Εχω μια απορία....

Απάντηση: Εχω μια απορία....

Παράθεση αντίστοιχης ερώτησης της νηματοθέτριας σε φόρουμ συζήτησης περί εθισμού σε ουσίες που συμμετέχει επίσης.
Παροιμία –μότο του νήματος:
«Πες μου ποιους κάνεις παρέα να σου πω ποιος μπορείς να γίνεις.»
(αν υφαρπάζεσαι σφόδρα)

 

Απάντηση: Εχω μια απορία....

εγώ όταν χώρισα .. μπήκα για πρώτη φορά στο βδσμ φόρουμ ..   δεν ξέρω αν σου λέει κάτι αυτό   .. νομίζω ότι όταν ο άνθρωπος χωρίζει .. μπορεί να γίνει βδσμ, λσκμ, σδμμ, οπσμ, σσμμ, μσσμ, εξαρτάται ..

 

Απάντηση: Εχω μια απορία....

κι είδες πώς είναι οι βδσμ άνθρωποι!    

 

Απάντηση: Εχω μια απορία....

ναι γνώρισα πολλά βδσμ ανθρωπάκια ..   προσπάθησα να παίξω μαζί τους .. αλλά μην νομίζεις ήταν λίγο εχθρικά στην αρχή .. τώρα μ'εχουν συνηθήσει   .. και εγώ μέσα στη απογοήτευση μου .. τους είπα "βδσμ άνθρωποι"  

 

Απάντηση: Εχω μια απορία....

σε καταλαβαίνω κοριτσάκι... 

 

Απάντηση: Εχω μια απορία....

Νομίζω πως δεν υπάρχουν bdsm συμπεριφορές, ούτε και bdsm άνθρωποι (αυτό για τη SlaveRose   ), υπάρχουν Ανθρώπινες συμπεριφορές, δράσεις και αντιδράσεις.

Αν πληγωθείς κι εκδηλώσεις θυμό ή επιθυμία για εκδίκηση, δε γίνεσαι Κυρίαρχoς, αν υπομένεις και ανέχεσαι δεν γίνεσαι Υποτακτικός.

Δεν νομίζω ότι χαρακτηριζόμαστε μέσα στα πλαίσια του bdsm αν σε κάποια φάση της ζωής μας αποφασίσουμε να γίνουμε σκληροί, επειδή π.χ. θέλουμε να πάρουμε προαγωγή στη δουλειά μας ή επειδή αποφασίσαμε να λήξουμε μια σχέση αν δεν περνάμε καλά.

Δε βλέπω καμία σύνδεση, με το παρδόν, και δε θέλω να σκέφτομαι το bdsm ως πεδίο εκτόνωσης, αποκλειστικά.

 

Αγαπητε ddragon,το ΒΔΣΜ (πανω απ' ολα) δεν ειναι ελευθερια εκφρασης.
Ειναι ενας χωρος οπου η σεξουαλικοτητα καποιων διακρινεται απο συγκεκριμενα κοινα ερεθισματα. Οι εκφανσεις των μπορουν να ειναι ποικοιλες αλλα εχουν ενα πολυ συγκεκριμενο αξωνα γυρω απο τον οποιο στρεφονται.

Επισης στο ΒΔΣΜ δεν παραμεριζονται τα ταμπου ουτε τα πρεπει!!!
Αντιθετως ! Ενισχυονται και μεγεθυνονται!
Πχ δεν απελευθερωσαμε ολοι μας μονομιας το ταμπου της αιμομυξιας και δεν στραφηκαμε προς την Μανα η την αδερφη μας! οουτε καν προς το ιδιο μας το φυλο. Οσο για τα "Πρεπει";;;;; Περισσοτερα "Πρεπει" απο το ΒΔΣΜ δεν μπορεις να βρεις σε κανενα ερωτικο/σεξουαλικο χωρο.



Και για να απαντησω και στη νηματοθετρια, (παντα κατα τη γνωμη μου οπως και προς εσενα), δεν θα μπορουσε να σου προκαλεσει ερωτικο/σεξουαλικο ερεθισμο μια κατασταση σαν και αυτη που περιγραφεις. Για να μετουσιωσεις σε ηδονη τα της περιγραφης σου, θα πρεπει να εχεις ανοιξει τα συγκεκριμενα καναλια των νευρωνων του εγκεφαλου σου πολυ πριν συμβουν αυτα τα γεγονοτα. Θα πρεπει να επιζητας την ηδονη μεσα απο καταστασεις παρομοιες και σε ακραια περιπτωση να τις προκαλεις μαλιστα.


Οι οικονομικοπολιτικες η προσωπικες πιεσεις αυτες δεν μπορουν να παρακαμψουν τη λογικη καποιου και να συνδεσουν την λιμπιντο του με αυτες αν δεν εχει προυπαρξει μια προδιαθεση (αγνωστο για ποιο λογο) η οποια θα τις μετουσιωσει σε ηδονη.


Γι:nod:ργος

 

Re: Απάντηση: Εχω μια απορία....

...ο ανθρωπος που χωριζει και επι τελους μπορει να εξελιχθει σε κατι, που παρα τη δυσκολια της ακολουθιας των συμφωνων και την ελλειψη των φωνηεντων, πλην του ομικρον, που παρατηρουμε πιο πανω, εχει μια στοιχειωδη ελπιδα περιγραψιμοτητας και ταυτισης για το λογο αυτο, μας παραπεμπει να τον φανταστουμε στην "αναρθρη" κατασταση που βρισκοταν πριν τον χωρισμο του αυτον! 

Γι:tear:ργος

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Εχω μια απορία....

οχου κόλλησες και εσύ τώρα .. τυχαία επέλεξα αυτά τα γράμματα .. χαχαχαχ ..  

 

Απάντηση: Re: Εχω μια απορία....

Γιώργο σ' ευχαριστώ. Η απάντησή σου ήταν κατατοπιστική.

 

Ως προς το πρώτο σκέλος... είναι απλά ο διαφορετικός τρόπος που εκλαμβάνει κανείς το bdsm, αλλα και τον κοσμο. Προσωπικά πιστεύω στο κυνήγι της ελευθερίας και της έκφρασης ακόμα και αν αυτά έχονται μέσα απο την περιστασιακή η μόνιμη υποταγή του ατόμου.

Ως προς το δεύτερο τώρα, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τα λεγόμενα σου, απλά πιστεύω οτι η αρχική ερώτηση άλλο πράγμα έλεγε απο αυτό το οποίο πολύ σωστά εξηγείς.

 

Απάντηση: Εχω μια απορία....

αν αλλάξω την κατάσταση του ατόμου και σας αναφέρω την περίπτωση που πεθαίνει ένα πολύ αγαπημένο άτομο, όπου ο πόνος είναι αφόρητος, θα έχετε την ίδια άποψη, όσοι μπερδέψατε τη γκομενοκατάσταση με την απορία μου?

και σ' αυτό το παράδειγμα, θα ενημερώσω όσους δεν έχουν παρόμοια εμπειρία, ότι ο ψυχικός πόνος δε μπορεί να περιγραφεί, ούτε τα συναισθήματα που νιώθεις. άραγε σε μια τέτοια περίπτωση, ενδέχεται ένας ανθρωπος να θελήσει να νιώσει πχ και σωματικό πόνο, προκειμένου να εκισορροπήσει τα συναισθήματά του? ή να εξιλεωθεί ως προς ενδεχόμενες ενοχές?