Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος MasterPerris, στις 25 Νοεμβρίου 2007.

  1. BaD_HabitS

    BaD_HabitS Regular Member

    δηλαδη οι ερωτευμενοι δεν πηδανε? α ξεχασα κανουνε ερωτα χεχεχεχε
     
  2. Elysium

    Elysium Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

    Δεν μπερδεύω τον έρωτα με το πήδημα. Ξέρω όμως πως όταν αγαπώ έναν άνθρωπο, νιώθω πλήρης μαζί του, δεν έχω ανάγκη να ξενοκοιτώ και φυσικά δε θέλω να τον στεναχωρώ.
    Δεν υπάρχει απόλυτη αφοσίωση, πίστη και αγάπη όταν μοιράζεσαι τα συναισθήματα και το σώμα σου και με άλλους ανθρώπους πλην της σχέσης σου.

    Σε μια σχέση Αφέντη - σκλάβας δεν πρέπει να ισχύουν τα παραπάνω τελικά;
    Ή μήπως αυτά ισχύουν μόνο από τη μια πλευρά;
     
  3. blindfold

    blindfold Contributor

    το πήδημα από μόνο του είναι βαρετό ...

    σε μία σχέση Κυριαρχίας/υποταγής ,απλά ο έρωτας γίνετε πιο ενδιαφέρον ...
     
  4. Lola

    Lola Regular Member

    Απάντηση: Re: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

    Αναλογως το πηδημα dear! Χωρια που σε μια σχεση Κυριαρχιας/υποταγης δεν υφισταται απαραιτητως πηδημα..  
     
  5. blindfold

    blindfold Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

    αν δεν γαμιούντε με το συμπάθιο είναι ξενέρωτοι ...

    στο απλό πήδημα δεν υπάρχει πάθος... λειτουργεί πολύ εγωιστικά ,δεν είμαι εγωιστής ..
     
  6. Lola

    Lola Regular Member

    Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΟΥ

    Kαλα στο πρωτο δε θα διαφωνησω.. (μην πυροβολειτε τα τσουλια)! Ρε brother ομως μη με τσιτωνεις βραδιατικο.. Οποιος δηλαδη δεν ειναι bdsmτζης lifestyler σημαινει οτι δεν εχει παθος και δε μπορει να ευχαριστηθει ενα θεικο πηδημα? Αυτο βγαινει απο μεσα σου ανεξαρτητως status, η το εχεις η δεν το εχεις! απλα πραγματα, μην εισαι απολυτος θα σε δαγκωσω 
     
  7. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Έχω τρία παιδιά. Τα αγαπώ όλα εξ ίσου. Δεν έχω αδυναμία σε κάποιο από αυτά. Παρέχω ότι χρειάζεται το καθένα και το καθένα έχει διαφορετικές ανάγκες. Δεν κατανοώ γιατί ένας Κυρίαρχος δεν θα μπορούσε να κάνει αυτό το απλό πράγμα που κάνω κι εγώ και μάλιστα χωρίς να ξέρω καν πού παν τα τέσσερα.   Επίσης δεν κατανοώ γιατί δεν θα μπορούσε να επιλέξει να έχει μόνο μία σκλάβα. Ή και καμία σε κάποια περίοδο της ζωής του. Είναι καθαρά δικό του θέμα.

    Όταν μία γυναίκα επιλέγει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής όπως αυτόν της σκλάβας σε κάποιον Κυρίαρχο ίσως στην αρχή να έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό της. Μπορεί να έχει και μία βανίλα εικόνα, όπου τα δυο τους κάνουν και οικογένεια. Μπορεί να νομίζει ότι θα γίνει ηρωϊδα έργου και θα την πάνε και σε κανένα κάστρο για εκπαίδευση. Ο Κυρίαρχος μπορεί να καταστήσει σαφές τί θέλει από εκείνη. Μπορεί να της πει θέλω απλά να κάνεις αυτό που θέλω, αυτό που με ευχαριστεί. Γενικό και αόριστο; Αν θέλει κάθεται. Αν την γεμίζει αρκεί. Αλλιώς την κοπανάει. 

    Δεν νομίζω ότι μπορεί μία γυναίκα που επέλεξε να είναι σκλάβα ενός συγκεκριμένου άντρα (μιλάω για γυναίκες σκλάβες και άντρες Κυρίαρχους αλλά θα μπορούσε να ισχύει και για άντρες σκλάβους σε γυναίκες Κυρίαρχες φαντάζομαι) να θέσει οποιουσδήποτε όρους. Η παράδοση είναι άνευ όρων, απόλυτη. Αυτό θα πει σκλάβα κατά την ταπεινή μου άποψη.

    Η ζήλεια είναι ένα συναίσθημα που προδίδει ανασφάλεια και αδυναμία. Αν ο Κυρίαρχος επιλέγει να μοιράζει τον χρόνο του και τα συναισθήματά του (αν υποθέσουμε ότι έχει, και γιατί να μην έχει, στο πηγάδι κατούρησε; ) είναι ένα δικό του πρόβλημα και ας το χειριστεί. Δεν μου πέφτει λόγος. Αρκετά δικά μου προβλήματα έχω στο κεφάλι μου. Το παράδειγμα της μητέρας με τα τρία παιδιά νομίζω πως το αποσαφηνίζει. Το μόνο πρόβλημα ίσως να είναι ότι δεν θα έχει αρκετό χρόνο για όλες. Πάντως η επιλογή του να μοιράζει την αφοσίωσή του και το focus του δεν θα αλλάξει το ποια είμαι εγώ. Ξέρω ποια είμαι, ποια είναι η αξία μου (αυτή η μικρούλα που έχω, είναι εγνωσμένη) και αν θέλει να είναι μαζί μου μπορεί να είναι όσο θέλει και όποτε θέλει. Είμαι βέβαιη ότι οι δραστηριότητες που θα επιλέξω για να περάσει ευχάριστα ο χρόνος κατά τον οποίο δεν θα έχω την προσοχή του θα είναι αντάξιες της προσωπικότητάς μου (πάρτι, μπεκρουλίκια, όργια κατόπιν αδείας, σουβλατζίδικα, βόλτες σε τσιπουράδικα με τον "σκλάβο", φιλμ φέστιβαλ, συγγραφή BDSM βιβλίων, σονάτες του Μότσαρτ και μαθήματα ρεφλεξολογίας). Γιατί θα πρέπει να τον εκπλήσσει αυτό αφού ξέρει τον χαρακτήρα μου και γιατί θα έπρεπε εγώ να ανησυχώ εφόσον ξέρω ότι είναι Κυρίαρχος και μπορεί να χειριστεί άνετα και τον εαυτό του και εμένα;

    Πέραν τούτου, μια ωραία παρτουζίτσα με άλλη σκλαβούλα δεν "χάλασε" ποτέ κανέναν. 

    Και δεν θα ήθελα ποτέ να υπογράψω κάτι ως "εκλεκτή", τι χαζομάρα!

    D.
     
  8. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Δεν μπορώ να κατανοήσω όσους λένε με τόσο απόλυτο τρόπο πως δεν μπορεί να κάνει σεξ με άλλη αν είναι ερωτευμένος.

    Μπορώ να λατρέυω Τον Κύριο μου αλλά να απολαμβάνω να παίζουν μαζί μου Αλλοι ή να με πηδάνε γιατί δεν μπορεί αγαπώντας εμένα να παίξει με άλλη ή να απολαύσει άλλη?

    Βέβαια το θέμα δεν τέθηκε έτσι.

    Το θέμα τέθηκε τι γίνεται εφόσων ο Κυρίαρχος πάρει 2η σκλάβα. (Για 10 δεν μπορώ να μιλήσω πέραν από μέντορας δεν βλέπω πως μπορεί να τα βγάλει πέρα όσο Αξιος και νάναι)
    Είχαμε μια απίστευτα ενδιαφέρουσα συζήτηση επι του θέματος σε κάποιο παλιό ποστ όπου εγώ σαν ανασφαλής γυναίκα, μόλις Είχε Αρχίσει να δουλεύει πάνω σ΄ αυτό το θέμα, βασανιζόμουν και ανέλυα και προσπαθούσα να αποδεχτώ το γεγονός πως αν αυτό θα Επιθυμήσει εγώ δεν κάνει να την κόψω κομματάκια και να Του την σερβίρω στο πιάτο, αλλά πρέπει να βρω τρόπους να ξεπεράσω αυτό το σκληρό μου όριο.

    Χρειάζεται δουλειά, και ειλικρινά αυτό ειδικά το όριο ήταν πολύ οδυνηρό και δύσκολο για μένα.
    Αν τα Παράτησε? Όχι αλλά Γνώριζε πως δεν μπορώ όσο και να επιθυμώ να ξεπεράσω κάτι που βασιζόταν σε τραυματικές εμπειρίες από τη μια μέρα στην άλλη.

    Αλλά ακόμη και τότε ποτέ δεν σκέφτηκα μα αφού είναι ερωτευμένος μαζί μου γιατί να θέλει άλλες?
    Αν τρως μαύρο χαβιάρι καθημερινά δεν θα ρθει η μέρα που να θες να το συνδιάσεις και με κρακεράκια ή να μην το φας καθόλου και να επιλέξεις κάτι άλλο?  
     
  9. BaD_HabitS

    BaD_HabitS Regular Member

    lara moy δεν ξερω για τους αλλους αλλα δεν μιλαω για ξενοπηδηματα!και βεβαια μπορει να τα κανει και δεν χρειαζεται να ειναι Μαστερ γιαυτο!αλλα πιστευω αλλο το να βγαζεις τα ματια σου με καποιον για το γουστο σου και αλλο να περνεις ενα συγκεκριμενο ας πουμε τιτλο!σκλαβα ΤΟΥ!πιστευω εχει καποια διαφορα!
     
  10. Elysium

    Elysium Contributor

    Δεν είναι δυνατόν να συνδέουμε τη μητρική αγάπη με τον έρωτα προς κάποιον άνθρωπο. Πιστεύω πως είναι ατυχές το παράδειγμα. Τα συναισθήματα προφανώς δεν είναι ίδια.

    Σε πάρα πολλά threads διάβασα για τα αμοιβαία κι έντονα συναισθήματα που υπάρχουν σε μια σχέση bdsm σε αντίθεση με τις vanilla σχέσεις. Κατανόηση, αφοσίωση, αγάπη, σεβασμός κλπ κλπ. Πως εκφράζονται αυτά σε μια ( ; ) bdsm σχέση;
    Κι αν το πήδημα «φτιάχτηκε» (και καλώς φτιάχτηκε) για να συμμετέχουν πολλοί αν θέλουν, η ερωτική σχέση με ποιον τρόπο μπορεί να μοιραστεί;

    Ίσως να μην το σκέφθηκες lara[E-p] ωστόσο το ερώτημα παραμένει.
    Για ποιο λόγο ένας άνθρωπος, σχεδόν απόλυτα δοσμένος στη σκλάβα του κι αυτή σε αυτόν, να θέλει και άλλη;

    Ίσως το παραπάνω αποτελεί αστεϊσμό βέβαια, αλλά προφανώς είναι λάθος ο συσχετισμός ανθρώπου με φαγητά. Δεν μπορούμε να ερωτευτούμε τις τροφές που τρώμε, ούτε οι τροφές έχουν συναισθήματα. Οι σκλάβες;
     
  11. dora_salonica

    dora_salonica Contributor


    Μετά την πρωϊνή καντάδα κάτω από το παραθύρι μου συνειδητοποίησα ότι στέκομαι με το ένα ποδαράκι έξω από την αίθουσα Μεσαιωνικών βασανιστηρίων κάπου στο Ταλίν. Επειδή μάλλον παρεξηγήθηκα και επειδή δεν έχω καμία όρεξη να μου λιώσουν τα κομψά ποδαράκια μου στην μέγγενη, θα πρέπει να ομολογήσω ότι η αντίδρασή μου στο συγκεκριμένο νήμα δεν είχε άλλο σκοπό πέρα από το να πει το πολύ απλό πράγμα ότι σκλαβιά και ζήλεια δεν πρέπει να συνυπάρχουν.

    Όπως είπε και η αγαπητή soutzoukakia η ζήλεια είναι ένα ποταπό συναίσθημα που αντανακλά τον «κατώτερο εαυτό», αυτόν στον οποίο πρέπει να κυριαρχεί οποιοσδήποτε άνθρωπος τρέφει κάποια εκτίμηση για τον εαυτό του (αν πρόκειται περί σκλάβας έστω και μόνο για το γεγονός ότι είναι εκλεκτή – και όχι Η εκλεκτή – πολύ σωστά, αρκεί το ότι έχει επιλεγεί).

    Με αυτή την έννοια, επειδή παρεξηγήθηκα ότι σνομπάρω τον όρο «εκλεκτή», θα ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν εννοούσα τον όρο «εκλεκτή» αλλά τον όρο «η εκλεκτή» (εκ παραδρομής, αφήστε κάτω τη μέγγενη παρακαλώ), εφόσον δεν εξαρτάται ο τρόπος που βλέπω τον εαυτό μου από το αν ο Κυρίαρχος μου έχει αδυναμία ή όχι, μου αρκεί που με επέλεξε. Και άρα θα υπέγραφα ως «εκλεκτή» αν μου το ζητούσε, και θα ήταν τιμή μου. Θα υπέγραφα και ως «η εκλεκτή» αν το ήθελε. Θα υπέγραφα και ως «η σκύλα του» αν το ήθελε. Ακόμη και «το λικεράκι του». Ή ότι άλλο του καυλώσει.

    Αυτό που ήθελα να πω με το D. που έβαλα ανωτέρω είναι ότι όταν ένας Κυρίαρχος χτίσει την σκλάβα του με έναν συγκεκριμένο τρόπο που επέλεξε ο ίδιος, έναν τρόπο που την έκανε να είναι συνειδητοποιημένη όσον αφορά την ταυτότητά της, δεν της είναι απαραίτητος οποιοσδήποτε τίτλος τιμής για να γνωρίζει ποια είναι. Απλά γνωρίζει ότι είναι σκλάβα Του και αυτό αρκεί. (Ουφ, γέμισε το θεριό).
     
  12. BaD_HabitS

    BaD_HabitS Regular Member

    και τωρα παρτο και λιγο αριστερα γιατι δεξια δεν μαζευτικε