Η Άνδρος

Η Άνδρος είναι ένα νησί με ιδιαίτερη ταυτότητα. Με τις απαράμιλλες φυσικές ομορφιές της και τα σπουδαία μνημεία της που φανερώνουν πτυχές της λαμπρής της ιστορίας, έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη και αποτελεί έναν αγαπημένο παραθεριστικό προορισμό.

Είναι το βορειότερο νησί των Κυκλάδων και το δεύτερο σε μέγεθος μετά τη Νάξο. Έχει έκταση 373 τ. χλμ. Χαρακτηριστικό της Άνδρου είναι ότι - σε αντίθεση με τα υπόλοιπα νησιά του συμπλέγματος - είναι ένα νησί εύφορο και καταπράσινο. Οι απέραντοι ελαιώνες και οι αγροί με τα οπωροφόρα δέντρα δημιουργούν υπέροχα τοπία που δεν συναντάμε σε άλλο κυκλαδονήσι. Επίσης, η Άνδρος φημίζεται για τα πολλά τρεχούμενα νερά της. Εκεί, βρίσκεται και η περίφημη πηγή ΄΄Σάριζα΄΄ που το νερό της κυκλοφορεί εμφιαλωμένο σε όλη την Ελλάδα.

Η Άνδρος βρέχεται από το Αιγαίο που την έχει προικίσει με ονειρεμένες ακρογιαλιές. Το μήκος των ακτών της φτάνει τα 177 χλμ. Οι απέραντες παραλίες της, με την κατάξανθη αμμουδιά και τα καθάρια νερά, προσφέρουν στους λουόμενους αξέχαστες ώρες ξεγνοιασιάς και ηρεμίας.


Η περιήγηση στο νησί γεμίζει κάθε επισκέπτη με μοναδικές εικόνες και συναισθήματα. Δεν είναι μόνο τα πανέμορφα τοπία και οι εναλλαγές τους, ούτε τα όμορφα χωριά με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και την αρχοντική τους όψη. Αλλά και τα αξιοθέατα (αρχαιολογικοί χώροι, ιστορικά κτίρια, εκκλησίες και μοναστήρια) που συναντά κανείς και δίνουν άλλη διάσταση στο οδοιπορικό του.

 

Reference: Holiday.gr - ΑΝΔΡΟΣ, ταξίδι στο μύθο!

Ιστορικά στοιχεία της Ανδρου​

Το  ονομα του νησιού προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα απο το στρατηγό Ανδρο απο την Κρήτη, μυθικό οικιστή της μινωικής περιόδου. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές αποδεικνύουν την ύπαρξη ανεπτυγμένων οικισμών απο τους μυκηναϊκούς χρόνους ή και παλαιότερα. Το νησί έρχεται στο προσκήνιο της ιστορίας κατά τη Γεωμετρική Περιόδο (9ος-7ος αιώνας π.Χ.), όπως μαρτυρούν ίχνη οικισμού που σώζονται στη Ζαγορά, στη ΝΔ ακτή του νησιού κοντά στο Ζαγανιάρι.
Πρωτεύουσα της Ανδρου κατά τη διάρκεια της κλασσικής εποχής ήταν η Παλαιόπολη. Η ευημερία της περιόδου αυτής φαίνεται απο την πλούσια νομισματοκοπία. Σχετικά ευρήματα μαζί με τον Ερμή της Ανδρου φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο στη Χώρα. Τον 7ο αιώνα π.Χ. η Ανδρος συμμετείχε μαζί με τους Χαλκιδείς στον αποικισμό της Χαλκιδικής και των παραλιακών περιοχών της Θράκης.
Η   Ανδρος, ακολουθώντας μαζί με τα άλλα νησιά του Αιγαίου τη μοίρα της ηπειρωτικής χώρας, βρέθηκε διαδοχικά υπο την κατοχή των Ρωμαίων, των Φράγκων και των Οθωμανών. Απο τον 11ο αιώνα μ.Χ. χρονολογούνται οι βυζαντινού ρυθμού εκκλησίες, όπως ο Ταξιάρχης στο Υψηλού, στη Μελίδα και στη Μεσσαριά και η Κοίμηση της Θεοτόκου στο Μεσαθούρι. Το 14ο αιώνα ιδρύθηκε το μοναστήρι της Αγίας (Ζωοδοχος Πηγή) κοντά στο Μπατσί, ενώ η μονή Αγίου Νικολάου θεμελιώθηκε το 1560 και ανακατασκευάστηκε το 18ο αιώνα. Η μονή Παναχράντου ιδρύθηκε στα μέσα του l7ου αιώνα. Στην Αγία Τριάδα στο Κόρθι στεγαζόταν απο το 1813 το πρώτο προεπαναστατικό σχολείο της Ανδρου, που ιδρύθηκε απο το Σαμουήλ Πλασίμη, και το οποίο διαθέτει ανεξάρτητο κτίσμα το οποίο φιλοξενούσε τους δασκάλους καθώς και σημαντική βιβλιοθήκη.

Στις 10 Μαϊου 1821 ο Θεοφιλος Καϊρης ύψωσε το λάβαρο της επαναστάσης και έτσι σηματοδοτείται η νεότερη ιστορία του νησιού, κατά την οποία η Ανδρος βρέθηκε στον κολοφώνα της οικονομικής της ευημερίας, χάρη στην ισχυρή ναυτιλία της. Αξίζει εδώ να σημειωθεί οτι ο Ανδριώτης Δημήτρης Μωραϊτης εγκαινίασε τη γραμμή Ελλάδας - Βορείου Αμερικής στις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ το 1939 η Ανδρος ήταν δεύτερη, μετά τον Πειραιά, σε αριθμό νηολόγησης πλοίων.

Reference: Ιστορικά στοιχεία της Ανδρου


Aξιοθέατα Της Άνδρου

Ο Πύργος του Αγ. Πέτρου​

 Ο Πύργος του Αγίου Πέτρου, ελληνιστικής εποχής (4ος-3ος αιώνας π.Χ.), είναι από τους καλύτερα σωζόμενους των Κυκλάδων. Είναι κυλινδρικός και σώζεται σε ύψος περίπου 20 μ. Η διάμετρος της βάσης του είναι 9,40 μ. και είναι κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου από ντόπιο σχιστόλιθο. Στο εσωτερικό του διασώζεται ελικοειδής κλίμακα που οδηγούσε σε πέντε τουλάχιστον ορόφους.

Ο πύργος είναι κτισμένος σε μία θέση ιδιαίτερα προνομιακή, αφού δεσπόζει στον κάμπο του Γαυρίου και βλέπει προς τη θάλασσα με δυνατότητα ελέγχου των πλοίων. Επίσης γύρω από το μνημείο υπάρχουν εγκαταστάσεις εξόρυξης μετάλλου (χαλκού), που λειτουργούσαν μέχρι τις αρχές του αιώνα, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι παρόμοιες εργασίες γίνονταν και στην αρχαιότητα. Προφανώς ο ρόλος του μνημείου ήταν για να ελέγχει στεριά και θάλασσα.

Η Μονη της Ζωοδόχου Πηγής​

 Το μεγαλύτερο μοναστήρι της Ανδρου είναι το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής ή της Αγίας, όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι. Είναι άγνωστο πότε χτίστηκε. Μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία υποστηρίζει ότι τα βυζαντινά χρόνια ήταν Σχολή και έγινε μοναστήρι το 842 από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Ακόμα, αναφέρεται, οτι πολλοί ευγενείς Ανδριώτες και μη μορφώθηκαν στη σχολή του, που έδωσε πολλούς ιερείς, επισκόπους αλλά και πατριάρχες. Η Μονή αναφέρεται, για πρώτη φορά σε έγγραφο του 1400, ενώ στην εκκλησία της υπάρχει εικόνα με χρονολογία 1325. Ανακαινίστηκε κατά τον 16ο αιώνα αλλά και τον 20ο, και η αρχική του βυζαντινή μορφή αλλοιώθηκε. Το 1928 το μοναστήρι μετατράπηκε σε γυναικείο και σήμερα μόνο μία γερόντισσα ζει σε αυτό. Η εκκλησία του μοναστηριού είναι βυζαντινού ρυθμού με ξυλόγλυπτο τέμπλο και η ζωγραφική του διακόσμηση χρονολογείται στη μεταβυζαντινή περίοδο. Ακόμα, υπάρχουν εικόνες του l4ου και 16ου αιώνα. Στο μοναστήρι υπάρχει πλούσια βιβλιοθήκη με βιβλία και χειρόγραφα, μουσείο με ιερά άμφια και σκεύη, και μια μικρή συλλογή προϊστορικών εργαλείων. Γιορτάζει την πρώτη Παρασκευή μετά την Κυριακή του Πάσχα.

​

Η Μονή Παναχράντου​

 Το μοναστήρι, που κατά μιά πληροφορία ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά, βρίσκεται ψηλά στις βόρειες πλαγιές του βουνού "Γερακώνες". Είναι οχυρωμένο και διαθέτει πολλά αξιόλογα κειμήλια, που αξίζει να δείτε. Εδώ θα απολαύσετε την εντυπωσιακή θέα προς τη Χώρα, αλλά και τη φιλοξενία των δύο μοναχών.

​

Η Παλαιόπολη​

Η ΙΙαλαιόπολη είναι η αρχαία πόλη της Ανδρου που άκμασε απο την κλασσική εποχή μέχρι τη ρωμαιοκρατία. Σήμερα είναι ένα ομορφο καταπράσινο χωριό στην πλαγιά του όρους Πέταλο, που στο ψηλότερο σημείο του υπάρχουν οι μοναδικοί ίσως καταράκτες των Κυκλάδων. Εδώ μπορείτε να επισκεφτείτε το Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου εκτίθενται σημαντικά ευρήματα από τις ανασκαφές της ευρύτερης περιοχής. Στο χωριό υπάρχουν ταβέρνες και καφενεία. Η αρχαία πολιτεία ήταν αρκετά χαμηλότερα, κοντά στο λιμάνι, που ο μισοβυθισμένος μώλος του φαίνεται απο το χωριό. Ο δρόμος κατεβαίνει μέχρι το χαμηλότερο σημείο του χωριού και απο εκεί το μοναπάτι σας οδηγεί στη θάλασσα. Οι πιο γενναίοι παρκάρετε στην άσφαλτο και πάρτε τα σκαλάκια που κατεβαίνουν στο χωριό, περιπλανηθείτε στα δρομάκια και συνεχίστε το κατέβασμα. Ενα καλοδιατηρημένο μονοπάτι οδηγεί προς τη θάλασσα σε ένα διαχρονικό ταξίδι. Μιά μαγική διαδρομή στην πανέμορφη βρύση, όπου τα πεζούλια είναι χτισμένα με αρχαίες πέτρες, οι αγελάδες δεμένες σε κιονόκρανα και κάποιοι σταύλοι στηρίζονται σε αρχαίους πεσσούς. Δείτε τις παλαιοχριστιανικές εκκλησίες, το αρχαίο τείχος και κολυμπήστε στα νερά του αρχαίου λιμανιού. Ηρεμήστε και ξεκουραστήτε, σας περιμένουν μόνο 1039 σκαλοπάτια για την επιστροφή.

Η αρχαία Ζαγορά​

 Στη χερσόνησο της Ζαγοράς φτάνετε μετά απο πεζοπορία περίπου 45 λεπτών, ακολουθώντας το μονοπάτι που αρχίζει από τη Σταυροπέδα. Υπάρχει σήμανση του μονοπατιού και η διαδρομή είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ο αρχαίος οικισμός της Ζαγοράς βρίσκεται στo απόκρημνο οροπέδιο (ύψους 160 μ.) της ομώνυμης χερσονήσου. Οι ανασκαφές που έγιναν απο το 1960 μέχρι το 1972 έφεραν στο φως μεγάλο τμήμα του. Η ζωή του οικισμού άρχισε το 10ο αιώνα π.Χ. και διήρκεσε μέχρι το τέλος του 8ου αιώνα π.Χ. Ο οικισμός προστατευόταν με ισχυρό τείχος μήκους 110 μ. και πάχους 2 έως 4.80 μ., ενώ το ύψος του έφτανε τα 3 μ. H είσοδος στον οικισμό γινόταν απο μια μεγάλη πύλη. Μέσα στον οικισμό υπάρχει ιερό, που πρωτοϊδρύθηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα και συνέχισε να λειτουργεί μέχρι και τα κλασικά χρόνια, παρόλο που ο οικισμός είχε εγκαταλειφθεί τρεις αιώνες νωρίτερα. Τα σπίτια ήταν κατασκευασμένα με σχιστόλιθο και στεγασμένα με χωμάτινη στέγη (δώμα). Συνήθως αποτελούνται απο ένα μεγάλο ορθογώνιο χώρο με εστία στο κέντρο, ξεχωριστό χώρο αποθήκευσης με πέτρινα στηρίγματα για τη στήριξη των πήλινων πιθαριών και σταύλο με αυλή. Εντύπωση προκαλεί οτι η ίδια τεχνική συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι τις αρχές του αιώνα μας στην κατασκευή των αγροτόσπιτων του νησιού. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Χώρας εκτίθενται τα ευρήματα της ανασκαφής καθώς και αναπαραστάσεις μιας οικίας και του ναού.

​

Το Πάνω Κάστρο​

 Το Πάνω Κάστρο ή Κάστρο της Φανερωμένης ή της Γριάς το Κάστρο ήταν η ισχυρότερη και μεγαλύτερη μεσαιωνική πολιτεία της Ανδρου. Χτίστηκε από τους Βενετούς πάνω σε ένα εντυπωσιακό οροπέδιο βόρεια του Ορμου Κορθίου, σε υψόμετρο περίπου 600 μ. Μπορούσε να προστατεύσει περίπου 1000 (ή και περισσότερους) κατοίκους και εθεωρείτο απόρθητο λόγω των υψηλών βράχων που το περιβάλλουν και του ισχυρού του τείχους. Η ιστορία του είναι άγνωστη και ίσως αυτό να τροφοδότησε τους θρύλους που το περιβάλλουν. Σύμφωνα με το γνωστότερο, οι Τούρκοι, που δεν μπορούσαν να το καταλάβουν, έστειλαν στο κάστρο μια γριά με την έγκυο κόρη της να ζητήσουν βοήθεια, όμως το βράδι η γριά άνοιξε την πύλη και μπήκαν οι Τούρκοι που έσφαξαν όλους τους κατοίκους. Στη συνέχεια η γριά, μετανιωμένη για την πράξη της, ανέβηκε σε ένα ψηλό βράχο και αυτοκτόνησε πηδώντας στη θάλασσα. Ετσι η μνήμη της γριάς έμεινε σε δύο απο τα αξιοθέατα της περιοχής: "της γριάς το κάστρο" και την όμορφη παραλία "της γριάς το πήδημα". Σήμερα στο κάστρο, όπου φτάνει κανείς απο ένα μονοπάτι που ξεκινά απο το Κοχύλου, υπάρχουν ερείπια σπιτιών, εκκλησιών, δεξαμενών νερού και η εκκλησία της Φανερωμένης. Ομως πάνω απ' ολα υπάρχει η εκπληκτική θέα στο Αιγαίο και ένα επιβλητικό τοπίο.

​

Αρχιτεκτονική​

 Η αρχιτεκτονική στην Ανδρο δεν υπακούει σε αυστηρούς κανόνες κυκλαδίτικου παραδοσιακού χτισίματος. Τα τυπικά αιγαιοπελαγίτικα σπίτια συνυπάρχουν με νεοκλασικά κτίσματα, ενετικά πυργόσπιτα και πετρόχτιστα σπίτια. Οι τύποι των σπιτιών που συναντά κανείς στην Ανδρο είναι το μακρυνάρι, διάφοροι τύποι πύργων και πυργόσπιτων, αγροτικά σπίτια σε ποικίλες μορφές και τυπικά αρχοντικά των καπετάνιων και των εμπόρων.

Αλλα ενδιαφέροντα κτίσματα με ιδιοτυπικά στοιχεία είναι τα κονάκια (μικρά αγροτικά κτίσματα), οι κρήνες με το χαρακτηριστικο μπουσουνάρι ή με στέγαστρο, οι νερόμυλοι και οι περιστεριώνες. Χαρακτηριστικά στοιχεία της ανδριώτικης αρχιτεκτονικής είναι η ορατή πλακοειδής λιθοδομή, το σαρδέλωμα (εξωτερικοί σοφάδες), o κάναλος (υδρορροή), τα στήματα στους μαντρότοιχους (κάθετες πλάκες), κ.λ.π. Αρκετά πέτρινα γεφύρια σώζονται στις ρεματιές του νησιού. Κατασκευασμένα με σχιστόλιθο, λιτά και εναρμονισμένα με το τοπίο, αποτελούσαν μέρος του παλιού συγκοινωνιακού δικτύου.

Στην Ανδρο λειτουργούσαν στις αρχές του αιώνα περίπου εκατόν πενήντα νερόμυλοι. Στην κοιλάδα των Διποταμάτων, που ξεκινά απο το Γιανισσαίο και καταλήγει στον όρμο του Συνετίου, διατηρούνται μερικές δεκάδες νερόμυλοι σε καλή κατάσταση. Η κοιλάδα έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη περιοχή και τα κτίσματά της κηρύχθηκαν νεώτερα προβιομηχανικά μνημεία. Ανάλογο δίκτυο νερόμυλων υπάρχει και στους Φρουσαίους, κοντά στον Αμμόλοχο, ενώ μεμονωμένοι νερόμυλοι βρίσκονται διάσπαρτοι και σε άλλες περιοχές του νησιού. Στο νησί υπάρχουν και ανεμοκίνητοι αλευρόμυλοι, ανάμεσα στους οποίους και ανεμόμυλοι οριζόντιας φτερωτής, τύπος ιδιαίτερα σπάνιος στην Ελλάδα. 'Ενας απο αυτούς σώζεται σε καλή κατάσταση κοντά στο Πισκοπειό.

​

Μουσεία - εκδηλώσεις​

Οι εκδηλώσεις που συνθέτουν την ταυτότητα του νησιού θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν την Ανδρο ως πολιτιστική πρωτεύουσα των Κυκλάδων.

Το Ιδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή διοργανώνει κάθε καλοκαίρι στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης εκθέσεις διεθνούς κύρους, που συγκεντρώνουν πλήθος επισκεπτών.
Το Ιδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως με την οργάνωση εικαστικών και μουσικών δρώμενων με την επωνυμία «Πλόες».

Μεγάλη είναι η συμβολή της Καϊρείου βιβλιοθήκης στη μελέτη και τη διατήρηση της πνευματικής παράδοσης του νησιού και των Ανδριωτών. Η βιβλιοθήκη διαθέτει μεγάλη και σπάνια συλλογή δυσεύρετων εκδόσεων, χειρογράφων, ιστορικό αρχείο αλλά και ποικίλα έργα τέχνης, ενώ στις δραστηριότητές της περιλαμβάνει ακόμα και την προστασία της φύσης.

Τέλος, τα δύο αρχαιολογικά μουσεία του νησιού (Ανδρου και Παλαιόπολης), καθώς και το Ναυτικό Μουσείο, συμβάλλουν σημαντικά στην προβολή του πολιτιστικού πλούτου.

Reference: http://www.andros.gr/island/ax_gr.htm

(Η Άνδρος είναι ένα θεσπέσιο νησί για τις Πασχαλιάτικες διακοπές, όσοι νιώθετε την ανάγκη να ξεφύγετε λίγο από τα συνηθισμένα)  

 

...και αμα πατε μη ξεχασετε να φατε φρουταλια,την τοπικη σπεσιαλιτε ομελετας με διαφορα ψιψιψινια μεσα και απαραιτητως κεφτεδες και μακαρονια στο "μπαλκονι του Αιγαιου" ,μια ταβερνα σ'ενα ορεινο χωριο που δεν θυμαμαι τωρα πως το λενε ,καταρραμενο Αλτσχαιμερ, μετα το Μπατσι αριστερα πηγαινοντας για Χωρα.Μπονους η θεα.

 

Απάντηση: Re: Η Άνδρος

Είναι στην Παλαιόπολη, κοντά στο Απροβάτου.
Το καλοκαίρι κάντε όμως κράτηση γιατί πάντα είναι γεμάτο.
Επίσης τρώμε στον Αγιο Κυπριανό στην παραλία και στον Καρλάκα στο παραπόρτι, στην Χώρα.

 

Απάντηση: Η Άνδρος

Μπααααα......την περναω καθε φορα και παω Συρο.....!!!!!
Τωρα ειδικα που ανοιξαμε και την ''μαγικη γωνιτσα''.......!!!!!

...Υ.Γ....Tα ψιψιψινια ειναι ζωντανα ή τεζα...???? 

 

Απάντηση: Η Άνδρος

savra,όχι πως διαφωνώ ,αλλά ποιος ο λόγος των νημάτων αυτών;Απλή απορία..

 

Απάντηση: Re: Η Άνδρος

απαπαπαααααααααα!!!!!!!!!! φρουταλιαααααααα!!!!!!
και φρεσκα αμυγδαλωτα!!!!


[η θαλεια λιποθυμησε...]

 

Για τις Πασχαλιάτικες διακοπές το έβαλα.

 

...για τις καλοκαιρινες σου βγηκε(να πατε,να πατε)

 

Απάντηση: Η Άνδρος

Αξέχαστα καλοκαίρια της παιδικής ηλικίας μου...