Εσείς είστε του συναινετικού;

Παρασκευούλα και πάλι, με καλό καιρό και τι καλύτερο από ένα χαλαρό, χιουμοριστικό κειμενακι.

Μεγάλος ντόρος γίνεται αυτές τις μέρες με επίκεντρο την συναίνεση και την διαχείριση της.

Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά.
Ποιος δίνει την συναίνεση;
Ποιος την παίρνει;
Ποιός κερδίζει;
Ποιός βγαίνει ζημιωμενος.
Και ποιοί είναι αυτοί που ακούν συναίνεση και βγάζουν σπυριά.

Σημαντικότερο όλων: ποια είμαι εγώ που θα τολμήσει να ανεβάσει κάτι τέτοιο ακόμα και ως χιουμοριστικό κείμενάκι.

Στο θέμα μας όμως.

Στο καφενείο του χωριού, κάθεται ο Λάκης ο ταπετσερης παρέα με τον Κώστα τον μπογιατζή και τον Άρη τον νταλικερη.
Συζητούν για την μαύρη τους την μοίρα και πως η αναδουλειά τους έφερε τα πάνω κάτω στην τσέπη και την ευημερία τους.

Πρώτος μιλάει ο Λάκης.
-Άσχημα τα πράγματα ρε παιδιά. Με φάγανε τα χρέη. Οι δουλειές πάνε από το κακό στο χειρότερο και δεν έχω να πληρώσω ούτε το νοίκι.

Και τελειώνοντας την φράση του σηκώνει το χέρι φωνάζοντας στον Μπάμπη τον καφετζή να του φέρει μια μπύρα ακόμα.

- Άστα να πάνε Λάκη.
Λέει ο Άρης.
- Έχω να πάω δρομολόγιο πάνω από μήνα. Παρακαλάω δεξιά και αριστερά μπας και μου δώσουν έστω ένα, αλλά τίποτα. Και στο εξωτερικό δεν θέλω να φύγω. Θα με χωρίσει η Μαιρούλα.

-Κι αν μείνεις εδώ αφραγκος, θα σε κρατήσει;
Συμπληρώνει πειράζοντας τον ο Κώστας.

-Μην γελάς ρε Κώστα. Εσύ λίγο-πολυ ένα μεροκάματο θα το πάρεις. Εμείς τι να κάνουμε; Οι γυναίκες γκρινιάζουν στο σπίτι. Τα παιδιά ζητάνε συνέχεια πράγματα. Κι εκείνη η φώκια η πεθερά μου, με κοιτάει λες και έχω χολέρα.
Κάθε φορά που μένουμε μόνοι και η Καιτουλα δεν ακούει, μουρμουραει πόσο κακοπεσε η κόρη της και πως αν πεθάνει αυτή χωρίς την σύνταξη της θα μείνει στους δρόμους η κόρη της.
Ααααααχ την εποχή που πεφταν οι παράδες βροχή όμως όλο γαμπρουλη μου και γαμπρουλη μου με είχε....

Αναπολεί ο Λάκης τις καλές εποχές και πίνει μια γερή τζούρα μπύρα....

-Εμενα με άφησε η Άσπα και ειλικρινά, ηρέμησε το κεφάλι μου παιδιά!
Γυρνάω ότι ώρα θέλω. Φεύγω ότι ώρα θέλω! Και κάνω ότι θέλω.
Και με την τελευταία φράση τους κοιτάζει πονηρά και τους κλείνει το μάτι.

-Κι είναι λύση να χωρίσουμε τις κυράδες μας ρε Κώστα; Τι βλακείες λες;
Εγώ την Καιτούλα την αγαπάω. Δεν την αφήνω

-Α... Κι εγώ την Μαιρουλα μου κορόνα στο κεφάλι μου!
Να φεύγω τώρα, γιατί θα με περιμένει για φαγητό και δεν πρέπει να αργήσω

-Ναι, γιατί αλλιώς έχει παντόφλα!!!!
Λένε οι άλλοι δύο με μια φωνή γελώντας.

Πετάει ένα ευρώ για τον καφέ πάνω στο τραπέζι ο Άρης και φεύγει.

Αφού απομακρύνεται και δεν ακούει πια γυρίζει ο Λάκης στον Κώστα και λέει.

-Τον βλέπεις; Τόσες ώρες εδώ, με ένα ευρώ την έβγαλε! Ο φραγκοφονιας. Και να πει κανείς ότι δεν έχει;;;; Έχει αλλά τα κρύβει! Δεν λέει σε κανέναν!!!!

-Σωπα ρε συ; Και γιατί να λέει ψέματα;

-Ε δεν ξέρεις;
Για να μην του ζητάνε δανικά!
Αυτός που βλέπεις έχει πάνω από 50.000€ στην τράπεζα.

-Σωπα ρε Λάκη. Κι εσύ που το ξέρεις; Μαζί τα έχετε;

-Ρε ακούμε που σου λέω! Ξέρω εγώ!
Πριν γνωρίσει την Μαιρούλα όλο στο εξωτερικό ήταν δρομολόγια! Αυτοί πλερωνουν! Όχι αστεία.
Εκεί έκανε μεγάλο κομποδεμα.

-Και γιατί δεν του λες να σε βοηθήσει;

- Θαρρείς πως δεν τον είπα; Ξέρεις τι γύρισε και με είπε;

-Λακη, σαγαπαω, σε εκτιμάω, αλλά προτιμώ, αν είναι να μαλώσουμε, να έχω τα λεφτά στην τσέπη, παρά να είναι στη δική σου.
-και γιατί αυτό;
ΧΑ
- Γιατί λέει, αν μου δανείσει και δεν τα επιστρεψω, θα μαλώσουμε.
Κι αν δεν μου δανείσει, πάλι θα μαλώσουμε.
Οπότε διαλέγει το δεύτερο.

- Τουλάχιστον, ήταν ειλικρινής...

 

Τι σχέση έχει η συναίνεση με το κείμενο στο καφενείο;;
Πάραυτα έχω να κάνω ένα σχόλιο. Ρωτάς στην αρχή

Και απαντάω. Κάνεις δεν χάνει, όλοι κερδίζουν.

 

Ελιωσα....