Η Αλίκη στη χώρα των θυρών ...

Ή καποιον να αποφασισει για σενα καλη μου;  

 

Έξυπνο και όμορφο Ηλία.Θα μου επιτρέψεις όμως να διαλέξω την τρίτη πόρτα.

Αυτή που φτιάχνω μόνος μου και που άρα μου ανήκει δικαιωματικά.

 

Ααα πολύ ωραίο Ηλία. Αυτό έρχεται σε μία στιγμή επιλογών. θα επιλέξω λοιπόν τον άρχοντα, ως μία ξεπεσμένη αριστοκράτισσα 

Γιατί όμως; Εντελώς συνειδητοποιημένα θαρρώ. Θα με κάψει το πνεύμα του και θα βρω την λύτρωση. Αυτό δεν έψαχνα πάντα; Πού να σταθώ εγώ εκεί δίπλα; Και το σώμα μπορεί να μείνει ανικανοποίητο. Ας μείνει. Το μπορώ. Έτσι θα κάψω όλο μου τον εαυτό μου μέσα στην υπεροχή του δικού του είναι. Πνεύμα και σώμα ταυτόχρονα.

Θα είμαι δίπλα του ξέροντας πως η άλλη επιλογή, η επιλογή του βασανιστή - εργάτη, θα μου χάριζε ηδονές μοναδικές, άφταστες. Ηδονές που αναζητώ. Αλλά αυτό που πραγματικά θέλω εγώ έρχεται μέσα από θυσίες, όχι ηδονές του κορμιού, εύκολες για μένα, εύκολες και για τον εργάτη που θέλει να βασανίζει. Κι αν η πνευματική συντριβή είναι ολοκληρωτική, άξιζε τον κόπο. Κι αν το σώμα μείνει ανικανοποίητο, σώμα είναι, υποτάσσεται, πάντα υποτάσσεται στη θέληση.

Ο βασανιστής εργάτης θα μου προσφέρει αυτό που θέλω. Ο άρχοντας θα μου προσφέρει αυτό που αξίζει, και ίσως - ίσως - την ευκαιρία μιας πραγματικής - επιτέλους - υπέρβασης.

Και πού ξέρεις, αν δεν καταλήξει όλο, εκεί που πραγματικά μας οδηγεί το σώμα μας και η ψυχή μας; Δεν μπορεί και ο άρχοντας να υποκύψει τελικά στη σκοτεινιά; Δεν την έχει μέσα του; Δεν είναι άνθρωπος κι αυτός, όπως ο βασανιστής εργάτης; Όπως κι εγώ;

Ας μην κρίνουμε αβίαστα. Η ανωτερότητα του άρχοντα μπορεί να κρύβει την αδυναμία του πνεύματος να παραδοθεί στα πάθη του. Η αδυναμία του εργάτη μπορεί να είναι η αδυναμία του να επιβληθεί στα πάθη του.

Εγώ θα ήθελα να έχω την δύναμη να κάνω και το ένα και το άλλο. Μπορεί και να την έχω...Είναι νωρίς ακόμη αλλά θα δείξει. Έτσι κι αλλιώς αυτό που θέλουμε εμείς καμιά φορά δεν παίζει. Κι έτσι ρίχνω την ψήφο που ζήτησες. Επιλογές...

 

*blinks* Μας κρυβοσουν στο φορουμ με τις εμπειριες και τις ιστοριες τοσο καιρο... Μη μας ξαναχαθεις, θα μου λειψεις!

Ουτε που την ειχα μυρισει αυτη την αναγνωση... Να 'σαι καλα να μας ξαφνιαζεις...

 

Το ωραιότερο και πιο αισθαντικό κείμενο που έχω διαβάσει μακράν το τελευταίο χρονικό διάστημα.Να 'σαι καλά κούκλα μου.

 

Απάντηση: Η Αλίκη στη χώρα των θυρών ...

Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι από που προκύπτει αυτό το μοτίβο που επαναλαμβάνεται με διαφορετικούς τρόπους εδώ:

Οι Κυρίαρχοι δεν πηδάνε παρά μόνο με το μυαλό, οι άρχοντες δεν εξευτελίζουν, οι μορφωμένοι είναι λαπάδες κι έχουν χάσει τη ζωώδη λίμπιτό τους.....

Κι απ την άλλη η περήφανη εργατιά είναι brutal sex machines (ειδικά όταν γυρίζουν εξουθενωμένοι απ' το μεροκάματο και την άλλη μέρα έχουν να πάρουν στις 6:30 το λεωφορείο). Το πολύ πολύ κανένα μπινελίκι γιατί άργησαν τα μακαρόνια κι ένα τρίλεπτο πήδημα ακολουθούμενο από ροχαλητό.

Αυτά προς αποκατάσταση των αρχόντων.

ΥΓ1 . Εγώ πάντως σας περιμένω στον Πύργο (δυτική Πτέρυγα γιατί η ανατολική βρισκεται υπό αναστήλωση). Αααα και μπορεί να φωνάξω και κανέναν εργάτη απ' αυτούς που δουλεύουν στην ανατολική πτέρυγα.

ΥΓ2 . Με τουτα δεν υποτιμώ συνολικά τους εργάτες. Πολύ δε περισσότερο τις εργάτριες ειδικά όταν ο ιδρώτας έχει κολλήσει το φόρεμά τους στο σώμα.

 

διαβάζοντας το ποστ του G_E, αλλά ιδίως της doras_salonica (welcome dear to the real/precious and difficult path  ξέρεις τι εννοώ εσύ!)mp; μπήκα σε σκέψεις.
Αναρωτήθηκα στ'αλήθεια πόσο μπορεί να στοιχίσει η φαντασίωση του 'Σακη του υδραυλικού' ή του εργάτη ΄της λάσπης και της καταχνιάς... σε κάποιον που κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο!

Δεν λέω καλη η φαντασίωση του dungeon , καλό το υγρό κελί και τα σιδερένια δεσμά , καλά τα κόμικς που πουλάνε σκλάβες σε σκλαβοπάζαρα. Αλλα πόσο αλήθεια είναι εντός των δυνατοτήτων και πόσοι αληθινοι bdsmers ζουν και θέλουν να ζουν αυτό. Αλλο η φαντασιωση, άλλο η σκηνή και το concept μιας βραδιάς ή ενος Σαββατοκύριακου.

Αλλα μήπως δίνουμε λάθος εντύπωση στους νεόφερτους του χώρου? και όχι μονο.
Ορθά , ο εργάτης ο μπρουτάλ και ο ό,τι άλλο δεν είναι κακός ή προς αποφυγή (για όνομα!!) !!
Όμως το όλο concept που υπαινίσεται τη μιζέρια τη κακομοιριά, το απόλυτο κυλισμα στη λάσπη στον υπόνομο κάθε ηθικής , το ξεβράκωμα και το ξέσκισμα κάθε αξίας και αξιοπρέπειας , δεν είναι το ζητούμενο και ο αυτοσκοπός στο bdsm? μήπως , λέω μήπως είναι ισως (πιθανότατα και ανα περίπτωση) ένας τρόπος , μια μέθοδος , ένα μάθημα , αλλά όχι ο σκοπός και το "υψηλό ζητούμενο" του bdsm?

Σαφώς και ασφαλώς αναγνωρίζω την ύπαρξη των σαδιστών και των μαζοχιστών. Ομως αυτό - αυτοί - αν θέλετε αποτελούν ένα άλλο κομμάτι. Μιλώντας για bdsm -σχέσεις, Μ/s or D/s αναρωτιέμαι είναι μονο το s/m το ζητούμενο??

Εχω ψηφίσει απο την 1η μερα...τον αρχοντα ακριβώς και ΜΟΝΟγια τον παραπάνω λόγο....

PS : δεν εμπλέκω καθολου τις πολιτικές μου πεποιθήσεις σ΄αυτο!    

 

Και αν δεν υποκύψει μπορείς απλώς να τον διαφθείρεις  

 

Και πόσοι ακριβώς ομορφιά μου γνωρίζουν τι να επιλέξουν ; Ψάχνουν για σαδισμό και επιλέγουν αυτόν που μεν έχει την πνευματική δύναμη , αλλά όχι το θέλω. Ψάχνουν για αυτόν που θα τους "κλείσει" στην αγκαλιά Του και επιλέγουν αυτόν που θα τους προκαλέσει μόνο πόνο...

 

Re: Απάντηση: Η Αλίκη στη χώρα των θυρών ...

Κύριε G κάτι μου λέει πως και οι δύο ρόλοι θα μπορούσε να είναι κομμάτια σου…

 

το πόσοι ξέρουν τι ψάχνουν και γιατί Ηλία μου, άπτεται της συναισθηματικής ωριμότητας που συζητάγαμε σε άλλο νήμα αν θυμάσαι.

Αλλα επειδή κανείς δεν γεννιέται γνωρίζοντας τι ψαχνει, και κανει βηματάκι -βηματάκι τις ανακαλύψεις του και τις αναζητήσεις του...γι'αυτό εδωσα και αυτή την οπτική!
Φαντάσου τώρα εκείνη την έρημη την παρθένα στα 16της να έπεφτε στα χέρια του εργάτη σου...  
(καλά μην λοξοδρομήσουμε κιολας το νήμα! ενα παραλληλισμό έκανα μόνο οκ??? )

Ελπίζω αν μη τι άλλο να τη βρήκες ενδιαφέρουσα... αν και πάντα συντηριτηκάρα εγώ, διαισθάνομαι όμως ότι είσαι τρυφερούλης πολύ, μαζί με ότι άλλο και καταλαβαίνεις τι θέλω να πω!!