'Εχετε χαρακτήρα;

..μεταξύ άλλων,πιο πολύ νιώθω να ταυτίζομαι με την Κατερίνα,την μικρότερη απο τις τρεις αδελφές στο μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Λυμπεράκη,"Τα ψάθινα καπέλα"

 

της άρεσε πολύ να ονειροπολεί και ν ακούει τις ιστορίες της γριάς υπηρέτριας, της Ροδιάς,αναζητώντας συνεχώς ονειρικές διαδρομές στη ζωή της..γι' αυτήν ο μύθος γίνεται η πραγματικότητα, όπως τα μυστηριώδη πρόσωπα της Πολωνέζας γιαγιάς και του καπετάνιου Aνδρέα..

....
Τότε πιάνει η βροχή. Ένα δάκρυ που δε θα φτάσει ποτέ ως τα μάτια μας μας ανακουφίζει, γελάμε.

— Ευχάριστο, λέει ο παππούς, πολύ ευχάριστο.

Αυτό για τον παππού θα πει ωφέλιμο για τα δέντρα.

— Ναι, πολύ, λέει κι η θεία Τερέζα, τάχα για τα δέντρα, ενώ χαίρεται μόνο που θα μπορέσει να λουστεί με βρόχινο νερό.

Η μητέρα δε μιλάει, τον πατέρα τον γνώρισε μέρα βροχερή.

Θα 'θελα να τρέξω έξω, να χαρώ. Μα θα βρεχόμουν. Κάθουμαι μαζεμένη στον καναπέ, σα γάτα, δίχως σκέψη ακούω τη βροχή. Κάτι μαζεύεται μέσα μου που δεν ξέρω, που με γεμίζει χαρά κι αγωνία. Ξαλαφρώνω μόνο όταν τραγουδάω, όταν γράφω λίγες λέξεις σ' άσπρο χαρτί, ή ζωγραφίζω σχήματα φανταστικά, πολλούς κύκλους τον ένα μέσα στον άλλο ή τριφύλλια με τέσσερα φύλλα.

Πλησιάζω τότε το τζάμι και χτυπάω τα δάχτυλά μου στο γυαλί· παίζω ένα σκοπό της μόδας, το αριστερό μου πόδι κρατάει το ρυθμό.

Η βροχή έχει πάψει, δεν κατάλαβα ποια στιγμή. Τα δέντρα μόνο στάζουν κι οι σταλαγματιές τους γίνουνται κόκκινες, κίτρινες, πράσινες μες στον αέρα χρώματα του ουράνιου τόξου.

....

ερωτεύεται τον Δαυίδ..κι ενώ ο ίδιος τη ζητά σε γάμο,την τελευταία στιγμή αποφάσιζει πως δεν θέλει να τον παντρευτεί,αλλα να ζήσει ελεύθερη και να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο..

 

Πάντα επιλεγμένη γραφή. Η πιο στρωτή εδώ μέσα. Μπράβο, εύγε. Μας ταξιδεύεις  

Οσο για μένα....

3j!
 

 

Ανάμεσα τους..    

 

Στο V συμφωνώ, τον άλλον κύριο δε τον ξέρω.  

 

This is Jumaru

 

Δεν είναι κάποιος φανταστικός ήρωας...ποτέ δεν μπορούσα να ταυτιστώ με κάτι φανταστικό γιατί πάντα του έλειπε κάτι το πραγματικό.

 

Λιγομίλητος, σκοτεινός, αντισταρ...δυστυχώς δεν είμαι στο επίπεδό του σαν κιθαρίστας.

 

τι να κλάσει η Λάρα!!!???

 

 

Η Μαφάλντα είναι η πρωταγωνίστρια μιας μακράς σειράς σχεδίων του Αργεντινού σκιτσογράφου Κίνο (Quino), αλλά και το όνομα αυτής της σειράς κόμικς.

Οι ιστορίες χαρακτηρίζονται από την ενήλικη αντίληψη της Μαφάλντας μαζί με μια παιδική αφέλεια και περιέργεια. Συχνά αναρωτιέται και προβληματίζεται για μεγάλα προβλήματα του κόσμου όπως ο πόλεμος και η πείνα (οι ιστορίες είναι γραμμένες το 1960-70 και έτσι κυριαρχούν ο Ψυχρός πόλεμος και ο Πόλεμος του Βιετνάμ στις ειδήσεις που ακούν οι ήρωες), άλλες φορές ειρωνεύεται τα προβλήματα της χώρας, τις κακές υποδομές και την κακή οικονομία (τα οποία συχνά μοιάζουν με παρόμοια διαχρονικά προβλήματα ανα χώρες και ανα εποχές) και συχνά απλά προσπαθεί να βρει τρόπο να αποφύγει να φάει την σούπα που τόσο σιχαίνεται και συνεχώς φτιάχνει η μητέρα της.

Η Μαφάλντα υπήρξε πολύ δημοφιλής στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη. Στην Βόρεια Αμερική δεν διαδόθηκε τόσο, ίσως επειδή μερικοί την έβλεπαν παραπλήσια στον Τσάρλι Μπράουν, ή και ίσως επειδή έχει μία ιδιαίτερη αργεντίνικη οπτική που δεν γίνεται κατανοητή από βορειοαμερικανούς.

Ορίστε κι ορισμένες από τις ατάκες της...

Από πού να σπρώξουμε τη χώρα για να πάει μπροστά;
Μήπως τελικά αυτή η σύγχρονη ζωή είναι πιο πολύ σύγχρονη και λιγότερο ζωή;
Το κακό με τη μεγάλη οικογένεια της ανθρωπότητας είναι ότι όλοι θέλουν να παίξουν το ρόλο του πατέρα.
Το χειρότερο είναι ότι η επιδείνωση έχει αρχίσει να χειροτερεύει


http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231186521

 

Αγορίνα μου πολύ σωστό σε βρίσκω ... DP για πάντα

 

Καλοί οι DP αλλά χωρίς τον κύριο απο πάνω...δεν νομιζω να τα κατάφερναν τοσο...δες τι έπαθαν απο τότε που έφυγε

 

ένας φυσιολογικός άνθρωπος που δεν χρειάζεται κόμικς ή καρικατούρες για να δείξει ότι είναι κάτι ιδιαίτερο....
ένας απλός άνθρωπος που έχει περιορισμένη αντοχή και ανοχή στην αγένεια, στο παράλογο, στις μαγκιές, στα δήθεν....
ένας ήρεμος άνθρωπος με χαμηλό σημείο βρασμού....
ένας συνηθισμένος άνθρωπος που θέλει ολοκληρώνει κάθε τι που αρχίζει...