Η Ειλικρίνεια Του Κυρίαρχου

Συμφωνώ απολύτως. Σχετικά με τη "vanilla παιδεία", στην οποία αναφέρθηκες:

Θεωρείς ότι ο παραπάνω συλλογισμός σου είναι αδύνατο να βρει εφαρμογές σε vanilla επίπεδο, όπου η διαχείριση του ελέγχου δεν γίνεται με τρόπο διακριτό / προκύπτει ασυναίσθητα;

Ή ίσως θα μπορούσε να προκύψει ως τελικό αποτέλεσμα από διαφορετική όμως αφετηρία; (Π.χ.: δεν απαγορεύει ο κυρίαρχος στην υποτακτική να ρωτά, αλλά μόνη η ερωτική σύντροφος για λόγους που αφορούν αμιγώς στη διακριτικότητα τηρεί μία πιο συντηρητική στάση αναφορικά με το πώς και πόση πληροφόρηση ζητά αλλά και στο πώς αιτιολογεί την αναγκαιότητα να πληροφορηθεί.)

Και αν ναι, πώς και από ποιον θα οριστεί το μέγεθος προσβασιμότητας; (Π.χ.: Η ερωτική σύντροφος στέκει να αξιώνει πληροφόρηση που αφορά στην υγεία του φίλου της, ιδιαίτερα όταν αυτή ενδέχεται να επηρεάσει και την υγεία της ίδιας ή των παιδιών της; Στέκει να αξιώνει ενδελεχείς αναφορές σχετικές με το πού και με ποιους διασκεδάζει ο φίλος της; Ως πού στέκει να φτάνει η πληροφόρηση που δικαιούται να λαμβάνει 

 

Σαφεστατα και πρεπει να υπαρχει ειλικρινεια και απο τις 2 πλευρες.Μιλαμε για μια σχεση ανεξαρτητου ειδους που εχει αναγκη εμπιστοσυνης.Χωρις ειλικρινεια δεν εχεις εμπιστοσυνη αρα λοιπον σπαει η σχεση.Τοσο απλα το βλεπω και θεωρω οτι δεν υπαρχει παραμετρος σε αυτο.Ειναι πολυ βασικο πραγμα η ειλικρινεια και ακομα σημαντικοτερο η εμπιστοσυνη σε μια σχεση,ειτε αυτη ειναι φιλικη,ειτε vanilla,ειτε bdsm,ειτε ακομα και επαγγελματικη σχεση

 

τι δουλεια εχει μωρε αν η σχεση ειναι Ms, Ds, vanilla, σοκολατα, καραμελα οτι θελει τελος παντων, οσον αφορα την ειλικρινια... αν δεν υπαρχει αυτο... ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΑΣΩ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ!

 

Λέγοντας ειλικρίνεια πως την ορίζεις προσωπικά?

 

Η πειθαρχία σε έναν σκοπό δίνει σιγουριά και σταθερότητα στον υποτακτικό, κι αναφέρομαι τόσο στο φυσικό επίπεδο όσο και στο συναισθηματικό και νοητικό. Έτσι η πρακτική ανάμεσα σε Mistress-sub δεν αποτελεί μια διαδοχή τεχνικών, αλλά γίνεται ένας "διαλογιστικός" τρόπος που τους συνδέει χαρίζοντας άπειρα ποσά ενέργειας, χαράς και ηδονής.
Η ειλικρίνεια, φέρνει και τους δυο σε πιο βαθιές νοητικές και πνευματικές συνειδητοποιήσεις κατά την διάρκεια της πρακτικής τους. Δεν πρόκειται να εμπλακούν σε παιχνίδι εντυπώσεων. Ένας Κυριάρχος είναι προστάτης, δάσκαλος, εραστής του υποτακτικού του. Ο υποτακτικός είναι ο προστατευόμενος, η συντροφιά του Κυρίαρχου, μαθητής και εραστής. Φαντάζεστε ένα σωστό Δάσκαλο να διδάσκει λέγοντας ψέματα στους μαθητές του;
Το να μην αποκαλύπτει πράγματα για την προσωπική του ζωή είναι κάτι απόλυτα θεμιτό, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, προφυλάσσει τον ίδιο και τον υποτακτικό του. Σε ότι αφορά τη μεταξύ τους σχέση όμως η ειλικρίνεια κρίνεται παραπάνω από απαραίτητη.

 

Από τη στιγμή που αναφερόμαστε σε μια σχέση vanilla εφόσων δεν υπάρχει διακριτός διαχωρισμός ελέγχου, η πληροφόρηση θα όφειλε λογικά να ρέει εξίσου από τον ένα στον άλλο.
Νομίζω πως η κύρια διαφορά μεταξύ vanilla και bdsm δεν αφορά το επίπεδο πληροφόρησης αλλά τι γίνεται όταν αποκτηθεί η πληροφορία, τι αξία αποκτά και τι επιπτώσεις θα έχει στην σχέση.

Η ειλικρίνεια ενός άντρα που θα φανερώσει στην vanilla σύντροφο του πως έκανε σεξ με άλλη γυναικα θα έχει σαν αποτέλεσμα εκείνη να τον αφήσει.
Ένας Κ. όμως μπορεί να χρησιμοποιήσει μια τέτοια πληροφορία, είτε είναι αληθής είτε όχι για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. π.χ. θέλει να βγάλει το σαδισμό του, να δει αντιδράσεις, για σκοπους εκπαιδευσης, να είναι ένας τροπος να έρθει η σκλάβα αντιμέτωπη με την ζήλεια της κ.ο.κ.
Οπότε μπορεί να μιλά στο τηλέφωνο με τη σκλάβα Του π.χ. να της πει πως είναι με κάποια άλλη - αυτό τον καθιστά ψεύτη αλλά αυτό συμβαίνει για κάποιο σκοπό. Με την ίδια λογική μπορεί ο Κ. να χρησιμοποιήσει κάποιες άλλες ψευδής ή όχι πληροφορίες για τους σκοπούς που ο Ίδιος έχει στο μυαλό του. Είναι αυτό ανιλεικρίνεια?
Μήπως με τον ίδιο τρόπο που άλλες λέξεις αλλάζουν μορφή και ερμηνεύονται απο ελαφρά μέχρι και εντελώς αλλιώτικα στο bdsm μεταβάλλεται και το τι εστί ειλικρίνεια στο bdsm?

Όσον αφορά θέματα πληροφόρησης πολύ σημαντικά, θέματα που αφορούν υγεία ή άλλους τομείς της ζωής που μια πληροφορία έχει τεράστια βαρύτητα, τότε και οι δύο έχουν κάθε δικαίωμα να την απαιτήσουν.

Ακόμη και μια σκλάβα, προτού γίνει σκλάβα και έχει μόνο το δικαίωμα να επιλέξει αυτόν που θα την εξουσιάζει απο κει και πέρα, προτού το κάνει θα πρέπει να σιγουρευτεί πως Αυτός είναι ικανός να εγγυηθεί και τη σωματική της υγεία πέρα από την ψυχική.
Αν δεν το κάνει- λάθος της.
Μόλις γνωριστήκαμε με Τον Κύριο μου, πριν προχωρήσουμε σε ερωτική συνεύρεση, παρακάλεσα να κάνει αναλύσεις για Aids, υπατίτηδα, χλαμύδια κ.τ.λ. θέτωντας σαν όριο δικό μου την οποιαδήποτε ερωτική επαφή χωρίς τη σιγουριά πως η υγεία μου και των παιδιών μου είναι ασφαλείς. Βέβαια τις ίδιες αναλύσεις είχα κάνει και η ίδια και Του τις έστειλα.

Σημ.{Θεωρώ παθολογική ανασφάλεια αυτό που παρατηρώ να συμβαίνει περισσότερο από γυναίκες προς τους άντρες-λιγότερο το αντίστροφο- να παίρνουν τηλέφωνο κάθε 30 λεπτά ελέγχοντας που είναι ο σύντροφος τους, ελέγχουν το κινητό του άλλου τους μισού όταν αυτός είναι στο μπάνιο ή κοιμάται και καταγράφουν τα τηλέφωνα για να ελέγξουν ένα ένα σε ποιους μίλησε. ή ακόμη και στο ίδιο το νετ να εμφανίζονται όπου έχει γράψει κάτι ο σύντροφος τους πετάγοντας ένα επίθετο για να καταστήσουν εμφανές σε όποια μη γένοιτω δεν κατάλαβε ακόμη πως είναι μαζί και τον θεωρεί κτήση της κ.ο.κ. Αραγε αυτο το θεωρουν ειλικρινεια?}

 

Στο βαθμό που μπορώ να κάνω ασφαλείς υποθέσεις, θα έλεγα πως το κύριο πρόβλημα των γυναικών που ανησυχούν υπέρ του δέοντος αναφορικά με το ενδεχόμενο να μην αποτελούν το αποκλειστικό ερωτικό ενδιαφέρον του συντρόφου τους, είναι πως αδυνατούν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς εντός της σχέσης. Αν έχουν κυριαρχικό χαρακτήρα, χάνουν κάθε συγκριτικό πλεονέκτημα -διότι είναι ζήτημα χρόνου να αντιληφθεί ο υποτακτικός τους το φόβο τους πως θα τον χάσουν και ανεξαρτήτως αρχικών προθέσεων, αντανακλαστικά θα το εκμεταλλευτεί-, αν είναι υποτακτικές θα αναγκαστούν να το ανεχτούν υποφέροντας ή ίσως γογγύζοντας και καθιστώντας κατά συνέπεια τους εαυτούς τους κουραστικούς για τον αφέντη τους, και αν είναι vanilla κρυπτο-υποτακτικές θα δηλώσουν αρχικά ότι συμμερίζονται ένεκα φιλελευθερισμού ή δήθεν ταύτισης απόψεων το project των πολλαπλών ερωτικών συντρόφων, και έπειτα θα προχωρήσουν στις τακτικές που αναφέρεις.

Όμως, και για να τα αξιολογήσω τελικά όλα αυτά υπό το πρίσμα του συλλογισμού που θέτει το παρόν νήμα, φρονώ πως οι παραπάνω συμπεριφορές δεν οφείλονται τόσο σε ανειλικρίνεια του άνδρα, όσο σε αυτοαναφορικά υπαρξιακά ζητήματα της γυναίκας. Για να καταλήξει μία γυναίκα σε αυτές, δεν αρκεί να υποψιάζεται πως συνευρίσκεται και με άλλες γυναίκες (στην περίπτωση αυτή, και εφόσον θεωρεί προαπαιτούμενη για τη σχέση της τη μονογαμία, δέον είναι να αποχωρήσει αξιοπρεπώς από την εν λόγω σχέση άνευ περαιτέρω διερεύνησης ή πραγμάτευσης), αλλά θα πρέπει η ίδια να επιτρέπει εαυτόν τέτοιες μικρότητες λόγω έλλειψης υπερηφάνειας. Εκτός αν και πάλι ταυτίζουμε -κακώς- την ανειλικρίνεια με την απουσία πληροφόρησης.

 

Αν και μιλάς για Mistress - sub, νομίζω ότι το ίδιο ισχύει και για σχέση Master - sub / slave, όπου σχεδόν από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι η σταθερότητα ήταν το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της σχέσης (και γι αυτό ονόμασα τον Κύριό μου "οδοστρωτήρα", αν και τώρα που τον ξέρω καλύτερα, θα έπρεπε να γράψω ένα ποίημα για τον οδοστρωτήρα με ευαισθησίες - γίνεται; Ναι, γίνεται, και είναι ότι πιο τρυφερό και σκληρό μπορεί να υπάρχει σε μια τέτοιου είδους σχέση). Μια που μιλάμε και για Mistress - sub σχέσεις, θα ήθελα να εκφέρω την άποψη, ότι από όσο γνωρίζω, οι Άντρες Κυρίαρχοι είναι πολύ πιο συναισθηματικοί και τρυφεροί από τις Γυναίκες Κυρίαρχες, αν και οι Γυναίκες Κυρίαρχες είναι πολύ πιο διορατικές και επιλέγουν πιο σύντομες και πιο risky μεθόδους. Δική μου άποψη, υπό συζήτηση.

Πολύ σωστό. Τί να εντυπωσιάσω, αυτόν που δεν εντυπωσιάζεται; Με τί, με πόζες και τερτίπια τα οποία τα διακρίνει αμέσως ένας έμπειρος Κυρίαρχος, ακόμα κι εγώ τα διακρίνω στους άλλους όταν τα βλέπω, τί να λέμε τώρα;

Για το προστάτης δεν ξέρω, η άποψή μου είναι ότι ένας εκπαιδευμένος υποτακτικός δεν χρειάζεται προστασία πέρα από αυτή που παρέχει ο ίδιος στον εαυτό του. Και δεν ξέρω καν αν θα την ζητούσα ποτέ. Νομίζω πως αυτό δεν μου διδάχθηκε ακόμη για κάποιο λόγο, να καταφεύγω δηλαδή στον Κυρίαρχο για προστασία. Ίσως να μην ήταν επιθυμητό ή να μην απαιτούνταν, βάσει των δεδομένων.

Σωστά. Η απόλυτη διαφάνεια από τον Κυρίαρχο προς τον υποτακτικό, σε τί θα εξυπηρετούσε; Ο Κυρίαρχος κρίνει, σε ποια σημεία απαιτείται πληροφόρηση, και την δίνει ειλικρινώς, και ότι δεν δίνει δεν θεωρείται ψέμα. Κάτι ανάλογο κάνω και με τα παιδιά μου. Κρίνω και επιλέγω αναφορικά με ποια σημεία θα δώσω πληροφορίες. Τα υπόλοιπα δεν τους αφορούν και κρίνω ότι θα ήταν επιβλαβές να δώσω περισσότερες πληροφορίες. Παρόλα αυτά, είμαι ειλικρινής, στη σχέση μου μαζί τους.

 

Απάντηση: Η Ειλικρίνεια Του Κυρίαρχου

Κατοπιν Αδειας Του Κυριου μου

Ομολογω πως διαβασα ελαχιστα απο τα ποστ που γραφτηκαν σε αυτο το θεμα (ελλειψη χρονου οπως παντα), αλλα το αρχικο ποστ οπως και ο τιτλος μου κινησαν την περιεργεια. Λυπαμαι αν γραψω καποια πραγματα τα οποια ισως εχουν ηδη ειπωθει.

Βρισκω ηδη τον τιτλο σαν παραδοξο. Προσωπικα θεωρω δεδομενο για οποιονδηποτε Κυριαρχικο την πληρη ειληκρινεια. Αλλιως δεν μπορω να φανταστω πως θα μπορουσε να λειτουργησει μια τετοια σχεση.Δεν ειναι απαιτηση του υ ουτε αναγκη ελεγχου ειναι νομιζω απλη λογικη.

Αφηνοντας στην ακρη τιε περιπλοκες τεχνικες της εκπαιδευσης, την απολυτη υπακοη, την αποκαθηλωση κλπ. Αν ο Κ Κρινει πως πρεπει να Πει ψεμματα στην υ Του για να αποφυγει καποιες ασχημες συνεπειες που θα ειχε η αληθεια αυτο δεν σημενει αυτοματα πως απλα δεν Κυριαρχει πληρως πανω της; Αλλιως η αληθεια δεν θα πειραζε. Θα την δεχοταν σαν γεγονος και θα συνεχιζαν. Αφου λοιπον δεν την Κυριαρχει πληρως πως ονομαζεται Κυριαρχος της;

Και αν οντως η υ απαιτει με τον τροπο της την ειληκρινεια και την αληθεια απο τον Κ της αυτο δεν σημενει αυτοματα πως δεν Τον εμπιστευεται πληρως; Οποτε δεν ειναι ουσιαστικα υ Του, ουτε Κυριαρχειται ουσιαστικα απο Εκεινον.... οποτε δεν καταλαβαινω ακριβως πως υφισταται Μ/ς σχεση χωρις ειληκρινεια του Κ.

Δεν εχει σημασια ποια θα ειναι η αληθεια και τι σημενει αυτη. Εχει να κανει με την δεκτικοτητα της υ και κατα ποσο εχει Κυριαρχηθει απο Εκεινον.

Προσωπικα θεωρω πως δεν υπαρχουν Κυριαρχοι που δεν ειναι ειλικρηνεις, τοτε δεν ειναι τιποτα αλλο απο "κυριαρχοι"

 

Re: Απάντηση: Η Ειλικρίνεια Του Κυρίαρχου

Κι εγώ η ψυχαναγκαστική επιμένω και ρωτώ.
Τι είναι η ειλικρίνεια του Κυρίαρχου? Να δίνει αναφορά στη σκλαβα Του κάθε πόσο πάει τουαλέτα ή ποιος και για τι πράγματα του μίλησε ή να είναι αληθινός όσον αφορά τις προθέσεις του και να λέει όσα, όταν και με τον τρόπο που ο ίδιος επιλέγει, ή έχεις κάποια άλλη ερμηνεία?

 

Απάντηση: Η Ειλικρίνεια Του Κυρίαρχου

σε γενικές γραμμές συμφωνώ με την τοποθέτηση της lara[E-p] και -πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα- θα συμπλήρωνα πως "ό,τι δε γνωρίζεις δε μπορεί να σε βλάψει"

 

Αυτο που σημαινει αυτη η λεξη γλυκεια μου... η μη υποκρισια δλδ... Το να εισαι αυθεντικος, ο εαυτος σου απεναντι στον αλλο, να λες οτι εχεις να του πεις (εστω κ με διπλωματια σε περιπτωσεις οπου υπαρχει ενδεχομενο να "πληγωθει" ή "θιχτει" ο αλλος), να εισαι ενταξει σαν ανθρωπος απεναντι στους ανθρωπους με τους οποιους εχεις σχεσεις.
Βασικα ετσι το οριζω κ ετσι ειμαι.