Ευχαρίστηση...

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι τι είναι ευχαρίστηση.
Σε κάποιο session άκουσα ότι: <<Δεν πρέπει να νιώθεις εσύ ευχαρίστηση αλλα ΕΓΩ..>>
Το πρόβλημα ήταν ότι έτσι ένιωσα περισσότερη ευχαρίστηση..
Αλήθεια τι είναι ευχαριστηση για ε/Εσάς?

 

Μαλον δεν θα υπάρξουν πολλές απαντήσεις,επειδη είναι δύσκολο να γραψει κάποιος με λεξεις τι είναι ευχαρίστηση γι'αυτον.Τα συναισθήματα πολλές φορές δυσκολα εκφράζονται με λέξεις αλλά πολύ εύκολα τα δείχνεις σε κάποιον και ίσως είναι καλύτερα έτσι!

 

Μια που δεν υπαρχουνε πολλες απαντησεις, και παρολο που το thread αυτο αφορα περισσοτερο υποτακτικους, θελω να πω οτι το να μπορει ο slave να αντλησει ευχαριστηση απο την ευχαριστηση που προσφερει στην Κυρια του με την συμπεριφορα του ειναι απο μονη της μια καλη ενδειξη για τις δυνατοτητες του. Γνωριζω καποιον πολυ ιδιαιτερο σκλαβο, που ειναι owned property, και ο οποιος ερεθιζεται (στην κυριολεξια ερχεται σε στυση) οταν βλεπει την Κυρια του ευχαριστημενη με τις πραξεις του η οταν ειναι ευτυχισμενη με κατι. Αυτος ο ερεθισμος δεν ειναι κατι που συνοδευεται απο προσπαθειες επαφης κλπ, αλλα εμπνεεται απο την ικανοποιηση της Κυριας, και συμπεριφορικα εξαντλειται εκει.

 

RE: RE: Ευχαρίστηση...

Αυτό όντως συμβαίνει και σε μένα. Πραγματικά καμιά ευχαρίστηση δεν μπορεί να συγκριθεί με κείνη που βιώνω όταν Τον ικανοποιώ.Όταν βλέπω Τον Κύριο μου να Έίναι ευχαριστημένος από τις πράξεις μου, όταν έχω κατορθώσει να Τον ευχαριστήσω, μπαίνω σε μια κατάσταση ευφορίας και έρχομαι στα πρόθυρα οργασμού.

 

Δεν έχω διαπιστώσει αν η ευχαρίστηση μου για την ικανοποίηση που προκαλώ Στον Κύριο μου με φέρνει στα πρόθυρα οργασμού ή όχι, σίγουρα όμως θα το ψάξω.  
Αυτό που γνωρίζω είναι πως η ευφορία μου είναι τεράστια και σίγουρα δεν υπάρχει για μένα κάτι καλύτερο από το να Του προκαλώ ικανοποίηση.
Και μόνο που ασχολείτε μαζί μου αρκεί για να πάρω ευχαρίστηση. Θεωρώ σχεδόν αδύνατον ο υποτακτικός να μην ευχαριστιέται όταν ασχολούνται μαζί του.
Όσο για το <<Δεν πρέπει να νιώθεις εσύ ευχαρίστηση αλλα ΕΓΩ..>> διαφωνώ κάθετα και οριζόντια και όπως αλλιώς θέλετε, αλλά συμφωνώ με την άποψη πως δεν έχει την ίδια σημασία, ή δεν είναι και σημαντικό αν από κάποια συγκεκριμένη φάση ο υποτακτικός δεν ευχαριστηθεί.
Όμως, πιος ο λόγος να ασχοληθεί κανείς με το "άθλημα" αν δεν παίρνει ευχαρίστηση από αυτό που επέλεξε να βιώνει?

 

RE: RE: Ευχαρίστηση...

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Απλά οι τρόποι με τους οποίους βιώνει ευχαρίστηση ο υποτακτικός μπορεί να είναι διαφορετικός από τους συνηθισμένους τρόπους ευχαρίστησης σε βανίλλα περιβάλλον.

 

Θα συμφωνήσω κι εγώ με τις προλαλήσαντες sisters. Και εγώ φτάνω στα πρόθυρα οργασμού και πολλές φορές έχω ζητήσει άδεια για οργασμό μετά από ένα απλό χαμόγελο. Τώρα το πως αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας την ευχαρίστηση πιστεύω πως δεν έχει και μεγάλες αποκλίσεις, ο δρόμος μέσω του οποίου την αντλεί αλλάζει κατά τη γνώμη μου.