Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

Απάντηση: Re: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

Βασικα συμφονω στα περισσοτερα που λες για το θεμα, οχι ομως σε ολα.

Κοριτσι μου ειπαμε το θεμα δεν ειναι επι προσωπικου, ειχα μερικες αποριες και ηθελα τις αποψεις Σ/σας,για τους πολυγαμικους Μαστερ οπως λες και εσυ.

 

Αθάνατε, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι.

Πιστεύεις ότι κάποια υποτακτική θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται ως σκλάβα, όταν ακόμα συνειδητά ή υποσυνείδητα αρνείται την παρουσία άλλης;

 

Απάντηση: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

Εγω δεν εχω τετοια εμπειρια και πολυ θα ηθελα να διαβασω αποψεις που εχουν τετοια εμπειρια.

 

το θεμα δεν ειναι αν μπορεις να το κανεις ή οχι .... ποτε δεν ηταν εκει το θεμα ... το ιδιο συμβαινει εξαλου και στις βανιλα σχεσεις ... μια γυναικα μπορει να ανεχτει .. ειτε για τον σκοπο της ειτε για την ανασφαλεια της ειτε ακομα και για την καρδια της (αυτο συμβαινει και στους αντρες ) ..... το θεμα λοιπον δεν ειναι αν και ποσο πρεπει να ανεχτει ο αλλος ... αλλα : τι θα εχεις χασει πληγωνοντας τον αλλο ...

 

Συμφωνω απόλυτα και με το πρωτο και με το δευτερο ποστ του LordDragonal.


(εγραψα και μια παροιμια περι μεταξωτων βρακιων αλλα την εσβησα..)


Μηπως ειναι ωρα να μας πεις κι εσυ Μaster Perris τη δικη σου τοποθετηση, ετσι για να μαθαινουμε κι εμεις οι αδαεις;  

 

Απάντηση: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

Λογικά είναι η περισσότερο υποταγμένη σε αυτόν, η εκπαιδευμένη

Ναι! (αν αυτό είναι κίνδυνος)

Αν είναι πιο ικανές από την εκλεκτή να υποταχτούν μπορούν να πάρουν τη θέση της εκλεκτής.
Όταν συνειδητοποιήσουν (για λόγους έξω από αυτές) ότι δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ οι εκλεκτές (συνειδητοποιήσουν δηλαδή τις παρωπίδες του Master και τη ματαιότητα της προσπάθειας τους) μπορούν να φύγουν αγανακτισμένες για το χρόνο που έχασαν.
Συνήθως αργεί πολύ αυτή η συνειδητοποίηση (αν αυτό του αρκεί) και μέχρι να συμβεί παράγει πάθος με ότι συνεπάγεται αυτό (αν αυτό τον ικανοποιεί και αν μπορεί να αντεπεξέλθει σ αυτό).
*πάθος= η κυριαρχία της αναγκαιότητας, δηλαδή η κυριαρχία του κατώτερου εαυτού.

Η λέξη «η/ο/το εκλεκτη/ος/ο» γραμματικά και μόνο ανήκει σε ένα πρόσωπο ζώο πράγμα εκ των ομοειδών.
Αν αφαιρέσουμε το άρθρο, εκλεκτό είναι ότι αυτός επιλέγει αφού το επιλέγει και αρκεί για τον ορισμό (εκτός αν αυτός είναι σαβουρογαμης)
Αν παρ’ ολ’ αυτά τα πρόσωπα ως μοναδικές οντότητες παρόλο που είναι ομοειδή (δηλαδή σκλάβες) είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους που μπορούν να είναι τα εκλεκτά του χρειάζεται η υπό να κατανοήσει και να δεχτεί ότι μπορεί να μην είναι το παν για τον κυρίαρχο και αυτό να μην την πειράζει. Να μην χάνει την αυτοεκτιμηση της εστιάζοντας στα δικά της μοναδικά θετικά της στοιχεία. (Θεωρώ δεδομένο ότι η αυτοεκτιμηση είναι επιθυμητό στοιχείο της υπό για τον συγκεκριμένο κυρίαρχο αλλιώς δε θα προσπαθούσε να την ενισχύσει, απλοϊκά μάλλον, με τον χαρακτηρισμό «η εκλεκτή»).

Η συνύπαρξη με τρίτο πρόσωπο, ανεξαρτήτως τύπου σχέσης, φέρνει τα δυο σκέλη εκ των τριών του τριγώνου συνεχώς σε μέτρημα και πάλη με τις αδυναμίες τους πράγμα που κουράζει, δεν έχει ως αποτέλεσμα πάντα τη νίκη πάνω σ αυτές και εντέλει δεν είναι το προτιμότερο για κάποιον που δεν είναι έτοιμος να μετρηθεί με τις συγκεκριμένες αδυναμίες.
Ο κυρίαρχος αν επιθυμεί να προφυλάξει την υπό του από το συνεχές μέτρημα και πάλη με τα κατώτερα των συναισθημάτων της και τη σχέση του από τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης ήττας σε μια τέτοια πάλη, καλύτερα είναι να μεταθέσει την επιθυμία του να αναλάβει νέα σκλάβα μέχρι η πρώτη να δυναμώσει αρκετά ώστε να το αποδέχεται ειρηνικά.

Αν η σκλάβα δεν χρειαζόταν βοήθεια στο να υπερνικήσει αδυναμίες της και ήταν σε θέση να ιεραρχήσει τη σειρά με ποιες θα αναμετρηθεί κάθε φορά για να έχει αποτέλεσμα τη νίκη, δε θα χρειαζόταν τον κυρίαρχο.
Ένας από τους ρόλους του είναι να προφυλάσσει τη σκλάβα του από πόνο που δεν μπορεί να κυριαρχήσει πάνω του.
Τα όρια σπάνε σιγά σιγά.

Για μια σκλάβα που θεωρείται εκπαιδευμένη από τον Αφέντη της θα περίμενε κανείς να έχει λυμένο το συγκεκριμένο θέμα

Όπως γίνεται η περιγραφή από ότι φαίνεται η εκλεκτή σωστά καταλαβαίνει ότι οι υπόλοιπες θέλουν να γίνουν εκλεκτές στη θέση της εκλεκτής
Ποιο είναι το ερώτημα εδώ;

Αν ο κυρίαρχος της έχει καταφέρει να τη φέρει σε επίπεδο που όλα τα κατώτερα αισθήματα να είναι στην επιφάνεια (και να την κυριαρχούν αυτά αντί γι αυτόν) τι άλλο από χαιρεκακία, ικανοποίηση εκδικητικής της τάσης εξ αποστάσεως και εξ αντανακλάσεως, ψευδή δύναμη, κυριαρχία πάνω του αντίθετα από τη θέληση της να κυριαρχεί αυτός πάνω της κλπ και τελικά ενοχές.
Στον αντίποδα όντας και αυτή σκλάβα του ίδιου ανθρώπου που ανεξαρτήτως της δικής του θέλησης άγεται και φέρεται κάτω από καθεστώς εξαναγκασμού (έστω του δικού της), καμία ασφάλεια δεν μπορεί να νιώσει για τη στάση του τώρα και μελλοντικά απέναντι της και για την κυριαρχία του ως ικανότητα.
Αν ο κύριος της πράγματι πληγώνει ψυχικά τις άλλες σκλάβες για χάρη της (έχει διαγνώσει δηλαδή σωστά την επιθυμία της) το μόνο που κάνει είναι να τροφοδοτεί τις αδυναμίες της.
Δεν έχει κανένα παράδειγμα να της δώσει σταθερότητας και ακεραιότητας στάσης.
Την μικραίνει. Μικραίνει κι αυτός



Επανέρχομαι στο πρώτο ερώτημα:

Πιθανότατα είναι η «αδυναμία» του. Σε μια τέτοια περίπτωση ως ώριμος άνθρωπος ας αποδεχτεί την αδυναμία του και ας πράξει ανάλογα.

 

Re: Απάντηση: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

Καθώς ο MasterPerris πραγματεύεται επί πραγματικού θέματα που αφορούν στο BDSM και όχι σε θεωρητική μονάχα βάση, λογικά ανακύπτουν τέτοιες απορίες. (Στη θεωρία όλα είναι ευκολότερα, ιδίως όταν καταπιάνεται κανείς με αυτή επιπόλαια.) Βιωματικά γνωρίζω πως τοποθετήσεις όπως "αν η σκλάβα δεν δεχτεί την είσοδο άλλης σκλάβας εντός της σχέσης, είναι κίβδηλη", "η σκλάβα δεν έχει απολύτως καμία συνάφεια με επικείμενες σχέσεις του κυρίου της με άλλες υποτακτικές ή μη γυναίκες", "αν η σκλάβα δυσανασχετεί με την πολυγαμικότητα του κυρίου της ας αποχωρήσει" σπανίως δύνανται να υποστηριχθούν και πρακτικά. Αν μιλούμε για περιπτώσεις όπου τα συμβαλλόμενα μέρη της σχέσης εκ των προτέρων αποδέχτηκαν ότι ένα εξ αυτών ή και τα δύο διατηρούν το δικαίωμα σύναψης σχέσης και με άλλους ανθρώπους, τότε προφανώς δεν θα ήταν σωστό κανείς εκ των δύο να εκφράσει στην πορεία δυσαρέσκεια αναφορική με την εξέλιξη της σχέσης τους. Αν μιλούμε για περιπτώσεις όπου η σχέση στήθηκε με προδιαγραφή την μονογαμικότητα, και στην πορεία ανέκυψε η επιθυμία του ενός, να φέρει εντός της σχέσης και ένα τρίτο πρόσωπο, ασφαλώς θα πρέπει να γίνει κοινή συναινέσει. Στην πραγματικότητα, δημιουργείται μία νέα σχέση, με νέους τελεστές και νέες συσχετίσεις μεταξύ αυτών.

Η σκλαβιά στο BDSM κακώς ταυτίζεται με τη σκλαβιά ως κοινωνικό status. Το ότι μία γυναίκα δηλώνει σκλάβα ενός άνδρα, δεν συνεπάγεται απαραίτητα πως οφείλει να νιώθει έτσι και απέναντι σε εκείνον, στον οποίο ενδεχομένως ο πρώτος να την παραχωρήσει, ούτε συνεπάγεται πως είναι σκλάβα οποιασδήποτε κυριαρχικής λ.χ. γυναίκας εκείνος ερωτευτεί, ούτε συνεπάγεται πως είναι υποχρεωμένη να αποδεχτεί το ρόλο της σκλάβας σε χαρέμι. Ίσως να συμβαίνει κατά περίπτωση και αυτό, όμως δεν οφείλει να συμβαίνει αξιωματικά. Η σκλάβα είναι σκλάβα υπό πολύ συγκεκριμένους όρους, και ανεξάρτητα από το ποιοι είναι αυτοί, όταν παύουν να εκπληρώνονται, παύει να είναι σκλάβα.. Το τί αποδέχεται μία σκλάβα εξαρτάται από εκείνη, στη φάση κατά την οποία διαπραγματεύεται τους όρους της σχέσης της (εικάζω πως δεν υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται σκλάβοι άνευ όρων, χωρίς να επιδιώκουν τίποτα – δεν στέκει και ορθολογιστικά ένεκα έλλειψης κινήτρου).

Όμως ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι μία σκλάβα εξ αρχής αποδέχτηκε θεωρητικά την πολυγαμικότητα του κυρίου της, αλλά αρνήθηκε να το κάνει επί του πρακτέου, παρότι η αυστηρότητά του θα του υπαγορεύει να της επιβάλει την τήρηση της αρχικής συμφωνίας (ή αποδέχεται τη νέα σκλάβα όπως συμφωνήθηκε αρχικά, ή λύνεται η συμφωνία και η σχέση), δεν είναι απαραίτητο πως θα μπορέσει/θελήσει να το κάνει. Ενδέχεται να έχει δεθεί τόσο μαζί της, ώστε η επιθυμία του να την κρατήσει κοντά του και μάλιστα χαρούμενη, είναι μεγαλύτερη από την επιθυμία του να αποκτήσει και μία άλλη σκλάβα. Ενδέχεται η απογοήτευσή του, από την μη τήρηση της συμφωνίας τους, και από την ένδειξη μειωμένης πειθαρχίας της σκλάβας του, να είναι μικρότερη από τη χαρά του από την αίσθηση ότι η σύντροφός του είναι πολύ ερωτευμένη μαζί του και τον διεκδικεί με αυτό τον τρόπο. Ενδέχεται όπως άλλαξε το δικό της ζητούμενο, από τη στιγμή της έναρξης της σχέσης τους μέχρι τη στιγμή, την οποία εξετάζουμε, να άλλαξε και το δικό του.

Το δίλημμα που έθεσε ο MasterPerris (ο κυρίαρχος είναι ερωτευμένος με τη σκλάβα του, και δεν θέλει να τη χάσει, ανέχεται την ανυπακοή της να δεχτεί μία νέα σκλάβα ή την διώχνει; ) φρονώ πως μόνο κατά περίπτωση μπορεί να απαντηθεί, γιατί μόνο κατά περίπτωση μπορούν να αξιοολογηθούν όλες οι παρέμετροί του. Δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που διώχνει τη σκλάβα του (που την επέλεξε, και κουράστηκε να την εκπαιδεύσει και την αγάπησε) ελαφρά τη καρδία. Και το δίλημμα «εκείνη ή εγώ» δεν τίθεται από τη σκλάβα απαραιτήτως ως προσπάθεια επίδειξης ισχύος, ώστε εύκολα να μπορεί κανείς να πει πως κάθε προσπάθεια επιβολής δύναμης ή εκβιασμού εκ μέρους της σκλάβας, αξιωματικά πρέπει να αντιμετωπίζεται με άρνηση. Ζυμώνονται και οι δύο μέσα στη σχέση τους, και δεν είναι μόνο εκείνη που την έχει ανάγκη, στην πορεία θα αναγκαστούν και οι δύο σε υποχωρήσεις. Μιλώ για όσους δεν έχουν gorean ψευδαισθήσεις ασφαλώς, οι σχέσεις επί γης είναι δύσκολες, δεν καλύπτουν το 100% των επιθυμιών μας, ανεξάρτητα από τη δομή τους.

 

Re: Απάντηση: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

Αν και παρενθεσες ( την εβαλες σε παρενθεση) αυτη τη φραση , νομιζω ειναι και το νοημα της συζητησης.

Αν ο Κυριαρχος ειναι ερωτευμενος με την σκλαβα του τοτε ποιος ο λογος να θελησει και αλλη/ες. Μηπως απο εκει θα πρεπει να ξεκινησουμε ??
Μια αιτια που θα μπορουσε να οδηγησει τον Κυριαρχο σε αυτην την αποφαση του ειναι πως ερωτεύτηκε την σκλαβα σαν χαρακτηρα αλλα δεν τον ικανοποιεί στο σεξουαλικο τομεα. Δεν εκπαιδευεται εκει? Δεν θελει να την εκπαιδευση?? κ.α.... αν συμβαινει αυτο γιατι δεν λεει οτι δεν κανει για Κυριαρχος και αναζηταει αλλες σκλαβες να καλυψει το δικο του κενο?

Μια αλλη εκδοχη ειναι να δοκιμασει την σκλαβα του... ( φιλοσοφικο..!!)
- Δεν ειναι οτι μου γυαλισε η μικρουλα σουμπιτσα με τα σφρυγιλα βυζια και τον ψηλοκαπουλο κωλο ..ειναι οτι θελω να δω κατα ποσο μου εισαι υποταγμενη ενω γαμαω την μικρα...

Αλλη εκδοχη ειναι πως ο Κυριος ειναι ''Κυριος'' , ''Αφεντης'', ''Αγας'' ... θα ''παρει'' οποια θελει , οπως θελει, οποτε την θελει... τελεια και παυλα...
Εκει ειναι πλεον η διαφανεια και ο διαχωρισμός του ''ειμαι'' σκλαβα vs ''δηλωνω'' σκλαβα.
Βεβαια αυτο ειναι προβλημα του Κυριου, γιατι αμα εχει μια σκλαβα που δηλωνει σκλαβα αλλα δεν ειναι, ας προσεχε... και μην ακουω μαλακιες οτι πηρα την δευτερη σκλαβα για να διαπιστώσω αν ειναι η οχι, γιατι αυτο ειναι το τελευταιο που θα εκανε ενα Κυριος
( αυτο ειναι αλλο νημα και μεγαλη συζητηση... Εγω εξακολουθω να δηλωνω Μιστρεςς)

Να κανουμε την ''σουμα'' τωρα να δουμε τι λυπητερή βγηκε:


1ον . Τα παντα ξεκινανε απο τον Αφεντη...
2ον. Το πως θα το παρει η σκλαβα εξαρτατε απο τον Αφεντη
3ον. το τι θα κανει η σκλαβα πριν και μετα πρεπει να το εχει προβλεπψει ο Αφεντης
4ον. Το αμα θα παρει και 2η στο ''χαρεμι'' του πρεπει να το σκεφτει καλα ο Αφεντης
5ον. Το αμα ειναι ετοιμη η σκλαβα να δεχτει και 2η, 3η ,....,2453η, 2454η σκλαβα στο χαρεμι , πρεπει να το εχει επιτυχει ο Αφεντης
6ον. ...... ο Αφεντης
7ον. ....... ο Αφεντης
......
......
17289273ον. ....Ο Αφεντης
17289273ον. .... Ο Αφεντης


ελπιζω να καταλαβατε πως ΟΛΑ αρχιζουν και τελειωνουν στον Αφεντη/ Κυριαρχο/ Μαστερ/ Θεο/ Μαστορα/ Αφεντικο/ Πασα/ Αγα/ Οδηγο/ Γκουρου/ Καθοδηγητη και οπως αλλιως θελετε να τον πειτε.


Παντως με διασκεδαζουν τρομερα Μαστερ-αδες που οταν δεν μπορουν να κανουν κατι η δεν παιρνουν το επιθυμητό αποτελεσμα τα ριχνουν στις σκλαβες... απο την μια οι σκλαβες δεν εχουν βούληση και δικαιωματα και απο την αλλη φταινε κιολας...

* Ο Μιστρεςς Κιτς γελαει βροντερα οταν ακουει τετοια πιανοντας τα παχουλα αρχιδια Του για να μην κουνιούνται απο το γελιο χο χο χο χο.....

 

Kατ'αρχήν θα συμφωνήσω με τη θέση του Lord Dragonal(διδάσκετε αγαπητέ και το χρειαζόμαστε ),
αλλά και με τη διευκρινιστική του Ηλία (που λέει το θηλυκό μισό μου ...οτιδηποτε άλλο είναι ξεκάθαρα παιχνίδι).
Δεν υπάρχει εκλεκτή κατ' εμε! το εκλεκτή είναι μια 'παρηγοριά στον άρρωστο' . Σαν τον σύζυγο που τον πιασαν στα πρασα και λεει "αγαπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις.." Είναι δηλαδή τι?

Απο την αλλη επιλλέγω και κρατώ την φράση της Syrah που λέει "κατα περιπτωση" γιατι σαφώς όλα παίζουν το ρόλο τους. Οι συνθήκες καθε σχέσης είναι και καθοριστικές και μοναδικές για να μπορουν να βγουν κανόνες και γενικές οδηγίες.

Ομως επειδή το εργάκι το έχω δει πολλές φορές έχω να καταθέσω τα εξής:

- Δεν θα ήθελα να δω ποτέ καμμια να πληγώνεται απο τον Κύριό μου , όυτε για χάρη μου ουτε για κανέναν άλλο λόγο . Θέλω - ήθελα να είμαι πάντα περήφανη για Εκείνον και να παραμένει στο ΥΨΟΣ Του και που αυτό είναι πραγματικό και οχι στην νοσηρή μου φαντασία.

- Η ερώτηση΄Perri σε τι διαφέρει η 'εκλεκτή' απο τις άλλες σκλάβες , επιδέχεται φρικτών απαντήσεων . Είναι η περισσότερο 'ριγμένη' αν θέλεις τη δική μου άποψη. Διοτι με το άλοθι ... εγω είμαι η αγαπημένη του.. Εκείνος κάνει παιχνίδι , εκείνη μαραζώνει και υπομένει και περιμένει ότι κάποια στιγμή αυτό θα φανεί εκείνος επαναπαυεται και συνήθως δεν έχει ουτε την ικανότητα αλλα και την πρακτική δυνατότητα να δώσει τα ίσα παντου...(οπως σωστα ανέφερε ο Lord Dragonal) και οι συνέπειες οποιες και αν είναι , είναι σίγουρο ότι δεν ειναι θετικές.

- Δεν έχει καμμιά θεση η ζήλεια και η κτητικότητα στην αίσθηση του ματαίου καλέ μου Perri . Αν και γνωρίζω καλά οτι υπάρχουν γυναικες /αντρες/ σκλαβοι/ αφεντες που ζηλευουν παθολογικά , δεν είναι όμως καθόλου απαραίτητο να είσαι ζηλιάρης και κτητικός για να νιώθεις άσχημα σε μια τέτοια διαδικασια. Μπορεί να γνωρίζεις καλά και να σαι πολύ σιγουρος/η οτι ο΄ Κύριος σου σε έχει ψηλά και σε χρειαζεται όσο εσύ Εκείνον, μα πιστεψέ με υπάρχει κάτι το φοβερά μάταιο , πικρό και αναξιο των δυνατών συναισθημάτων που αναπτυσσονται σε μια τετοια d/s σχέση σε αυτές τις λογικές.

Ο Μαστερ , που είναι ο ορισμός , το πρότυπο η δύναμη η σταθερότητα και το παράδειγμα αυτοελέγχου για τη σκλάβα Του , ξαφνικά γινεται
"έρμαιο" των αδυναμιών Του. (??)
υποκείπτει στα παιχνιδισματα και στα ψεματάκια προκειμένου να προσεγγίσει ή να κερδίσει μια καινουρια μη εκλεκτή σκλάβα (?)
βρίσκεται στην ανάγκη ή στη θέση να 'δικαιολογηθει' για το ότι η μια είναι απλά για χρήση (φευ...!!!) ενώ η αλλη το δέκα το καλο(??)
κάνει ότι θέλει επειδή είναι Μαστερ..και αυτο τον δικαιολογεί και στις αδυναμίες του(??)
πληγώνει κάποια για χάρη κάποιας άλλης , ενω είναι δίκαιος, αυστηρός και συνετός (??)
ξέρει πως η μία ειναι η εκλεκτή ...αλλά δεν του είναι αρκετή (??)
δεν μπορεί να κουλαντρίσει τα πάθη του ενω μπορεί να διαχειριστεί 2-3 ή 4 σκλάβες (??)

Τελικά συνειδητοποιεί κανείς ότι η σχετικότητα του ποιος και τι χρησιμοποιεί ποιον είναι τόσο αχαμνη και σαθρή που χάνεται και το στάτους και το οριτζιναλ αλλα και η μαγεία.

Οχι καλέ μου Πέρι! Ολα τα πράγματα έχουν κόστος το οποιο καλουμαστε να πληρώνουμε όλοι μας για να "εχουμε " αυτο που θέλουμε. Και συνήθως τα ΚΑΛΑ είναι αυτά με το μεγαλύτερο κόστος. Ομως τι να γίνει ? ετσι είναι σ'αυτή τη ζωή. Κανείς δεν μπορεί να έχει τα πάντα...επιλλογές! επιλογές .. επιλογές... Και αναλόγως των επιλλογών διαμορφώνεται και το κόστος που μας αναλογεί.

Τελειώνοντας θα επαναλάβω κατι που ισως έχω πει παλιοτερα και το εχω ακομα μπούσουλα (και ας το ξεχνουσα κάπου κάπου στην πορεία ) . Ο Κύριος είναι η ζωή και ο κόσμος όλος της σκλάβας Του, είναι πολύτιμος και κάποιες φορες ο μόνος λογος της υπαρξής της. Το ίδιο πολύτιμη και αναντικατάστατη είναι εκεινη γι'Αυτόν. Αυτό είναι bdsm σχεση(τουλάχιστον κατ'εμε), τα υπολοιπα είναι bdsm παιχνίδια ,σεσσιονς κλπ αλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή. Βεβαίως η σχέση συνεπάγεται πολλα ακόμα που σε ορισμένες περιπτώσεις λείπουν εκ των συνθηκών και που δυστυχώς οδηγουν σε αδιέξοδα. Γι'αυτο ας μη μπερδεύουμε τις σχέσεις με τα παιχνίδια.
Και ας έχουμε ξεκάθαρα λίγο στο μυαλό μας τι ψάχνουμε , τι θέλουμε και τί εχουμε και τι μπορούμε. Δεν γίνεται να μιλάμε για σχέση όταν ο ενας ειναι στη δυση και ο άλλος στην ανατολή , δεν γίνεται να μιλάμε για σχέση όταν υπάρχουν κοινωνικοί και πρακτικοί λόγοι που μας κρατούν χωριστά, δεν γίνεται να μιλάμε για σχέση (κατ'ουσίαν) όταν δεν υπάρχει το απαιτούμενο focus σ'αυτή τη σχέση.

Και κάτι ακόμα: σαφώς κινδυνεύει η καθε "εκλεκτή", αλλά και ο κάθε Αφέντης. Γιατι να μην κινδυνεύει δηλαδή????
Καμμια σχέση δεν είναι στατική και ολες εξελισσονται και μεταβάλλονται. Τιποτα δεν ειναι σταθερο και δεδομένο. Και χρειαζεται προσπάθεια και κοπο κι απο τις δυο πλευρές.

Τα φιλιά μου Πέρις... ελπίζω να κατανοήσεις όλες τις επιμέρους απαντήσεις μου στο βάθος τους  

 

Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος άνδρας να πάει με άλλη γυναίκα όταν είναι πραγματικά ερωτευμένος με αυτήν που ήδη έχει...

Κι αν η bdsm σχέση είναι η «απόλυτη» σχέση από πλευράς συναισθημάτων όπως συχνά πυκνά διαβάζω, δεν θα συνέβαινε ποτέ το παραπάνω.

 

εχω μια απορια!διαβαζω αφεντες ετσι σκλαβες αλλιως(και το αντιθετο βεβαια)η απορια μου ειναι απαγορευεται μια σκλαβα να ζηλευει η απλως δεν κανει να την εκφραζει?γιατι οσο για το πρωτο δεν νομιζω να υπαρχει καμμια που να μην εχει αυτο το συναισθημα!(μια καλη λυση ειναι να της γινει λοβοτομη και να μην ξερει τη της γινετε)στο meeting εχω εκφρασει μια αποψη πως οταν μπενεις μετα απο καποια χρονια σε εναν αλλο τροπο ζωης δεν γινετε να ξεχνας τα παλια σου συναισθηματα!γιαυτο θα θεωρουσα πιο ρεαλιστικο και λιγοτερο αφελες να παραδεχομαστε πως κανουμε το γουστο μας παρα να μιλαμε για σοβαρες σχεσεις και αηδιες!

 

Απάντηση: Re: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

Μην εισαι απολυτος boy, μη μπερδευεις τον ερωτα με το πηδημα. Ολοι εχουμε τις αδυναμιες μας.. αλλοι μπορουν και αντιστεκονται, αλλοι παλι οχι!