητά μου , και αυτά είναι πάνω από οποιονδήποτε αφέντη , άντρα ,γυναίκα , δήμαρχο πλανητάρχη ,μου φαίνεται αδιανόητο και αηδιαστικό να ήμουν ταυτόχρονα και σκλάβα με τον αφέντη στον ίδιο σπίτι και να έπρεπε ξέρω γω να φοράω την σφήνα στον κωλο την ώρα που διαβάζω παραμύθι στην κόρη μου .
Κι επειδή ξέρω θα πέσουν πάλι τα κοράκια να μου κουνήσουν το δάχτυλο και να μου πουν άμα θες κουκλίτσα μου σύντροφο μην λες ότι ασχολείσαι με το bdsm , να τους απαντήσω προκαταβολικά ότι για μένα ισχύει ότι περιέγραψα πιο πάνω και όσοι με ξέρουν γνωρίζουν τις απόψεις μου . Για μένα δεν υπάρχει ούτε κ ούτε αφέντης .Υπάρχει σύντροφός που μοιραζόμαστε την ίδια καυλα, την ίδια ζωή , έχουμε κοινά γούστα , ίδια όνειρα ,ίδιες ελπίδες . Για μένα υπάρχει άνθρωπος με συναισθήματα .Όλα τα υπόλοιπα έρχονται να συμπληρώσουν απλά αυτή την ιδιότητα και να κάνουν την ζωή μας πιο όμορφη .

Προσωπική μου άποψη .

{Θα ήθελα πολύ να άκουγα από μια σούπερ σουμπα η μια σκλάβα πως θα διαχειριζόταν συναισθηματικά η και πρακτικά αν πχ το παιδί της η ο πατέρας της αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα υγείας και έπρεπε να δίνει εκεί βαρύτητα για μεγάλο χρονικό διάστημα (ότι κι αν σημαίνει αυτό πρακτικά και συναισθηματικά , διαχείριση χρόνου , ενέργειας κτλ ).
Ποιόν "αφέντη " θα διάλεγε .

 

όποιος έχει μόνο εχθρούς γύρω του, είναι γιατί δεν κάνει για φίλος.

 

Αδιανόητο για σένα.

 

Σαν να λέμε δηλαδή:

Καλές οι θεωρίες και το BDSM και τα στάτους και τι να κάνω σ' αυτό και σε κείνο,
και όχι αυτό καλό αλλό εκείνο κάλπικο και φτου σου εσύ όχι φτου σου εσύ κλπ. κλπ.,

αλλά:

"Εδώ σε θέλω μάστορα...".

Sokolata:

Respect.

 

Εάν δεν είχες απομόνωσει το συγκεκριμένο κομμάτι γλυκιά μου θα έβλεπες ότι στο σύνολο του κειμένου αναφέρω πολλές φορές ότι μιλάω για μένα . Θες γυαλάκια στα πανέμορφα ματάκια σου !  

 

Γνωρίζουμε τις απόψεις σου.

 

Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα στο M/s και όσοι το ζουν το γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Αν υπάρχει τέτοιο θέμα τότε δεν είναι M/s αλλά είναι M/s role play.

Όλων μας η ζωή έχει τέτοιες στροφές πατέρας, παιδί, αυτή η ίδια στο κάτω κάτω, δεν μπορούμε να ξέρουμε άλλωστε τι έχει περάσει ή τι περνάει ο καθένας που έχει διαλέξει όμως και τρόπο ζωής το M/s και Αφέντη χωρίς εισαγωγικά.

@Λύσανδρος ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και θα επανέλθω. Ως συμβίωση ορίζω αυτό που δύο άνθρωποι σχετίζονται και έχουν ένα μόνον σπίτι και οι δύο στο οποίο συγκατοικούν, με βροχή και με λιακάδα.

 

Η φράση-κλειδί σε όλα, για εμένα, είναι εκείνο το:

"Ανάλογα τι προτεραιότητες έχει ο καθένας στη ζωή του."

που έγραψε ο σοκολάτα.

Αν απαντηθεί αυτό στα σίγουρα μέσα του για τον εαυτό του στον καθένα ξεχωριστά,
όλα τα άλλα φαντάζουν διαχειρίσιμα.

 

Και γιατί εγώ μιλάω πάντα ξεκάθαρα , να σας θυμίσω ότι πολλά παιδάκια εδώ μέσα που σκίζονται για την απολυτοτητα των συνθηκών και των βασικών αξόνων του βδσμ είναι κρυφό παντρεμένοι /ες ,αρραβωνιασμενοι, σε σχέσεις με βανίλα αλλά ταυτόχρονα διατηρούν και μια βδσμ σχέση όπου διατείνονται για το ποσό υπέρ σουμπες και πανμέγιστοι κυριαρχικοι είναι ! Άρα ο τίτλος θα μπορούσε και να είναι "θα θέλατε συμβίωση με το d/s ταίρι σας αν δεν είχατε υποχρεώσεις με το vanilla ταίρι σας "