Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Καταλαβαίνετε τι λέτε;

Λέτε πως τα αποτελέσματα μετά από 20 χρόνια ενός χωρισμού είναι ενήλικες με προβλήματα.

Και το λέτε δημόσια, απευθυνόμενος εδώ και σε ενήλικα άτομα τα οποία έχουν μεγαλώσει σε μονογονεϊκες οικογένειες.

Και τολμάτε να πείτε σε αυτούς τους ανθρώπους ότι σύμφωνα με τα στοιχεία σας (τα οποία δεν Μ/μας κάνετε τη χάρη να τα παρουσιάσετε) ότι έχουν προβλήματα;

Τι να πω.... μόνο ντροπή....

Εκ πείρας μιλώντας όσοι μιλούν για τιμή συνοδεύουν την λέξη με άλλες δύο λεξούλες... μια μπροστά από την τιμή και μια που την ακολουθεί...ασχέτως αν τις κρύβουν επιμελώς...

Ειρήνη υμίν...

Iagos

 

Σε 20 χρονια, ελπιζω και ευχομαι, τα πραγματα να ειναι (που θα ειναι) ακομη καλυτερα απο τωρα
Η κακη αντιμετωπιση των μικρομυαλων ανθρωπων παντα υπηρχε και παντα θα υπαρχει Ο στοχος της σωστης οικογενειας (μονογονεικης η οχι) ειναι να εξοπλισει το παιδι (ετεροφυλοφιλο η οχι) με αυτοπεποιθηση, γνωσεις και με την ικανοτητα να αντιμετωπιζει τθς κακοτοπιες ανθρωπων που θεωρουν οτι "κακως ηρθαν στην ομηγυρη"

Ανθρωποι τετοιοι πανε τον κοσμο μπροστα
Ανθρωποι με φοβιες και αγκυλωσεις κρατανε τον κοσμο πισω.

Αναπαραγουν ενοχες που επισης τις κληρονομουν στο μεγαλωμα των δικων τους παιδιων Δυστυχως, πρεπει να μαθουμε να συνυπαρχουμε ολοι

 

Δηλαδή οι σπουδαστες δεν μπορούν να κάνουν σεμινάρια πριν αποφοιτήσουν?

Πάλι κολλάτε σε λέξεις και χάνεται το νόημα!!!!

Βαρέθηκα να μιλάω με ανθρώπους που δεν μπορούν να συζητήσουν. Αντί να προσπαθείτε να φέρετε παραδείγματα και προσωπικές εμπειρίες να διαψευστώ πιάνεστε από μια λέξη και κολλάτε.

Έχετε στοιχεία ότι είμαι λάθος? Νούμερα? Προσωπικές εμπειρίες? Κάτι?

Η απλά επειδή δεν σας αρέσουν αυτά που γράφω??

Υπάρχει ένα πολύ ωραίο βιβλίο " Το πρόβλημα του γάμου " , είναι ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο που μιλάει για οικογένεια.

Εδώ τελειώνω γιατί δεν μπορώ να διαβάζω άλλα μηνύματα σας.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

 

Δηλαδη τι αλλο θελετε να μαθετε για την προσωπικη μας ζωη?
Αν ειμαστε διαταραγμενοι?
Αν μας ειδε ψυχιατρος?
Αν τα παιδια μας βγηκαν ανωμαλα?

Τοση ωρα απανταμε ανθρωποι με προσωπικες εμπειριες
Τι να πω....

 

Να συζητήσουν τι;
Ότι μεγάλωσαν σε μονογονεϊκες οικογένειες και έχουν προβλήματα;
Σοβαρά τώρα;

Τις προσωπικές τους εμπειρίες κατέθεσαν οι άνθρωποι.
Εσείς τι διαβάσατε;

Μάγος είστε...

Δεν αρέσουν γιατί είναι παρωχημένα και μυρίζουν ναφθαλίνη πλέον.

Αυτά τα έλεγαν σε άλλες εποχές.

Έχουν κουράσει πια... δεν το βλέπετε και μόνος σας;

 

Ποια είναι τα στατιστικά; Σας ρώτησε και άλλο μέλος, δεν πήρε απάντηση.

Το βάρος της απόδειξης του ισχυρισμού πέφτει σε αυτόν που τον κάνει. Εγώ το μόνο στατιστικό που γνωρίζω είναι ότι στο 100% των περιπτώσεων υιοθεσίας από ομοφυλόφιλα ζευγάρια η ανάληψη μιας τόσο σοβαρής ευθύνης είναι προϊόν συνειδητής επιλογής, καθώς δεν μπορεί αλλιώς να προκύψει παιδί, και σίγουρα όχι ως "κατά τύχη" ή "ατύχημα". Προσωπικές εμπειρίες, εγώ ανάφερα τη δική μου, ως μεγαλωμένος από τα 8 σε μου σε μονογονεϊκή οικογένεια.

 

Αυτο δεν εχει να κανει με το αν ενα παιδι βγει ευτυχισμενο η "σωστο"
Ξερω παιδια που μεγαλωσαν με τον θειο η τον παππου
Επισης ξερω "αριστες" οικογενειες που δεν χωρισαν πιτε αλλα εβγαλαν παιδια με απειρα ψυχικα τραυματα, ακριβως επειδη δεν χωρισαν και τα μεγαλωσαν σε κακιστο οικογενειακο περιβαλλον

Πολυ ευκολα αλλαζουν συντροφο οι οποιοιδηποτε αν δεν τους κανει αυτος που εχουν
Οταν ομως ενα ζευγαρι αποφασισει απο κοινου (ετεροφυλοφιλοι η ομοφυλοφιλοι) να υιοθετησουν ενα παιδι (ετεροφυλοφιλο η ομοφυλοφιλο στο μελλον) ειναι σιγουρο οτι εχουν προετοιμαστει γι αυτο πολυ καλυτερα απο τα συνηθη ζευγαρια που "δυστυχως" προεκυψε εγκυμοσυνη και "τι να κανουμε, θα παντρευτουμε" η τα ζευγαρια που "μας εφαγε η μανα σου να κανουμε παιδι" η τα ζευγαρια που "εισαι χαντουμης? Στερφα? Παω να κανω παιδι με αλλον"
Και μυριαδες ακομα ωραια παραδειγματα

 

Δεν ξερω τι ψαχνει να βρει. Ενα παιδι που μεγαλωνει χωρις αυτοπεποιθηση ψαχνει τον εαυτο του, ναι.
Το διπολο γιατι εξασφαλιζει κατι τετοιο?

 

Υπάρχει επιστημονική μελέτη που να το αποδεικνύει;

 

Δείξε Μου ότι το forum έγινε "Ομάδα Φίλων Ψυχολογίας" ala fb χωρίς να του αλλάξεις όνομα...

 

Εδώ καλή μου ακόμα παλεύουμε για μια βασική συναντίληψη…

 

Πάντως εμένα φίλες, φίλοι, συγγενείς (μονογονεις, ομόφυλα και ετερόφυλα ζευγάρια) που αγχώνονται πως μεγαλώνουν τα παιδιά τους, τους λέω «όλα θα καταλήξουν στον ψυχολόγο, όπως καταλήξαμε κι εμείς, ξεαγχωθειτε και απλά χαρείτε τα».