Ευτράπελα και αστεία κατά τη διάρκεια session

RE: RE: Ευτράπελα και αστεία κατά τη διάρκεια session

Τότε δεν μένει πάρα μία μόνο λύση.Να σημαδεύεις στις φτέρνες.Αν και τότε αστοχείς χρειάζεται εργοστασιακή ρύθμιση το σκόπευτρό σου.Ελπίζω να είσαι μέσα στην εγγύηση.
 

 

Το σκηνικό: Φοιτητικό δωμάτιο στη Γερμανία εν έτη 1992. Η εμπειρία μου ακόμα μικρή και το αίμα να βράζει. Ο sub με δεμένα χέρια και μάτια γονατισμένος στο πάτωμα. Το παιχνίδι το ακόλουθο: Εγώ κάνω διάφορα κι εκείνος πρέπει να μου λέει τι κάνω ή τι νιώθει ακριβώς και κάθε τι που βρίσκει αμείβεται σαν το σκυλάκι με ένα κομμάτι σοκολάτα, ενώ κάθε τι που δεν βρίσκει του επιφέρει και 5 ξυλιές. Αφού λοιπόν είμαστε βυθισμένοι στο παιχνίδι κι εκείνος λέει π.χ. ακουμπάς το δεξί σου πόδι στο μηρό μου, με χαϊδεύεις με ένα φτερό κλπ κλπ ανοίγει ξαφνικά η πόρτα και στέκει εκεί μια φίλη μου η οποία κοιτάζει λίγο έκπληκτη την όλη σκηνή χωρίς να βγάλει άχνα, ο sub συνεχίζει “ανοίγεις την πόρτα” εγώ κουνάω χέρια και πόδια για να της κάνω σήμα να φύγει και ότι θα της τηλεφωνήσω και ο sub συνεχίζει ακάθεκτος “βάζεις μπροστά τον ανεμιστήρα” η φίλη μου φεύγει και κλείνει την πόρτα και ο sub συνεχίζει “ξανακλείνεις την πόρτα” εγώ προσπαθώ απεγνωσμένα να συγκρατήσω ένα τρανταχτό γέλιο, πράγμα που φυσικά ΔΕΝ καταφέρνω και τότε ο sub με ρωτάει φυσικά απορριμμένος “μα γιατί γελάς? Τι έκανα λάθος? Να μετρήσω άλλες 5?” εγώ φυσικά έχω πιάσει πάτωμα από το γέλιο κι εκείνος συνεχίζει ακάθεκτος “αχ ναι! Δεν ήταν ανεμιστήρας! Άλλωστε δεν έχεις! Ήταν το ρεύμα από την πόρτα, αλλά πως έκανε ρεύμα εφόσον όλα τα παράθυρα ήταν κλειστά? Αχ δεν το βρίσκω” εγώ έχω λιώσει και δεν μπορώ να πάρω ανάσα από το γέλιο, πόσο μάλλον να μιλήσω και εκείνος συνεχίζει ηρεμότατος “γελάς... όχι... έχεις πέσει κάτω από το γέλιο και κάτι κάνεις κοντά στα γόνατα μου” . Ναι λοιπόν! Το ομολογώ! Στο τέλος πονούσα περισσότερο από εκείνον… από τα γέλια!

 

Ειμαστε με τον ipakouos σε ενα BDSM club στην Νεα Υορκη. Και παιζουμε μαζι του μια φιλη μου top και εγω. Η φιλη μου ειναι αμερικανιδα και δεν γνωριζει ελληνικα. Η σκηνη ειναι αρκετα βαρια και ο ipakouos κανει οτι καλυτερο μπορει για να αντεξει οσο περισσοτερα γινεται...η αλλη Κυριαρχος και εγω αλλαζουμε σειρα στα χτυπηματα με διαφορετικους ρυθμους κλπ. αυτος εχει μπερδευτει και γενικα προσπαθει να συγκροτησει τις σκεψεις του το οποιο σε εκεινη την συγκεκριμενη στιγμη ειναι πολυ δυσκολο να γινει. Τον παρατηρω οτι παλευει με τον εαυτο του να συγκροτηθει και να αντεξει τον πονο, και οτι ενω γινεται αυτο εχει αρχισει και καμπουριαζει. Του λεω λοιπον να σταθει ορθιος και με την πιο δυνατη μου φωνη, "Τραγουδα", στο οποιο παραγγελμα πρεπει να τραγουδησει οτι του ερθει στο μυαλο. Ο ipakouos αρχιζει να τραγουδαει με ολη την εθνικη υπερηφανεια που αρμοζει σε μια τετοια κατασταση, τι αλλο απο τον εθνικο υμνο? Με το που το ακουσα με πιασανε τα γελια, και στο ενα δευτερολεπτο που καταλαβε και ο ιδιος τι τραγουδουσε επισης αρχισε να γελαει. Ο κοσμος που ειχε μαζευτει γυρω να παρακολουθησει την σκηνη δεν μπορουσε φυσικα να καταλαβει πως περασαμε απο το ξυλο και το co-topping στο να εχουμε πεθανει στα γελια.
Η σκηνη φυσικα σταματησε προσωρινα.

 

Πριν περίπου 10 χρόνια στη γερμανία πολύ μικρός τότε ένας φίλος μου ήθελε να με μυήσει στα κόλπα και με πήγε σε ένα club όπου γινόταν live sm.(Από γερμανικά ήμουν άσχετος τελείως. Οπότε εκεί που η αφέντρα έδερνε με το μαστίγιο το παληκάρι, εκέινος τελείωσε χωρίς την άδεια της και τότε του βγάζει μια αγριοφωνάρα TOTAL KATASTROFEN!! Δεν μπορούσα να κρατηθώ από τα γέλια για το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας.....

 

Στο πρώτο μας session με Τον Κύριο μου, κάποια στιγμή με Είχε σκυμμένη και έσταζε πάνω στην πλάτη και στα οπίσθια μου καυτό κερί.

Οπότε κάποια στιγμή όπως ήμουν σκυμμένη αρχίζω και μουρμουράω "Θεέ μου που πήγα κι έμπλεξα?!"

Με το που το Άκουσε ο Κύριος μου, Άρχισε να Γελάει τόσο πολύ που σταμάτησε το session.

Μου Λέει περίμενα ένα "Ευχαριστώ Κύριε, ή κάτι ανάλογο αλλά σίγουρα όχι αυτό.  

 

Ήταν βράδυ πολύ αργά, επικρατούσε απόλυτη ησυχία, μέσα στο δωμάτιο στον καναπέ καθισμένοι οι δυό Τους και στα πόδια Τους εμείς οι δύο σκλάβες, ανάμεσά μας ήταν ένα τετράγωνο τραπεζάκι και πιο εκεί μια καρέκλα με το κομοδίνο. Ο καθένας έπαιζε την δική Του σκλάβα και συγκεκριμένα εγώ είχα γυρισμένη την πλάτη μου οπότε δεν έβλεπα και τι Έ/έκαναν οι άλλοι. Ούτε Ε/εκείνοι ούτε Ε/εμείς κάναμε τον παραμικρό θόρυβο. Οι στιγμές ήταν μαγικές. Το μόνο που ακουγόταν ήταν κάποιοι αναστεναγμοί σκόρπιοι. Συγκεκριμένα έπαιζε με τις ρώγες στο στήθος πολύ απαλά και ξαφνικά τις τσιμπάει τόσο δυνατά που τινάχτηκε χωρίς να το καταλάβω το πόδι μου, χτύπησε στην καρέκλα και την έριξε κάτω.
"Ουουουπς συγγνώμη δεν το ήθελα" Α/αρχίσαμε να γελάμε οι δύο και ταυτόχρονα γύρισα το κεφάλι μου και είδα τέσσερα γουρλωμένα μάτια να με κοιτάνε (του άλλου ζευγαριού) και Λ/λύθηκαν κι Α/αυτοί στα γέλια.
Το αποτέλεσμα? Δ/διακόψαμε΄, προσωρινά  , για τσιγάρο