Η Αρχη μιας Διαδρομης

Ειχα κλεισει τα 18 και ημουν στα Χανια για καλοκαιρινες διακοπες.
Ολα οσα εγιναν βασιστικαν σε μια φιλη της μανας μου και παλιας μου καθηγητριας της κυριας Χαρικλειας.
Η καθηγητρια ηταν μια πολυ εντυπωσιακη αυστηρη γυναικα παντα περιποιημενη και με ενα υφος που σου εφερνε στο νου παγετωνες και κακες γυναικες απο τα παραμυθια.
Κοντα στο σπιτι μας ηταν και το κρεωπωλειο του Μιχαλη.Απο εκει ψωνιζαμε παντα.Εμενα εστελνε η μανα μου οταν χρειαζοταν κρεας.Καποιες απο τις φορες που ετυχε να παω πετυχαινα και την καθηγητρια εκει και μου εκανε εντυπωση η συμπεριφορα του Μιχαλη απεναντι της.Ιδρωνε και ειχε ενα υφος πανικου αποφευγωντας να την κοιταξει στο προσωπο.Τον εβλεπα να κανει λαθος επιτηδες στην παραγγελια για να την νευριασει και να του βαλει τις φωνες.Και οταν εφευγε η καθηγητρια περιμεναμε να χαθει στο βαθος του δρομου πριν ο κρεοπωλης ξαναπαρει μπροστα και συνεχισει να εξυπηρετει κοσμο.Ειμουν μικρη ακομα και δεν ειχα καν καταλαβει την ερωτικη μου ταυτοτητα.Μαρεσε παντα να ταλαιπωρω τον αλλο και να τον βασανιζω γιατι αυτο απολαμβανα περισσοτερο απο την ερωτικη πραξη που αφηνα να συμβει επειτα απο απιστευτα βασανιστηρια.Αλλα δεν ειχα ιδεα τι ηταν αυτο και ακομα δεν αναρωτιομουν για την εξεληξη του.
Ζηλεψα ομως την συμπεριφορα του κρεοπωλη.Ενα μεσημερι λοιπον,ετοιμαστηκα οσο πιο εντυπωσιακα μπορουσα και κατηφορησα για το κρεωπολειο.Οταν σιγουρευτικα οτι ο Μιχαλης ηταν μονος μπηκα μεσα με το πιο αυστηρο υφος που θα μπορουσα να εχω.Κοκαλωσε λιγο που με ειδε ετσι περιποιημενη.
Θρασυτατα και με πολυ απολυτο υφος χωρις να χασω καιρο του λεω.
-Τι κυττας ετσι ρε ξελιγωμενε?Πιασε και κοψε μου ενα κιλο κιμα και σταματα να με κυτταζεις ετσι γιατι εισαι αναξιος να με βλεπεις!
Το κοματι κρεας που κρατουσε επεσε στο πατωμα,τα εχασε εντελως.
-Κολησες ρε βρωμιαρη?Μηπως θες μερικα χαστουκια να συνελθεις?
Σε ενα δρομο με μαγαζια,με κινδυνο να περασει καποιος και να τον δει,γονατισε και μου αγκαλιασε τα ποδια.Σχεδον εκλαιγε.
-Κυρια,Κυρια,μικρη Κυρια.....
Εκλεισε το μαγαζι και μου κουβαλησε την σακουλα με το κρεας μεχρι το σπιτι μου.Ενοιοωθα μια υπεριφανεια και μια ηδονη περιεργη που ακολουθουσε λιγο πιο πισω απο μενα χωρις να μιλα.Χωρις καν να υπαρχει.
Οσες φορες περνουσα εξω απο το μαγαζι του ετρεχε σαν τρελος και μου ελεγε αν ηθελα κατι.Αν μπορουσε να μου φανει χρησιμος.
Ειμουν ομως ανηλικη και δεν ηθελα να του δημιουργησω προβλημα και του το ξεκοψα πολυ γρηγορα αφηνωντας τον ερμαιο στην καθηγητρια.
Το μονο που του χαρισα για να με θυμαται ηταν δυο δυνατα χαστουκια ενα βραδυ που γυριζα απο καφε και εκλεινε το μαγαζι του.

 

Kαλώς μας βρήκες Αfraida

 

ο μιχάλης πρέπει να είχε καλή ψυχή!   μάθατε μήπως τί απέγινε?

 

Απάντηση: Η Αρχη μιας Διαδρομης

Καλώς ήρθες!
Λίγες απορίες:
Τον κιμά τον πλήρωσες;
Ο Μιχάλης ήταν και money slave;
Αλήθεια τί απέγινε τελικά ο Μιχάλης;
Όταν ενηλικιώθηκες τί έκανες;
Μην μας κρατάς σε αγωνία ακόμα δεν ήρθες!!!

 

Ενδιαφέρουσα εισαγωγή  

 

Πολύ τυχερός ο Μιχάλης! Έχει και συνέχεια η ιστορία;

 

Λοιπον...
Ο Μιχαλης λογο ηλικιας δεν ειναι πια κρεωπολης αλλα συνταξιουχος.Πανε αρκετα χρονια απο το συμβαν.
Δεν ξερω και δεν εμαθα ποτε αν σε αυτην τη ζωη καταφερε ποτε να ειναι κατω απο τις διαταγες καποιας Κυριας.Ουτε αν υπηρξε money slave!
Ναι τον κιμα τον πληρωσα παρολο που δεχτηκε τα χρηματα με δυσκολια.
Και οσο για μενα...τα λογια νομιζω ειναι περιττα...Σε τι θα μπορουσε να εξελιχτει η Αυταρχικοτητα μου?
Θα παμε και στην Ιστορια Νo2 ....

 

Τυχερος ο Μιχαλης

 

Απάντηση: Η Αρχη μιας Διαδρομης

τελικα ειχες κλεισει τα 18 ή ησουν ανηλικη γιατι μας μπερδεψες