Ευρώπη ώρα μηδέν

Επίθεση στο Παρίσι: 5 ενδιαφέρουσες μπούρδες
Του Μάνου Βουλαρινού (Athens Voice).

Η επίθεση των φρενοβλαβών θρησκόληπτων φασιστών (ζητώ συγνώμη για τον πλεονασμό καθώς το «θρησκόληπτων» μπορεί και να είναι αρκετό) στο Παρίσι μάς χάρισε άλλη μια καλή ευκαιρία να διαπιστώσουμε πως ό,τι κι αν συμβεί στον πλανήτη στο τέλος η μπούρδα είναι αυτή που θα θριαμβεύσει. Ακόμα και η πιο φρικτή τραγωδία, ακόμα και η μεγαλύτερη απειλή δεν θα καταφέρουν ποτέ να εμποδίσουν την μπούρδα να ξεπεταχτεί περήφανη και βροντερή.

Δεν μιλώ για μπούρδες του τύπου «εκδήλωση πένθους στο μίνι πύργο του Άιφελ στα Φιλιατρά» ή του τύπου «στέλνουμε μήνυμα στους τρομοκράτες» (ναι, ξέρω, η φράση αυτή δεν είναι τόσο μπούρδα από μόνη της αλλά σκεφτείτε τη να βγαίνει από το στόμα του Βαγγέλα του Μεϊμαράκη). Δεν μιλάω, με λίγα λόγια, για τις ολοφάνερες προσπάθειες γελοιοποίησης μιας τραγωδίας. Μιλάω για εκείνες τις (κάπως) λογικοφανείς μπούρδες που εξαπλώνονται σαν ιός κάθε φορά που κάποιος παρανοϊκός τρομοκράτης (ξαναζητώ συγνώμη για τον πλεονασμό) επιβεβαιώνει ότι, ασχέτως αιτήματος, το μόνο που πραγματικά μπορεί να τον ικανοποιήσει είναι ο θάνατος. Επιτρέψτε μου να σας παραθέσω αυτές που μου φαίνεται πως έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Μπούρδα 1: «Η μεταναστευτική ροή ενισχύει την ισλαμική τρομοκρατία»

Με δεδομένο πως πολλοί ισλαμιστές τρομοκράτες έχουν γεννηθεί και ζήσει σε χώρες της Δύσης, ακόμα και ο πιο χρυσαυγίτης καταλαβαίνει πως η τρομοκρατία έχει με τη μετανάστευση την ίδια σχέση που έχει με τα μούσια. Πολλοί τρομοκράτες είναι μουσάτοι, αλλά αυτός μάλλον δεν είναι λόγος να την πέσουμε στον Τζίμι τον Ντουρμάζ ή σε έναν ανυποψίαστο χίπστερ (ναι, ξέρω, το έχω παρακάνει με τους πλεονασμούς).

Ας μην επαναλάβω τα γνωστά περί ανθρώπων που τρέχουν να γλιτώσουν από το ISIS κι ας πω πως ακόμα και οι άλλοι, αυτοί που απλώς θέλουν να ζήσουν καλύτερα, δεν επέλεξαν τη Δύση στην τύχη. Την επέλεξαν γιατί ξέρουν πως η Δύση, με όλα τα στραβά της, είναι η περιοχή του πλανήτη που κυριαρχεί ο πολιτισμός με τις περισσότερες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές ελευθερίες. Προφανώς κάποιοι τρομοκράτες μπορεί να κρύβονται ανάμεσα στους μετανάστες, αλλά κάποιοι μπορεί να κρύβονται και στο Λονδίνο. Προτείνω η προσπάθεια να απαλλαγούμε από την τρομοκρατία να μην περιλαμβάνει ούτε την ισοπέδωση του Λονδίνου ούτε το κλείσιμο των συνόρων.

Μπούρδα 2: «Είναι υποκρισία να κλαίγεσαι για το Παρίσι και να μη δείχνεις την ίδια ευαισθησία για τη Βηρυτό» ή «Είναι υποκρισία να μη συγκινείσαι με το Παρίσι ενώ δάκρυσες για τη Βηρυτό»

Φαντάζομαι πως υπάρχουν συμπολίτες που έχουν τα ίδια συναισθήματα και για το Παρίσι και για τη Βηρυτό. Μετά υπάρχουν οι συμπολίτες που μπορεί να νοιάζονται περισσότερο για το Παρίσι από όσο νοιάζονται για όλες τις πόλεις της Μέσης Ανατολής με τον ίδιο τρόπο που άλλοι συμπολίτες μπορεί να νοιάζονται πιο πολύ για την Παλαιστίνη από όσο νοιάζονται για την Ευρώπη ολόκληρη. Υπάρχουν αυτοί που νοιάζονται πιο πολύ για τη Σιέρα Λεόνε και άλλοι που νοιάζονται πιο πολύ για το Νταρφούρ. Υπάρχουν κι αυτοί που δεν νοιάζονται καθόλου και για τίποτα. Οι μόνοι που δεν υπάρχουν είναι αυτοί που νοιάζονται ακριβώς το ίδιο για όλα. Θα μπορούσα να το εξηγήσω περισσότερο, αλλά όσοι νομίζουν πως οι άνθρωποι μπορούν να αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο σε όμοια ή σχεδόν όμοια γεγονότα, ανεξαρτήτως τόπου, μάλλον δεν θα το καταλάβουν, οπότε ας περάσει παρακαλώ η επόμενη μπούρδα.


Μπούρδα 3: «Φταίει η Δύση»

Όπως ίσως ξέρετε, για οτιδήποτε συμβαίνει στον πλανήτη φταίει η Δύση. Η Δύση φταίει όταν επεμβαίνει, η Δύση φταίει όταν δεν επεμβαίνει, η Δύση φταίει όταν αφήνει άλλους να επέμβουν και φταίει και όταν δεν τους αφήνει να επέμβουν. Εδώ και δεκαετίες, κακομαθημένοι κι ενοχικοί δυτικοί, είναι έτοιμοι να κατηγορήσουν τη Δύση ακόμα και για τις εκρήξεις των ηφαιστείων ή τα τσουνάμι και να κουνήσουν το δάχτυλο στη μοναδική περιοχή του πλανήτη που ο καθένας (και ευτυχώς)έχει το δικαίωμα να κουνάει το δάχτυλο.

Προφανώς η Δύση φταίει για αρκετά, αλλά και η Ανατολή φταίει για άλλα τόσα και το να προσπαθείς να φτιάξεις μια εκδοχή της παγκόσμιας ιστορίας με καλούς και κακούς μπορεί να είναι απαραίτητο αν θέλεις να απευθυνθείς σε 10χρονα αλλά μάλλον δεν ενδείκνυται για μεγαλύτερες ηλικίες.

Το πιο ενδιαφέρον –και αστείο– με τo «η Δύση φταίει» εκδοχή των πραγμάτων, είναι το πόσο βαθιά ρατσιστική είναι: Τόσο ώστε να περιγράφει όλους τους εκτός Δύσης ως μαριονέτες που στερούνται δικής τους ατζέντας, ικανούς μόνο για να χορεύουν στο ρυθμό που βαράει η Δύση.


Μπούρδα 4: «Φταίνε οι πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες»

Προφανώς η πολιτική, η οικονομία και η κοινωνία έχουν σημασία και προφανώς πολύ συχνά γίνονται αιτίες δυστυχίας. Εξίσου συχνά γίνονται πάρα πολύ καλές δικαιολογίες και κάποια στιγμή, οι περισπούδαστοι πανελίστες-αναλυτές θα πρέπει να παραδεχτούν αυτή την πικρή αλήθεια: Ένας μικροαστός, που γεννιέται και ζει στην Ευρώπη και με αφορμή τα βάσανα κάποιων ομόθρησκων του σε κάποια άλλη ήπειρο αποφασίζει, στο όνομα του Αλλάχ, να τινάξει στον αέρα κάποιους τυχαίους περαστικούς και να τιναχτεί και ο ίδιος, μάλλον είναι αντικείμενο ψυχιατρικής και όχι κοινωνικοπολιτικής περιγραφής. Ίσως να μην είναι κακό να θυμόμαστε πως εκτός από τις πολιτικές επιστήμες, την ιστορία, την κοινωνιολογία και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, επιστήμη είναι ΚΑΙ η ιατρική.

Μπούρδα 5: «Δεν φταίει η πίστη»

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με την πρώτη αντίδραση που έχω κάθε φορά που ακούω τη συγκεκριμένη φράση: Χαχαχαχαχαχαχαχα χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.

Επειδή φαντάζομαι αρκετούς από εσάς να σουφρώνετε το χειλάκι, επιτρέψτε μου να διευκρινίσω πως όταν αναφέρομαι σε πίστη δεν αναφέρομαι μόνο σε ένα είδος πίστης και πολύ περισσότερο μόνο στη θρησκευτική πίστη. Αναφέρομαι γενικά στην Πίστη: την πνευματική κατάσταση που εξαφανίζει την κουραστική σκέψη και γεμίζει το κεφάλι με ανακουφιστικές βεβαιότητες τόσο δυνατές, που μπορεί ακόμα και να σκοτώσεις ή να πεθάνεις ή και τα δύο γι’ αυτές.

Αν στ’ αλήθεια πιστεύεις (και όχι φαντάζεσαι ή νομίζεις) πως ο Θεός θέλει να σκοτώσεις όσο το δυνατόν περισσότερους άπιστους και θα σε ανταμείψει γι’ αυτό, δεν έχεις κανέναν σοβαρό λόγο να μην το κάνεις. Αν πιστεύεις (κι όχι απλώς ελπίζεις) πως μετά το θάνατο σε περιμένει μια άλλη, καλύτερη ζωή, τότε δεν έχεις κανέναν λόγο να μην πεθάνεις. Αν πιστεύεις (δηλαδή είσαι κάτι παραπάνω από απολύτως σίγουρος) ότι η εφαρμογή της ιδεολογίας σου θα φέρει έναν καλύτερο κόσμο και δεν βλέπεις αυτός ο κόσμος να έρχεται με άλλο τρόπο, δεν αποκλείεται να σκοτώσεις για να έρθει κ.ο.κ.

Ό,τι κι αν ακούς για σωτηρίες και αλλά όμορφα, πολύ φοβάμαι πως η πικρή αλήθεια είναι μία: Η πίστη σκοτώνει. Μάθε και προφυλάξου και μπράβο σου.

 

Ακριβώς αυτό
".....Όπως ίσως ξέρετε, για οτιδήποτε συμβαίνει στον πλανήτη φταίει η Δύση. Η Δύση φταίει όταν επεμβαίνει, η Δύση φταίει όταν δεν επεμβαίνει, η Δύση φταίει όταν αφήνει άλλους να επέμβουν και φταίει και όταν δεν τους αφήνει να επέμβουν. Εδώ και δεκαετίες, κακομαθημένοι κι ενοχικοί δυτικοί, είναι έτοιμοι να κατηγορήσουν τη Δύση ακόμα και για τις εκρήξεις των ηφαιστείων ή τα τσουνάμι και να κουνήσουν το δάχτυλο στη μοναδική περιοχή του πλανήτη που ο καθένας (και ευτυχώς) έχει το δικαίωμα να κουνάει το δάχτυλο.

 

Αγαπητέ νηματοθέτα κατανοώ την ανησυχία σας για τα αθώα θύματα.

Φυσικά και ανάμεσα στα θύματα υπάρχουν και άνθρωποι που δεν συμφωνούσαν με την ιμπεριαλιστική πολιτική της Γαλλίας.

Πως μπορεί άλλωστε να αποκλείσει κανείς πως στο δρόμο του δεν θα εμφανιστεί ένας κάποιος Κορκωνέας και θα αφαιρέσει τη ζωή σου στα δεκαέξι σου χρόνια όταν αμέριμνος πας να διασκεδάσεις στα Εξάρχεια ή αν θα εμφανιστεί μπροστά σου ένας Ρουπακιάς με ένα μαχαίρι κατ εντολή του αρχηγού του να σε ξεκοιλιάσει επειδή τον ενοχλούν τα τραγούδια σου. Ή επίσης ποιος θα περίμενε να σε λένε Σαχζάτ Λουκμάν και εκεί που πας στη δουλειά σου και δεν ενοχλείς κανέναν να ανταμώσεις στο διάβα σου δυο νεοναζιστικά γουρούνια και να σου αφαιρέσουν τη ζωή.

Αγαπητέ νηματοθέτα η βία και η τρομοκρατία υπάρχει εντός μας, και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ευχόμαστε καλή τύχη ο ένας στον άλλον.

Όσο για εμένα κυκλοφορώ με αμπέχονο, αξύριστες μασχάλες και γάμπες, όταν βγαίνω έξω….

Έχω την πεποίθηση πως αυτό με προστατεύει….

Iagos

 

Τελικά ο Βουλαρινός με διαβάζει   Προχτές έγραψα ανάμεσα στα άλλα και την παραπάνω φράση εδω και στο φβ Σήμερα έγραψε :

"....Το πιο ενδιαφέρον –και αστείο– με τo «η Δύση φταίει» εκδοχή των πραγμάτων, είναι το πόσο βαθιά ρατσιστική είναι: Τόσο ώστε να περιγράφει όλους τους εκτός Δύσης ως μαριονέτες που στερούνται δικής τους ατζέντας, ικανούς μόνο για να χορεύουν στο ρυθμό που βαράει η Δύση"

 

Κατασκευάζοντας τρομοκράτες…
Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

 

Ακούμε ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία αμφισβητείται. Αμφισβητείται, δηλαδή, ότι ο τύπος αριστερά, αυτός που συμμετείχε τον Μάη του 2013 στην συνάντηση του υποψήφιου προέδρου και γερουσιαστή των ΗΠΑ, του ΜακΚέιν, με την λεγόμενη «συριακή αντιπολίτευση» δεν είναι, τελικά, ο λεγόμενος «χαλίφης» του ISIS. Έστω…

***

1) Ρωτάμε: Αμφισβητείται, μήπως, κι αυτή η φωτογραφία;

 

Η φωτογραφία είναι από τη συνέντευξη του τότε συμβούλου του Κάρτερ, κατόπιν του Κλίντον και αργότερα του Ομπάμα, του Μπρζεζίνσκι, στο περιοδικό«American Interest» (τεύχος Μάης - Ιούνης 2008).

Το περιοδικό κυκλοφόρησε με τίτλο που καθιστά περιττό κάθε σχολιασμό: «Θα το ξαναέκανα! Μιλώντας για το Αφγανιστάν με τον Ζίγκμπνιου Μπρζεζίνσκι».

Στη φωτογραφία που δημοσίευσε το περιοδικό υπάρχουν δύο πρωταγωνιστές. Ο ένας είναι ο εκ των «μάγων της αμερικανικής διπλωματίας», ο Μπρζεζίνσκι. Ο δεύτερος ο νεαρός τότε Οσάμα Μπιν Λάντεν!

Ναι! Εκείνος που εικονίζεται να εκπαιδεύει στα όπλα τον Μπρζεζίνσκι στην φωτογραφία με ημερομηνία 3 Φλεβάρη 1980, που τραβήχτηκε στο Κίμπερ του Πακιστάν σε συνοριακό φυλάκιο με το Αφγανιστάν, δεν είναι άλλος από τον Μπιν Λάντεν.

Ήταν τότε που οι ΗΠΑ κατασκεύαζαν το φίδι σαν αντίβαρο απέναντι στην Σοβιετική Ένωση.

Όπως βλέπουμε, ο Μπρζεζίνσκι ως εκπρόσωπος των ΗΠΑ και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ως επικεφαλής και οργανωτής των μουτζαχεντίν - που εμπνευστής τους ήταν ο Μπρζεζίνσκι - τελούσαν σε αγαστή συνεργασία.

Τόσο αγαστή ήταν η συνεργασία τους ώστε ο «μέγας» Μπρζεζίνσκι, εφτά ολόκληρα χρόνια μετά τους Δίδυμους Πύργους, ακόμα δηλαδή και όταν η Αλ Κάιντα λογιζόταν ως η μεγαλύτερη τρομοκρατική απειλή στον κόσμο, όταν τον ρωτούσαν αν είχε να δηλώσει κάτι για την συμμετοχή του στην δημιουργία των μουτζαχεντίν για λογαριασμό των ΗΠΑ, απαντούσε ευθέως και απροκάλυπτα: «Θα το ξαναέκανα»!

***

2) Ρωτάμε: Αμφισβητείται, μήπως, κι αυτή η φωτογραφία; 


Τι βλέπουμε εδώ; Τίποτα λιγότερο από το πώς, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, φιλοτεχνείτο στη Δύση το προφίλ του Μπιν Λάντεν. Πώς τον παρουσίαζαν οι συνεργάτες – κατασκευαστές του και ο Τύπος της Δύσης τον Μπιν Λάντεν;

Μάλλον δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Αρκούν δημοσιεύματα σαν κι αυτό:

«Αντισοβιετικός μαχητής θέτει τον στρατό του στον δρόμο προς την ειρήνη» («The Indipendent», 6/12/1993)!

Έτσι πλάσαραν τον Μπιν Λάντεν αρχές της δεκαετίας του ’90 οι δυτικοί φίλοι του.

Τότε ο Μπιν Λάντεν δεν ήταν ακόμα τρομοκράτης. Ήταν ένας καλοκάγαθος… επενδυτής, που τον περιέγραφαν έτσι:

«Σαουδάραβας επιχειρηματίας ο οποίος στρατολόγησε μουτζαχεντίν τώρα τους χρησιμοποιεί σε μεγάλα κατασκευαστικά έργα στο Σουδάν»!

Αυτός ήταν ο Λάντεν, ένας… εργολάβος.

***

3) Ρωτάμε: Αμφισβητείται, μήπως, κι αυτή η φωτογραφία;

 

Ας περιγράψουμε τι βλέπουμε εδώ: Αριστερά ποζάρει ο Ράμσφελντ. Δεξιά ο Σαντάμ. Ας κάνουμε ένα φλας μπακ:

Ήταν 20/12/1983 όταν ο Ράμσφελντ, υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ επί Μπους, έφτανε στη Βαγδάτη ως ειδικός απεσταλμένος του Ρήγκαν και γινόταν δεκτός με τιμές από τον Σαντάμ Χουσεΐν.

Ήταν τότε που οι ΗΠΑ μετέφεραν την υποστήριξη και την εμπιστοσύνης τους προς τον «φίλο πρόεδρο τουΙράκ», τονίζοντας δια στόματος Ράμσφελντότι «μοιραζόμαστε πολλά κοινά συμφέροντα» και «είμαστε ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από την πολιτική του Σαντάμ».

Πέραν του Ράμσφελντ, ένας εξίσου κατάλληλος για να εκφράσει τη λογική των... Φρανκενστάιν, δηλαδή, όλων εκείνων που κατασκευάζουν τους Σαντάμ, τους UCΚάδες, τους Μπιν Λάντεν, τους «τζιχαντιστές» κ.ο.κ. είναι ο κ. Ρίτσαρντ Περλ.

Ο Περλ δεν ήταν όποιος κι όποιος. Ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος του αμερικανικού Πενταγώνου επί Μπους και κατείχε μάλιστα τη θέση του ειδικού συμβούλου του Αμερικανού υπουργού Άμυνας.

Ερωτηθείς λοιπόν, τον Φλεβάρη του 2003, παραμονή της εισβολής των ΗΠΑ στον Ιρακ, στο πλαίσιο συνέντευξής του στη σαουδαραβική εφημερίδα «Ασκάρ Αλ Αουσάτ», απάντησε σχετικά:

«Ο Σαντάμ θα πρέπει να φύγει είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλο (και) ακόμη κι αν στο παρελθόν είχε δουλέψει για μας, τώρα είναι καιρός να τον ξεφορτωθούμε»...

***

4) Ρωτάμε: Αμφισβητείται, μήπως, κι αυτή φωτογραφία;

 

Ας έρθουμε τώρα στη γειτονιά μας για να θυμηθούμε τι ήταν οιUCKάδες, αυτοί οι εγκληματίες πολέμου, που πριν από 15 χρόνια βαφτίστηκαν «μαχητές της ελευθερίας» από τις ΗΠΑ στο Κοσσυφοπέδιο και σήμερα κυβερνούν για λογαριασμό των Αμερικάνων την περιοχή:

Σύμφωναμε την έκθεση που συνέταξε το Στρατιωτικό Επιτελείο του ΝΑΤΟ, με ημερομηνία 10/2/1999, ο UCK δεν ήταν τίποτα λιγότερο από μια εγκληματική, δολοφονική οργάνωση, που – σύμφωνα με την ΝΑΤΟϊκή έκθεση – η χρηματοδότησή του προερχόταν από εγκληματικές οργανώσεις, από τα κυκλώματα λαθρεμπορίας ναρκωτικών και από τη Μαφία ενώ ο παράνομος εξοπλισμός του διενεργείτο από τη διεθνή αγορά λαθρεμπορίας όπλων.

Όλα αυτά, όμως δεν εμπόδισαν τις ΗΠΑ να στηρίξουν και να εξοπλίσουν τον UCK για να φέρουν σε πέρας το μακελειό και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Δεν εμπόδισαν σε τίποτα το «λατρεμένο παιδί» της αμερικανικής διπλωματίας, τον μακαρίτη Χόλμπουργκ, στις 24 Ιούνη 1998 να συνομιλεί, ως επίσημος απεσταλμένος του Κλίντον με τους ηγέτες του UCK, βγάζοντας μαζί τους αναμνηστικές φωτογραφίες (όπως η παραπάνω) στις οποίες απεικονιζόταν, μάλιστα, να έχει απαλλαγεί από τα παπούτσια του όπως επιτάσσει το ισλαμικό έθιμο.

***

Τι ακριβώς αμφισβητείται, λοιπόν;

• Μήπως αμφισβητούνται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι των ΗΠΑ και της ΕΕ σε Ασία και Αφρική ενάντια στους χτεσινούς συνεργάτες τους (από Σαντάμ και Καντάφι μέχρι Ασαντ) και ο ρόλος τους σε φαινόμενα όπως αυτά στο Παρίσι;
• Μήπως αμφισβητούνται οι διασυνδέσεις τους με τους σημερινούς και χτεσινούς τρομοκράτες που υπήρξαν και δικά τους κατασκευάσματα, όπως, για παράδειγμα, οι τζιχαντιστές και ο εξοπλισμός τους και με γαλλικά όπλα μέσω της λεγόμενης «συριακής αντιπολίτευσης»;
• Μήπως αμφισβητούνται οι αβυσαλλές κοινωνικές ανισότητες στο εσωτερικό της Δύσης που γεννούν τον πολτό μέσα από τον οποίο στρατολογούνται οι φυσικοί αυτουργοί εγκλημάτων σαν αυτό που διαπράχτηκε στο Παρίσι;
• Μήπως αμφισβητούνται και οι σχεδόν 50 (!) επεμβάσεις της Γαλλίας σε Αφρική και Ασία από το 1960 και μετά;
• Μήπως αμφισβητούνται και οι 900 (!) τρομοκρατικές επιχειρήσεις της CIA ανά τον κόσμο μόνο κατά την περίοδο 1961 – 1975, σύμφωνα με τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της ίδιας της CIΑ;
• Μήπως αμφισβητούνται και οι αποκαλύψεις, όχι κάποιου «κομμουνιστικού» και «ρυπαρού» ΜΜΕ, αλλά του αμερικανικού NBC (24/8/1998), για την δημιουργία από τις ΗΠΑ των Ταλιμπάν και των πακτωλό των δολαρίων με τα οποία οι Αμερικάκοι τροφοδοτούσαν τον Μπιν Λάντεν;
• Μήπως – για να πάμε στο άλλο είδος τρομοκρατίας – αμφισβητείται η διασύνδεση της CIA και των μυστικών υπηρεσιών της Δύσης με την ακροδεξιά και την «αριστερή» τρομοκρατία που σάρωσε την Ευρώπη την δεκαετία του ’70;
• Μήπως αμφισβητείται και το τρομοκρατικό δίκτυο της «Gladio» και της – υπό την ελληνική εκδοχή του – «Κόκκινης Προβιάς»;

Σε όσους, λοιπόν, «αμφισβητούν» ότι η τρομοκρατία τροφοδοτείται και αξιοποιείται κατά το δοκούν από τους διώκτες της, που απορούν και εξανίστανται με την «συνομοσιολογία» - όπως την αποκαλούν – εκέινων που αναζητούν τα αίτια του προβλήματος,

επειδή μάλιστα μιλάμε πια για την «11η του Σεπτέμβρη» επί ευρωπαικού εδάφους, έχουμε να τους συστήσουμε να ανατρέξουν σε άρθρα και αναλύσεις που δημοσιεύτηκαν αμέσως μετά το χτύπημα της 11η Σεπτέμβρη του 2001 στους Δίδυμους Πύργους.

Για παράδειγμα θα μπορούσαν να δουν:

• Την «Wall Street Journal», όταν μετά τις 11/9/2001 συγγράφονταν άρθρα που ζητούσαν την «αποικιοποίηση των παραστρατημένων εθνών» και προπαγάνδιζαν: «Απάντηση στην τρομοκρατία; Αποικιοκρατία»...
• Τους «Financial Times» που δημοσιεύονταν άρθρα υπό τον εύγλωττο τίτλο«Η ανάγκη για ένα Νέο Ιμπεριαλισμό»…
• Τους «New York Times» όπου φιλοξενούνταν αναλύσεις του τύπου ότι «η κρυφή γροθιά που κρατά τον κόσμο ασφαλή, ώστε να ανθούν οι τεχνολογίες του Σίλικον Βάλεϊ, ονομάζεται Στρατός Ξηράς των ΗΠΑ, Αεροπορία, Ναυτικό και Σώμα Πεζοναυτών»...

 

Γενικολογες μπουρδολογιες χωρις επιχειρηματα με πιασαρικη και ατακαδορικη φρασεολογια. Με αλλα λογια, καταπληκτικο αρθρο  

 

Εμετικός Μπογδάνος...

 

δεν νομιζω οτι μπορει καποιος να αμφισβητησει ολα αυτα τα στοιχεια. σε αυτα ομως (οπως και σε πολλα οικονομικα στοιχεια που παρουσιαζει κατα καιρους ο Μπογιοπουλος) δινει ο ιδιος την εξηγηση με τον τιτλο του βιβλιου του....ειναι ο καπιταλισμος ηλιθιε!

ολα αυτα θα ειχαν ουσιαστικο νοημα εαν υπηρχε ρεαλιστικη προοπτικη κσταλυσης του καπιταλισμου. μεχρι να εμφανιστει η θεωρια, η μεθοδος, η πρακτικη που θα μπορεσει να τον εξαφανισει.....μας μενει μονο η καφενιακη καταγγελεια , οι αφορισμοι, και ισως η ατομικη περιθωριοποιηση.

καποια προταση για το απο εδω και περα?

 

Ναι αμέ, υπάρχει πρόταση @gkass και δεν είναι δα και τίποτα το φαντεζί, άσε που έχει ξαναιγίνει σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου και πρόσφατα μάλιστα και για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα και δούλεψε σούπερ και μούρλια:

Πάνω-κάτω ό,τι κάνουν συνεχώς κι αδιαλείπτως:
- οι σκανδιναβοί με μικροσκαμπανεβάσματα εδώ και έναν αιώνα και βάλε μέχρι τώρα,
- οι δυτικοευρωπαίοι από το 1945 ως και σήμερα (σχεδόν και όχι όλοι όμως με την ίδια προσήλωση και διάρκεια),
- οι ιάπωνες με τον δικό τους μοναδικό τρόπο αλλά με την ίδια έκβαση στο αποτέλεσμα από το 1945 μέχρι σήμερα,
- και ό,τι έκαναν οι αμερικάνοι επί New-Deal που που ίδρυσε ο Ρούσβελτ (1945 μέχρι χοντρικά το 1981).

Δηλαδη:

- Δημόσια-Δωρεάν-Καθολική εξασφάλιση/κάλυψη των Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Υγειονομική Κάλυψη - Πρόνοια - Παιδεία - Δίκαιη Δίκη κυρίως, όταν μιλάμε για χρηματοδοτούμενες δομές),
- Ισχυρή Δημόσια Παρουσία και Ιδιοκτησία Βασικών Οικονομικών Υποδομών που παρέχουν όμως ζωτικά αγαθά και υπηρεσίες (Ενέργεια - Ύδρευση - Στέγαση για αδυνάτους - Συγκοινωνίες κ.α.),
- Ισχυρή Φορολόγηση όλων των φυσικών προσώπων αλλά κλιμακωτά ώστε να αποθαρρύνεται η συγκέντρωση/λίμναση πλούτου, να ελαφρύνονται τα φτωχότερα στρώματα που έχουν περισσότερες ανάγκες και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρότατη κοινωνική αστάθεια και αναταραχή αν αφεθούν εγκλωβισμένα στην ένδεια, και και να μπορούν να χρημοτοδοτούνται Δημόσιες Επενδύσεις όπως πχ. στη Νορβηγία και στη Φινλανδία που κινούν ζωογόνα την Οικονομία (που καταργήθηκε σε εμάς μνημονιακώς για τη συνπτριπτική πλειοψηφία και σχεδόν ολοκληρωτικά),
- Ισχυρή Φορολόγηση Νομικών Προσώπων Κεφαλαιουχικής Φύσεως εγχώριων και πολυενθικών (Α.Ε. - Ε.Π.Ε. - ειδικά Τράπεζες αλλά γενικά όλες), ώστε επίσης να αποφεύγεται η τελμάτωση της Οικονομίας (συγκέντρωση πλούτου - που οδηγεί σε ύφεση και έλλειψη αγαθών και πόρων) και η αποδυνάμωσή της (αποδημητισμός πλούτου στο εξωτερικό) ώστε να ζωογονηθεί και αναπτυχθεί αλλά αειθαλώς και κοινωνικώς ωφέλιμα η Οικονομία,
- Άρση απελευθερώσεων Αγορών και επαναφορά ρυθμίσεων-προστασιών και απαγορεύσεων πολυϊδιοκτησίας μέσων παραγωγής πλούτου στις Αγορές (πχ. αύξηση ποικιλίας αγαθών που μπορούν να πωληθούν στα Σούπερ-Μάρκετ και στα Πολυκαταστήματα που τα μετατρέπει σε βλαβερές οικονομικώς και εργασιακώς υπερ-δομές δεινοσαύρος, πολυϊδιοκτησία - πολυεπιτήδευση πολυεθνικών και εγχώριων μεγάλων εταιρειών) ώστε να αποτραπεί σε αυτές η δημιουργία καρτέλ που τις φρενάρουν και προκαλούν οικονομική ασφυξία και αφαίμαξη πολιτών μέσω μονοπωλιακών πρακτικών,
- Προστασία της Εργασίας με βασικό μισθό καθολικά στο ύψος του μέσου επιπέδου διαβίωσης (κάλυψη αγοράς βασικών αγαθών και υπηρεσιών μηνιαίως όπως πχ. το υπολογίζουν οι βορειοευρωπαίοι για τους ίδιους),
- Επενδύσεις ειδικά στον Πρωτογενή Τομέα της Οικονομίας (Παραγωγή-Καινοτομία) για Οικονομική Αυτονόμηση στον μέγιστο δυνατό βαθμό και δημιουργία χιλιάδων εξασφαλισμένων θέσεων εργασίας, με ειδικά κίνητρα από την Πολιτεία για την επίτευξή/τροφοδότησή του σταδιακά,
- Επιβολή διαχωρισμού τραπεζικών δραστηριοτήτων (εμπορικές - επενδυτικές) ώστε να μην συσσωρεύεται αδικαιολόγητος πλούτος και ισχύς που απειλεί τη σταθερότητα του Συστήματος τόσο σε μία χώρα όσο και διεθνώς.
Και κάποια λίγα ακόμα που τώρα βαριέμαι να γράφω.

Βασικά τα παραπάνω αρκούν, για αρχή.
Είναι δηλαδή εκείνο το πάνσοφο και μεγαλοφυές τελικά: "Ο καθένας συμμετέχει στα κοινά βάρη (αλλά) ανάλογα με τις δυνατότητές του" που γράφει το Σύνταγμα όλων των Ανεπτυγμένων Χωρών και όταν τηρείται η Ανθρωπότητα προοδεύει αλλά όταν καταπατάται η Ανθρωπότητα οπισθοδρομεί, και εδώ και πέντε χρόνια στην Ελλάδα (μαντέψτε) καταπατάται αγριότατα, σε έκδοση (re-)do it again.
Μετά με μικρο-διορθώσεις και μικρο-προσαρμογές πάνω στον παραπάνω βασικό κορμό (εκσυγχρονισμός Κράτους, σταθερότητα Φορολογικού Περιβάλλοντος, επενδύσεις στην Καινοτομία και τόσα άλλα) όλα θα γίνουν αγνώριστα (προς το καλύτερο).


Έτσι:

- Θα αρχίσει ξανά η ροή χρήματος (που τώρα έχει μπουκώσει και προκαλέσει οικονομικούς θρόμβους μέσα στους κόλπους των Τραπεζών και των Ανωνύμων Εταιρειών οπότε και δεν κινείται παρά αμεληταίες ποσότητες στον πραγματικό κόσμο και έχει προκληθεί οικονομική αναιμία),
- η Οικονομία θα αρχίσει να ξαναναπτύσσσεται αλλά γόνιμα και όχι δηλητηριωδώς όπως τώρα, όπου τέλος πάντων αναπτύσσεται αργά και βασανιστικά σαν σαλιγγάρι με αρθρίτιδα (δηλ. ΜΟΝΟ ονομαστικά και όχι αληθινά),
- οι άνθρωποι θα έχουν δουλειές και τις βασικές ελευθερίες και ανάγκες τους καλυμμένες κι εξασφαλισμένες,
- όλοι (ή σχεδόν όλοι) θα είναι χορτάτοι και θα έχουν ελευθερίες και προοπτική για το μέλλον (για να μην έχουν κίνητρο να φωνάζουν και να μην πάρουν κάποια στιγμή τα όπλα ή τους σκοτεινούς δρόμους του εγκλήματος προς επιβίωση κι εκδίκηση μαζικά),
- και όλα γενικώς ΟΚ.

Φυσικά, όσον αφορά το Χρέος (για να μιλήσουμε για τα δικά μας) οπωσδήποτε διαγραφή του στον μέγιστο βαθμό, έστω και μονομερώς όπως έκανε η Ισλανδία, η Αργεντινινή, ο Ισημερινός και τόσες άλλες χώρες και ανασάνανε και σώθηκαν,
ώστε να μη δουλεύουμε-παράγουμε για να πλουτίζουν-παρασιτούν οι κάθε λογής δανειστές και λοιποί κηφήνες (το απόλυτο περιβάλλον τελμάτωσης της Μηχανής της Οικονομίας μιας χώρας) σε βάρος της Πραγματικής Οικονομίας και της Ανάπτυξης.

Εθνικό Νόμισμα οπωσδήποτε (το απόλυτο μακροοικονομικό εργαλείο ελέγχου του Εμπορικού Ισοζυγίου και εκείνου των Τρεχουσών Συναλλαγών αλλά και ελέγχου τιμών και ύψους χρεωστικών αναγκών, δηλ. πολυ-εργαλείο σούπερ). Δίνει τεράστια και θεαματική ώθηση στην Εξέλιξη μιας χώρας αφού εξασφαλίζει καλύτερα από οτιδήποτε να δουλέψουν τα παραπάνω που έχουν οικονομική φύση (τα Θεσμικά είναι άλλη ιστορία).


Απλό και πολυ-δουλεμένο. Έχει αποδείξει την αξία του. Σίγουρα πράγματα. Εγγυημένη λύση/πρόταση.

 

Ούτε "καπιταλισμοί", ούτε "κουμουνισμοί", ούτε ρομαντισμοί, ούτε ντανταϊσμοί, ούτε υπερρεαλισμοί, ούτε Βροντάκηδες, ούτε Φουρτουνάκηδες, ούτε Πράσινοι, ούτε Βένετοι (πού τους θυμήθηκα τώρα ετούτους από το Βυζάντιο...) ούτε τίποτα το "ταμπέλα/τσόφλι/ιδεολόγημα/φούμαρο-με-κούφιο-περιεχόμενο".

Απλά μαθηματικά.

Για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή.

 

Πρακτικά πράγματα, "ένα κι ένα κάνουν δύο".

Φυσικά όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν και μία ολοκληρωμένη και καθολική παροχή Παιδείας-Ανατροφής πάνω στα Θεμελιώδη Δικαιώματα και τις Ανθρώπινες Αξίες και εκείνες του Πολιτισμού από την κούνια μέχρι τα Διδακτορικά του Πανεπιστημίου,
για μαζική και σε μόνιμη βάση παραγωγή σκεπτόμενων ανθρώπων και κοινωνικά ωφέλιμων χαρακτήρων/προσωπικοτήτων με προσήλωση στο "εγώ" ως επιβεβαίωση της αξίας του μέσα στην κοινότητα και όχι σε βάρος της ή έξω από αυτή,
αλλά αυτό το άφησα λίγο παραπέρα επειδή θέλει χρόνο για να (ξανα-)εγκατασταθεί και καρποφορήσει, καίτοι όμως προαπαιτούμενο.

 

Αυτά.