Η Διαλεκτική του Θανάτου στο BDSM

Απάντηση: Η Διαλεκτική του Θανάτου στο BDSM

Δε θα επαναλάβω τις εξηγήσεις, διότι δε θεωρώ ότι θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση όσων έχουν ήδη ειπωθεί.

Ειλικρινά, δεν ξέρω πού είδες την ειρωνία. Σου απάντησα, δυστυχώς, με κάθε σοβαρότητα. Βέβαια, έχω συνηθίσει να παρερμηνεύονται όσα γράφω, οπότε δε μου κάνει καμία εντύπωση.

 

Re: Απάντηση: Re: Η Διαλεκτική του Θανάτου στο BDSM

Η άποψή σου είναι σεβαστή. Παρεμπιπτόντως, χαιρετίζω την συμμετοχή σου στο παρόν φόρουμ.

Δεν γνωρίζω γιατί κάποιος να παρακαλάει για τον θάνατό του. Το βρίσκω θλιβερό. Προς διευκρίνηση του θέματος που πραγματεύεται το νήμα, σε παραπέμπω στην ίδια πηγή στην οποία παραπέμπω και τον αξιολόγατο συνομιλητή vautrin...

Δεν υπεισέρχεται στην ερωτική εξίσωση, αλλά στην διαστροφική. Η ερωτική εξίσωση είναι σχετικά απλή, την καταφέρνουν ακόμη και οι γάτες. Με πιάνει σύγκρυο και μόνο στη σκέψη...

Παραπέμπω στην κάτωθι πηγή, προς διευκρίνηση: Pierre - Gilles Gueguen, "Επιθυμία και Jouissance". http://experiment.iitalia.com/librarysplit2/Lacan - Kant with Sade.pdf
(Η μετάφραση στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου, free of charge.)

ΥΓ. Μία σύντομη αναφορά στην πηγή: Η φαντασίωση για τον κάθε ένα από μας, καθώς και για τον διαστροφικό, είναι ανεξάρτητη από τη βούληση του υποκειμένου. Κανένας δεν μπορεί να σχεδιάσει την φαντασίωσή του. Η θεμελιώδης φαντασίωση εξαρτάται από το πώς σχετίζεται ο καθένας μας με την συμβολική τάξη πραγμάτων και τα φαντασιακά αποτελέσματα αυτής της σχέσης, που μας δίνουν μία έποψη σε αυτό που ονομάζουμε «πραγματικότητα». Κανένας δεν επιλέγει την φαντασίωσή του, αλλά, σύμφωνα με τον Λακάν, «πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πού στεκόμαστε σε σχέση με τις επιθυμίες μας.»

ΥΓ2. Αυτό που θέλει ο διαστροφικός είναι να διχάσει το θύμα. Δεν είναι απαραίτητο να τον σκοτώσει, προφανώς. Αυτό, απλοποιεί τα πράγματα, εξαιρετικά.

 

Απάντηση: Η Διαλεκτική του Θανάτου στο BDSM

Πέρα από το ότι είναι ενδιαφέρον το νήμα, και από το ότι (ευτυχώς) δεν βλέπω να προκύπτουν απαντήσεις αλλά συνεχώς προβληματισμοί,
μου έκαναν εντύπωση κάποια άσχετα μεταξύ τους πράγματα.
Ο vautrin χαρακτηρίζει τον θάνατο ως μηδέν και παντοδύναμο και μου άρεσε αυτό.
Σκέφτομαι την θέση μας απέναντι σε αυτό το παντοδύναμο του οποίου δεν θα έχουμε ποτέ την βιωματική εμπειρία. Μοιάζει δηλαδή σαν μια έννοια χωρίς περιεχόμενο.
Μάλλον τον αντιλαμβανόμαστε εξ αντανακλάσεως, κυρίως σε αντιδιαστολή με την έννοια της ζωής, και του αποδίδουμε ιδιότητες που πραγματικά επιβεβαιώνουν την παντοδυναμία του.
Οι απόπειρες ορισμού του, όπως του Heidegger που αναφέρει η Dora, έχουν κατι συγκινητικό και μάλλον υπογραμμίζουν την μοιραία αδυναμία μας απέναντι σ΄ αυτόν. Είναι δηλαδή διαφορετικές διατυπώσεις του προβλήματος και λιγότερο λύσεις. Όλοι μας έχουμε ρόλο σε αυτό, απλά οι φιλόσοφοι έχουν πιο δουλεμένα εργαλεία και πραγματικά μπορεί να μας ξεγελούν δίνοντας το φιλί της ζωής στον θνήσκοντα ρομαντισμό του vautrin.
Oι υπόλοιποι αρκούμαστε στο να τον ξορκίζουμε στα σοβαρά, είτε προσεγγίζοντάς τον συναισθηματικά όπως η BlackStorm ή ο undertraining, είτε ως ενίοτε πολιτική πράξη κατά την deviantsub, ή ακόμη και νιώθοντας την παρουσία του σε bdsmικές ή μη εξισώσεις και διαστροφές.
Καθώς το σημαινόμενο του όρου απουσιάζει, δεν μπορώ να αποφασίσω τι είναι περισσότερο σωστό από όλα αυτά.
Το άσχετο που μου έκανε επίσης εντύπωση, και μια φίλη από εδώ με βοήθησε να το συνειδητοποιήσω, είναι ότι έτσι όπως εξελίσσεται το νήμα, δείχνει να υπάρχει μια επιμονή στα σχόλια που προέρχονται από γυναίκες. Έχουν σχολιάσει και άντρες, αλλά προσωπικά μου αφήνει την αίσθηση ότι σαν ζήτημα ακουμπάει για κάποιο λόγο λίγο πιο έντονα την γυναικεία φύση.
Λέτε να συμβαίνει επειδή είστε πιο κατάλληλες στο να προσεγγίζετε συναισθηματικά τα μυστήρια? Η μήπως ο ευθύς συσχετισμός της γυναικείας φύσης με το φαινόμενο της ζωής βοηθάει για να εκφραστείτε σχετικά με το παντοδύναμο αντίστροφό της?

 

Λυπάμαι αλλά θα διαφωνήσω. Δεν είναι μόνο ο φόβος της τιμωρίας που συγκρατεί τον άνθρωπο από το να σκοτώσει. Πιστεύω πως αυτό που, περισσότερο, τον συγκρατεί είναι οι προσωπικές ηθικές του αξίες. Επιπλέον, εφόσον μιλάμε για s/m, δε μπορώ να καταλάβω ποιο το κέρδος που θα είχε ο σαδιστής με τη θανάτωση του άλλου. Δεν καταστρέφεις αυτό που σου προσφέρει απόλαυση.

Και πάλι θα διαφωνήσω. Οι ψυχικές φουρτούνες είναι ψυχοφθόρες για όλους, ανεξαρτήτως status. Ναι μεν μπορεί να χαλυβδώνουν το ψυχικό σθένος κάποιου, αλλά δε νομίζω πως κανείς θα τις αναζητούσε απλά και μόνο για να γίνει πιο δυνατός.

Σ' αυτό δε μπορώ παρά να συμφωνήσω.

Welcome back