Ημέρα Αμαλίας

Αγαπητέ θα μου επιτρέψεις να ανεβάσω ένα σημείωμα που έγραψα για την εξουσίες του μέλλοντος. Και για τις μειοψηφίες που έγιναν κινήματα.

«Έρχεστε αντιμέτωποι και με το κίνημα των bloggers»

Με αυτή τη φράση ο Ε. Βενιζέλος κατά το press-gr έπεισε τις υπηρεσίες της βουλής να δεχτούν την αναφορά του για την Αμαλία.

Γίναμε κίνημα. Ένα νεανικό (τρομάρα μας) κίνημα αληθινό, αυθεντικό, που δεν καθοδηγείται και δεν κηδεμονεύεται. Ακούγεται λογικό, ένα μεγάλο ρεύμα, ένα κίνημα μειοψηφικό μεν, αλλά ωστόσο ιδιαίτερα ισχυρό.
Αναρωτιέμαι ποιος θα είναι ο πρώτος blogger που τα κόμματα θα τρέξουν να εντάξουν στα ψηφοδέλτιά τους. Και πιθανολογώ πως θα το κάνουν γιατί κάποιοι θέλουν τα κουκιά αυτής της «απολιτίκ, και αποβλακωμένης γενιάς του Ιντερνετ» όπως είμαι σίγουρος την αποκαλούν στις κλειστές συνεδριάσεις τους.

Για χρόνια πίστευαν πως οι τζενερέϊσον γκίκς είναι άσχετοι, αδιάφοροι απολιτίκ, ενώ αυτοί, οι επαγγελματίες των κινημάτων ήταν «γαμώ και δέρνω».

Το νέο αυτό κίνημα έχει μαζί του την τεχνολογία, το Ιντερνετ.
Και τίποτα να μην σκαμπάζουν από κινήματα, βάζουν στον μπρόουζερ «Αμαλία τελεία κομ» και σε χρόνο μηδέν έχουνε βομβαρδίσει ανελέητα την πόρνη την γνώμη (έτσι δεν λέει ο Τζιμάκος σε ένα τραγουδάκι του την κοινή γνώμη;...) που μέχρι τώρα όλοι πίστευαν πως τη διαμορφώνουν κυρίως τα μίντια.
Το νέο αυτό κίνημα δεν χρειάζεται στούντιο, δεν χρειάζεται μικρόφωνα, δεν χρειάζεται κάμερες , δεν χρειάζεται (όπως παλαιότερα ) ντουντούκες και πολύγραφους για τα φυλλάδια.

Μ' ένα μπλόγκ ένα μαζικό ε-μαιλ , άμα γουστάρει, στέλνει αδιάβαστο όποιον μπει στο δρόμο του και οργανώνει την πιο ζόρικη διαμαρτυρία σε πέντε λεπτά...

Είναι πολύ αισιόδοξη αυτή η φάση. Ίσως γιατί αποδεικνύει πως, όταν κάποιοι ακόμα και πίσω από ένα μόνιτορ εξεγείρονται με αυθορμητισμό και αυτοοργανώνονται , το κίνημα είναι γνήσιο και μπορεί να επιβάλει τα αιτήματά του στην πολιτική.

Το επόμενο βήμα μετά το κίνημα είναι τα blogs να γίνουν μίντια και μετά εξουσία. Με τρόμαξε η φράση «Έρχεστε αντιμέτωποι και με το κίνημα των bloggers». Μαφιόζικες δουλειές. Ο απόλυτος τσαμπουκάς!

 

Οι δικτατορίες του μέλλοντός μας, στήνονται στο παρόν.
Οι δικτατορίες του μέλλοντός μας, θα έχουν εμάς, έστω και ως ακούσιους, υποστηρικτές.
Οι δικτατορίες του μέλλοντός μας θα γίνουν πράξη όταν στην Αυγή μιας καινούργιας μέρας εφησυχασμένοι γράφουμε πύρινα άρθρα αιτιολογώντας γιατί αυτές οι δικτατορίες δεν πρόκειται ποτέ να λάβουν χώρα....

 

Φυσικά και έχεις απόλυτο δίκιο αγαπητέ φον κλαιστ..

και φυσικά κάποια στιγμή θα δουμε κάποιους αγέρωχους απολιτίκ bloggers κοντά στα κόμματα...
όσο οι επαγγελματίες της πολιτικής, τους βλέπουν ως ψηφοφόρα κουκιά ατάκτως ερριμένα και έτοιμα προς βρώση ειναι βέβαιο οτι κάποιοι θα ενδώσουν..

μακάρι το ιντερνετ (που ειναι τελικά η καταλυτική ειδοποιός διαφορά ) να μπορέσει τελικά να τσακίσει την δικτατορία της τηλεόρασης..

και οι bloggers και η μπλογκόσφαιρα να γίνουν κίνημα... το κίνημα που σπαζει τα παγιωμένα αποστήματα..

αν και τότε..πολύ φοβάμαι οτι θα αρχίσει όντως να εξυφαίνεται σιγα σιγά μια νέα δικτατορία: εκεινη των bloggers.., των μεταλλαγμένων εξουσιαστών καλύτερα...

δυστυχώς έτσι ειναι η εξουσία: πάντα διπρόσωπη και πανταχού παρούσα!
και κανείς δεν δέχεται να τη μοιραστεί,
όλοι αργά ή γρήγορα θέλουμε να την κατακτήσουμε!

http://yperoptix.blogspot.com/2007/04/blog-post_04.html

http://thelonapo.blogspot.com/2007/04/bloggers.html

 

Με αφορμή αυτό, επανέρχομαι, καθώς είναι ήδη εδώ αυτή η πραγματικότητα. Ο υπεύθυνος για την πληροφορική του ΠΑΣΟΚ, είναι ένας blogger που το blog του άρεσε στον ΓΠ. Τώρα αν δεν έχει ιδέα από κάποια πράγματα, (πχ πληροφορική και εκπαίδευση) και παρόλα αυτά εκφράζει γνώμη, για αυτά, οδηγώντας το ΠΑΣΟΚ στην υιοθέτηση αυτών των προτάσεων είναι άλλο θέμα και ίσως είναι η επαλήθευση των παραπάνω που τόνισε και ο Εντσαντερ

 

Κάνεις ένα λάθος. Ο Παναγιώτης δεν είναι υπεύθυνος πληροφορικής αλλά εργάζεται στο τμήμα σόσιαλ μίντια. Άλλο η πληροφορική άλλο τα σόσιαλ μίντια.
Δεν είναι κακό τα συντεταγμένα κόμματα να εντάσουν ανθρώπους από την διαδικτυακή κοινότητα στους μηχανισμούς τους, αρκεί αυτή η ένταξη να μην έχει την διάθεση κηδεμόνευσης και καπελώματος των ανθρώπων του χώρου, μα την όσμωση ανάμεσα στα δύσκαμπτα κόμματα και την κοινωνία της γενιάς του διαδικτύου.

Υ.Γ. Είναι πολύ ευχάριστο πάντως που αυτή εδώ η κοινότητα δείχνει την τάση να μπορεί να μιλά και να διαλέγετε και πέρα από το bdsm. Θα άξιζε ίσως τον κόπο, με την σύμφωνη γνώμη διαχειριστών και μετεχόντων η ανάπτυξη κι άλλων τέτοιων συζητήσεων χωρίς βέβαια αφορμή τον τραγικό θάνατο ενός ανθρώπου.

 

αρκει να καταφέρουμε να συγκλίνουμε όλες οι φυλές εδω μέσα...όλοι οι Μασάμπα, Εμενέγια, Μαμπούτο κλπ.. 

 

Σόρυ Χαινριχ δεν είναι κάτι που το κατέχω, αλλά έτσι παρουσιάστηκε σε μια συνέντευξη του. Μάλλον έτσι τον παρουσίασαν σε μία συνέντευξη. ( Ελπίζω να λέμε για τον ίδιο γιατί το ονομά του δεν τον θυμάμαι) 
Συμφωνώ επίσης με την πρότασή σου να αναπτυχθεί ένας ακόμη χώρος στην κοινότητα για τέτοια θέματα...

 

Νατην η δύναμη του διαδικτύου.
Μόλις ο υπουργός υγείας είδε το σάλο για το θάνατο της Αμαλίας ...τί να κάνει ο άνθρωπος απάντησε.
Δυστυχώς μόνο σε εμάς αλλά σας το μεταφέρω και εδώ. Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε.

[YT]3W0CuXBAFz8[/YT]

 

Λυπήθηκα βαθιά για την Αμαλία και αφιέρωσα χθες λίγο χρόνο για να νιώσω τη λύπη. Εξαιρετική η ιδέα της αφιέρωσης μέρας.

Βασική προϋπόθεση για να πετύχει αυτή η ανατροπή για την οποία αγωνίστηκε η Αμαλία, η ιατρική περίθαλψη με ανθρώπινο πρόσωπο, είναι να παλέψει γι αυτήν - με στόχευση - και μία ικανή μερίδα γιατρών. Υπάρχουν τέτοιοι γιατροί. Και δεν είναι λίγοι.

 

Aμαλία, τώρα που αντέχετε στον αιώνιο πόνο του θανάτου και έχετε ανακαλύψει πόσο σκάρτη είναι η αξία της ζωής, εμπιστευτείτε τον γαλάζιο γιατρό που σας κρατά στην αγκαλιά του και θα σας τα έχει εξηγήσει όλα.
Εμείς, έχουμε μείνει με τα ονόματα που μνημονεύσατε.Θα έχουν εφιάλτες, θα πνίγονται το βράδι στα ποτάμια. Και πουθενά στον βίο τους η θάλασσα. Όλοι εξαγόρασαν τη θέση τους- άλλος με αίμα, άλλος με αγάπη.

by ΠΕΤΕΦΡΗΣ at 6/01/2007

 

Γιατί στεκόμαστε στην Αμαλία μόνο; Επειδή αποφάσισε να δημοσιοποιήσει το θέμα της με blog στο Internet; Υπάρχουν εκατοντάδες (μην πω χιλιάδες) άτομα που έχουν μια ανάλογη ιστορία στην Ελλάδα. Τελικά τι πέτυχε; Απλά να γίνει διάσημη. Τίποτε άλλο και ούτε πρόκειται να πετύχει κάτι η δημοσιοποίηση της ιστορίας της. Ή μάλλον πέτυχε: κάποιοι να τη χρησιμοποιήσουν για πολιτικούς σκοπούς και κάποιοι άλλοι για τηλεοπτικό χρόνο και νούμερα AGB.

Να σας πω και κάτι άλλο; Η Αμαλία, δυστυχώς, συνέχισε την παράδοση με το φακελάκι. Και ένοχος δεν είναι μόνο αυτός που παίρνει αλλά και αυτός που δίνει. Το φακελάκι είναι η εύκολη μέθοδος να προσπεράσουμε κάποιους και να μην μπούμε στη διαδικασία να “φωνάξουμε” λίγο παραπάνω για να μας προσέξουν. Κάτι από τα δύο (ή και τα δύο) έκανε η Αμαλία.

Η γνώμη μου για τους γιατρούς; Οι περισσότεροι δεν ξέρουν που παν τα 4 και οι υπόλοιποι φοβούνται αγωγές μηνύσεις κλπ και πολλές φορές δεν παίρνουν πρωτοβουλίες. Άσε για τους ειδικευόμενους. Καλύτερα να πάνε στο τσίρκο. Περισσότερα προσφέρει και γνωρίζει το Νοσηλευτικό Προσωπικό παρά οι γιατροί.

Περά από τα παραπάνω είναι πραγματικά συγκινητική σαν ιστορία η περίπτωση της Αμαλίας..

PD