Ζήτημα προσωπικής θέασης ( Ανάκατες σκέψεις περί σαδισμού και Κυριαρχίας )

Να είσαι καλά κι εσύ. Ξανά σ' ευχαριστώ για την συμβολή σου καθώς και όλους/ες τους Κυρίους και τις Κυρίες ( με την "πολιτική" - που για μένα θα ήταν η πιο σημαντική - και όχι την BDSMική έννοια ) για τον χρόνο και τις σκέψεις τους.  

 

Προσωπική θέαση, ανάκατες σκέψεις: Το κατάλληλο υπόστρωμα κάθε προβληματισμού.

Φρονώ πως, ένα σκαλί πιο πάνω από το σαδομαζοχισμό είναι η χειριστικότητα ως τρόπος επικοινωνίας και συνδιαλλαγής με τους άλλους. Θεωρώντας δεδομένο οτι όλες οι τάσεις (σαδισμός, μαζοχισμός, κυριαρχία, υποταγή, εγωισμός, αλτρουισμός) ενυπάρχουν ως δυνατότητες στον καθένα, η επιλογή από εμάς του προαναφερόμενου τρόπου μας τοποθετεί απέναντι στα εργαλεία χειρισμού, που είναι ο σαδισμός και ο μαζοχισμός, είτε σε αρθρωμένη έκφραση, είτε σε λανθάνουσα μορφή.

Χειριστικός είναι ο κυρίαρχος, αλλά -από την εμπειρία μου- και ο υποτακτικός. Ο πρώτος επιθετικά και φανερά, ο δεύτερος αμυντικά και υπόγεια. Το ερώτημα είναι, γιατί κάποιος επιλέγει να είναι χειριστικός? Είτε ασυνείδητα (αμυντική αναπλήρωση μειωμένης αυτοεκτίμησης), είτε συνειδητά (ο χειρισμός είναι η πλέον πρόσφορη (ψευδ)αίσθηση ελέγχου -μέσω των άλλων- της ίδιας της ύπαρξης). Ο σαδισμός είναι το μέσο που επιλέγει προς τούτο ο κυρίαρχος, ο μαζοχισμός είναι το μέσο που επιλέγει ο υποτακτικός. Κάποιες φορές βέβαια τα όρια δεν είναι απολύτως ξεκάθαρα, οπότε προκύπτουν ζητήματα "ταμπέλας", όπως έχει συμβεί πολλάκις στο παρόν φόρουμ.

Εάν, για χάρη της συζήτησης και μόνο, επέλεγα να αυτοπροσδιοριστώ, θα έβαζα τον τίτλο "daddy dom". Αν και ο σαδισμός δεν είναι το κύριο εργαλείο επιβολής μου, θα ήταν ψέμα αν αρνιόμουν ότι κάποιες φορές σαδίζω και το καρα-απολαμβάνω.

Η ζωή είναι ένα έδεσμα. Το παν είναι η σωστή -για τον καθένα- αναλογία συστατικών. Χωρίς βέβαια να υποτιμώ την παρουσίαση...

 

Όταν "εμφανίζεσαι" σε νήματα του είδους. Εγώ απλά κάνω στην άκρη και απολαμβάνω τις σκέψεις σου. Ναι, και για μένα ο σαδισμός κάποιες φορές θα ήταν ένα είδος χειρισμού.
Όπως και ένα είδος χειρισμού θα ήταν και ο μαζοχισμός ( π.χ. ο/η μαζοχιστής/ρια υ ή όχι. Που έχει βρει το κουμπί του/της σαδιστή/ριας Κ ή όχι. Και τον/την "ελέγχει" ωθώντας τον/την στην κατάδυση στο πάθος του/της ).
Συμβαίνει όμως και κάποιες φορές το άλλο "παράδοξο". Η πλήρης απόδυση από την βούληση κατίσχυσης στο "αδύναμο" μέρος της εξίσωσης και απλά η απόλαυση που θα έδινε η πρόκληση πόνου.
Και τουλάχιστον για μένα το πιο γευστικό πιάτο του σαδιστικού μενού, βρίσκεται στον ψυχολογικό και όχι στον σωματικό.
Δεν κρύβω όμως ότι η πρόκληση ψυχολογικού πόνου, θέλει και τρομερό αυτοέλεγχο από πλευράς σαδιστή και εξίσου πολύ καλή γνώση του δέκτη της ψυχολογικής βίας.
Είναι κάτι που εγώ τουλάχιστον έχω κάνει σ' ελάχιστα άτομα και σε μικρές χρονικές δόσεις.

Η φιγούρα του "Daddy Dom" μου κινεί την περιέργεια, πάρα πολύ. Είσαι ο δεύτερος που την αναφέρει σ' αυτό το νήμα. Και με ιντριγκάρει γιατί το "πατρικό" δεν το έχω με την καμία.
Θεωρούσα ότι η όποια στοργή που ίσως κάποτε για κάποια να ένιωθα ( ανεξαρτήτως της ηλικίας της ), θα ήταν "πατρικό" ψήγμα.
Η αυστηρότητα πιστεύω ότι δεν θα ήταν συνυφασμένη μόνο με τον πατέρα. Αν κάποιος/α άνοιγε κάποιο νήμα επί του "Daddy Dom" θα το διάβαζα με περισσή όρεξη.
Αφού νομίζω ότι είναι το είδος Dom που θ' αναζητούσε η πλειονότητα του γυναικείου υ πληθυσμού, μάλλον κομμένο και ραμμένο στις προβολές του.
Τουτέστιν, ένα μείγμα αυστηρού πατέρα ( αλλά που θα "μαλάκωνε" μπροστά στις όποιες κουτσουκέλες της "κορούλας" ), κινούμενης βιβλιοθήκης, ιππότη με αστραφτερή πανοπλία,
μάντη που να ξέρει τι θα ήθελαν, δίχως καν να το εκφράσουν
καθώς και provider μ' ένα twist τρυφερού και συνάμα "φλογερού" εραστή.
Με απλά λόγια θα αναζητούσαν έναν πιο "γεμάτο" Service Top με περισσότερες αρμοδιότητες επί του ψυχολογικού σκέλους σε σχέση μ' έναν "σκέτο" Top ή σαδιστή,
αλλά που θα είχε τ' όνομα Κύριος, δηλαδή ο ουρανός με τ' άστρα.

Anyway, ο/η καθένας/καθεμία με τις επιθυμίες του/της... 

 

Ο ψυχολογικός σαδισμός είναι η ελίτ του σαδισμού. Ο σωματικός είναι απλά προθέρμανση.
Η απόλαυση είναι κίνητρο ζωής για όλους. Ο σαδιστής -κατά τη γνώμη μου- δε λαμβάνει απόλαυση από τον πόνο που προξενεί στους άλλους, αλλά από την επιβεβαίωση της δυνατότητάς του να προκαλεί πόνο. Δευτερευόντως δε, από την οικειοποίηση του πόνου του άλλου, χωρίς τις δυσάρεστες συνέπειες του ίδιου του πόνου...

Ο ορισμός σου περί daddy dom είναι αποθεωτικός και αποκαθηλωτικός μαζί. Γι αυτό απολαμβάνω τις συζητήσεις μας, παλιόγερε. Γιατί είσαι ο πιο αγνά διεφθαρμένος άνθρωπος που γνωρίζω... 

 

Εγώ να σου πω, το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό που έγραψες. Αν δηλαδή με ικανοποιεί πιο πολύ ο πόνος που προκαλώ ή η ιδέα ότι μπορώ να τον προκαλέσω.
Και ειλικρινά δεν έχω ακόμη καταλήξει σε βέβαιη απάντηση. Πάντως και για μένα ο ψυχολογικός σαδισμός είναι το αποκορύφωμα, η σκοτεινή τέχνη και το αληθινό περπάτημα στο ξυράφι.
Τον σωματικό να τον προκαλέσεις και να τον ελέγξεις, είναι πιο εύκολο και σίγουρα πιο "ακαριαίο".
Ο ψυχολογικός ( που για μένα δεν είναι η ταπείνωση ή ο εξευτελισμός, αυτά είναι "χαμηλές" παραφυάδες του ) είναι πιο βραδείας καύσεως και πιο κτηνώδης, πιο δύσκολος να τον βάλεις σε τροχιά.
Χαχαχα, ο ορισμός μου του Daddy Dom είναι στα όρια του grammelot, κάτι ανάμεσα σε ιδανικό και σε γκροτέσκο που αυτοαναιρείται.
Είμαι πεντακάθαρα, συνειδητά και σιχαμερά διεφθαρμένος ( όχι άνευ ορίων, απλά είναι πολύ ξεχειλωμένα χαχα ).
Εγώ να δεις πόσο απολαμβάνω τις συζητήσεις μας μαθουσάλα πορναλεπού της αστικής ερήμου.
Σκέφτομαι ότι αν ποτέ βρισκόμασταν στον ίδιο χώρο με το κατάλληλο έμψυχο υλικό και αρκετό χρόνο στην διάθεση μας.
Θα γινόταν φεστιβάλ λιμπερτινισμού, φιλοσοφικής/καλλιτεχνικής παραφροσύνης και διονυσιάζουσας εκτροπής χαχα.   

 

xαχαχαχα... και στο τέλος της ημέρας θα έσκαγαν οι κύριοι με τις άσπρες μπλούζες λέγοντας: Άιντε, παιδάκια, αρκετά για σήμερα. Στα δωμάτιά σας...

 

Μην μου λες τέτοια, γιατί πρέπει να τρέξω ν αγοράσω λευκές κάλτσες και γόβες για να είναι ασορτί με το συνολάκι ( σαν τραβελογαλατάς θα είμαι χαχαχα ).
Εντάξει, το χρώμα του cane είναι αδιάφορο χαχα. Κι εσύ να ζητήσεις "κουστουμάκι" με διευκόλυνση για την οπίσθια κατάθεση.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, όπως λες κι εσύ, εμείς είμαστε Κύριοι, τρώμε στην τουαλέτα και χέζουμε στο σαλόνι
( Δεν κολλάει πουθενά η παραπάνω ατάκα, αλλά ήθελα κάποτε να την πετάξω κι εγώ χαχα        )

 

Δεν διαφωνώ, αλλά είναι κ εκείνη η στιγμή που σκάνε τα πρώωωωωτα πρώτα δάκρυα, αυτά που δεν κυλάνε καν, που νιώθεις ότι τα φρύδια σου έχουν σηκωθεί μέχρι το ταβάνι ............ σιχτίρ μεσημεριάτικα.

 

H μεγαλύτερη απόλαυση του σαδιστή είναι υποδόρια. Τρέφεται από τον ανεκδήλωτο πόνο...

 

Δεν είναι αυτό ένα είδος τοπαρίσματος εκ του μποτομίου; Δεν είναι αυτό ένα safe fall;

Eγώ ψηφίζω καθαρός σαδισμός, ψυχολογικός τε και σωματικός.
Αλλά καθαρός, χωρίς χειριστικές προεκτάσεις. Και ας μην ξέρω πόσο και μέχρι που θα αντέξω.
Πονάει, το καταριέμαι, αλλά oh, η απόλαυση.

Ο HardSoftDadBritannicaLancelotMerlinBigspenderCyranoCasanova. Cuique suum.

 

Απαντάται αυτοφυής σαδισμός, άνευ ελέγχου->χειρισμού->επιβεβαίωσης?
Για πες...

 

Σου απαντώ χρησιμοποιώντας πάντα αλεύρι απ' το δικό μου σακί.
Ως προς τοπάρισμα εκ του μποτομίου, μπορεί και να είναι τόσο συνειδητό όσο κι ασυνείδητο.
Άρα στην δεύτερη περίπτωση, μάλλον δεν θα ήταν τοπάρισμα εκ του μποτομίου μα απλή καύλα για λήψη πόνου εκ του μαζό μέρους δίχως καμία ψυχολογική διακλάδωση ( ή πολύ δευτερεύουσα ) .
Εμείς είμαστε "ψυχάκια" και ίσως να παρά σκεφτόμαστε κάποια πράγματα, αλλά δεν είναι όλοι/ες σαν κι εμάς ( ίσως καλώς, ίσως κακώς ).
Κι εγώ είμαι υπέρ των καθαρών καταστάσεων, των σιχαμερά καθαρών.
Δεν με πειράζει, αν θα έπρεπε ακόμη και να ζοριστώ για να σκίσω τ' όποιο πέπλο.
Αρκεί να με βγάλει σε ξέφωτο. Τον έλεγχο όταν τον ασκώ, θέλω ο/η άλλος/η να τον βλέπει, να τον νιώθει και να έχει έτσι το περιθώριο, για να τον αντιμετωπίσει.
Όχι επειδή είμαι ηθικό στοιχείο, αλλά γιατί μου αρέσει το fair play και η νηφαλιότητα.
Να ελέγχω ή να σαδίζω μια σάρκινη κούκλα, σε μένα δεν λέει τίποτε.

Ως προς το british stired with latin, δηλαδή περί Daddy Dom ( γαμάτος ο ορισμός σου χαχα    ) σου απαντώ...

Adulator propriis commodis tantum suadet. ( Κι αυτό θα ίσχυε τόσο για τον "Daddy", όσο και για την "κορούλα" )